Miwian.nl

Muziek-archief

Door diverse oorzaken zoals serverproblemen, hacken, verhuizing en omkatten zijn onze archieven nogal aangetast. Ze zijn alleen voor onszelf nog met veel moeite te vinden of te reconstrueren. Vandaar dat we ze zo nu en dan per categorie terug zullen plaatsen. Vandaag de eerste verzamelpost over het thema muziek. Omdat het nogal lang is om hier te posten is de verzameling aan te klikken via onderstaande link. Aan de opmaak (grote witruimtes) wordt nog verder gewerkt.

Lees meer...

Wintermodeshow

Gisterenavond ging ik naar de modeshow van Top Tot Teen in Driebergen. Top Tot Teen showt de collecties altijd op 'kleurtype' dus winter-, lente-, zomer- en herfsttype en zo is ook de winkel ingedeeld. De klanten kunnen trouwens ook een kleur- of styleanalyse laten doen daar. De modellen zijn klanten die het leuk vinden om een keertje voor andere klanten de nieuwe mode te showen. Op dit filmpje een impressie van hoe dat er uit ziet.

Trend deze winter is de wat meer elegante lijn. Vrouwelijke getailleerde modellen en soepel vallende stoffen zien we bij alle kleurtypen terug. Het appeltjesgroen en oranje is er nog steeds voor de lente- en herfsttypes en voor de zomer zien we lichtblauw en roze kleding gecombineerd met grijs en bordeaux. Voor de winter natuurlijk zwart en wit maar ook paars en fuchsia. Leuke accessoires waren er ook te zien. Prachtige sjaals en ook veel hoofddeksels deze winter zoals de baret die weer helemaal terug is. Op de foto metalen horloges (zonder nikkel) met superbrede band die in alle kleuren verkrijgbaar zijn voor rond de 20 euro.

Volle maan

Toen ik gisterenavond thuiskwam werd de straat verlicht door het schijnsel van de maan die fel aan de nachtelijke hemel stond. Al duizenden jaren inspireren de mythische oerkrachten van de maan de mensheid. Bij de meeste mensen heeft volgens de overlevering deze invloed de sterkste uitwerking tijdens volle maan. Haar sterke invloed op de natuur en alle levende wezens is onomstreden...

Ik kon het niet laten en haalde mijn statief om deze prachige volle maan met de omringende wolkenzweem even te fotograferen (klik voor grotere foto).

Foto galerie

He he, eindelijk is het dan gelukt om een fotogalerie te maken in Coppermine. We hebben er eerst een hele tijd mee getobt maar nu is hij er dan en ook al deels gevuld. Er zijn drie hoofdafdelingen: Miwian Actueel, daarin laten we foto's zien van evenementen die we onlangs bezochten zoals recent Malaya en de Uitmarkt. Verder heeft Hans een eigen fotoalbum met een aantal categoriën en natuurlijk is er ook nog een fotoalbum van mij. Neem er eens een kijkje, geef je beoordelingen aan de foto's die je ziet of laat commentaar achter. We vinden het altijd leuk om feedback te krijgen.

En natuurlijk is er ook een algemeen linkje naar de Miwian Foto Galerie in de rechterkolom bij het hoofdstuk foto's.

Morele gouden plak

Stel je voor: je loopt de olympisch marathon in Athene. Stel je voor: je ligt vijf kilometer voor de finish op kop en je hebt veertig seconden voorsprong op de concurrentie. Stel je voor: je wordt dan ineens gegrepen door een man in een rode kilt die je met een krachtige duw tegen het dranghek duwt. Wat gebeurt er dan met je?

Vanderlei de Lima uit Brazilië vervolgde zijn weg en liep dapper door. Hij was echter helemaal uit zijn concentratie en werd een kilometer later ingehaald door twee andere atleten die goud en zilver zouden winnen. Het grootste onthaal van het publiek in het stadion kreeg deze De Lima die tegelijk lachend en huilend over de finish kwam en brons won. Het IOC reikte hem later op de avond de Pierre de Coubertin-medaille uit voor 'buitengewone demonstratie van fair-play en olympische waarden'. Hij zal zeker de geschiedenis ingaan als de held van de olympische marathon 2004.

Brandschoon

Eerder schreven we op deze weblog over de heerlijk schone WC's op de Parade. Deze vorm van 'eventmarketing' zie je steeds meer om je heen. Zaterdag op de Uitmarkt in Amsterdam zagen we de schoonmaakploeg van Brandbier aan het werk met op hun overall de slogan 'brandschoon'. Goed gevonden. E�©n van de grote ergernissen op festivals is de rotzooi die zich in de loop van het festival opstapelt op de grond en tafels/stoelen die steeds plakkeriger worden. Overigens werden de toiletten waar ik naar toe ging op de Uitmarkt volgens mij particulier gedreven door een echtpaar dat met Amsterdamse gemoedelijkheid de thema's orde en netheid een nieuwe betekenis gaven in de twee toiletwagens.

Ipod reissetje

Bij de iPod zijn allerlei accessoires verkrijgbaar. Je kunt het eigenlijk zo gek niet bedenken of het is er wel. Maar dit reissetje is wel een erg goede koop. In het pakket bevinden zich vier gadgets:

1. een mediareader waarmee je van Compact Flash, Smart Media, Secure Digital, Memory Stick en Multi Media Card foto's op je iPod kunt opslaan - prijs 139 euro

2. een dictafoon om het geluid van de branding, die leuke muziek of een gesprek op te nemen - prijs 49 euro

3. een reservebatterijpack waarmee de iPod kan werken op penlite batterijen - prijs 65 euro

4. een leren hoes voor de iPod - prijs 19 euro

Hiermee ben je op reis van alle markten thuis ook als je geen Powerbook of laptop bij je hebt of als er geen stroom is. De reisset is te koop voor 140 euro bij de Apple Store.

Malaya een onaards sprookje door Close Act

Close Act is een Nederlands theatergezelschap dat over onze beperkte grenzen een grote naam heeft opgebouwd. Op een grasveld naast de Stadsschouwburg Eindhoven voltrok zich een onaards schouwspel. Muzikanten, steltlopers, dansers, vuurspelers en acrobaten brengen een totaal theater waar je midden tussen staat en waarbij je soms je best moet doen om je uit de voeten te maken voor het vuur of de gigantische rijdende en rollende objecten. De kostuums zijn prachtig en het is wonderlijk hoe snel de acteurs op stelten zich een weg door het publiek banen. Het thema is goed en slecht, angst en liefde maar aan het eind komt alles goed als de zwarte en de witte gevlinderde figuren toenadering vinden. Vergelijkingen dringen zich op met Cirque du Soleil en ook de muziek doet daar soms aan denken. Voor fotografen was het een walhalla en er liepen er veel rond. Ook wij waren erg actief met fotograferen en Mieke heeft een aantal filmpjes gemaakt. Met dank aan LadyBass voor de tip. (klik op foto voor vergroting)


Inmiddels is ook onze fotopagina beschikbaar en de 'witte godin' liet ons net weten dat de voorstelling nog speelt in Hengelo op 4 september a.s.

Modern

Hans en ik hebben voor het eerst meegedaan aan Photo Friday. Thema was dit keer 'Modern'. Mijn foto is gemaakt aan het Buiten-IJ in Amsterdam bij het bezoekerscentrum van het nieuwe Amsterdamse stadsdeel IJburg. De foto van Hans is van de moderne kantooromgeving bij station Sloterdijk in Amsterdam bij de La Guardiaweg. Wil je de andere inzendingen zien ga dan naar de site van Photo Friday. Hierboven je zie je mijn foto en hieronder die van Hans. Je weet het: klikken voor grotere foto.

Party op Blijburg

Gisterenavond kreeg ik een uitnodiging voor een 'feest van orang-oetans'. Het klonk vreemd maar het gaat om een goed doel. De Stichting Monkey Business zet zich in voor de orang-oetan en vanavond organiseert die stichting de 3e benefietavond op het strand van Blijburg aan Zee in Amsterdam onder de titel Unlock me. Veel BN-ers en muziek, dans en entertainment zorgen er voor dat er wat te beleven valt en dat er veel publiek toe zal stromen voor het goede doel. De toegang is 18 euro, vanaf 17.00 uur kun je er terecht en voor meer info kun je hier naar toe (de eigen site van de stichting ligt er helaas uit op dit moment).

DoD maar dan op vrijdag

't Is niet dat ik niets te loggen weet weet maar de sleutelbos is wel een leuk thema. Bij mij hangt er aan: een chipkniplezer, een lampje (RVS satelietachtige ding), een mini-tuinslangsluiting met mijn autosleutels, een alarm voor de auto, een AH-karretjesmunt en een alarm afstandsbediening voor het huis. De scoubidousleutelhanger die ik had hangt sinds kort in mijn auto aan het spiegeltje.

Ik vind mijn sleutelbos wel een zootje. Er hangt te veel aan eigenlijk. Ik kan echter een heleboel losklikken of er vanaf halen zonder al te veel moeite. En soms neem ik gewoon een heel klein bosje mee, met maar twee sleutels er aan. Klik op de foto en dan zie je (bijna) de hele bos.

Duet

Muziek was belangrijk voor hem. De tekst van Duet maar dan een klein beetje anders, stond op de kaart. Maar het lievelingslied van die vrouw en die man was fadomuziek, een nummer van een Nederlandse/Portugese fadozanger waarin gevraagd werd 'omhels me'. Zij vertelde ons over de muziek, dat hij daar zo graag naar luisterde, steeds vaker eigenlijk naarmate het einde naderde. Ze zei dat hij zo genoten had van de omhelzingen van de mensen van wie hij hield, zeker in die laatste week. En toen luisterenden we naar dat lied terwijl zij daar stond, naast hem, met haar ogen dicht, te wiegen op 'hun' nummer. Zo sterk en zo kwetsbaar tegelijk. En wij mochten er bij zijn, bij dat laatste duet van die twee mensen, en wij waren er stil van.

Zie je er 1 dan is nr 2 niet ver weg

Wie kent het verhaal dat als je één zo'n huisspin ziet er meestal kort daarna nog een tweede verschijnt? Hans had er nog nooit van gehoord. We zaten van de week bij hem thuis te eten en ik denk net bij mezelf: 'daar beweegt iets', als Hans zijn voet met kracht op de vloer stampt. Oeps... een joekel van een huisspin die ergens achter mij vandaan kwam en onderweg was naar de CD-kast. Hij had haast zo te zien. Daarom had ik hem ook waargenomen uit mijn ooghoek.

Vaste lezers zullen weten dat ik geen echte vriend van de spinnen ben. Ik vind ze OK maar op afstand. En zo'n zwart monster dat over de vloer rent vlakbij waar ik zit is echt te zeer in mijn space. Maar terug naar het topic: hoe zit dat met het verhaal dat er na 1 spin vaak een tweede te zien is. Wie kent dat verhaal? Oh en als je bang bent voor spinnen, klik dan niet op het plaatje. Ik kreeg helemaal kipppenvel toen ik het aan het plaatsen was.

Dressuurgoud

Wat een fantastische kür. Zo'n harmonie tussen Anky en Salinero en de muziek. Ik vond het ontroerend en Anky zelf was ook zichtbaar aangedaan nadat ze had afgegroet. Het was spannend toen Ulla Salzgeber moest rijden. Technisch knap reed ze haar kür maar zonder de bezieling en de ontroering die de kür van Anky nou juist zo speciaal maakte. Ontlading toen de uitslag kwam: goud! Wow, wat een kanjers die vrouw en haar paard.

Kip zonder kop

Zo luidt de title van de column van CAMU vanmorgen in de Volkskrant. De LPF is het onderwerp en ik vond de vergelijking wel treffend. Sinds de LPF zonder PF in de Tweede Kamer belandde is het ze, althans in mijn ogen, niet gelukt om er echt iets van te maken. Het rommelt altijd in LPF-gelederen. Is het niet in de fractie dan wel in het bestuur of bij de geldschieters. Wethouder Pastoors van Rotterdam legt de vinger precies op de zere plek door te constateren dat het de partij niet eens lukt om failliet te gaan. Het is een aaneenschakeling van louche verhalen, grijze circuits, ranzige ruzies en machtsstrijdjes. Gisteren hebben de fractieleden van de LPF weer hun lidmaatschap opgezegd en stapten uit de partij. Dus, zoals CAMU terecht constateert: 'de Lijst Pim Fortuyn is nu een kip zonder kop geworden. Jammer voor wijlen de haan'.

Dorpsgek II

Op onze vorige weblog schreef ik al over hem. Vorige keer trof ik hem aan midden op een verlaten parkeerplaats voor Albert Heijn. (zie bij 'lees verder') Deze keer zag ik hem midden in de winkel tussen de schappen en de broden bij de coffee-corner. Het personeel van AH is volkomen aan hem gewend en laat hem rustig zitten. Hij is niemand tot last en gaat volkomen zijn eigen gang. Uren kan hij spelen met zijn ballonnen en gaat daar volledig in op. Toevallig had ik ook nu weer mijn camera bij en zelfs dat merkt hij niet op, ook niet als je pal naast hem foto's maakt. Sommige klanten van AH kijken nog wel eens vreemd op maar hij hoort er echt bij. Laat ik hem voortaan maar de ballonnenman noemen. Vraag blijft nog steeds hoe hij aan de met helium(?) gevulde ballonnen komt. Dat is nog steeds een onopgelost raadsel.

Klik op foto voor vergroting, hierachter het oude artikel:

Lees meer...

Nòg wat harder blazen!

Toen we de lange smalle zak uitpakten vroegen een paar jongetjes die op het grasveld aan het spelen waren: 'gaat u vliegeren?' Ik zei dat we dat inderdaad van plan waren maar dat ik hun hulp misschien nog nodig zou hebben om even hard te blazen, er stond namelijk wel erg weinig wind. Toen we van huis gingen leek het heel wat maar toen we eenmaal op het veld stonden was er weinig van het briesje over. Toch maar proberen. Dus de vlieger uitgepakt en alles gemonteerd. T. was van mening dat je moest rennen met zo'n vlieger. Ik had de instructies gelezen en daar stond wat anders in herinnerde ik me. Wat wist ik niet meer. Even kijken dus maar:

1. 'Hou uw handen voor de borst met de bovenarmen naast het lichaam.

2. Doe een stap achterwaarts en breng tegelijkertijd uw handen in een ferme beweging naast uw heupen.

3. De vlieger zal nu opstijgen.

4. U zult snel de controle verliezen als u uw armen spreidt of boven uw hoofd houdt.'

De stappen 1 t/m 3 zagen er veelbelovend uit en lukten redelijk, zij het dat er toch wel erg weinig wind stond om de vlieger naar grote hoogte mee te voeren. Waar we echter voortdurend op vast liepen is stap 4. Het bleek erg moeilijk om de reflex te onderdrukken heftig met de armen te gaan maaien om het gebrek aan wind of het op handen zijnde ter aarde storten te compenseren. Toch lukte het A. op een gegeven moment redelijk goed. We moeten nog maar eens oefenen. Maar dan vooral op onze eigen reflexbeheersing. Wordt vervolgd...

Onstads

Aan de noordzijde van de Biltstraat in Utrecht was ter hoogte van de Biltsche Grift vanaf 1819 de opleiding voor Veeartsenij gevestigd. Het terrein besloeg totaal iets van 7 ha met opleidingsgebouwen en stallen in neostijlen. Aan de Grift stonden nog twee gebouwen van J. Crouwel uit 1921 in zuivere Amsterdamse Schoolstijl. Nadat de faculteit in 1981 naar het universiteitscentrum de Uithof was verhuisd, werd dit terrein heringericht als woongebied met culturele functies. Zo is sinds 1993 aan het Veeartsenijpad het theatergezelschap De Paardenkathedraal gevestigd in de oude manege van de faculteit diergeneeskunde. Op de foto zie je een deel van de stallen waarin een alleraardigst en absoluut onstads straatje met kleine woninkjes is gemaakt.

Anky op weg naar goud?

Zelfs op zo'n koudbloed trekpaard ziet ze nog kans om er als een elegante amazone uit te zien, onze kanshebster op goud bij de dressuur. De deelnemers reden vandaag de Grand Prix Special en Anky deed het uitstekend terwijl haar directe concurrente Ulla Salzgeber veel van haar voorsprong verloor. Ulla staat nu op 76.520 punten en Anky op 76.004. Daarmee liggen alle opties weer open voor het laatste onderdeel van de dressuur, de Kür op muziek (tevens Anky's specialiteit). Nou maar hopen dat Salinero, die voor het grotere dressuurwerk nog wel erg jong is met zijn tien jaar, zijn aandacht er woensdagavond goed bij kan houden. Ga jij woensdagavond kijken naar de Kür op muziek?


Klik op é´´n van onderstaande mogelijkheden om een stem uit te brengen.

AirPort Express

Een gadget van Apple die een dimensie toevoegt aan het draadloos bestaan: muziek luisteren overal in huis, USB-printers draadloos aansturen of een breedband-internetverbinding delen. De AirPort Express werkt niet alleen met Apple computers maar ook met Windows PC's. De snelheid die de AirPort Express haalt op het gebied van gegevenssnelheid is maximaal 54 Mbps en dat is best aardig. Je kunt er tot maximaal 10 computers op laten werken en natuurlijk doet ook de Rendezvousfunctie uit Mac OS X het gewoon draadloos.

Even de software installeren en de AirPort Express is overal in te pluggen. Niet alleen thuis maar ook op het werk of in een hotel kan dit handig ding goede diensten bewijzen. Vooral het muziekluisteren via een andere installatie heb ik al uitvoerig uitgeprobeerd. Je kunt in een venster dat in iTunes verschijnt aangeven op welke installatie je de muziek wilt horen. Prijs rond de â?¬ 150.

Onverwachte gast

Pas kwam ik thuis en toen zat er op de drempel van de achterdeur iemand te wachten in het zonnetje. Hij had geluk dat ik hem zag want de achterdeur gaat naar buiten toe open dus zou niet helemaal over zijn hoofd heen zijn gezwaaid. Maar misschien had hij zich dan wel op tijd uit de voeten gemaakt met die enorme achterpoten. Toen ik mijn fototoestel opgeborgen had was hij weg.

Restaurant annex hondentoilet

Terwijl de gasten in restaurant Fort Rhijnauwen, even buiten Utrecht, zich tegoed doen aan pannekoeken en andere lekkernijen, voltrekt zich boven hun hoofden een compleet ander tafereel. Een hond scharrelt over het dak en zit daar uitgebreid haar behoefte te doen. Het valt de bezoekers niet op dat er op een halve meter naast hun tafeltje een straaltje vocht naar beneden komt dat gelukkig eindigt in de aangrenzende vijver. Zo zie je maar, wat niet weet.....

(klik foto voor vergroting)

Wat zou dit zijn?

Dit object staat op het grasveld in het bos hierachter. Er staan twee van deze objecten. Ik had zulke nog nooit eerder gezien maar het voldoet absoluut aan het doel waarvoor het er werd neergezet. Wie weet wat het zou kunnen zijn?

Macro

Dit weekend een macrolens te leen gekregen. Een Canon 100 mm 1:2.8. Gezien het wisselvallige weer was een tuincentrum het ideale test-lab. Uit de hand welliswaar. De planten waren zojuist gesproeid, zodat de waterdruppels een extra dimensie toevoegden. Later op deze zondag nog wat testjes met een geavanceerd statief.

Voor Egbert

Summertime

Summertime and the livin' is easy
Fish are jumpin' and the cotton is high
Oh your daddy's rich and your ma is good looking
So hush little baby, don't you cry
One of these mornings
You're goin' to rise up singing
Then you spread your wings
And you'll take to the sky
But till that morning
There's nothin' can harm you
With daddy and mammy standin' by

Afgelopen week koesterde de vuurtoren zich in de avondzon en genoot van alle mensen om hem heen. Vannacht is de zon definitief ondergegaan.


Klik op het plaatje voor een grotere foto en klik op de titel van de song om Ella en Louis te horen zingen.

KASBAW

Hij/zij die staat voor een goede inhoud en mooie lay-out van zijn/haar weblog, die bereid is anderen te bezoeken en op logjes te reageren, die houdt van een beetje aardig overenweerloggen, cyberkietelen, die online-vervelendheden en spam signaleert en bestrijdt, die m/v is uitgenodigd Lid te worden van de KASBAW.


Wat moet je doen?

Zet een logootje (onder) op je weblog en laat Ronald even weten dat je de Kring groter maakte. De Kring werkt dus nu met het Zwaankleefaan-principe. Wel even op de site van Ronald (de oprichter/"voorzitter") melden indien een log misbruik maakt van ons aardige initiatief..

Welke film moet ik kiezen?

Zondagavond ga ik met een vriendin naar de film (in Utrecht) maar ik weet niet waar we naar toe moeten gaan. Troy heb ik al gezien, even als Fahrenheit 911, Lost in Translation, Una Giornata Particolara, Goodbey Lenin. Verder draaien er een aantal films waar ik niet zo nodig naar toe hoef: Super Size Me, Spiderman 2, 13 Going on 30 en Harry Potter 3. Ik overweeg Reconstruction of Shrek 2 maar heb over beide films nog twijfels. Wie heeft er een advies of een tip voor mij?

Dressuur anno 1986

Deze foto (klik klik) is van de heropening van de Hollandsche Manege in Amsterdam in 1986. E�©n van die vier amazones die in dameszadel een quadrille reden in het openingsprogramma ben ik (maar welke). We reden in die tijd dressuur in dameszadel op L-nivo (dat is niet erg hoog) en ook carrousel (zie ook de foto's op de site van de Hollandsche Manege). De dameszadels waren bovendien een verwijzing naar de tijd waarin het gebouw van de Hollandsche Manege was gebouwd.

Maar nog veel bijzonderder is wat onze olympisch kampioene Anky van Grunsven presteert met haar paard Salinero. Echt de moeite waard om eens voor te gaan zitten. Vandaag komt de tweede helft van het Nederlandse dressuurteam in de ring voor de landenwedstrijd. We staan nu op de zesde plaats maar daar moet na het optreden van Anky en Sven Rottenberger een stijging in zitten. Ik heb er hoge verwachtingen van.


Update

Een vierde plaats werd het voor Nederland in de landenwedstrijd. Anky reed geweldig maar Sven Rottenberger viel wat tegen en dan redt je het net niet. Maar in de indivduele dressuur zijn we met Anky een gegarandeerde medaillekandidaat!

Slangenpelikaan

Als je ouder wordt word je ook stijver. Wij zijn in onze familie niet echt lenig, dat zit niet in onze genen. Toch is er een tijd geweest dat ik een spagaat kon maken en met gemak mijn voeten (één voor één) in mijn nek kon leggen. Dat is overigens al tamelijk lang geleden en was in de periode dat ik door de schooldokter 'voor een betere houding' naar heilgymnastiek of ballet werd gestuurd. Het spreekt vanzelf dat ik ballet koos en daar leerde ik die dingen.

Tegenwoordig zit dat er niet meer in en daar heb ik me bij neergelegd. Toch kan ik af en toe ademloos blijven kijken naar mensen of dieren die zich op wonderbaarlijke wijze weten op te vouwen en rond te draaien 'just for show' of om iets te bereiken. Wat vind je bijvoorbeeld van deze pelikaan in Burgers Zoo? Ik moest echt even goed kijken voordat ik kon ziet hoe het zat (klik voor grotere foto).

Huisvuil II

In mijn nieuwe woonplaats hebben ze een aparte manier van huisvuil ophalen. Het gewone huisvuil gaat in de bekende grijze plastic afvalzakken op de stoeprand. Kranten zet je er in een doos bij. Ongeregeld grof afval er in een berg naast en glas zoals lege potjes en flessen zet je er in een zelf te kiezen krat of emmer bij. Verschillende soorten ophaalwagens doorkruisen vervolgens op vrijdag de straten om alles te verzamelen. Inwoners uit omringende gemeenten die dit systeem niet kennen komen nog wel eens 's nachts stiekem hun afval erbij zetten. Verder is er nog een groen container waarvan ik nog niet weet wanneer die nou precies opgehaald wordt.

Het leuke van dit systeem is dat je je eigen mini-onderzoekje kunt doen naar de drinkgewoontes van je buren. Het echtpaar van bovenstaande foto geven wel om een goed glas wijn. Rood en wit, goedkoop en duur en zo nu en dan toch maar een pilsje. Vanwege het warme weer denk ik. (klik foto voor vergroting)

Fahrenheit 9/11

Zo zag Bush er uit terwijl Amerika werd aangevallen (klik voor grotere foto). Hij was op dat moment op een kleuterschool in Florida en deed daar mee aan het klassikaal lezen van het boek: 'Mijn huisdier de geit'. Nog zeven minuten nadat hij gehoord had dat het tweede vliegtuig zich in de Twin Towers had geboord bleef hij in dat veilige klasje zitten. Niemand kwam naar hem toe of vertelde hem wat te doen en Bush verroerde zich niet.

Op de website van de film zijn een groot aantal clips en trailers te bekijken. Er is veel over te zeggen, over die film maar het beste kun je er gewoon zelf naar toe gaan. Hans schreef er op 29 juli al een recensie over, die door de verhuizing van servers helaas in cyberspace is verdwenen maar als je op 'lees verder' klikt is het logje van hem hier nog een keer...

Lees meer...

Mussen met uitsterven bedreigd?

Ik herinner me nog dat ik een tijd terug hoorde dat mussen met uitsterven bedreigd zouden worden. Het leek inderdaad of ik er steeds minder ging zien. Laatst op een terrasje waren ze er weer in grote getallen. Lekker brutaal en charmant kwamen ze op de stoelrand en zelfs op je tafeltje zitten om de laatste etensrestjes weg te pikken. Voldoende gelegengheid om deze foto te maken dus.

(klik foto voor vergroting)

Voorraad weer op peil

Zo, de vriezer ligt weer vol met allerlei soorten vis die de supermarkt niet verkoopt en in de kelder is de koffievoorraad ook weer aangevuld. Aan schoonmaakdoekjes heb ik voorlopig geen gebrek denk ik gezien het grote pak dat ik kocht. Het is beslist de moeite waard om af en toe eens even naar de groothandel te gaan. Niet alles is er voordeliger dan bij de gewone supermarkt maar als je de aanbiedingen in de gaten houdt dan kun je er goed slagen.

Voor Eva

Cause I know you by heart

Midnights in Winter

The glowing fire

Lights up your face in orange and gold.

I see your sweet smile

Shine through the darkness

It's line is etched in my memory.

So I'd know you by heart.

Mornings in April

Sharing our secrets

We'd walk until the morning was gone.

We were like children

Laughing for hours

The joy you gave me lives on and on.

Cause I know you by heart.

I still hear your voice

On warm Summer nights

Whispering like the wind.

(Oh oh ohh)

You left in Autumn

The leaves were turning

I walked down roads of orange and gold.

I saw your sweet smile

I heard your laughter

You're still here beside me every day.

Cause I know you by heart,

Cause I know you by heart.


(klik op de songtitel om het nummer te horen en op het plaatje voor grotere foto)

Kippenvel

Ik was twee dagen niet in de tuin geweest en dan is het oppassen geblazen. Ik baan mij dan zwaaiend met een bezem van boven naar onder en terug een weg naar achteren. Dat doe ik omdat ik ooit een keer in een spinnenweb liep en een enorme joekel zich uit de voeten maakte in mijn haar en daarna via mijn T-shirt. Ik zorg overigens wel dat de dames en heren veilig in de heg landen van waaruit ze weer kunnen gaan bouwen aan een nieuw web. Ook onder de parasol waren een paar kunstwerken ontstaan en daar had de kanjer op bovenstaande foto domicilie gekozen. Ik ben altijd wel onder de indruk van de prachtige structuren die ze bouwen en ze zijn ook nuttig hoor die spinnen! Maar toen ik hem/haar op de foto had gezet en het plaatje op mijn schermpje even vergrootte kreeg ik spontaan kippenvel. Spinnen zijn vooral mijn vrienden op veilige afstand.

WieFie of WaaiFaai?

In Egmond had ik een PowerBook bij (ja bij Apple heet het nu eenmaal geen Notebook). Maar internetten in het hotel is belachelijk duur. Nu wist ik van de vorige keer dat je gewoon naar het dorpsplein kon gaan om daar mee te liften op een draadloos netwerk. Alleen deze keer werkte dat niet. Het netwerk was inmiddels beveiligd met een WEP wachtwoord. Ik besloot rond te wandelen in het dorp met de PB half geopend om een ander netwerk te vinden. Het progje MacStumbler geeft dat feilloos aan. Het is alleen niet handig en ook een beetje een raar gezicht om zo rond te lopen. Gelukkig vond ik al vrij snel een ander draadloos netwerk in de buurt van hotels. Precies bij een bushalte was het signaal het sterkst. Zo keerde ik regelmatig terug naar het bushokje om daar mijn mail op te halen en sites te bezoeken. Vandaag had ik voor het eerst de beschikking over een zogenaamde WiFi Sniffer. Een klein apparaatje van Kensington ter grootte van een credit card, met drie lampjes en een drukknop. Met dit apparaatje kun je gewoon rondlopen in een straat, stadskern of in de buurt van kantoren of publieke gebouwen. Zodra er een netwerk of hotspot beschikbaar is lichten de lampjes op. Als ze alle drie branden is het net werk het sterkst. Ideaal om te kijken of je onderweg even in kunt loggen, zonder de powerbook (of notebook) uit te pakken of open te klappen. En nu de hamvraag.. Is het WieFie of WaaiFaai? Het laatste natuurlijk net als HaaiFaai (HiFi). Ik blijf het echter eigenwijs uitspreken als WieFie. Gewoon omdat ik dat leuker vind klinken.

Veilig parkeren

Nu de borden met de wegsleepregeling op de grond liggen kun je hier met een gerust hart parkeren. Toch?

Wie klein is...

Als je niet sterk bent moet je slim zijn en als je klein bent moet je vrienden zoeken die dat nadeel kunnen opheffen. Dat hebben deze Jack Russeltjes ook gedaan. Zij paradeerden bij de Kastelentocht van afgelopen zondag vrolijk heen en weer over de ruggen van het tweespan Friezen waarmee hun baas en bazin op pad waren. Dat is beter dan vertrapt worden in de massa en je krijgt ook nog eens van iedereen veel belangstelling.

Afscheid

Vanmorgen werd ik gebeld dat een vriend van mij in het ziekenhuis ligt en dat het een aflopende zaak is. We hadden de laatste jaren niet meer zo frequent contact maar we kennen elkaar al meer dan 25 jaar. Hij heeft al jaren last van zijn hart en daarbij nog allerlei andere ziektes en kwalen maar nu gaat het ronduit slecht. Zijn lichaam geeft het op en het einde nadert.

Hij wilde mij graag nog zien. We spraken over vervlogen tijden, goede herinneringen, dingen waar hij van houdt en de mensen die wij gezamenlijk kennen. En we spraken over wat komen gaat voor hem. Voor hem was het goed geloof ik en voor mij ook. Ik ben blij dat we nog even echt contact hebben gehad.

De vuurtoren is een symbool dat bij hem past, een metafoor voor dingen waar hij in gelooft. We hebben afscheid genomen vandaag, waarschijnlijk voor altijd. Voor hem is deze vuurtoren die zich koestert in de avondzon (klikken voor grotere foto).

Binky de Buurkat

Nou is dit weliswaar geen mijnpoesisdeliefstepoesvandewereldlog (zie Bieslog) maar je doet toch niet echt mee als je niet af en toe een logje produceert over een poes (ha ha). Bij gebrek aan eigen poes daarom hier een logje over Binky de buurpoes (die eigenlijk een kater is).

Binky woont bij de buren, althans dat is zijn officiële huis. In feite is hij heer en meester in de tuinen en op de daken van het hele rijtje hier. IN de huizen wordt hij geweerd omdat hij zo gauw hij kan duidelijke geursignalen achterlaat van zijn aanwezigheid. Het is een gezelligheidsdier en zodra er mensen in de tuin zijn komt Binky ogenblikkelijk aangemauwd. Hij is in twee dingen geïnteresseerd: aangehaald worden en voedsel. Luidkeels spinnend probeert hij zijn kop onder je hand te krijgen en zoveel mogelijk gekroel te scoren. Totdat het eten op tafel komt, dan gaat alle aandacht daarnaar toe. Hij maakt dan op luide toon duidelijk het wel prettig te vinden mee te delen in de maaltijd of snack. En mocht dat nou echt niet lukken dan springt hij verontwaardigd door de heg naar de buren, er rotsvast van overtuigd dat hij daar wel slaagt.

(On)Hollandse luchten

We hebben in Nederland mooie luchten, wereldberoemd geworden door de oude hollandse meesters. Soms kom je echter een lucht tegen die erg on-hollands aandoet zoals deze lucht 's morgens om 6:00 uur genomen vanuit mijn hotelkamer in Egmond tijdens de Avatarcursus. (klik voor vergroting)

Kunstkoeien & Cowparades

Naar aanleiding van mijn Snelwegkoe wees VanMan mij op een logje van zijn hand over een koe van papier-maché in het kader van zijn actie: Red de Koetjesreep. Daarom hier ook nog maar wat meer bijzondere koeien.

Op Oerol 2000 bestond de kunstroute uit een groot aantal kunstkoeien die gemaakt waren in het kader van Simmer 2000. Op die site een fotoverzameling van alle kunstkoeien die in het kader van Simmer 2000 zijn gemaakt.

Internationaal is er de Cowparade die gehouden is in steden zoals Zürich, Chicago en New York. Koeien van fiberglas worden door gerenommeerde kunstenaars tot ware kunstwerkjes omgetoverd. Op de Nederlandse Cowparadesite ook koedoetjes voor de echte liefhebber!

Terug van weggeweest

Begin van de maand nam hij even gas terug want hij had twenty million other things to do, maar hij komt weer terug! Hans gaat - zij het op een laag pitje - weer gewoon meedoen op de weblog. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan....





Luister naar 20 Million Things van Lowell George door op deze iTunesbutton te klikken.

Kastelentocht

Ieder jaar in augustus vindt in Doorn de Kastelentocht plaats. Zo'n honderd antieke rijtuigen met paarden en passagiers verzamelen zich voor een tocht langs de vele kastelen in de omgeving van Doorn. Tussen de middag is er lunchpauze bij Huize Doorn en kan het publiek de rijtuigen en koetsiers van dichterbij bekijken. De bedoeling is trouwens dat de inzittenden van het rijtuig en de koetsier zich kleden in de stijl van het rijtuig qua tijdperk en land. Dat leidt tot de meest bijzondere en prachtige uitmonsteringen. De mevrouw op de foto heeft bijvoorbeeld een hoofddeksel met veren die prachtig kleuren bij de manen van de Friese paarden achter haar (klikken voor vergroting). Mijn favorieten zijn trouwens altijd de Friese paarden. Zo prachtig deze zwarte sierlijke dieren met hun golven manen en hoge knieactie. Op dit filmpje kun je zien wat ik bedoel.

Ik heb nog altijd een droom om zo'n Fries te kopen en daar dan aangespannen of onder het zadel mee te gaan rijden. Maar dan wil ik wel dat die Fries binnen handbereik in weiland en stal kan staan zodat ik ook op andere momenten van de pracht en de kracht van het paard kan genieten. Mmm, nou ik er over nadenk, wil ik er misschien wel twee. Koop ik ook een leuk hoedje en een rijtuigje en.... in durrrrrafffff!

Î?Î?Î?Î?Î? 2004

Hoewel de openingsceremonie vrijdag al plaatsvond heb ik de videoband ervan zojuist pas bekeken. Indrukwekkend moet ik zeggen! De heartbeat die steeds terug kwam (bij trommelaars, DJ Tiësto, Björk ondermeer) was een mooie rode draad. Mooie beelden, prachtige choreografie. Goed gedaan met de kostuums die de acteurs aantrokken als een jas. Vandaar dat alle mannen op deze foto hetzelfde adonisgehalte hebben met die stevige bovenbenen en kuiten (even klikken voor grotere foto).

Ik vind het trouwens wel een opgave voor die sporters om al die tijd te wachten en op hun benen te staan. Voor atleten die snel aan de bak moeten lijkt het me geen aanrader. Maar het was een mooi schouwspel al kun je bij het binnenkomen van de landen gerust even wat anders gaan doen (duurde bijna twee uur). En ik maar wachten op de oranje pakjes, blijkt dat Nederland in het wit gekleed gaat. Ik vind het een vooruitgang maar het is wel moeilijker om ze te vinden. Oranje heeft immers niemand anders (ha ha)! Laten we hopen op goede spelen zonder incidenten en met veel medailles voor Nederland.

Uitzicht op zee

 

Egmond aan zee vanmorgen om half zeven en vanaf hetzelfde balkon vijf uur later (klik voor vergroting).

Maak kennis met J.

Zij woont tegenover mij. Daar staan studentenwoningen, waar ze er - al zolang ik hier woon - eentje van bewoont. Ze tobt al jaren met haar gezondheid en dat is ook de reden dat zij een rolstoel heeft. Nu zit ze er in maar vaak loopt ze er achter als ze door het dorp gaat. Haar rolstoel is versierd met allerlei knuffels en opleukspulletjes. J. is een kleurrijke verschijning en dat komt niet alleen door haar rolstoel. Omdat haar gezondheid niet goed is heeft zij zo'n noodgevallenbelletje van het verpleeghuis. Ik heb haar sleutel en als het verpleeghuis belt dan ga ik bij haar kijken of alles wel goed is. We maken altijd even een praatje als we elkaar op straat tegen komen.

Heel wat jaartjes geleden toen haar gezondheid nog veel beter was was zij mascotte/verzorgster van het plaatselijke rugbyelftal (ze is ook Reiki-therapeute). Het programma De Stoel van Rick Felderhof wijdde ooit een programma aan haar en haar rugbyteam.

Nu is ze bezoekster van de Speelweek. Mensen zijn OK met haar aanwezigheid. Ze is aardig, belangstellend en zit niemand in de weg. Ik had een kerstboompje met van die glasfiberlichtjes voor de ramen staan de afgelopen kerstperiode. Dat staat nu bij haar in de kamer. Ze vond het zo mooi. En zonde dat het alleen met Kerst kon branden. 'Lichtjes branden het hele jaar', zei ze. En zo is het maar net!

Snelwegkoe

Deze koe staat sinds kort iedere dag te grazen langs de snelweg A2 van Utrecht naar Amsterdam tussen Breukelen en Abcoude (klikken voor grotere foto).


Update

In de Volkskrant vandaag de achtergrond van deze koe (en zijn twee collega's). Ze zijn gemaakt door landschapsarchitect Adriaan Geuze als protest tegen de verkwanseling van weidelandschap in de Randstad. De koeien zijn 8 meter hoog en staan naast de A2 ook nog aan de A13 bij Rotterdam en de A4 bij Zoeterwoude. Hun voorbeeld is de Stier van Potter. Met dank aan Jan.

Oefenen

Oefenen van de reddingsbrigade: 9 augustus 2004 in Egmond aan Zee (klikken voor grotere foto).

Ontboezeming: uiting van een gemoed*

Pffft, ik moest echt even uitblazen toen ik de laatste pagina van het boek 'Komt een vrouw bij de dokter' van Kluun (foto) omsloeg. Heftig! Herkenbaar en vol oprechte emotie zonder waar dan ook maar in het valse sentiment te schieten.

Het boek gaat over het (hippe, healthy en wealthy) stel Stijn en Carmen. Het gaat hen goed, ze hebben alles wat hun hartje begeert en zijn apetrots op hun dochter Luna. Dan blijkt de mooie Carmen een zeer agressieve vorm van borstkanker te hebben. Stijn is - zoals hij het zelf noemt - een hedonist met zware monofobie. Hij gaat trouw met Carmen mee naar alle kuren en bestralingen maar zodra het even kan rukt hij zich los en stort zich in het nachtleven en op de vrouwen. Dat dit spanningen oplevert laat zich raden.

De beschrijving van wat Stijn en Carmen met elkaar en hun vrienden meemaken en doormaken gedurende de ziekte en het sterven van Carmen is erg herkenbaar. Het is een manier van kijken naar en omgaan met ziekte en dood waarin diepe dalen afgewisseld worden met veel gelukkige en dierbare momenten. Dit boek weet je diep te ontroeren (ik hield het niet droog) terwijl je op andere momenten ondanks jezelf hardop zit te lachen. *klik

Hardnekkige allrounder

Mijn tuin die al een aantal malen op foto's te zien was zit vol met zevenblad. Dat is een plantje dat enorm woekert en waar je niet zo een-twee-drie vanaf bent. Ik heb al van alles geprobeerd maar steeds komt het weer terug. Toen ik op het internet zocht naar zevenblad toen vond ik dat vroeger, zevenblad één van de bekendste en belangrijkste groenten was, juist omdat het overal voorkomt. Het zit boordevol vitamine C, provitamine A en kalium, calcium, magnesium, kiezelzuur). In de volksgeneeskunde gebruikte men zevenblad bij de behandeling van jicht en reuma, pakkingen van gekneusde zevenblad bladeren werken pijnstillend op pijnlijke gewrichten.Gedroogd is zevenblad te gebruiken als "peterselie", daar smaakt het ook naar.

Ik vond ook een site van een tuinderscomplex waar het zich uitbreidende zevenblad werd opgevat als een teken van een hogere macht waar ze iets mee moesten doen. Zij hebben er daar een olie van gemaakt die gebruikt wordt tegen angsten. Een allround helper dus dat plantje!

Maar ik heb nu iemand gevonden die mij gaat helpen het voor eens en voor altijd weg te halen uit mijn tuin door een heel stuk van de aarde af te graven. En ik treur er niet om dat ik dan al die heilzame en gezonde dingen niet meer kan.

ΣΠÎ?Î?Î?WEEK?

't Is natuurlijk heel Olympisch gedacht... maar ik vraag me toch af hoeveel van de kinderen die de jaarlijkse Speelweek in ons dorp bezoeken al Grieks kunnen lezen.

Grisham meets Mulisch

Wil je weten waarom de Mona Lisa lacht? Ben je ook benieuwd naar de heilige graal? Vond jij de relatie tussen Jezus en Maria Magdalena altijd al intrigerend? Weet jij wat een pentakel is? Ooit gehoord van de Tempeliers? Een Fibonacci-reeks? Van de 'mens van Vitruvius' en de Gulden Snede? Ben je een liefhebber van 'De ontdekking van de hemel' van Harry Mulisch? Ben je altijd wel in voor een spannende thriller?

Dan is de Da Vinci Code misschien een boek voor jou. Het boek gaat over een zoektocht naar de heilige graal na de moord op de curator van Het Louvre. Bij het lijk worden boodschappen gevonden die verwijzen naar het werk van Leonardo Da Vinci. Het is een bloedspannend boek (à  la Grisham) waarin de geschiedenis zoals wij die kennen in een ander perspectief wordt gezet (à  la Mulisch). Ik heb het in één ruk uitgelezen.

Eastpakterreur

Je kunt je op sommige middelbare scholen niet meer vertonen als je geen Eastpakrugzak draagt. De kinderen die zo'n rugzak niet hebben worden uitgestoten en gepest. Dat gaat zelfs zover dat de ouders op voorlichtingsdagen door de school op dit fenomeen worden gewezen.

Eastpak heeft een speciale campuslijn met de aansprekende namen Egghead (zie foto), Bookworm, Nerd en Geek. Maar erg cool klinkt dat niet dus ik vraag me af of dat de Eastpak is die je hoort te hebben of dat het er misschien eentje moet zijn uit de authentic serie.

De hele terreur van die rugzakken brengt ouders in een lastig dilemma: als je weigert er aan mee te doen stel je je kind met aan zekerheid grenzende waarschijnlijk bloot aan de meest vreselijke ellende en als je wel mee doet zwicht je voor het geweld en de macht van mode en hypes. Ik vind dat ze Eastpakrugzakken maar zouden moeten verbieden op scholen waar dat mechanisme in die mate speelt. Ik vind het belachelijk dat scholen buigen voor dit soort druk en promoten dat je je zou moeten conformeren. En ik vind ook dat ouders niet zouden moeten zwichten maar dan kan alleen samen met anderen of met de school. Wat vind jij?

Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht

Dit bijzondere boekje kreeg ik op mijn verjaardag en gaat over de vijftienjarige Christopher Boone die de hond van zijn buurvrouw dood in de tuin vindt. De buurvrouw denkt dat Christophter de hond heeft gedood en Christopher besluit dat hij gaat uitzoeken wie de echte dader is. Het boek is een verslag van zijn belevenissen. Zijn leven wordt behoorlijk op zijn kop gezet en hij moet allerlei uitdagingen aangaan. Dat is niet gemakkelijk voor hem omdat hij een vorm van autisme heeft. Daardoor vindt hij het heel naar om aangeraakt te worden, houdt hij niet van geel of bruin en raakt hij helemaal van streek als dingen anders lopen dan hem was verteld.

Het is een ontroerend en aandoenlijk boek maar ook komisch. Christopher heeft een hele speciale kijk op de wereld en daar komen bijzondere oplossingen uit voort waarover je als lezer met een glimlach op de lippen achter blijft.

Boek bestellen?

Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht
Mark Haddon

Na gedane arbeid...

Hans geeft op dit moment kursus in Egmond aan Zee, Avatarkursus wel te verstaan. Avatar is een zeer krachtige methode om je beperkingen te leren hanteren, grip te krijgen op wat er allemaal gebeurt in je leven en zelfbewuster en actiever in het leven te staan. Je leert er zicht te krijgen op de overtuigingen die bepalen wat jij ervaart in jouw leven, doelen stellen en zelf verantwoordelijkheid te nemen. Ik schreef al eerder over Avatar toen ik in mei ook als Master in Egmond naar een kursus ging. Voor meer informatie over Avatar kun je kijken op het Nederlands Avatar Domein of even een mailtje sturen naar mij.

Het leek me leuk Hans een keer te verrassen. Het hotel waar de kursus werd gegeven had geen plek meer maar ik kon een heel goed alternatief boeken met uitzicht op zee. Dus gisterenavond toen Hans klaar was met zijn avondprogramma stonden de bubbeltjes te wachten op het balkon en was er een fantastische zonsondergang aan de gang (klik op de foto dan zie je wat ik bedoel). Wat wil een mens nog meer?

Multicultureel strand

Hans maakte deze foto aan het strand van Egmond (klik voor grotere foto).

Vaste woon- en verblijfplaats?

Misschien denk je wel: wat een saaie foto, wat is hier te zien? Nou dat zal ik je vertellen. Iedere avond om een uur of acht is het een drukte van belang in deze klimop in de tuin bij vriend P. Dan komt namelijk de vogelfamilie thuis. Ze komen, lijkt het, van heinde en ver aan vliegen en strijken dan eerst neer in de bomen of struiken van de tuin. Sommige verzamelen zich op het dak van de schuur. En een minuut of tien nadat de eerste zijn gearriveerd brandt de strijd om de plaatsjes in de klimop los. Dan is het een drukte van belang terwijl deze en gene zich nestelt in de klimop of een ander van het favoriete plaatsje verjaagt dat zij of zij op het oog had. Sommige vogels zitten in één keer goed en anderen doen er wel een kwartier over voordat ze een goede plek hebben. Maar een goed half uur nadat de huisvestingsceremonie is gestart is de rust weergekeerd in de klimop en hoor je niemand meer. De familie slaapt!

Het is echt bijzonder om mee te maken. Wie weet hoe dit zit en of dit verschijnsel bekend is bij mussen.

Bebel Gilberto

Bebel Gilberto, dochter van bossa-novalegende João Gilberto, wil de wereld laten zien dat Braziliaanse muziek niet stopt bij The Girl From Ipanima. En dat lukt haar aardig. Met haar laatste CD verovert ze ook in Europa alle harten. Veel van de songs op het album werden door haarzelf geschreven en hoewel in sommige nummers (All Around bijvoorbeeld) te horen is dat ze een dochter van haar vader is, heeft ze ook een prachtige eigen sound (in bijvoorbeeld River Song). Een heerlijke CD die goed past in het zomerse sfeertje van de laatste week. Als je op de button in de linkerkolom klikt kun je de nummers van Bebel beluisteren in de iTunes Music Store.

Weblog-korte-broeken-verzameling II

Deze foto gemaakt bij Gay Pride is in feite een combinatie van twee projecten: mijn korte broekenproject en het project van Brigitte.

En dan hier de collectie korte broeken door Hans en mij geschoten tijdens de afgelopen periode. Bijdragen van anderen zijn ondermeer te vinden bij: VanMan, Made On Planet Lane, SabDesigns, Jagueromac en Vampire.


Update:

Ook Downer heeft een prachtige foto geproduceerd.

La Capanna

De Universiteit Utrecht heeft een nieuw studentenhuisvestingsproject, La Capanna, waar voor rond de 300 euro per maand een spacebox wordt aangeboden als woonruimte. De boxen zijn 6,44 bij 2.85 meter dus totaal iets van ruim 18 vierkante meter. In die ruimte bevindt zich een badkamer en keukenblok dus dat is helemaal niet slecht. De boxen zijn gemaakt van composiet, materiaal dat voornamelijk gebruikt wordt in de luchtvaart en scheepsbouw. Het zijn zelfstandige woningen (dus er wordt niet gehospiteerd) en er is zelfs huursubsidie mogelijk Kijk vooral ook even naar het filmpje van de plaatsing van de woningen dat op de site staat. Het lijkt allemaal een fluitje van een cent en is een creatieve en kleurige manier om de woningnood onder studenten op te lossen.

Gay Pride III - foto's

Zoals beloofd hier meer foto's van Gay Pride en een filmpje om te sfeer op te snuiven.

Beklachtcomieci

Vrijdagochtend was ik met studiegenote S. in het Huis van Bewaring voor Mannen in Almere. Zij is daar lid van de klachtencommissie waar gedetineerden hun beklag kunnen doen als zij menen verkeerd behandeld te worden of klachten van welke aard dan ook hebben. S was nu 'commissaris van de maand', dat is het commissielid dat met de klagers spreekt over de klacht en daarom wekelijks het HvB bezoekt. De klager wordt in de gelegenheid gesteld zijn klacht toe te lichten en bekeken wordt of bemiddeling mogelijk is.

Het HvB ligt in Almere buiten, een godvergeten eind van de bewoonde wereld en biedt zowel van buiten als van binnen een vrij troosteloze aanblik. Met gekleurde tegeltjes is nog wel geprobeerd het wat op te leuken maar het blijft een badkamerachtige steriliteit.

Er lag een stapeltje klachten te wachten op S. Zeven van de tien waren van één en dezelfde persoon. Hij klaagde ondermeer over het eten, medicijnen die hij wel of niet kreeg, bejegening door de bewaarders en bedorven yoghurt. Met hem zou geen gesprek gevoerd worden maar zijn verhaal werd direct doorgeleid naar de commissiezitting.

Met twee mensen werd wel een gesprek gevoerd. Beiden waren jong, onder de twintig jaar. De eerste jongen een heleboel boodschappen gekregen die hij niet besteld had, het wèl opgegeten (en er van genoten) en was nu verontwaardigd omdat zijn conto een negatief saldo vertoonde en de genuttigde boodschappen in rekening waren gebracht. De tweede jongen was iemand die klaagde omdat de keuken, waar gedetineerden eventueel zelf eten kunnen maken, gesloten was omdat één van de gedetineerden de kookplaat kapot had gemaakt. Deze laatste klacht werd ingetrokken; er was inmiddels een nieuwe plaat. Van de eerste klacht wordt onderzocht hoe de procedure is van de boodschappen.

We waren vrij snel klaar. Nog even wat administratieve rompslomp afwikkelen en we konden weer gaan. Het was moordend heet in het gebouw en uit het raam kijken zag ik groepen jongens voetballen op de luchtplaats Hoewel dat een vrij normaal beeld was straalde het iets naargeestigs uit dat die jongens zich met een bal in de moordende hitte in het zweet aan het werken waren. Ik was blij toen ik buiten stond en wij in mijn cabriootje met dakje open onze vrijheid tegemoet konden rijden.

Mag het een beetje meer zijn?

Het hangmappenbedrijf Smead, producent van ondermeer Atlanta kantoorartikelen, heeft het personeel voorgesteld om 40 uur te gaan werken voor het loon van 36 uur. De meeste medewerkers zijn er mee akkoord gegaan omdat ze bang zijn anders hun baan kwijt te raken, hoewel de CAO het verbiedt om meer uren per week te werken. De vakbonden zijn naar de rechter gestapt omdat hiermee een middel zou worden gecreëerd waarmee bedrijven het personeel met economische motieven onder druk kan zetten. De rechter stelde de bonden in het gelijk zo bleek uit de uitspraak die vandaag werd gedaan in kort geding dat de bonden hadden aangespannen.

Het mag dus niet een beetje meer zijn en dat is maar goed ook! De oplossing die Smead had bedacht voor de mindere tijden die het bedrijf doormaakt zou de deur open zetten naar oplossingen die de verworvenheden van het collectieve arbeidsrecht op de helling zetten.

Met welk boek moet ik beginnen?

Op de foto mijn zelfgekozen 'opdracht' voor deze vakantieperiode (klikken voor grotere foto). Dit is een selectie van de boeken die ik nog niet heb gelezen maar waar ik me wel op verheug. En nu is mijn dilemma: welke neem ik eerst? Zeker is dat ik ze niet allemaal uit krijg. Wie heeft er een advies voor mij?

Hagepreken anno 2004

In de 16e eeuw waren de hagenpreken openluchtkerkdiensten die georganiseerd werden als verzet tegen het paapse gezag. Kort daarop brak de beeldenstorm uit.

Vandaag fietste ik langs de 93e landelijke zendingsdag van de Gereformeerde Zendingsbond die hierachter in het bos werd gehouden. Daar was geen sprake van enige vorm van verzet of protest. Vanwege de brandende zon was het veld waar de preekstoeltent stond nagenoeg leeg en zaten de gelovigen met stoelen, kleden en picknickgerei tussen de bomen te luisteren naar hun voorganger, sommigen in zichzelf gekeerd met hun ogen dicht.

Het geluid van geestelijk gezang klinkt de hele dag al vanuit het bos. Hier zo tussen de gelovigen fietsen en lopen is een gek gevoel. De mensen storen zich er niet aan maar genieten van de zon en het woord. Ik maak wat foto's en wandel dan rustig terug naar mijn fiets terwijl ik de stem van de dominee in de verte hoor aanzwellen voor een belangrijk onderdeel van zijn preek. Ik heb het gevoel dat ik uit een film stap als ik op de fiets ga richting AH.

De groene fee II

We hebben eindelijk de absinth geprobeerd die ik deze week heb gekocht. Via de slijter had ik er een absinthlepel bij gekregen. Dat is een metalen lepel met gaatjes er in. De bedoeling is dat je absint in een glas schenkt, een klontje suiker op de lepel bovenop het glas legt en vervolgens water giet over het klontje in het glas zodat de suiker ontbindt en door de gaatjes het glas in valt.

Ik kan je zeggen, het is stevig spul met rond de 60 % alcohol en daar wil je ook alleen maar hele kleine slokjes van drinken. Voor de smaak was het suikerklontje een welkome toevoeging. Van hallucinerende werking hebben we niks gemerkt maar wel was Hans erg vrolijk vond ik na zijn anderhalve glaasje absint. Het zal niet ons lievelingsdrankje worden maar het ziet er prachtig uit in de glaasjes en af en toe een keertje is best leuk en lekker.

Hagepreken anno 2004

In de 16e eeuw waren de hagenpreken openluchtkerkdiensten die georganiseerd werden als verzet tegen het paapse gezag. Kort daarop brak de beeldenstorm uit.

Vandaag fietste ik langs de 93e landelijke zendingsdag van de Gereformeerde Zendingsbond die hierachter in het bos werd gehouden. Daar was geen sprake van enige vorm van verzet of protest. Vanwege de brandende zon was het veld waar de preekstoeltent stond nagenoeg leeg en zaten de gelovigen met stoelen, kleden en picknickgerei tussen de bomen te luisteren naar hun voorganger, sommigen in zichzelf gekeerd met hun ogen dicht.
Het geluid van geestelijk gezang klinkt de hele dag al vanuit het bos. Hier zo tussen de gelovigen fietsen en lopen is een gek gevoel. De mensen storen zich er niet aan maar genieten van de zon en het woord. Ik maak wat foto?s en wandel dan rustig terug naar mijn fiets terwijl ik de stem van de dominee in de verte hoor aanzwellen voor een belangrijk onderdeel van zijn preek. Ik heb het gevoel dat ik uit een film stap als ik op de fiets ga richting AH.

De groene fee II

We hebben eindelijk de absinth geprobeerd die ik deze week heb gekocht. Via de slijter had ik er een absinthlepel bij gekregen. Dat is een metalen lepel met gaatjes er in. De bedoeling is dat je absint in een glas schenkt, een klontje suiker op de lepel bovenop het glas legt en vervolgens water giet over het klontje in het glas zodat de suiker ontbindt en door de gaatjes het glas in valt.

Ik kan je zeggen, het is stevig spul met rond de 60 % alcohol en daar wil je ook alleen maar hele kleine slokjes van drinken. Voor de smaak was het suikerklontje een welkome toevoeging. Van hallucinerende werking hebben we niks gemerkt maar wel was Hans erg vrolijk vond ik na zijn anderhalve glaasje absint. Het zal niet ons lievelingsdrankje worden maar het ziet er prachtig uit in de glaasjes en af en toe een keertje is best leuk en lekker.

Sprookjeskasteel

Afgelopen zondag hebben we een bezoek gebracht aan Kasteel De Haar in Haarzuilens, één van de mooiste kastelen in Nederland. Het is een indrukwekkend en monumentaal gebouwencomplex in een schitterend aangelegd park omringd door allerlei tuinen. Het kasteel ziet er echt uit als in een sprookje en is geheel gerestaureerd en gedeeltelijk herbouwd. Aan de tuinen en de buitenomgeving van het kasteel wordt nog gewerkt. Het schijnt dat de rondleiding in het kasteel ook zeer de moeite waard is, maar dat bewaren we voor een dag dat het minder mooi weer is. Het is per slot van rekening maar een half uurtje rijden hier vandaan.

Vrijheid met beperkingen

Je moet er wat voor over hebben als je het Vrijheidsbeeld in New York wilt bekijken. Dat kan weer met ingang van gisteren. Je wordt van onder tot boven onderzocht en gefouilleerd en dan mag je alleen nog maar onderin het beeld (in de sokkel) een kijkje nemen. De kroon van het beeld (vroeger toegankelijk) is off limits. Het heeft iets geks om zoâ??n strenge beveiliging los te laten op het symbool van de vrijheid. Het is niet de vrijheid zelf die hier in het geding is, het is alleen maar een symbool ervan. Nou zijn die Amerikanen altijd wel heel erg gesteld op hun symbolen maar het ware beter als we als we alles in het werk zouden stellen om vrijheid te waarborgen voor alle mensen, waar ook ter wereld in plaats van zoâ??n big deal te maken van een symbool.

Een leuk spelletje

Als het aan Marco van Basten, de nieuwe bondscoach van Oranje, ligt wordt voetbal weer leuk. Daar kun je toch alleen maar achter staan! Gisteren op de perskonferentie stelde hij zijn collega/vrienden voor die hij goed kent, waarmee hi op vakantie gaat en die (Rob Witschge) wel van een geintje houden. Sommige doen daar smalend over maar ik vind het wel charmant. Ze zijn - zoals Van Basten zegt - op voetballen gegaan omdat ze het spelletje leuk vonden. Het zijn vrienden en dat is een goede start voor een goed resultaat. Van Basten wil dat het volk Oranje weer omarmt maar - waarschijnlijk belangrijker nog - dat Oranje zich weer identificeert met het Nederlandse volk. Dominant, aantrekkelijk en initiatiefrijk spel zo, staat er in zijn contract, zal het voetbal van Oranje worden. Als hij zijn rol als bondcoach met net zo veel charme, ontwapend enthousiasme en lef neerzet als zijn rol als spits, dan komt het helemaal goed met het Nederlands elftal. En dat zou dan voor het eerst zijn in hele lange tijd.

Feminisme gevaar voor gezin

Gisteren in de Volkskrant stond er een artikel over een geschrift van het Vaticaan waarin de RK-kerk uithaalt naar feminisme. De biologische bijzonderheid van vrouwen staat centraal en â??... de diepgewortelde intuïtie dat het beste van haar leven daarin bestaat zich voor het welzijn van de ander in te zettenâ??. In het artikel worden de Vaticaanse opvattingen vergeleken met die van TV-figuur Archie Bunker en met die van een conservatieve imam. En het is natuurlijk ook te gek voor woorden en ook hilarisch dat het Vaticaan anno 2004 dit bericht de wereld in meent te moeten slingeren. Misschien hoopt het Vaticaan op deze manier weer een deel van de manlijke wereldbevolking (dat deel dat hinder heeft van feminisme) binnenboord te halen. Maar ik vrees dat het gaat mislukken. Jullie zijn een kleine halve eeuw te laat jongens!


Op de foto 'Black Madonna' van Elisabeth Sunday en je kunt klikken voor een grotere foto.

Gefeliciteerd zusje!

Mijn zus is jarig vandaag. Misschien komt ze nog in een internetcafé en ziet ze dit logje. Ze is met haar gezin op vakantie in Italië dus ze zal vast een heerlijke verjaardag hebben: geen huis vol visitie, geen kopjes koffie schenken met taart er bij maar lekker met je benen omhoog je laten verwennen en je allerlei verwennerij laten aanleunen. Gezellig met haar jongens (man en zonen), dat vindt ze het allerleukste.

Deze roos is voor haar (klik voor grotere foto). Ik geef haar zeker nog een echte als ze weer terug is want mij ontloopt ze echt niet hoor! Ik kom gewoon op haar verjaardag, desnoods een weekje later!

Update: Ik heb haar net gesproken en gehoord dat ze haar verjaardag vieren in Venetië.

Waarom niet een maatje groter?

Naar aanleiding van mijn oproep om fotoos aan te dragen voor een weblog-korte-broeken-verzameling kwam Brigitte van Made On Planet Lane met een nieuwe uitdaging die haar intrigeerde: mevrouw, waarom koopt u niet een maatje groter? De eerste bijdrage was van haarzelf en hier is de tweede.

Lotje hoeft niet meer te lopen

Zondag bij Kasteel De Haar in Haarzuilens een - voor mij - nieuwe uitvinding gezien: een kinderwagen voor honden. Het karretje heet: DoggyRide en is door de eigenares aangeschaft voor het 16 jaar oude hondje Lotje dat niet ver meer kan lopen en daardoor aan huis gekluisterd was. Nu met de nieuwe DoggyRide kan Lotje weer overal mee naar toe. Een middagje wandelen in Haarzuilen is nu een peulenschil. Op haar oude dag is gedraagt Lotje zich als een professioneel fotomodel dat geduldig poseert voor de foto (klik voor grotere foto). Eigenares van Lotje, als je nog meer fotoâ??s wilt, moet je even een mailtje sturen.

Serverproblemen

Het zit ons niet bepaald mee met de server de laatste tijd. Eerst waren we gehacked en sindsdien hebben we al een paar keer gehad dat we â??er even uit lagenâ??. Zondag lag het hele bedrijf in Miami, waar onze server is ondergebracht, plat en onze weblog dus ook. Zondagochtend hadden we nog de hoop dat het in een uurtje verholpen zou zijn. Zondagavond laat belde Hans weer naar Amerika en hoorde hij dat er een zware storm was geweest in Miami waardoor het hele complex een tijd zonder stroom had gezeten en dat het opstarten van 600 servers kennelijk zoveel tijd in beslag nam dat wij een hele dag zonder onze sites zaten. Gelukkig verhuist de server zeer binnenkort naar Nederland en zal deze ellende hopelijk voorbij zijn.