Het aantal ramen op de wallen moet omlaag van 350 naar 250 stuks. Een behoorlijke reductie die ingegeven is door het vermoeden dat er sprake is van allerlei vormen van criminaliteit. Dat zal wel weer illegale prostitutie ten gevolg hebben vermoed ik.
Altijd als ik de term 'raam' in relatie tot de wallen hoor moet ik weer denken aan een werkster die ik ooit had, lang geleden in Amsterdam. M. was iets jonger dan ik en studeerde Duits. We kenden elkaar van de Hollandsche Manege waar we beiden reden en op een dag hoorde ik haar vertellen dat ze werk zocht om wat bij te verdienen. Schoonmaken.
Lees meer...
De Sint is weer in het land en het collectieve commerciële sprookje is weer in volle gang. Ik vond ergens op het internet vorig jaar de
Sinterklaas Statuten waar je alles kunt lezen over de do's en don'ts van dit feest. Met name de sectie over de geloofwaardigheidscalamiteiten is erg handig om door te nemen als je nog plannen hebt. Zo is daar
- het in het ongerede raken van de baard
- het in het ongerede raken van mijter en haardos
- het neerstorten vanaf het paard
- herkenning van kledingstukken
. Bij al deze calamiteiten staan adviezen voor degenen die er mee te maken krijgen. Errug handig!
En erg leuk is natuurlijk het
Sinterklaasspel waarover ik eerder schreef hier en waarvoor in de reacties nog allerlei suggesties, tips en aanvullingen staan.
Je hoeft niet meer te zagen als je iemand ten val wilt brengen want eten kan ook met deze stoel die helemaal van brood is gemaakt door
Marc van de Sande. Eten is niet meer alleen brandstof voor de mens maar ook voedsel voor de ziel. Wat dacht je bijvoorbeeld van deze
designerkoekjes en deze
foodscapes? Ja je leest het goed: foodscapes. Na de landscapes, de seascapes en de soundscapes hebben we nu ook de foodscapes. En voor wie er dan nog niet genoeg van heeft is er nog
Proef Rotterdam of Amsterdam.
Eet smakeijk!
Waarom luister ons nog
na de antwoorde van die madeliefjes
op die wind op die son
wat het geword van die kokkewietjies
Agter die geslote vorkop
waar miskien nog ?n takkie tuimel
van ?n verdrinkte lente
Agter my gesneuwelde woord
Agter ons verdeelde huis
Agter die hart gesluit teen homself
Agter draadheinings, kampe, lokasies
Agter die stilte waar onbekende tale val soos klokke by ?n begrafenis
Agter ons verskleurde land
sit die groen hotnotsgot van die veld
en ons hoor nog verdwaasd
klein blou Namakwaland-madeliefie
iets antwoord, iets glo, iets weet.
Ingrid Jonker
Lees meer...
Gisteren vierden mijn oom en tante hun 50 jarig huwelijksfeest. Op de foto zie je de handen die 50 jaar geleden de bruidstaart sneden het dessertbuffet openen met het aansnijden van de ijstaart.
Het was ontzettend leuk om iedereen weer eens te zien met name de nichten en neven. Grappig is het dat je elkaar in je volwassen leven als het ware moet herontdekken. Je komt elkaar niet vaak meer tegen behalve op begrafenissen en crematies en hebt bijna nooit tijd voor een echt gesprek. Gisteren was een blije gelegenheid met een relaxte sfeer dus tijd om bij te praten. Je weet wel globaal wat dingen van waar iemand mee bezig is of hoe zijn of haar leven loopt maar veel is toch ook nieuw.
Ik heb er van genoten en verheug me nu al op de nichten & nevendag van volgend voorjaar die door mijn zwager gehost zal gaan worden.
Zie eens hoe doelmatig nog steeds, hoe goed in vorm in onze eeuw de haat is. Hoe moeiteloos hij hoge hindernissen neemt. Hoe makkelijk hij springt, zijn buit bereikt.
Hij is niet als andere gevoelens. Tegelijk ouder en jonger dan zij. Hij brengt zelf de oorzaken voort die hem tot leven wekken. Als hij inslaapt, is zijn slaap nooit eeuwig. Hem verzwakt de slapeloosheid niet, maar sterkt.
Of hij het geloof erbij haalt of niet ? als hij maar kan knielen bij de start. Het vaderland erbij haalt of niet ? als hij maar snel weg kan komen. Rechtvaardigheid kan ook geen kwaad om te beginnen, maar daarna rent hij graag alleen. Haat. Haat. Zijn gezicht door een grimas van liefdesextase vertrokken.
Ach, die andere gevoelens ? wat sukkelen ze lusteloos. Sinds wanneer kan broederschap op de massa rekenen? Heeft medelijden ooit als eerste de finish bereikt? Hoeveel mensen krijgt de twijfel mee? Alleen wie zeker is, wint de massa voor zijn zaak.
Bekwaam, snel van begrip, heel ijverig. Moet ik zeggen hoeveel liederen hij heeft gecomponeerd? Hoeveel bladzijden geschiedenis genummerd? Hoeveel menselijke kleden hij heeft uitgespreid op hoeveel pleinen en in hoeveel stadions?
Laten we het eerlijk toegeven: hij weet wat schoonheid is. Schitterend is zijn vuurgloed in de zwarte nacht. Prachtig zijn zijn rokende explosies in de roze dageraad. Ruïnes kun je moeilijk hun pathos ontzeggen noch kun je de primitieve humor negeren van de zuil die fier overeind is gebleven.
Hij is een meester in het contrast tussen gedonder en stilte, tussen rood bloed en witte sneeuw. En wat hem nooit verveelt: het motief van de propere beul die boven zijn besmeurde slachtoffer oprijst.
Op elk tijdstip open voor nieuwe uitdagingen. Als hij even moet wachten, wacht hij. Ze zeggen dat hij blind is. Blind? Zijn blik is even scherp als die van een sluipschutter en hij ziet de toekomst met een gerust hart tegemoet ? hij alleen.
Wislawa Szymborska - Nobelprijswinnaar literatuur
Gedicht gebruikt in het programma van Global Woman tijden Global Village Festival in Theater Lieve Vrouw in Amersfoort.
Wys my die plek waar ons saam gestaan het,
Eens, toe jy myne was ?
Vroeer, voor jou liefde vir my getaan het,
Vroeer, toe jy myne was.
Kyk, dis dieselfde: die silwer see
Blink in die sonskyn, soos lang verlee
Dit eenmaal geblink het, ?n welkomsgroet
Vir ons liefde wat uithou en alles vergoed.
Wys my die plek waar ons saam gekniel het,
Eens, toe jy myne was ?
Vroeer, toe een siel vir ons saam besiel het,
Vroeer, toe jy myne was.
Kyk, dis dieselfde; die hemel, blou,
Lag soos voorheen op my en op jou
Dit skitter nog altyd ?n welkomsgroet
Vir ons liefde wat uithou en alles vergoed.
Wys my die plek waar ons saam geloop het,
Eens, toe jy myne was ?
Vroeer, toe ons harte nog soveel gehoop het,
Vroeer, toe jy myne was.
Kyk, dis dieselfde! Net jy nie. Vra,
Wie van ons twee moet die meeste dra?
Jy, wat vergeet het ? of ek wat boet
Vir my liefde wat uithou en alles vergoed?
C. Louis Leipoldt
Gedicht gebruikt in het programma van Global Woman tijden Global Village Festival in Theater Lieve Vrouw in Amersfoort.
Heb jij dit jaar de Stemwijzer gebruikt? Kwam je ook uit bij de Partij voor de Dieren? Ik heb die partij op een bepaald moment maar uitgezet omdat die voor mij geen optie is. Ook zitten er een paar vragen tussen die lastig zijn zoals het weigeren van kinderen op scholen met een bepaalde signatuur. Ik vind dat als je een clubje hebt opgericht vanuit een bepaald profiel dat je mensen die daar niet aan voldoen mag weigeren. Dus mijn antwoord zou zijn JA. Maar ik vind ook dat je onderwijs en religie niet door elkaar heen zou moeten halen dus in 'mijn' samenleving zijn er geen Christelijke of Islamitische scholen meer.
Nou ja, het advies dat de stemwijzer mij gaf klopt wel aardig met het idee dat ik zelf ook al had. Straks dus maar even gauw gaan stemmen.
Het schijnt dat er al enige jaren een verhaal door 's werelds mailboxen gaat over anti-transpiranten uit deodorant waarvan men beweert dat het borstkanker kan veroorzaken. Dat gaat dan met name om het ingrediënt aluminium chloorhydraat waarvan de toxische werking nog zou worden versterkt met het ontharen.
Ik had dit verhaal al eens eerder gehoord maar ben toch even op onderzoek uitgegaan en vond een artikel van KWF kankerbestrijding waarin ze aangeven dat dit bericht onjuist is omdat er geen relatie gevonden is tussen het gebruik van bepaalde deodorant en borstkanker, ook als de oksel onthaard is. Kijk
hier voor meer informatie.
Weet dat het verhaal gaat en neem je eigen beslissing er over. Er zijn per slot van rekening ook deo's zonder dat stofje.
Het is van metaal en het laat zich gemakkelijk in allerlei vormen kneden waarin het dan blijft zitten. Het is een ketting maar kan ook als armband en als object zoals op de foto. Het leuk er aan is dat je de hele dag wat te doen hebt met deze ketting om je hals want je kunt er ieder kwartier een andere knoop in leggen of model van maken. Kijk
hoe het er uit kan zien als je het om je hals hebt.
Afgelopen week ontmoette ik mijn ex schoonzus en naamgenote uit Australië. Ze is weer twee maanden in Nederland en ik vond het leuk met haar bij te kletsen. Bovendien gingen we samen naar het ballet (Anna Karenina van Boris Eifman) en dat was helemaal fantastisch. Ze is kunstenaar en maakt allerlei prachtige objecten van papier. Ik kreeg van haar dit prachtige object met de titel 'Patterns'. Het is er eentje uit een serie van 15 totaal.
Als je de twee helften van het doosje van elkaar afhaalt dan komen er prachtige patronen en kleuren te voorschijn. Het kan staan of liggen, dicht of open, met of zonder licht of kaarsje. Klik de foto om het groter te bekijken en klik
hier voor meer foto's.
Een typisch herfstachtig plaatje dat ik maakte uit een partyboot - meer ingericht op mooi weer - in de Rotterdamse haven. Het regende dat het goot en alles was grijs. Klik voor vergroting.
Amanda heeft op school EHBO-les en wij kregen dit weekend een demonstratie reanimeren. Ze moest het spiekbriefje er nog wel even bij nemen af en toe maar de tweede keer ging het eigenlijk van een leien dakje. Maar een geluk dat Hans alleen maar slachtoffer speelde en na de demonstratie kwiek weer op zijn benen stond.
Vroeger als kind gingen wij op 11 november altijd langs de deuren met een lampion om overal in de buurt snoep op te halen. Ook toen had je al de trend dat er mandarijnen uitgedeeld werden. Hoewel wij dol waren op mandarijnen vonden we dat maar niks. Snoep en koek wilden we. Trommels vol haalden we op met - vooruitlopend op Sinterklaas - veel schuim, taaitaai en pepernoten.
Dat was in Noord Holland maar hier in Utrecht doen ze eigenlijk helemaal niet aan Sint Maarten. Gek is dat eigenlijk want in Brabant en Limburg wordt de gewoonte wel in ere gehouden. Zijn er bij jou kinderen aan de deur geweest gisterenavond?
Eerst was iedereen ontroerd en aangedaan over de redding van al die paarden die door het water waren ingesloten. De beelden van die meiden die de redding volbrachten waren overal ter wereld gezien. Later weer liepen allerlei mensen te hoop omdat een aantal van de dieren kennelijk bestemd waren voor de slacht. Ook zijn er nu mensen die de dieren willen opkopen om ze op die manier te redeen.
Laat duidelijk zijn dat ik geen fan ben van dieren slachten. Niet van paarden maar ook niet van andere dieren. Maar dat gebeurt aan de lopende band in de Nederlandse slachthuizen. Of zijn we dat collectief vergeten? Wat is er dan nu zo anders?
Vriend P kocht een nieuw huis en wat voor eentje. Zijn perceel bestaat uit een ruim huis en een stukje veengrond uit een prachtig water waarop speciaal voor de kijkdag een stel zwanen langs kwamen. Later een keertje maakte ik deze foto van de roeiboot die aan zijn tuin afgemeerd lag. Zijn slaapkamer kijkt uit op al die pracht en ik zie mezelf daar al zitten, op bezoek tijdens een zomeravondje met een roseetje aan het water (even wat citronella voor de knutten). Echt fantastisch!
Vandaag zou mijn moeder 82 jaar zijn geworden, ware het niet dat ze 24 jaar geleden overleed. Op zo'n dag als vandaag als ik dan het getal 82 hebt uitgerekend in verband met haar leeftijd dan fantaseer ik wel eens over wat voor vrouw ze nu zou zijn geweest. Ik denk dat ze een mooie oude vrouw zou zijn geworden, nog steeds met een originele kijk op het leven en een nadrukkelijke eigen mening over allerlei actuele zaken. Ze zou vast hebben geleerd om met een computer om te gaan en ze zou nog actief in het leven staan. Maar vooral zou ze genoten hebben van haar kleinkinderen die ze jammer genoeg nooit heeft gekend en die nu ondertussen grote kerels zijn geworden waar je tegenop kijkt.
De rozen op de foto zijn theerozen en dat waren haar lievelingsbloemen.
De mijne heet Bram, ik heb wel vaker over hem gesproken. Die van Hans heet Goedele, nou eigenlijk heet ze Lucie maar Hans noemt haar Goedele vanwege haar Vlaamse tongval. Gisteren stond ik met een aantal mensen te praten toen bleek dat velen van ons ook daadwerkelijke gesprekken hebben met onze TomToms. Als Bram me wel eens een verkeerd advies geeft - het irritante 'probeer om te draaien' - dan roep ik op een bepaald moment ook wel eens: "Bram, hou je mond!" Niet dat hij zich er wat van aantrekt maar je wilt toch op een bepaald moment je ongenoegen uiten. Of soms herhaalt Bram tot in den treure zijn advies: ga rechtsaf, tweede afslag, rechtsaf gaan. En dan zeg je op een bepaald moment voordat je er erg in hebt: "ja, ja, ik weet het wel".
Herkenbaar? Of heb jij dat niet?
Ondanks het feit dat het al weer 5,5 jaar geleden is dat mijn zus verongelukte heeft de WC in het huis van mijn zwager en neven nog steeds haar sfeertje. En dan doel ik met name op de twee projecten die ze daar aan de muur had aangebracht: het zwart/wit project en het schoenenproject. De foto hierboven laat een fragment zien van het schoenenproject waarop ook mijn 'oei oei schoenen' staan afgebeeld. Deze zijn genoemd naar het geluid dat iemand zou gaan maken indien diegene met deze schoenen op een bepaalde plaats zou worden geraakt. Ze zijn genant lelijk maar indertijd vond ik ze kennelijk mooi.
Van mij mag die WC wel zo blijven want er valt altijd wat te kijken.
Onze eerste platenspeler vroeger was er eentje van Philips met een luidspreker in het deksel en we hadden er twee plaatjes bij: eentje van de Blue Diamonds (met Ramona en Little ship) en de andere was een EP'tje van My Fair Lady. Ik moet het hier nog ergens hebben. Grijs gedraaid hebben we die plaatjes en die liedjes brengen ook goede herinneringen boven aan zorgeloze jaren.
Gisteren waren we voor cultuurpodium.nl bij de première van de derde Nederlandse My Fair Lady met werkelijk een geweldig cast. Ik heb echt genoten, niet in de laatste plaats vanwege het jeugdsentiment dat met deze musical verbonden is. Er kwamen ook weer heel veel dingen boven zoals de chocolaatjes en het feit dat je - om geen risico te lopen - het beste je kunt beperken tot het weer en gezondheid als gespreksthema's.
Gaan dus! Zie morgen het artikel op
Cultuurpodium.nl.
Ik kan maar geen genoeg krijgen van die leuke amazing circles. Deze drie stuks maakte ik van drie foto's die ik ooit maakte in Utrecht. Mijn vraag is nu wat staat er op alle drie deze foto's voor een voorwerp? Ik ben benieuwd of jullie het raden.
|
|
