Het lijkt net sneeuw
zoals de blaadjes
naar beneden komen
in de wind.
Klik op de foto om te zien wat ik bedoel.
zoals de blaadjes
naar beneden komen
in de wind.
Klik op de foto om te zien wat ik bedoel.
Karel, Vincent en Rembrandt
Ons weekend stond in het teken van het schilderen. Een paar mensen hadden dat al geraden bij het zien van die "aliens" in witte overalls. Overigens hebben we erg gelachen om jullie reacties en de dingen die er verzonnen waren. Maar zowel Hans, Amanda als ik hebben ons op de acrylverf gestort (dus het kunstschilderen) en hebben al onze talenten aan gesproken om een mooi schilderij te maken.
Amanda ging aan de slag met een schilderij dat ze wilde maken voor ... als kado. Het was een vrij ingewikkeld tafereel dus ze moest eerst een goede schets maken voordat ze met de achtergrond aan de gang kon. En het ging haar allemaal heel goed af, zeker toen we een aantal hulplijnen hadden getrokken op het voorbeeld zodat ze wat houvast had waar welk onderdeel moest staan. Omdat het een kado is (in wording) kan ik hier alleen een heel erg klein detail laten zien (foto links), anders is de verrassing er af. Maar we maken natuurlijk ook een foto van het hele schilderij die we tzt zeker nog zullen laten zien.
Ik had een schilderij dat al voor een deel af was en waar ik mee verder ben gegaan (foto midden). Het is een bloem waarvan ik de naam niet ken maar die ik vorig jaar als potplant op mijn binnenplaatsje had staan.
Hans begon ook een heel nieuw project. Aangestoken door de bloemenkoorts waagde hij zich aan vergroting van een roos uit de vaas die hij afgelopen week instuurde voor Photo Friday. Hier zie je hem aan het werk (foto rechts). Een prachtig beeld in hele tere kleuren. Ik ben heel benieuwd hoe het wordt als het klaar is. Natuurlijk kun je weer op alle foto's klikken om een groter plaatje te zien.
Wat deden zij?
Deze vreemde wezens bevonden zich gisteren in mijn huis. Ze waren in witte overalls gehuld en en maakten rare bewegingen. Ze hadden geen schoenen aan maar wel een capuchon op. Wat kwamen zij hier doen?
Brrr wintertijd
Vannacht om 03.00 uur wordt de klok 1 uur terug gezet en is de zomertijd voorbij. Wintertijd is eigenlijk de normale tijd de we hadden voordat de zomertijd werd ingevoerd. De zomertijd gaat volgens de gemaakte afspraken in op de laatste zondag van maart en de wintertijd op de laatste zondag van oktober. En iedere keer is dat voor mij ook gevoelsmatig het begin van de winter. Je gaat dan 's morgens de deur uit terwijl het nog donker is en je komt thuis als het alweer donker is. Als je ergens werkt waar je niet naar buiten kunt kijken dan merkt je niet eens dat het dag is. En het is koud en guur, brrrr!
Het heeft ook wel iets aardig moet ik toegeven, omdat je het binnen zo heerlijk warm kunt maken vergeleken met buiten. Je kunt het vergelijken met kamperen in de regen dan hoor je dat tikken op het tentdoek en ben je blij dat je zelf droog zit. In de winter kunnen we lekker cocoonen bij de open haard, gordijnen dicht, kaarsjes en geurlampjes aan en een spelletje doen of een leuke DVD kijken. Echt familytime! Toch kan ik niet wachten tot het weer de laatste zondag van maart is! Van mij mag al dat koude en gure wel worden overgeslagen. Ik ben niet alleen een zomertype qua kleding maar ook in alle andere opzichten!
Wil je meer lezen over de tijdregelingen, klik dan hier.
Ogenschijnlijk
Toen we in het Beauforthuis waren de laatste keer, bij het concert van Floris, viel mijn oog op de prachtige lichtobjecten die er aan de muur hingen. Ik was er meteen weg van en ging meteen op onderzoek uit of ze te koop waren. Ja dus, zoveel ontdekte ik wel. Vandaag pas kwam ik er aan toe om op de naam van de kunstenaar zoeken wat ik kon vinden. En hier vond ik de site van Hielke Brugts van wie het werk is. Ogenschijnlijk heet de serie van wie het kunstwerk op het plaatje er eentje is. Er zijn er totaal zes en de onderdelen worden per stuk verkocht voor 550 euro per stuk. Fascinerend en prachtig vind ik dit werk maar ik denk er toch nog even over na. Je moet ook nog een plaatsje hebben waar je het op kunt hangen per slot van rekening.
Citaat op zaterdag 3
Our deepest fear is that we are powerful beyond measure.
It is our light, not our darkness that most frightens us.
We ask ourselves, Who am I to be brilliant,
gorgeous, talented, fabulous?
Actually, who are you not to be?
You are a child of God.
Your playing small does not serve the world.
There is nothing enlightened about shrinking
so that other people won't feel insecure around you.
We are all meant to shine, as children do.
We were born to make manifest the glory of God that is within us.
It is not just in some of us; it is in everyone.
And as we let our own light shine, we unconsciously
give other people permission to do the same.
As we are liberated from our own fear,
our presence automatically liberates others.
Nelson Mandela quoting "a return to love" - Marianne Williamson
Ver-van-mijn-bed-show?
Vandaag vond er op het, door Michelangelo ontworpen, Campidoglio in Rome een historische gebeurtenis plaats. Vandaag ondertekenden de 25 regeringsleiders van van de EU-landen in Rome het Verdrag tot vaststelling van een Grondwet van Europa. Niet dat die grondwet meteen al geldt, daarvoor moeten de parlementen in alle landen het verdrag nog eerst ratificeren (goedkeuren). Ook houden sommige landen, waaronder Nederland, daarbij nog een referendum en bestaat er een niet geringe kans dat er lidstaten zullen zijn die een veto gaan uitspreken.
Volgens de politici is het allerbelangrijkste van dit verdrag dat de Europese Grondwet het belang van de EU-inwoners veel centraler stelt in de activiteiten van de EU door bijvoorbeeld de organisatie van de EU transparanter te maken en de grondrechten van burgers vast te leggen. Ook het Europees Parlement krijgt door het nieuwe verdrag meer bevoegdheden dan het nu heeft. De critici zijn er een stuk minder optimistisch over. Zij vinden dat er te weinig aan gedaan is om de constitutionele zaken (zoals grondrechten en bevoegheden van EU en lidstaten) te onderscheiden van politieke kwesties zoals landbouwbeleid of samenwerking op strafrechtelijk gebied. Daardoor blijft ook de werkzaamheid van de Grondwet afhankelijk van het politieke klimaat van dat moment.
Ik heb het idee dat de hele EU en alles wat daarbij hoort voor veel mensen in Nederland nog de ver-van-mijn-bed-show is. Hoe is dat voor jou?
Still life
Het is weer vrijdag dus Photo-Friday-dag. Thema is Still life en daar hebben we twee passende foto's bij gezocht. Je moet weer even op de linkjes klikken voor een grotere foto.
Hans koos een foto (links) van een prachtige bos rozen die samen met een transparante blauwe vaas een prachtige combinatie van tere kleuren vormt, een stilleven in pastelkleuren..
Ik koos deze foto (rechts) die ik in Brugge maakte april van dit jaar op een terras waar ondanks de stralende zon geen mens zat en alle stoelen leeg waren. De vorm van de stoelen zorgt voor een prachtig lijnenspel van licht en schaduw waardoor een bijna grafische voorstelling ontstaat.
Marktwerking? Nee!
De laatste dagen staan de kranten bol van "marktwerking in de zorg" en de Tweede Kamer debatteert er binnenkort over. Een groot aantal deskundigen uit de zorg ondertekende een manifest opgesteld door de SP dat zich fel keert tegen de marktwerking in de zorg. In het Sociaal en Cultureel Rapport 2004 dat onlangs uitkwam concludeert het SCP dat zorg schaars wordt en het voorspelt een tweedeling tussen de mensen die geld genoeg hebben om particulieren hulp in te schakelen en de minder bedeelden (vaak ouderen). De conclusie is dat er of meer geld door de overheid beschikbaar gesteld moet worden voor een kwalitatief goede gezondheidszorg of er komt een sobere basiszorg voor iedereen en een markt voor het rijkere deel van de bevolking. Een afschuwelijk vooruitzicht vind ik dat. Markt en zorg gaan niet samen want zorg is een sociaal begrip en markt een economisch begrip. Hier kun je meer lezen over het manifest en de ondertekenaars en vooral beroepsbeoefenaren uit de zorg worden opgeroepen om het manifest te tekenen. Klik hieronder op de uitspraak die het meeste voor jou geldt. DoD voor Downer
We hadden helaas geen zwarte maar deze is ook donker
en bovendien grillig en zacht tegelijk.
Dit vonden we een echt Donderdag Downer Ding!
We hopen dat je je gauw weer beter voelt!
Downer voelt zich niet goed dus is er voor het eerst in een hele tijd deze keer geen DoD. Althans geen echte. Maar volg ons voorbeeld en doe een DoDoD (Donderdags Downer Ding). Dus geen DoD door Downer maar een DoD voor Downer. Misschien leidt dat haar gedachten wel even af!
Wat moet je doen? Zet een bloem (of iets anders) op je weblog onder de titel DoD voor Downer en meldt even hier (het laatste logje op haar weblog met reactiemogelijkheid) waar ze kan vinden wat jij voor haar hebt uitgezocht. Als ze weer op haar weblog kijkt en ze is er weer aan toe, dan heeft ze een paar "kadootjes" die daar op haar wachten.
Ads
We doen dit keer ook maar eens mee aan Theme Thursday. Dit keer is het thema Ads: (as in advertisements, propaganda, billboards, signs, labels...).
Hans koos een foto (rechts) die hij maakte op de Parade in Utrecht van de fantastisch schone en propere Glorix toiletten (waarover indertijd door hem ook nog gelogd is).
Mijn foto (links) komt van Terschelling tijdens Oerol en is gemaakt bij het Heartbreak Hotel waar je de laatste koffie kunt krijgen voor Ameland. We gingen daar nog even wat drinken na een voorstelling op de Elvis Plak (natuurlijk) vlak onder de duinen daar. Als je nog verder naar het oosten gaat is er zand, zand en nog eens zand.
Je kunt op een linkje klikken om de foto's op het volle formaat te bekijken.
Una Noche Flamenco
Toen ik een aantal jaren geleden in Spanje was wilde ik Flamenco zien en beleven. Dat bleek niet mogelijk te zijn. De gemiddelde Spanjaard heeft daar kennelijk geen interesse meer in. Om echte authentieke Flamenco te zien kun je bijvoorbeeld beter naar de Stadsschouwburg in Utrecht gaan. Nederlander Nico Knapper heeft samen met de vrouwelijke Spaanse regiseur Pilar Tavora een programma samengesteld waarmee ze op toernee zijn door Nederland en waarbij Flamenco verschoond is gebleven van toeristische effecten, maar volkomen authentiek wordt gebracht. De voorstelling is een ode aan Carmen Amaya, een zigeunerkind dat in de dertiger jaren wars van alle tradities haar eigen stempel heeft gedrukt op Flamenco en daar wereldberoemd mee is geworden. Vier dansers m/v, drie zangers m/v, twee gitaristen, een percussionist en Pilar als verteller bevolken het podium in wisselende bezetting en beelden het dramatische leven uit van Carmen. Op de achtergond worden zo nu en dan foto's en livebeelden van Carmen geprojecteerd. Als toeschouwer krijg je een brok in de keel als je ziet hoe intens dat er aan toeging. Flamenco is niet zo maar een optreden maar een way of living. Zoals we mogen verwachten gaat ook het optreden dat we live bijwonen (en waarbij ik deze foto maakte) gepaard met een hoge dosis vuur, passie en emotie en als basis veel vakmanschap. Zonder maar een greintje effectbejag weet het gezelschap de zaal tot groot enthousiame en bewondering te brengen. Uiteraard blijven toegiften na een staande ovatie niet uit. Tot midden november toert het gezelschap nog door Nederland. De schouwburg in Utrecht was uitverkocht.
Overbelast?
Hans' recente avontuur bij de eerste hulp herinnerde mij er aan dat ik weer toe ben aan mijn "regular checkup" bij de cardioloog. Voor zo'n onderzoek bij een specialist heb je een verwijsbrief nodig van de huisarts dus daar ging ik vorige week maandag naar toe. Klachten heb ik op zich niet al heb ik wel de laatste maanden voor het eerst in mijn leven last van dikke enkels (vocht dus). Afijn ik kreeg de verwijsbrief en de opmerking erbij dat ik me niet moest laten afschepen met een afspraak op lange termijn. Mocht het te lang duren moest ik even bellen en zou de dokter zelf even contact opnemen met de cardioloog. Ik belde meteen maandag naar de cardioloog en heb een afspraak eind november. Maar is dat nu een lange termijn of niet?
Dinsdag belde ik naar de huisartsenpraktijk om daarover even te overleggen, woensdag ook, evenals donderdag en vrijdag. Maandag belde ik weer en vertelde dat het nu een week geleden was en dat ik nu wilde weten waar ik aan toe was. Ik zou ECHT die zelfde middag worden terug gebeld, zo werd mij verzekerd. Dinsdagochtend belde ik weer en ... "de dokter is vandaag vrij". "Woensdag gaat hij u terugbellen", zei de assistente en vertelde er bij dat ze het allemaal erg vervelend vond..
Natuurlijk is het druk, natuurlijk hebben ze geen tijd, natuurlijk moet ik altijd even een ogenblikje wachten aan de telefoon maar het gaat ook om mijn belang en mijn gezondheid. In ieder geval kan ik altijd nog, als ik tegen die tijd nog niks gehoord heb, op 1 november naar de C1000 bij ons aan de Hoofdstraat om daar mijn cholesterol te laten testen in het kader van de Nationale Cholesteroltest.
Update
Hij heeft gebeld, vanmiddag om 17.00 uur. Het is laat maar ik geef toe, het is nog woensdag en alles loopt weer zoals het moet.
Dichters op Dinsdag
We hebben al Photo Friday en Dingen op Donderdag en nou lijkt het ons leuk om een nieuwe serie te starten: Dichters op Dinsdag, afgekort 'DiDi'. Zoals je je wellicht nog herinnert heb ik een tijdje geleden als eens iets gedaan over songteksten. Dat interesseert mij en het verbaast me soms hoeveel ik er ken. Dat zal ook voor jullie gelden. Kijk maar eens wat je ongemerkt meezingt als je muziek hoort. Ik denk dat de meesten van jullie ook behoorlijk wat teksten of gedichten kennen waar geen muziek bij hoort of beter nog... zelf gedichten schrijven. Laten we eens kijken of dit idee van de grond te krijgen is.
Ik doe de aftrap en verklaar dat het thema van deze DiDi is: 'herfst' of in het Engels 'autumn'. Andere talen mogen ook maar lever dan wel een vertaling erbij. Amiek (bijvoorbeeld) heeft er al blijk van gegeven goed thuis te zijn in het Spaans. Dus zoek een gedicht of een songtekst die te maken heeft met het thema "herfst" en zet die op je log. Laat hier even een berichtje achter als je mee hebt gedaan. Maak ruimschoot gebruik van Google om de exacte woorden van jouw favoriete tekst te vinden door te zoeken op 'lyrics' gevolgd door de titel van de song.
Om jullie op gang te helpen hieronder mijn bijdrage, de songtekst van 'Autumn Leaves'. Het is een tekst van de Fransman Jacques Prevert die oorspronkelijk bekend werd door Nat King Cole en voor de lliefhebbers is hier nog een linkje naar een schitterende uitvoering door Eva Cassidy.
Autumn Leaves
The falling leaves drift by the window
The autumn leaves of red and gold
I see your lips, the summer kisses
The sunburned hand I used to hold
Since you went away the days grow long
And soon I'll hear old winter's song
But I miss you most of all, my darling
When autumn leaves start to fall
I see your lips, the summer kisses
The sunburned hand I used to hold
Since you went away the days grow long
And soon I'll hear old winter's song
But I miss you most of all, my darling
When autumn leaves start to fall
Namasté
Ben je wel eens gegroet met "Namaste"? Ik vind dat een prachtige groet en het doet me ook wel wat om zo gegroet te worden. Het maakt op mij meer indruk dan de "vriendelijke groet", het "liefs", de handdruk of de omhelzing die wij in ons land veel gebruiken om elkaar te groeten. Misschien maakt het ook wel meer indruk omdat "namaste" een spiritueel gebaar is en niet zozeer een wereldlijk gebaar.
Wet
Moody Monday heeft vandaag als thema "wet". Nou daar valt natuurlijk genoeg van te fotograferen de laatste dagen. Ik had net mijn inzending gepost toen ik een prachtige reflectie van de herfstbladeren zag in het water op het platte dak. Wet genoeg dus! Maar ik koos voor een foto die ik vanuit een droge auto maakte op een regenachtige nacht in augustus (foto links). Je kunt de grote foto hier bekijken.
Hans koos een waterfoto uit de serie die hij een paar jaar geleden maakte bij de Loosdrechtse Plassen (foto rechts). Kijk hier voor een grotere foto.
Pakkende pakjes
Als het aan Eurocommissaris Byrne ligt dan gaan Nederland en de andere EU-landen allerlei afschrikwekkende foto's op de verpakkingen van sigaretten afdrukken. Hij denkt zelf ondermeer aan teerlongen, rotte tanden en keeltumoren (zie plaatje) en heeft een ruime collectie plaatjes verzameld. Byrne noemt die plaatjes het 'ware gezicht van tabak' omdat er jaarlijks 650000 mensen in de EU aan de gevolgen van roken overlijden. In een aantal andere landen zoals Canada en Australie bleek al dat afschrikwekkende foto's op de sigarettenpakjes een probaat middel zijn tegen het roken. Men heeft daar verschillende angstbeelden voor de onderscheiden doelgroepen. Voor de jonge meisjes is er daarom bijvoorbeeld de verdroogde appel (roken rimpelt de huid) en de lege kinderwagen (roken tast de vruchtbaarheid aan).
FLORiS III
We zagen FLORiS gisteren voor de derde keer. Ze speelden wederom in het Beauforthuis waar we hen de eerste keer ook zagen, en waar ze in de intieme sfeer goed tot hun recht komen. Dit in tegenstelling tot de Uitmarkt (zie foto), waar we ze de laatste keer zagen. Ze zaten toen of niet goed in hun vel of gingen verloren in het massale gebeuren daar. Het podium waar ze stonden droeg ook niet echt bij tot een goede sfeer.
We wilden ze dit keer weer graag zien om werk van hun tweede CD te horen die in mei van dit jaar uitkwam. Het vreemde en ook wel een beetje teleurstellende was dat het werk van die CD nauwelijks aan bod kwam. In de relatief korte sessie werd veel bekend en oud werk gespeeld van het eerste album. Leuk daaraan is dat het ondertussen bekend in de oren klinkt maar we waren een beetje gekomen om, net als de eerste keer, verrast te worden en dat had wel meer gemogen. Verder was het een prima concert. Zangeres Dedre (vorige keer noemde ik haar per abuis Carmen), die we ook een aantal keren in het achtergrondkoortje van Rose aantroffen, was weer goed in vorm. Ze heeft een stem die uitstekend past bij de heerlijke jazzy muziek en de ingeweven geluidsflarden, effecten en samples die oprichter Floris Klinkert met behulp van o.a. zijn Apple iBook weet te produceren. Ook de nummers waar Floris en Dedre samen zingen springen er uit. De instrumentale nummers hadden wat Mieke betreft wel achterwege mogen blijven maar ik blijf ze daarentegen erg leuk en spannend vinden.
Het was een kroeg/loungeconcert en relaxt hebben we het eerste deel van het concert beluisterd. De oproep van zangeres Dedre om de dansvloer op te gaan bleef niet onbeantwoord. Ons zicht werd een stuk minder. Niet erg trouwens omdat het dansen ook wel weer veel bijdroeg aan de sfeer. Al met al een ontzettende leuke band om live te gaan zien maar zoek dan wel een niet te groot podium op. Wij hebben de indruk dat ze op een klein podium en in een intieme sfeer op hun best zijn. Wie de tweede CD "Drunk on Life" wil beluisteren kan dat gelukkig hier wel doen. (klik fotostrip voor vergroting)
Verjaardagsconcert
Ik heb twee neven die ondertussen de leeftijd van 15 en 17 hebben bereikt en zich steeds meer gaan interesseren voor muziek. Vorig jaar heb ik een nieuwe traditie in het leven geroepen: voor hun verjaardagen (die vlak na elkaar vallen) mogen ze in overleg met elkaar een popconcert uitzoeken waar ik dan met ze naar toe ga (zo lang ze dat leuk vinden tenminste).
Vorig jaar kozen ze voor Justin Timberlake en gingen we naar een swingend en stampend Gelredome waar we een fantastisch concert zagen. Ik werd voor het stadion nog geinterviewd door Radio Gelderland (ik denk omdat mijn aanwezigheid de gemiddelde leeftijd in de rij waarin wij liepen met sprongen omhoog deed gaan) aan wie ik een ringtone van "Cry me a river" kon laten horen uit mijn telefoon. Maar het was een ontzettend leuke avond waar we alle drie echt van hebben genoten. Ik ben benieuwd waar het verjaardagsconcert ons dit jaar brengt. Ik hou jullie op de hoogte. En als iemand van jullie een goede tip heeft...
Citaat op zaterdag 2
Mensen zijn geneigd te denken dat als je accepteert wat is, je indut en er nooit iets zal veranderen. Het tegendeel is waar: zodra je je verbindt met de realiteit van dit moment, zal de kracht van het leven door je heen stromen. Je bent dan een onbelemmerd kanaal voor de universele levenskracht en zult meer bereiken en ervaren dan je ooit voor mogelijk hebt gehouden.
Eckhart Tolle
Statement
Bij Photo Friday is het thema van vandaag "Statement". Wij hoefden natuurlijk niet lang na te denken over onze inzendingen. Zowel Hans als ik kozen een foto van de demonstratie "Nederland verdient beter" van 2 oktober j.l. op het Museumplein in Amsterdam. Me dunkt dat dat een statement was.
De foto van Hans, mevrouw Boe (rechts), zagen jullie al eerder in een logje. Mijn foto (links) laat een zoenend stelletje zien onder een spandoek tegen een achtergrond van roze rook. Je moet dit keer op de linkjes klikken om de grote foto te zien.
Waarin een grootgrutter klein kan zijn
"Hoeveel poppen wilt u?", vroeg het meisje aan de kassa bij AH. Ik snapte er niks van maar ze wees op het bord: gratis Alladinpoppen vanaf 25 euro aan boodschappen. "Ja", zei ze, "ik moet dat van te voren vragen want ik mag u per bon maar 1 pop geven dus als u voor 50 euro boodschappen hebt dan krijgt u 1 pop en heeft u twee bonnen van 25 euro dan krijgt u er twee". Ze had even met een professioneel oog naar mijn boodschappen gekeken en ingeschat dat ik ruim over 1 pop zou kunnen komen. Ik zei: "doe maar zoveel mogelijk poppen". Kennelijk had ze me niet goed begrepen want ik kreeg 1 bon van 86 euro zoveel en dus 1 pop.
VanMan op bezoek
Het begon er mee dat ik in Heerlen en Kerkrade moest zijn en VanMan zei: "waarom ben je niet even langs geweest voor een kopje koffie?" Vervolgens logde VanMan over een trip die hij gemaakt had met zijn ouders naar de BNMO in Doorn, dat is echt bij mij om de hoek. Ik zei dus: "waarom ben je niet even langs geweest...". En toen moest VanMan een week naar kursus in Driebergen om zijn SQL-kennis te vergroten en je snapt het misschien al... hij zit hier nu gezellig met Hans na te tafelen. Leuk hoor, om iemand die je van het loggen kent eens IRL te ontmoeten, ervaringen uit te wisselen, verder kennis te maken. Geeft toch weer een hele andere dimensie aan het loggen dan wanneer je helemaal niet weet wat voor iemand schuil gaat achter die naam en die logjes. Het was gezellig VanMan. Dat gaan we vast nog wel eens overdoen!
Bijzonder blikje
In het kader van Dingen op Donderdag heeft Downer dit keer het thema "iets van blik" bedacht. Ze heeft zelf zo'n mooi ouderwets Tjoklatblikje geplaatst. Mijn blikje is ook oud en kreeg ik ooit van mijn zusje Wilma. Zij was een verwoed verzamelaar van voorraadblikken (groot en klein) en blikken speelgoed en daar dus altijd mee bezig. En voor mij keek ze dan naar mooie blikken waarop paarden afgebeeld stonden. Dit is één van de vele blikken die ik van haar kreeg. In het midden zie je het hele blik en links en rechts een paar details (als je even klikt natuurlijk).
Blikseminslag?
Vannacht om iets van kwart voor drie klonk een enorme knal en zat ik meteen rechtop in bed. Wat was dat? Het klonk niet als onweer. Of toch wel. De klap rommelde lang na.
Vlakbij mijn huis bevindt zich de brandweergarage. Ik was uit bed gegaan om beneden te gaan kijken dus ik hoorde meteen dat even later er een serie sirenes mijn kant op kwam. Ik had er geen goed gevoel over. Normaal gesproken remmen ze altijd op het kruispunt maar nu leken ze wel niet verder te gaan... Het moest vlakbij zijn.
F*CK U
Wie voelt zich weleens zo getergd, betutteld, in de maling genomen, teleurgesteld, en bedonderd dat je in een een opwelling, maar uit de grond van je hart F*CK YOU zegt?
Het overkomt mij niet zo vaak, maar vanavond was het weer even zover.
Welke woorden gebruik jij in een dergelijke situatie?
Merkwaardig voorwerp
Toen ik pas geleden in Heerlen was, zat ik met mijn gesprekspartner op een kamer waar wij dit ding aantroffen op het bureau. Ik geloof niet dat het typisch limburgs is maar ik had het nog nooit eerder gezien. Ik heb het hier gefotografeerd van de zijkant. Wie weet wat het zou kunnen zijn?
Avatar
Medio december ga ik lekker weer Avatarcursus geven. Degene die me al eerder verteld had van plan te zijn zich als cursist in te schrijven, liet mij gisteren weten dat zijn deelname nu definitief is.
Vaste lezers van deze weblog hebben het woord Avatar al eerder langs zien komen maar voor hen die het nog niet weten hier even een (hele) korte uitleg wat het is. Avatar is een ervaringsgerichte negendaagse cursus met je eigen leven als uitgangspunt. Je leert er je twijfels en beperkingen hanteren en op een andere manier omgaan met datgene dat je tegenkomt in je leven.
Aldi kunst uitverkocht
De kunstwerken van de Aldi waren in een totale oplage van 30.000 gemaakt en vlogen als warme broodjes de deur uit. Het ging om werken van o.a. de Nederlanders Thessa Van der Voort, Robert Heykoop en Corinne Annelies en de Belgen Jos Bamps, Willy Ketelslagers en Ann Vanaeken. Zaterdag waren ze allemaal uitverkocht, in alle filialen, zo las ik in de Volkskrant. Jammer dat ik het niet eerder door had, dan had ik beslist gekeken of er wat moois bij zat. De kunstwerken werden voor die 12,99 euro die je er voor moest betalen niet alleen genummerd en gesigneerd maar ook nog ingelijst. Dat brengt echt kunst dichter bij de mensen en is geschikt voor iedere portemonnee. Goed iniatief Aldi! Op het plaatje een werk van Thessa van der Voort (klik klik).
Bijzonder weer
Update nodig
Iedereen kent (zeker nu de meezing Sound of Music volle zalen trekt) onderstaande tekst uit die beroemde musical wel. De oubolligheid en braafheid straalt er van af.
Ree, die vind je in het woud
Mier, die steeds maar werken moet
Vader, waar je zo van houdt
Sol, ik sol en dol maar wat
La, die zit in een bureau
Zie, ik zie dan dit, dan dat
En dan gaan we weer naar Do-Do-Do-Do
Ik vind het wel tijd worden dat deze tekst eens onder handen wordt genomen en hier en daar aangepast wordt aan deze tijd.
Leren = interesseren
Vandaag hadden we een gesprek over leren en kwam het op hoe anders het onderwijs nu is dan dat het vroeger was. Dat heeft een aantal gevolgen maar ondermeer ook dat veel kinderen met onvoldoende basiskennis van de lagere school afkomen. Het is soms verbijsterend dat ook volwassenen de meest simpele algemene kennis niet blijken te hebben of zich niet goed kunnen redden met rekenen en taal. Denk maar eens aan dat programma waar mensen moesten aanwijzen op een kaart waar ze op dat moment op vakantie waren.
Natuurlijk is het best een kwestie van aanleg of een kind goed kan leren en heb je dat niet in de hand, maar het is een ook een kwestie van of je als leerkracht de aandacht van een kind kunt vasthouden voor datgene dat geleerd moet worden (of je het kind kunt boeien). Verder is denk ik ook wel belangrijk of thuis aandacht wordt besteed aan algemene ontwikkelingsvaardigheden en of een kind wordt aangespoord zelfstandig dingen te doen en de tijd wordt genomen iets uit te leggen.
Ik heb ooit eens wiskundeles gegeven. De laatste les van de week sloot ik in alle klassen af met logicaraadsels. Het frappante was dat kinderen die een ontzettende drempel hadden om het vak wiskunde aan te pakken ontzettende lol hadden in die raadsels of andersom. Je kunt in principe iedereen alles leren (tot op zekere hoogte dan) als je iemand maar weet te interesseren en geboeid te houden.
Nederland het viest
Iedereen heeft het wel gehoord natuurlijk: Nederland is het vieste land ter wereld en met name werd op het nieuws de mijnstreek in Limburg genoemd. Op het Noorderlog kun je meer informatie vinden over de vervuiling. Ook het vergrootte kaartje dat je hierboven ziet kun je daar zien (en hier om beter te kunnen kijken waar het nou het ergste is. Het gekke is dat we als Nederland wel voldoen aan de Europese normen voor de uitstoot van stikstof. Je vraagt je toch wel af of die normen dan wel kloppen.
Karten bij De Fabrique
Winnaar ronde 1 = Amanda en winnaar ronde 2 = Amanda (foto links)
Nr 2 ronde 1 = Hans en nr 2 ronde 2 = Hans (foto rechts)
Kicken!!!
klik op de foto's voor vergroting en klik hier voor een filmpje
Citaat op zaterdag 1
Er zijn geen beginselen, alleen maar gebeurtenissen. Er is geen goed en kwaad, er zijn alleen maar omstandigheden.
De superieure mens omhelst gebeurtenissen en omstandigheden en zal er leiding aan geven.
Als er beginselen en onwrikbare wetten zouden zijn, zouden naties ze niet verwisselen zoals wij van hemd verwisselen, en een mens kan niet geacht worden wijzer te zijn dan een hele natie.
Honore de Balzac, 1799-1850
Bescherm de dieren tegen de beesten
De gemiddelde hondenbezitter aait zijn dier 40 tot 70 keer per dag. In een gezin met vier personen is dat dus minimaal 160 keer. Volgens mij haalt bijna geen mens dat of je moet stapelverliefd zijn. En over gedrag tussen honden en baasjes las ik pas een aardig artikel waarin uit de doeken gedaan wat voor schade je kunt aanrichten door een dier als mens te behandelen.
Een dier begrijpt het echt niet als je verdrietig bent, snapt er niks van als hij beloond wordt terwijl hij iets doet dat niet mag (zoals grommen tegen een iemand die hij ervaart als indringer) maar al die dingen doen hem voor zijn gevoel wel stijgen op de ladder van de roedel. En dan ontstaat afwijkend en agressief gedrag.
En al dat aaien, dat lijkt me ook niet goed in dat verband daar zou toch iedereen een beetje vreemd van worden? In een roedel wordt een dier getolereerd als hij zich volgens de regels gedraagt en genegeerd als hij dat niet doet. In allebei de gevallen is er niet die hele sloot aandacht die onze honden en katten krijgen. Een goede relatie met je dier is vooral gebaseerd op rust, voorspelbaarheid en duidelijkheid of het nu een kat is, een hond of een paard. Maar goed, ik heb alleen een goudvis en die is totaal in harmonie met zijn omgeving. Zo relaxt als de pest.
Hopperdehop
Grappig! Wij zijn zojuist gehopt, althans dat vermoed ik. Het lijkt me namelijk onwaarschijnlijk dat er 22 bezoekers tegelijk waren die geen van allen een commentaar achter hebben gelaten bij enig logje. Je kunt nu in de linkerkolom lezen: "Op vrijdag 15 oktober 2004 om 16:38 uur waren hier 22 bezoeker(s)" Ik keek op een bepaald moment even op van mijn werk en naar de weblog en zag toen een staartje van de hoppers die nog met z'n achten rondhingen hier. Voor diegenen die niet weten wat "loghoppen" is: dat is het met een groep mensen allemaal tegelijk van log naar log springen en zorgen dat het maximumbezoekersaantal van de tellers tot fenomenale hoogten stijgt op de bezochte weblogs. Ik heb overigens eerder op weblogs die gehopt waren wel eens commentaren gezien die werden achtergelaten door de hoppers. Dat die er nu niet zijn vind ik niet erg want daar word je niet veel wijzer van. De teksten varieerden van hopperdehop, hopx10, hi-en-dag, come & go tot toedeledoki.
Dat aan het loghoppen een goede organisatie ten grondslag ligt kun je bijvoorbeeld lezen bij Peter in Toronto die zijn strategie om e.e.a. te laten lukken uit de doeken doet. Vergeleken met de aantallen die hij noemt is dit maar een klein loghopje of eentje die op zijn laatste benen liep.
Gansch het raderwerk...
"Gansch het raderwerk staat stil als uw machtige arm het wil" is de titel van deze prent die Albert Hahn na de spoorwegstaking van 1903 tekende voor het Nederlands dagblad Het Volk. Is dat nou gisteren bij de staking van het openbaar vervoer ook zo gegaan, lag gisteren het raderwerk ook stil? Nou ik geloof het niet. Alleen de Studiebeurs in Utrecht waar medelogster LadyBass staat als studievoorlichter leek er gisteren volgens het Journaal erg veel last van te hebben. De rest van Nederland had een vrije dag genomen, ging telewerken of met de auto en daar was, blijkens de nauwelijks langere files, kennelijk van te voren goed over nagedacht. De Volkskrant meldt dat in Den Haag de nervositeit groeit vanwege de groeiende kracht van de vakbonden. Eerst het Museumplein overvol en nu het OV plat. In 1903 leek de spoorwegstaking in eerste instantie positieve effecten te hebben maar liep het later toch allemaal heel verkeerd af. Ik ben benieuwd hoe het in 2004 verder gaat.Unexpected
"Onverwacht" is het thema van Photo Friday deze week. Je zou inderdaad niet verwachten deze enorme ijzeren paarden en vissen zomaar uit een soort badkuip te zien oprijzen ergens langs de weg tussen Antibes en Nice aan de Cote d' Azur. We waren er al een paar keer langs gereden en de laatste keer op weg naar het vliegveld voor de terugreis lukt het mij dan eindelijk om een foto te maken. Klik op het plaatje voor een grotere foto.
Hans had de foto van het moslimstel op het strand al eens eerder naar een fotosite ingezonden maar hij vond hem zo goed passen in het thema "unexpected" dat hij besloot om hem ook nog een keer naar Photo Friday in te sturen.
Hart of stress?
Ik heb vandaag het ziekenhuis van binnen gezien. Ik was nog niet lang weg bij Mieke en alleen thuis toen ik een hevige pijn in mijn borst en in mijn hoofd kreeg. Die pijn verplaatste zich naar de linkerzijkant onder mijn oksel en later weer terug. Ik kreeg het benauwd en begon te transpireren. Ik dacht gelijk aan mijn hart. Net toen de paniek toe sloeg omdat ik dacht straks lig ik hier zonder dat iemand het weet, ging de telefoon. Mieke gelukkig! Die had weinig tijd nodig om snel bij mij te zijn. Ik was inmiddels op bed gaan liggen. Omdat ik hier nog geen huisarts heb zijn we met een noodgang naar het ziekenhuis gereden. Binnen no-time lag ik aan de monitoren.
Spiegelend
Het Ding op Donderdag van vandaag is een spiegelding. Op de foto twee spiegeldingen (klik voor vergroting) die staan in het Kröller Muller Museum in Otterloo. De foto is van een jaar geleden toen we op een mooie dag dat museum bezochten. Het grappige is dat je echt goed moet kijken waar je er nu doorheen kunt kijken en waar je een spiegeling ziet.
Zweverig?
Vorige week had ik een gesprek met iemand over mediteren, hoe het is om te doen en hoe er tegenaan wordt gekeken. Zij vertelde dat zij het graag wilde doen maar thuis geen gelegenheid kreeg om te mediteren. Haar gezinsleden, en met name haar man, hadden er nogal wat weerstand tegen, dreven er de spot mee en noemden het zweverig. Dat hoor je wel vaker, dat mediteren geassocieerd wordt met oosterse mystiek, rare hummm-geluiden, wierook en muziek met vogeltjes en kabbelend water.
Het grappige is dat meditatie al een heel een hele oude manier is om de geest tot rust te brengen en het lichaam te ontspannen getuige dit schilderij van Rembrandt (1606-1669) dat "meditatie" heet. Wat monniken in het klooster doen is ook meditatie en stond vroeger volgens mij, zeker in katholieke kringen, in hoog aanzien.
Moderne amazones
Ik had er al eerder over gelezen maar nu stond afgelopen zaterdag weer een artikel in de krant over Lobstar een kledingbedrijf voor vrouwen met �©�©n borst die niks willen vullen of verhullen en zonder prothese of borstreconstructie door het leven gaan. Dit is een goed voorbeeld van hoe kleding je een goed gevoel kan geven ook al heb je niet het ideale lichaam of het perfecte figuur. In de Griekse mythe is er al sprake van een krijgshaftig volk, de Amazones, dat alleen uit vrouwen bestond en van wie het verhaal gaat dat ze hun rechterborst lieten amputeren om beter te kunnen boogschieten. In het huidige spraakgebruik betekent amazone dan ook: een strijdbare vrouw. En strijdbaar zijn de vrouwen van Lobstar zeker, al is bij hen die borst geamputeerd vanwege borstkanker.
Als je op de site kijkt zie je dat het ook leuke mode is met asymetrische motieven, plooien of diagonale applicaties. Het is trouwens raar. Ik zocht voor dit logje een plaatje van een mythologische amazone met �©�©n borst. Misschien ligt het aan mij maar ik kon het niet vinden. Alle plaatjes die Google heeft met de titel "amazone" laten vrouwen met twee borsten zien. Zouden we hier dan misschien met een taboe te maken hebben?
Update
IngKey heeft er de Encyclopedie van de Mythologie op nageslagen en gevonden dat "a mazos" in het Grieks "zonder borst" betekent. Ze vond ook een plaatje van een amazone met �©�©n borst dat ze voor mij/ons heeft gescand en je kunt dat hier bekijken.
Bijzonder gebouw
In Zeist waar we nogal eens langs komen als we gaan fietsen zijn een aantal memorabele gebouwen te zien waaronder dat van de Triodosbank. Sinds het er staat (vanaf 1999) ben ik al van plan om er een keer foto's van te maken en dat hebben we een poosje geleden dan eindelijk gedaan. Het is een intrigerend gebouw dat aan de voorkant een rond van vorm is en bij de ingang doorsneden wordt door een andere ronde vorm.
Het gebouw is milieubewust en op duurzaamheid gebouwd zo is het helemaal opgetrokken met bakstenen afkomstig van een voormalige school in Groningen. Het door architect Thomas Rau ontworpen zonweringsysteem zet door middel van sensoren panelen in werking. Voor bouw en interieur werd hout van inlandse larix, leemstuc en natuurverven gebruikt. Het gebouw verbruikt bovendien 46 % minder energie dan de norm voor nieuwbouwkantoren voorschrijft. Het is dan ook een officieel door VROM voorbeeldproject duurzaam en energiezuinig bouwen.
Eternal Sunshine...
Mieke zei: Ga je mee naar de film Eternal Sunshine of the Spotless Mind? Ik zei: wat? Wat een onmogelijke titel!! De titel is afkomstig uit het gedicht 'Eloisa to Abelard' van Alexander Pope (1688-1744) over een gepassioneerde, geheime liefde. Dit gedicht werd eerder ook gebruikt in "Being John Malkovich". Nu vertrouw ik de keuze van Mieke wel, dus lang hoefde ik er niet over na te denken. Wederom in het al eerder genoemde Utrechtse Louis Hartlooper Complex, waar de films volgens een oude traditie ingeleid worden.
Het thema van de film?: Stel je voor dat je net een leuke relatie hebt opgebouwd en dat je geliefde jou in een impulsieve bui uit haar herinneringen laat wissen door een nieuwe geavanceerde techniek. Dit gegeven sprak regisseur Michel Gondry enorm aan! Fransman Gondry beter bekend als regisseur van videoclips van namen zoals Bjork, The Chemical Brothers en Massive Attack heeft zich als regisseur van een complete speelfilm hiermee zeker bewezen.
Achterwerkquiz
Villa Achterwerk is een kinderprogramma maar er is voor volwassenen ook veel om van te genieten. Ik mag er graag op zondagochtend naar kijken al heb ik wel mijn voorkeuren en vind ik niet alles even leuk. Voor diegenen die - net als ik - wel eens naar Villa Achterwerk kijken of gekeken hebben een klein testje dat ik pas ergens zag om te kijken hoeveel er is blijven hangen van al die programma's. Hieronder staan een aantal uitspraken of kreten uit de Achterwerkprogramma's. Aan jullie de vraag uit welk programma (en eventueel van wie) die uitspraak/kreet komt.
- Snotvergeeme!
- Waar gaat het het eigenlijk over The?
- Sapperidosio
- A-Je-To!
- Hasta la Pasta!
- Hoooooooiiii
- O-Ja-Joh???
- Knettergezellig!!
- Kind. Ik heb zoooo veel mannen gehad in mijn leven.
- Ooo, maar ik kan niet, ik moet werken, daaaarom...
Update
Voor wie de antwoorden van de quiz wil zien: klik hier
Stedentripje
We overwegen om ergens eind oktober/begin november nog een paar daagjes weg te gaan en we zijn aan het kijken wat een leuke bestemming zou zijn. De volgende opties zijn al langs geweest en hun voor- en nadelen.
- Barcelona - Voordelen: geweldige stad, veel te doen, mooie musea, Gaudi, goede restaurantjes en leuk shoppen en wellicht redelijk weer. Nadelen: niet met de auto te doen, dure vlucht, EasyJet vliegt maar tot eind oktober op Barcelona
- Parijs - Voordelen: altijd leuk natuurlijk, lekker sfeertje, veel kunst en architectuur, dichtbij Chartre. Nadelen: al meerdere keren geweest, net zulk weer als in Nederland, niet veel nieuws te zien
- Venetië - Voordelen: bijzondere stad natuurlijk en romantisch, moet je eigenlijk zo'n hotel nemen in zo'n Palazzo, ver weg dus vliegen of trein, lang geleden dat ik er was. Nadelen: niet met de auto te doen, dure vlucht, prijzig bij logeren in Palazzo, heb het idee dat je daar beter in het vroege najaar of het later voorjaar naar toe kunt gaan.
- Berlijn - Voordelen: was ik ooit, zo'n tien jaar geleden. Zou best willen zien wat er veranderd is. Moderne grote stad met een indrukwekkend verleden. Goed met de trein te doen. Nadelen: Ik hou niet zo van Duitsland
- Praag - Voordelen: zou ik best wel weer naar toe willen, mooie stad een beetje als Amsterdam vroeger, niet zo duur waarschijnlijk. Nadelen: Niet naast de deur dus trein of vliegtuig als je maar een paar dagen gaat.
Tolerant? Niet dus.
Twee jaar geleden bleek uit onderzoek dat homo's op meer dan 40 procent van de scholen worden gediscrimineerd. Dat was aanleiding voor het Ministerie van Onderwijs om het extra nummer van Expreszo, het blad voor homojongeren, te financieren dat begin oktober in een oplage van 420 duizend werd verspreid op bijna alle middelbare scholen. Het blad gaat over tolerantie op school en probeert homoseksualiteit op een toegankelijke manier bespreekbaar te maken. Het bewijs dat zo'n themanummer broodnodig is wordt geleverd door de vele christelijke en zwarte scholen die het blad terugstuurden. Zij komen er op die manier openlijk voor uit dat ze niet tolerant zijn en geen voorstander zijn van het bespreekbaar maken van homoseksualiteit.
Bij de Gay Pride afgelopen jaar (zie foto en klik voor vergroting) gingen er stemmen op dat het niet meer nodig was om homoseksualiteit onder de aandacht te brengen en dat Gay Pride geen bestaansrecht meer zou hebben. Je kunt er natuurlijk over twisten of Gay Pride het goede middel is (wel kleurrijk in ieder geval kijk maar eens even mijn fotoalbum van de parade 2004) maar dat homoseksualiteit bij een deel van onze bevolking nog steeds niet wordt geaccepteerd en gerespecteerd is nu wel weer even pijnlijk duidelijk.
Ik hoorde overigens op het nieuws dat het Ministerie contact op gaat nemen met die scholen die het blad hebben terug gestuurd omdat ze wil uitzoeken wat de redenen voor retournering zijn. Ook zal de Tweede Kamer over deze kwestie debatteren.
Disgusting
Het thema voor Moody Monday vandaag is Disgusting hetgeen zoveel betekent als weerzinwekkend. Ik wist meteen wat ik wilde insturen: een foto die ik maakt op Oerol deze zomer van het theatergezelschap Royal de Luxe die een stuk speelden genaamd "Soldes! Deux spectacles pour le prix d'un."
Dit stuk gaat over een gezelschap dat aan de rand van faillissement staat en een laatste poging waagt het hoofd boven water te houden door twee stukken tegelijkertijd te spelen: Le Malade Imaginaire van Moliere en Hamlet van Shakespeare. Wraakzucht, verliefdheden en totale miscommunicatie gecombineerd met frustratie over mislukte carri�¨res en voorschrijdend falen van de techniek leidt tot een chaotische slotscene waarbij het toneel vol ligt met (nep)darmen en alles onder het (nep)bloed zit. Klik op de foto als je wilt zien hoe het hele plaatje er uit ziet.
Retronationalisme?
Wie het nieuws volgt heeft gemerkt dat er een hele ophef werd gemaakt over het feit dat Anne Frank, die genomineerd is voor de verkiezing van De Grootste Nederlander, eigenlijk helemaal geen Nederlandse is. Is naturalisatie vereist? Kan dat dan zoveel jaar later?In de Volkskrant van afgelopen zaterdag een heel artikel over deze kwestie waarbij Prof. Mr. H. Jessurun d'Oliveira, oudhoogleraar migratierecht (en niet bepaald een Nederlandse naam trouwens) eens even de puntjes op de i van het Nederlanderschap zet. Dat bestaat namelijk pas sinds 1838 omdat het toen pas voor het eerst in het Burgerlijk Wetboek werd opgenomen. Dat betekent dat ook het Nederlanderschap van vele beroemde voorvaderen eigenlijk ter discussie staat, bijvoorbeeld dat van genomineerde Willem van Oranje, en niet alleen dat van Anne Frank.
Hoewel je over de criteria van het Nederlanderschap dus verschillend kunt denken, zijn de criteria voor de lijst van de 200 personen die in aanmerking kwamen duidelijk: dat was ondermeer moed, genialiteit en leiderschap. Tja en als ik dan naar de nominatielijst kijk kan ik hier en daar een glimlach van ongeloof niet onderdrukken.
Nighthawks At The Diner
We kwamen er op via Tom Waits. Teleurgesteld over de hoge prijzen van de toegangskaartjes en het gegeven dat zijn optreden snel uitverkocht was, viel het oog van Mieke op de band Nighthawks At The Diner die gisterenavond optraden in het Beauforthuis te Zeist. De band, genoemd naar de derde CD (LP) van Waits, zou sterk door hem beinvloed zijn maar daarnaast geheel authentiek een eigen koers varen. Dat klopte volledig! Op slechts een cover na speelden ze uitsluitend eigen werk. Het Beauforthuis was weer als vanouds als een soort huiskamer ingericht met door de zaal verspreid diverse bankjes, bankstellen en tafels met stoelen. Op het kleine podium de bekende Steinwayvleugel. Directeur Lidwien Vork gaf in een inleidend praatje aan hoe zorgvuldig ze te werk gaan bij het selecteren van bands. Het moet gelijk klikken. Nou dat deed het! Zanger/pianist Rood wist met zijn sappige dialect een ontspannen sfeertje te creeren en samen met zijn band respect, enthousiasme en bewondering te oogsten. De hese rokerige stem van Rood had wel iets weg van Waits, evenals het karakter van zijn eigen teksten. Ook de muziek had duidelijke stijlinvloeden van Waits. Geen enkel moment heb ik echter het gevoel gehad naar een kopie van iets te zitten kijken en luisteren. Het was eerder zo dat ik dacht: "dit zou Waits ook zo gedaan kunnen hebben". De muzikanten spelen al geruime tijd samen. Dat was goed te merken door hoe alles, met inbegrip van kleine improvisaties, in elkaar greep. Met snelle vluchtige blikken van verstandhouding communiceerden en musiceerden ze met elkaar. Evenals bij Waits kwamen er alle mogelijke muziekinvloeden en tempowisselingen voorbij. Zie bijvoorbeeld een filmpje door Mieke van een jazzy stukje tango. Gitarist Frank de Kleer was van alle markten thuis. Jammer dat zijn geluid zo nu en dan lelijk vervormde. Het totale geluid was volgens Rood nog nooit zo goed geweest. Vaak ging het er zo subtiel aan toe dat je alleen de lucht door de sax hoorde. De zaal was dan muisstil. Iedere afzonderlijke muzikant speelde overigens meesterlijk! Het was echt genieten op ons bankje vooraan bij het podium! Als fotograaf ging mijn aandacht steeds richting saxofonist/clarinetist Toon Meijer. Rood zelf zat half verscholen achter de vleugel, evenals bassist Bob Wisselink. Drummer Thijs Verwer kwam in de pauze nog een praatje maken en met hem wisselden we emailadressen uit over het toesturen van foto's (klik voor vergroting).
Maf stokje
Ik heb de bedenkelijke eer een stokje toegeworpen te krijgen van V@nM@n. Het meest bedenkelijke komt nog: V@nM@n vertrouwt er wel op dat ik maffe foto's in mijn collectie heb! Nu vraag ik je, zegt dit iets over mij of over V@nM@n? Tja, na alle bedenkingen aan de kant geschoven te hebben bleef er dan toch de 'eer' over. Op weg naar de bakker schoot me ineens een foto te binnen die ik tijdens Oerol gemaakt had van straattheater. De act ging als volgt: een Engels sprekende vrouw deed zich in eerste instantie voor als een trutje uit Canada en ze verzamelde mannen uit het publiek. De man op de foto stapte, aangespoord door zijn vriendin, met tegenzin naar voren. Als hij geweten had wat hem te wachten stond was hij vast hard weggerend. Juist omdat hij zo zichtbaar stond te balen werd de situatie voor hem steeds maffer. Hij moest de vrouw helpen zich om te kleden in een soort verkleedhoes. Hij kreeg daarbij allerlei rood ondergoed op zijn hoofd en de vrouw onderging ondertussen een metamorfose. Als een strenge domina kwam ze tevoorschijn en liet de man, met inmiddels ontbloot bovenlijf, allerlei maffe opdrachtjes doen. Klom op zijn schouders en solde behoorlijk met hem. Op de foto is duidelijk te zien hoe on-blij de man was met de situatie. Dat had heel anders voor hem uit kunnen pakken als hij vrolijk meegedaan had. Een maffe situatie waarvan je op de foto (klik klik) een fragment kunt zien.
En ja nu maar weer iemand zien te vinden waarvan (met alle respect) ook iets mafs valt te verwachten. Ik werp het stokje toe aan: Anne-Floor
Ken je eigen hoofdmenu
Heb je dat ook wel eens dat je net gegeten hebt en toch trek in iets? Of dat je een zak drop gedachteloos leeg eet? Of dat je voor de koelkast staat te twijfelen wat je nu zult nemen omdat je niet weet of je nu kaas wilt, drop, koek of chips?
Als je gedachten een groot deel van de dag in beslag worden genomen door wat je wel of niet eet of je hebt meer gewicht dan je prettig vindt dan is de workshop van Patty Harpenau misschien iets voor jou. Ik was afgelopen vrijdag bij deze workshop "Ken je eigen hoofdmenu" en ik moet zeggen dat ik er wel met inzichten en handvaten vandaan kwam. Als je eenmaal begrijpt hoe het werkt (en het verschil kunt voelen tussen fysieke en emotionele honger) is het eigenlijk kinderlijk eenvoudig. In ieder geval wordt definitief afgerekend met het dieet als oplossing voor overgewicht en wordt je geleerd hoe je het (eet)gedrag dat je je hebt aangeleerd kunt aanpakken.
CreaBea
Dit is wat je wellicht ook zelf kunt maken als je een echte CreaBea bent. Het is een armband gemaakt van ... kant met gesmolten plastic tasjes. Maar als je zoals ik geen tijd hebt daarvoro dan kun je ze ook kopen. Deze sieraden (armbanden, colliers, broches) zag ik bij Top Tot Teen in Driebergen en ik vind ze prachtig. Een vriendin van mij kocht een prachtige halve maan vormige broche in herfstkleuren. Ze zijn natuurlijk verkrijgbaar voor alle kleurtypes en ze zijn qua prijs tussen de 22,50 en 35 euro. In sommige sieraden is zilver of messing verwerkt. En in ieder geval staat vast dat je een uniek exemplaar krijgt als je er eentje koopt. Zelfs als zou je het willen er worden er nooit twee hetzelfde. Op de foto een armband (klik klik) bovenop eenzelfde plastic tasje als gebruikt is om de armband te maken.
2 bij 4
Ik ging mijn deur uit, rechtdoor twee huizenblokken, dan rechts en dan vier blokken en op het pleintje waar ik toen kwam maakte ik deze foto's (klik voor vergroting):
Het grappige van deze opdracht is dat je in eerste instantie denkt: wat een dodelijk saai pleintje, wat moet ik hier in vredesnaam fotograferen. En als je er dan een tijdje rondloopt en eens even op een bankje gaat zitten dan vallen je ineens dingen op en zie je details die interessant zijn. Ik vond dit heel leuk om te doen.
Update
Met een nipte meerderheid (zie commentaar van Anne-Floor) hebben de hekjes/nietjes de poll gewonnen. Dat is ook de foto waar mijn voorkeur naar uit ging. Dat wordt hem dus. Goede tweede is de telefooncel. Klik hier voor de vergroting van de foto die ik heb ingezonden.
Water erbij en... hoppa!
Dit keer in het kader van DoD (Dingen op Donderdag) een kant-en-klaar ding. Nou, dat valt niet mee. Het koken gaat hier in huis meestal met verse producten en hooguit gaat er wat curry of marinade bij. En ik heb hele nare associaties met kant-en-klaar voedsel uit de tijd van de wonderstamppot. Dat was een pak met een soort korrels waar je water bij moest doen en dan had je een paar seconden later boerenkool met worst die zo verschrikkelijk smerig was dat de zin in stamppot je voor de rest van je leven verging. Daarom heb ik dit keer kant-en-klaar maar opgevat als: water erbij en... hoppa!
Ik vond in de badkamer dit kleine ronde ding (klik klik). Je legt de Magic Flannel een kwartiertje in het water en er groeit een prachtig groen met blauw washandje uit met een dolfijn er op. Erg handig voor op reis (want klein en licht) en je kunt het (eenmaal ontplooid) gewoon in de wasmachine wassen. Verkrijgbaar voor 1.95 euro bij de Body Shop.
Meer paddo's
Hoewel ik me niet wil meten met mensen die zich er echt in verdiepen heb ik ook een paddootje of wat gefotografeerd. Deze vond ik wel mooi omdat het hoedje zo mooi glimt en vervolgens naar beneden valt als een sluik vallende jurk van een beroemd couturier.
De stofzuigerzak
Wij hebben ondertussen een reputatie op het gebied van spinnen en Hans vertelde pas dat hij onder zijn bed een kolonie spinnen (levend en dood) had gevonden die hij had opgezogen. Dat deed me denken aan het prachtige verhaal dat Freek de Jonge schreef voor de epiloog van zijn theatershow "De Mythe" (uit 1983) over een spinnenfamilie die in een stofzuigerzak woont. Het gaat zo...Het licht aan het einde van tunnel (de stofzuigerslang) is volgens vaderspin de hemel. Men moet proberen daar naar toe te lopen. Echter, iedere keer wanneer ze er bijna zijn, wordt de stofzuiger aangezet en worden ze terug naar de stofzuigerzak gezogen. Eens in de zoveel tijd horen ze 'klik...klik...morrel...morrel' (als de stofzuigerzak wordt geleegd.) Dan moeten ze zich stevig vasthouden aan de wand, anders komen ze in de hel.
Wanneer een van de kinderspinnetjes op een dag de slappelach krijgt, kan hij zich niet langer vasthouden en valt omlaag. Een paar dagen later komt hij de stofzuiger weer inlopen. Hij vertelt dat het verhaal van de hemel en de hel flauwekul is. Het enige dat je moet doen is loslaten en je komt vanzelf in een ruimte waar je heerlijke webben kunt spinnen en vliegen kunt vangen.
Industrion
Afgelopen vrijdag had ik afspraken in Heerlen en Kerkrade en tussendoor een uur meer de tijd dan nodig was. Ik had bedacht naar Kerkrade te rijden en een stukje door het stadje te lopen omdat het zulk lekker weer was. Zover kwam ik helemaal niet want voordat ik in het centrum bereikte werd mijn aandacht getrokken door een plein met allerlei interessante constructies en machine-achtige opstellingen. Dit bleek het Industrion te zijn, het museum voor industrie en samenleving. Ik heb me er lekker geamuseerd met het maken van foto's op het plein voor en rondom het museum maar het is vast ook leuk om te bezoeken. Een voorbeeld van zo'n stellage op het dak van het museum zie je op de foto (klik klik).
BOE!
Denk je tijdens de 'Nederland verdient beter' happening met een originele demonstrante te maken te hebben blijkt dat 'mevrouw BOE!' die ik sta te fotograferen een mede-weblogger is, bekend onder de naam Zezunja en al die hele dag BOE! door het leven gaat. Zij heeft daarmee al de nodige publiciteit gehad. Omdat ze 'net niet' in het journaal is gekomen kan deze aandacht er nog wel bij. (klik foto voor vergroting)
De vrouw van de douchemoord
Wie kent niet die bloedstollende scene uit Psycho van Alfred Hitchcock waarbij de vrouw in een afgelegen motel belandt en onder de douche wordt aangevallen. Krassende violen onderstrepen wat volgt, de bekendste badkamermoord uit de filmgeschiedenis waarbij de close-up van het in doodsangst vertrokken gezicht van Janet Leigh nog lang op het netvlies blijft. Zondag overleed ze, deze actrice die ook in haar eigen huis niet rustig durfde te douchen na Psycho. Ik weet eigenlijk niet eens wat ze verder allemaal gedaan heeft maar in die ene scene in de douche plaatst haar voor altijd in de filmhistorie.
Chocolate Battle 2004
Hij is al een aantal malen aangekondigd maar nu hebben de plannen concrete vorm aan genomen: op 28 november a.s. zal in Wageningen in Cafe Loburg de Chocolate Battle 2004 voor webloggers plaatsvinden. De battle vindt plaats tussen bakkers en baksters van chocoladetaarten onder leiding van een deskundige jury die zal besluiten wie de ultieme chocoladetaart maakt (met welke soort chocolade dan ook: melk, puur of wit). Cafe Loburg ontvangt ons vanaf 14.00 uur in de middag en om vijf uur sluiten we af. Ze vinden het prima als we onze taarten bij hun in het cafe opeten, als we de drankjes bij hun bestellen. Voor de duidelijkheid: je bakt de taart dus thuis en neemt hem mee naar Wageningen.
Voor meer details over de battle en de spelregels kun je hier terecht.
Doe je mee aan de battle of kom je als toeschouwer
- plaats dan één van de logo's op je weblog/site met een linkje naar de Chocolate Battle 2004 pagina
- en stuur een mailtje naar chocobattle@miwian.nl waarin je duidelijk aangeeft of je wel of niet meedoet aan de battle
- en met hoeveel personen je naar de battle komt (met namen en URL's)
Het slimme koffertje van BSH
Mijn droger deed niet meer waarvoor hij op aarde was: de was drogen. Steeds na een korte tijd hield hij er mee op en het duurde eindeloos voordat de was maar een beetje droog was. Nadat ik eerst een tijdje mijn was op een rekje had gedroogd omdat ik er steeds maar niet aan toekwam om het probleem op te lossen, noopte de naderende winter mij tot actie. Bosch gebeld dus en vandaag was de monteur van BSH er om het probleem op te lossen.
De droger was zo weer klaar, nou ja zo... nadat al het aangekoekte stof was verwijderd uit het filter. Dat was het dus gewoon (tot mijn schande) maar ik had het boekje niet meer, dat was mijn excuus. Afijn filter schoongemaakt, de monteur mat nog van alles en nog wat even door en toen was alles weer picobello in orde.
Eenmaal beneden aan gekomen ging één van de twee koffertjes die hij bij zich had (klik op de foto voor vergroting) open en daar werd mij een blik gegund in een mobiel mini-kantoor met laptop en printerje. Supermodern en handig. Software er in waar onderdelen en tekeningen deel van uitmaken en die een reparatiebon met eenmalige machtiging voor de klant uitprint. Geen gedoe met geld, geen gewacht op rekeningen dus voor iedereen gemakkelijk. En die monteur zei heel nonchalant: oh, dat hebben wij al heel lang! Nou zo mooi en handig had ik het nog niet gezien tot op heden. Maar misschien loop ik op dat gebied dan wel weer achter.
Atelierroute
Gisteren was de jaarlijkse atelierroute in ons dorp. Op die dag houden alle kunstenaars open huis en kun je een kijkje in atelier en keuken nemen. Wij begonnen onze route bij mijn buurvrouw Marion de Zwaan die prachtige sieraden maakt in zilver en goud. Daarna gingen we op weg naar een oud schoolgebouw waar een aantal kunstenaars hun ateliers hebben waaronder een oud-koorgenote van mij, Lies van den Berg. Daarna weer op de fiets en op zoek naar het atelier van Lida Verbon. Zij maakt schilderijen met een gemengde techniek waarin ze ondermeer glas en zand gebruikt. Erg gecharmeerd waren we van de binnentuin (zie foto: klik klik) van Marion van Eeden-Poulus en trouwens ook van haar werk. Ze had een originele oplossing gevonden voor de aangekondigde hier-en-daar-een-bui en had allerlei kleuren paraplu's boven haar schilderijen gehangen. Voor we het wisten was het al weer vijf uur, sluitingstijd van de atelierroute. Gelukkig was buurvrouw Heleen Prinsenberg nog niet gesloten dus daar mochten we nog even haar prachtige schilderijen, haiku's en foto's bewonderen.
Er deden tegen de 30 kunstenaars mee, te veel om in één keer te behappen. En als je dan overal zoals wij deden even blijft plakken voor een praatje, een kopje thee of een glaasje wijn dan schiet het niet erg op. Volgend jaar misschien ietsje eerder starten zodat we nog wat meer kunnen zien en genieten. Jammer is dat maar één van de genoemde kunstenaars (weer) een (werkende) website heeft. Het zou leuk zijn om op die wijze wat werk van alle kunstenaars te laten zien. De digitale werkelijkheid is kennelijk nog niet helemaal in de kunstwereld doorgedrongen.
Paddo's
Ik had het er met Marmein over. Zij heeft op haar website schitterende foto's van paddestoelen en zij gaf me tips hoe je het beste op paddestoelenjacht kon gaan. Ik had eerder een 'aardige' paddofoto gemaakt met Mieke's camera, maar dat was meer een toevalstreffer. Ik heb het nog steeds niet op kunnen brengen om voor dag en dauw op pad te gaan naar paddorijke bossen. Ik heb wel mijn camera vaak bij me en zo kwam ik bij toeval langs een gewone straat in Driebergen waar paddestoelen langs de kant van de weg stonden en heb die uiteraard gefotografeerd. Ik ben niet ontevreden over het resultaat.
Demonstreren II
We waren ruim op tijd van huis gegaan maar we waren niet de enigen die naar Amsterdam gingen dus het duurde even voordat we uiteindelijk op Amsterdam WTC konden uitstappen. Omdat ook het openbaar vervoer niet reed besloten we te gaan lopen naar het Museumplein. Wij vrouwen moesten eigenlijk allemaal wel plassen na die lange treinreis dus gingen we op zoek naar een WC.
We waren niet de enigen, zo bleek al gauw. Bij een huis dat verbouwd werd stond zo'n bouwtoilet zonder slotje. Op de deur was een sticker geplakt met de tekst: 'Kabinetsplannen hier doorspoelen'. Een heel rijtje vrouwen had zich er voor verzameld om aan die oproep gehoor te geven alvorens verder te demonstreren. Het stonk er behoorlijk maar het moest maar en wij waren al lang opgelucht. Het gesprek in de rij ging natuurlijk over de bouwvakkers en hoe die zouden reageren als ze de maandag hun toilet volgeplast zouden aantreffen. Maar bij deze bedankt mannen, jullie hebben ons echt uit de nood geholpen!
Zoals beloofd hier nog meer foto's en hier een klein filmpje om de sfeer te proeven.
Demonsteren I
Wij waren op het Museumplein vandaag en minstens 200.000 andere mensen waren daar ook. Morgen meer foto's en verhalen over hoe het was.
Wat heb ik nu aan mijn fiets hangen
Toen mijn dochter meldde dat ze haar fiets roze had gespoten schrok ik een beetje. Ze heeft een vrij nieuwe 'blauwe' fiets, die nog goed in de lak zit. Geen roestplekje te bespeuren. Maar ze bedoelde een extra (oude) fiets die ze nu heeft om vervoer te hebben in de plaats waar ze nu op school zit. Ze wilde haar fiets ook op haar eigen weblog zetten, maar ze vergat steeds haar camera-tje mee te nemen. Nu was ik daar toch in de buurt en heb een paar foto's genomen. Let vooral ook op de sleutelbos met toebehoren, want dan ben je weer helemaal bij
La Mala Educacion
In het Louis Hartlooper Complex in Utrecht worden de films voorafgaand aan de vertoning ingeleid door één van de medewerkers. Dat is een eerbetoon aan de naamgever van Utrechts nieuwste filmhuis: Louis Hartlooper, die een bekend explicateur was in de tijd van de stomme film. Leuk en leerzaam, vond ik dat, zo'n inleiding vooraf over de regisseur, over de film, over het verhaal.
En dan de film. In een prachtige stijl gefilmd, scenes vol lading en allerlei lagen in relaties en tijd dat kenmerkt La Mala Educacion. Ingredienten zijn de dingen die we van Almodovar gewend zijn: travestieten, seksuele verlangens, barokke karikaturen, obsessie, erosie en onvervuld verlangen. Over travestieten heeft Almodovar een duidelijke mening: 'zij hebben zichzelf opnieuw gecreeerd en zijn daarom echt en wellicht authentieker dan andere mensen'.
Speed
Het onderwerp van Photo Friday is deze week 'Speed', een begrip dat zo strikt is dat we weinig keuzemogelijkheden hadden. Mieke koos een foto (fragment links) van de kermis in Driebergen. Ik heb ervoor gekozen om vandaag een foto (fragment rechts) te maken voor dit thema. Op het perron van Woerden heb ik vandaag deze foto van een voorbijsnellende goederentrein gemaakt.
Ingenieus
Dit keer een gadget die ik al een tijdje in huis heb. Ik gebruik het ding zelden maar was er toen ik het voor het eerst zag buitengewoon gecharmeerd van. De eenvoud en het ingenieuze concept vind ik nog aldoor fantastisch. Wie weet wat het is? Voor de duidelijkheid: het is geen nietmachine. Klik voor grotere foto.
|
|
Meta
