Bart de Graaff zou genoten hebben van de commotie die zijn omroep BNN in binnen- en buitenland veroorzaakt naar aanleiding van De Grote Donorshow die de omroep a.s. vrijdag uitzendt. Hij is er helaas niet meer bij en stond zelf 13 jaar op de wachtlijst voor een tweede donornier. Een indrukwekkend en geniaal plan van BNN vind ik om op deze wijze aandacht te vragen voor het probleem dat er onvoldoende donororganen beschikbaar zijn. Geniaal omdat ze op die manier tegelijkertijd ook hun oprichter herdenken die overleed aan zijn nierziekte. Smakeloos, een macaber spelletje en onethisch roepen de media en de politici in binnen- en buitenland. BNN vindt dat zelf ook alleen - zo stelt BNN voorzitter Laurend Drillich - de werkelijkheid is nog smakelozer! Je zal maar in die situatie zijn dat je een donororgaan nodig hebt terwijl het aanbod aan donoren afneemt en de wachtlijsten groeien. Er wachten op dit moment ruim duizend mensen in ons land op een geschikte donornier.
Een jongetje dat nauwelijks kan lopen in een zwart maatpak, kinderen voor de PA-boxen op het podium en overal op het terrein kinderen die gewoon lekker aan het spelen zijn, alleen of met elkaar. Of ze waren te vinden rond de woonwagen van verhalenverteller Gadjo Joe achterin de Interpolistuin waar gisteren het 11e Gipsyfestival plaatsvond.
Gisteren was ik in de Junushof te Wageningen waar de oudste musicalvereniging van Nederland - Sempre Sereno - haar 50 jarig bestaan vierde met een serie voorstellingen van Tommy, de musical. Medeblogster Amiek speelt basgitaar in het orkest en via haar kwamen we een aantal raken in aanraking met deze club enthousiaste mensen. Op de foto hierboven een toepasselijke foto maar op Cultuurpodium.nl verschijnt binnenkort nog een artikel. Normaal schrijven we daar niet over amateurgezelschappen maar in dit geval wilden we toch een uitzondering maken.
Het lijkt een spiegel maar het is een spiegelende ruit waardoor je wel van binnen naar buiten kunt kijken maar niet andersom. Bij deze box op het Janskerkhof in Utrecht wordt een aantal keren de voorstelling Gerucht gespeeld. Maar het is ook prachtig om de stad zo weerspiegeld te zien. Kijk hier voor meer foto's.
Op de honderdste verjaardag van Hergé, hun bedenker, kwamen jonge verslaggever Kuifje, zijn trouwe metgezel Bobbie en al hun andere stripgenoten in Rotterdam tot leven. Gisteren ging daar namelijk in het Nieuwe Luxortheater de musical Kuifje, de Zonnetempel in première.
Als een ervaren acteur poseert Bobbie voor de camera's en kijkt recht in de lens terwijl Kuifje zelf even afgeleid is door een vraag van een verslaggever. Op de achtergrond zien we Bianca Castafiore met Professor Zonnebloem. Binnenkort op cultuurpodium.nl meer over deze musical (klik voor vergroting).
Ontelbaar veel kabouters all over the place te beginnen in Utrecht, dat moet zo ongeveer de droom zijn van degene die het gestilleerde kaboutertje overal in Utrecht achterlaat. Ik had hem nog nooit gezien, althans dat dacht ik, maar toen het ventje mij werd voorgetekend door C. herkende ik het beeld wel. C. heeft zich er de laatste tijd een beetje in verdiept en is op kabouterjacht gegaan. Het resultaat van zijn werk is te zien op deze weblog die hij sinds deze week onderhoudt. Ik weet zeker dat hij graag wil weten waar nog meer de Utrechtse kabouter zijn sporen heeft achtergelaten dus als je een locatie of een foto MET locatie voor hem hebt dan is hij vast blij als je hem een mailtje stuurt.
Als je een heel klein autootje hebt, dan heb je daarvoor ook maar een heel klein parkeerplaatsje nodig. En als je dat op straat niet hebt (omdat het daar niet mag) kun je altijd nog in je minuscule voortuintje terecht. Nou ja, tuintje? Een strookje stoep van zo'n twee meter breed al zit er zo te zien aardig wat gras tussen de tegels.
Gisteren twee prachtige voorstellingen gezien: Ex Nihilo met Trajets de vie, trajets de ville en Vielfalt van Jakop Ahlbom. De eerste (dans)voorstelling is al weer verder gereisd maar de tweede is nog te zien tijdens Festival aan de Werf in Utrecht en daarna in verschillende theaters. Kijk binnenkort op Cultuurpodium.nl voor meer info en beeld over deze voorstellingen.
De eindexamens zijn vandaag begonnen en ik heb duimdienst want ook mijn oudste neef Bart die VWO-examen doet. Vanmorgen moet hij Nederlands doen (mèt woordenboek) en vanmiddag wiskunde. Geen vakken die al te grote problemen op zullen leveren in zijn geval.
Ik heb er alle vertrouwen in dat hij het gaat halen maar duim gewoon voor alle zekerheid. Alle kleine beetjes helpen, toch? Dus als je even niks te doen hebt en je kent niemand die examen aan het doen is, duim dan ook maar even voor Bart vandaag. Alvast bedankt!
Dit is één van de bloemen uit het boeket dat Hans kreeg van Amanda en mij omdat hij voor ons de Buma Cultuur Media Award gewonnen had. Jammer genoeg koos de jury één van de andere genomineerden: recensente Amanda Kuyper van het NRC.
De bloemen zijn speciaal behandeld volgens een geheim procedé dat zeer arbeidsintensief is en dit prachtige resultaat geeft. Het schijnt ook op de televisie te zijn geweest maar ik kan er op het internet tot nu toe niks over vinden.
Via Kaat hoorde ik over de ontlurkingsweek. Zij kwam er achter via Zezunja die één van de initiatiefnemers is.
Bedoeling van de ontlurkingsweek is om alle stille meelezers uit hun schulp te lokken en te verleiden zich bekend te maken door een reactie achter te laten op deze (of andere) weblog.
Als u niet weet of u een lurker bent dan is er eenvoudige test om na te gaan of u tot de doelgroep van de ontlurkingsweek behoort.
Als u (het grootste deel van) de onderstaande vragen met JA moet beantwoorden dan is de kans groot dat u een lurker bent.
Volgens mij een gat in de markt en het einde van Sonja Bakker. Er is een nieuw gebakje ontwikkeld dat 77 kcal bevat en is gemaakt op basis van vers fruit. Bij de ontwikkeling is rekening gehouden met mensen die lijnen of op bewuste voeding letten en met zo'n taartje krijg je dezelfde voedingstoffen en calorieën binnen als bij het eten van één van je twee dagelijkse stukjes fruit. Het plaatje ziet er in ieder geval goed uit.
Althans dat is wat de makers beweren. Kijk op de website voor meer informatie.
De eersten die mij feliciteerden op mijn verjaardag waren de journalisten met wie ik in Keulen was om de voorstelling Afrika! Afrika! te gaan bekijken die in oktober naar Nederland komt. Het bleek dat er ook de dag voor mij en de dag daar weer voor iemand jarig was uit het gezelschap dus vandaar dat we met z'n drieëen werden toegezongen. Ook was er voor ons allemaal een klein kadootje.
Ik had mijn bewondering laten horen voor de schitterende kroonluchters in de tent van Afrika! Afrika! dus ik kreeg een iets kleiner hangend Afrikaans attribuut. Hij hangt voor mijn raam en is te zien op de foto (klik voor vergroting). Daarna dronken we nog een glaasje en werd het half vier voordat ik in mijn bed lag. En op mijn leeftijd moet je dat toch niet meer al te vaak doen geloof ik
Het NBE heeft soms een hele frisse aanpak om aandacht te vragen voor hun projecten. Zo stuurden ze Mozart op pad door Amsterdam om aandacht te vragen voor de Gran Partita waarmee ze genomineerd zijn voor de Edison publieksprijs. In het filmpje zie je hem aan het 'werk' in de PC Hooftstraat.
Nog tot 11 mei a.s. kun je hier stemmen en de muziek is natuurlijk prachtig maar ook de frisse aanpak verdient beslist een stem!
Vanavond zendt de RVU op Nederland 2 van 17.10 - 18.45 uur een documentaire uit over de bijna vergeten geschiedenis van een miljoen Sinti en Roma die zijn omgekomen in de concentratiekampen in de Tweede Wereldoorlog. Hieronder een beschrijving.
Filmmaker Bob Entrop neemt de kijker mee op een persoonlijke zoektocht naar het verleden van de Sinti en Roma ('zigeuners') in Nederland. De film is een reis in de tijd: in het heden reizen drie mensen met een cameraploeg naar Auschwitz, terwijl negen anderen tegelijkertijd het verleden laten herleven in persoonlijke verhalen. Het is voor het eerst dat zij over hun oorlogsherinneringen praten. Door de hechte vriendschappen die de afgelopen jaren zijn ontstaan tussen de overlevenden en Entrop, waren zij bereid uitgebreid over hun ervaringen in de oorlog te vertellen. In mooie beelden en soms heftige, maar ook spannende en aangrijpende verhalen wordt de toeschouwer meegezogen in een stuk geschiedenis dat tot nu toe verzwegen bleef.
Koude rillingen kreeg ik bij deze voorstelling van Hotel Modern waarin het leven in Auschwitz heel aangrijpend in beeld wordt gebracht met behulp van ontelbaar veel poppetjes. Vanavond om acht uur zijn mijn gedachten bij alle doden die stierven in de oorlog of bij één van de vredesmissies.
De foto is van Herman Heller (klik voor vergroting). Kijk hier voor meer informatie over deze voorstelling.
Hoewel een klamboe er voor is om de insecten BUITEN te houden, was deze vanmorgen wanhopig op zoek naar de uitgang aan de BINNENKANT van het net. Ik keek hem recht aan toen ik mijn ogen open deed. Brrr
Ik begon in 2004 ooit met Miwian.nl en de naam vindt zijn oorsprong in mijn persoonlijke historie. Sinds ik begon met bloggen heb ik er heel wat activiteiten bij gekregen zoals het online magazine CultuurpodiumOnline waarvan ik eindredacteur en uitgever ben. In het dagelijks leven ben ik jurist en werkzaam als consultant en interim manager. Over al mijn activiteiten is meer te lezen op MiekeKreunen.nl.
