Voor
DoD (Dingen op Donderdag) is deze keer het thema 'een ding voor in je haar'. Bijgaande foto toont dingen die ik af en toe in mijn haar heb (klik). De haarclip zal de meeste mensen bekend voorkomen omdat die het meest gebruikelijk is voor in je haar. De eetstokjes gebruik ik alleen als ik geen haarclip kan vinden in mijn tas en toch mijn haar wil opsteken. Ik draai mijn haar dan in een soort knoop achter op mijn hoofd en steek het eetstokje (of als ik die ook niet kan vinden een potlood) door de knoop. Dat blijft gewoon keurig zitten, wellicht dank zij het feit dat mijn haar krult. Vroeger, toen mijn haar schouderlengte had, had ik helemaal geen speldjes of stokjes nodig want dan kon ik er gewoon een knoop inleggen of met een bepaald plukje haar de rest vastbinden. Dat was helemaal makkelijk.
Zaterdag 2 oktober is het zover, dan organiseren FNV, CNV en MHP van 12.00 - 14.00 uur een landelijke demonstratie op het Museumplein in Amsterdam. Het motto is
Nederland Verdient Beter. Wie komt laat blijken het niet eens te zijn met de bezuinigingsplannen van het kabinet Balkenende II. Het ziet er naar uit dat het druk wordt op het museumplein. Veel mensen zijn het zat met het beleid van dit kabinet en het water staan hen aan de lippen. De verwachting is dat het druk zal worden. Vanaf 10.00 uur is er wat te doen op het Museumplein gepresenteerd door Angela Groothuizen en dit is wat er op het programma staat:
10.00 uur - Voorprogramma met o.a. Fanfare Toeters en Bellen en het FNV Orkest
11.45 uur - One in a Million. Melodieuze rock, viermansformatie
12.00 uur - Kasper van Kooten en band. Acteur, zanger en liedjesschrijver.
12.30 uur - Sita (Vermeulen), werd in 2001 bekend door het programma Starmaker.
13.00 uur - Doekle Terpstra (CNV) / Ad Verhoeven (MHP)
13.15 uur - JK, deelnemer Idols 2004
13.30 uur - John Monks (Europees Vakverbond)
13.35 uur - Altin en N.N.T.T.O, van de rapwedstrijd van FNV Bondgenoten
13.50 uur - Lodewijk de Waal (FNV)
14.00 uur - Beef , zesmans reggae formatie uit Eindhoven
Kun/wil je niet naar Amsterdam en wil je toch je mening kenbaar maken dan kun je
hier digitaal meedemonstreren. Trouwens ook als je wel naar Amsterdam gaat kun je bovendien nog digitaal naar het Museumplein gaan. Dan telt je protest dubbel mee!
De linkerfoto
Vandaag ongeveer 18.30 uur aan de Vecht in Breukelen genomen vanaf een parkeerterrein (klik).
De rechterfoto
Vandaag ongeveer 19.00 uur bij AH in Driebergen genomen vanaf een parkeerterrein (klik).
Toen LadyBass onlangs bij ons at bracht zij muziek mee van Het Creapole Orkest dat de Jack Bulterman Radio Revue speelt. We hadden eerder een keer contact gehad over het nummer Wie is Loesje van de Ramblers dat ik goed ken van vroeger en dat deel uitmaakt van de JBRR.
Wie is Loesje maakte vroeger deel uit van een soort cabaretnummer over het proces van Pietertje Swing. Mijn vader kende deze hele tekst (op rijm) uit zijn hoofd en wij vonden als kleine kinderen niks mooier dan dat hij Pietertje Swing voor ons deed. Hij leefde zich helemaal ik in de rol van de rechter, van Pietertje zelf, van Hendrik van Steede en zette het bijbehorende hoge stemmetje op als Maria Banaan aan de beurt was. Hoogtepunten van de performance waren als wij het liedje Wie is Loesje mochten meezingen. En helemaal aan het eind brulden wij ook keihard de laatste zin mee: Vrijgesproken, gebrek aan bewijs!
Dit nummer is een goede herinnering aan mijn kindertijd. Wie het proces Pietertje Swing wil lezen kan dat hier onder doen of je kunt klikken op het plaatje en luisteren naar het Creapole Orkest.
Lees meer...
Op dit plaatje (klik) zie je de resultaten van een onderzoek naar de verdeling van huishoudelijke taken tussen man en vrouw. In de grafiek worden koken, boodschappen doen, de was en schoonmaken in beeld gebracht. In het oog springend is dat nog steeds het meeste huishoudelijke werk door vrouwen wordt gedaan, maar dat wisten we natuurlijk allemaal al. En dat terwijl er fiscale voordelen verbonden zijn aan een betere verdeling van taken binnenhuis en buitenshuis. Geloof je dat niet dan kun je
hier een modelletje vinden om dat eens door te rekenen.
Gelukkig is er wel veel veranderd in hoe tegen het huishouden wordt aangekeken. Mannen worden niet meer gek aangekeken als ze boodschappen doen, koken of schoonmaken. Alleen het doen van de was blijft nog een heikel punt blijkens een onderzoek van het Ministerie van SoZaWe. Veel vrouwen willen die taak niet overdragen omdat er er veel mis kan gaan met kledingstukken die voor vrouwen belangrijk zijn. Waar mannen een T-shirt hebben is dat voor vrouwen hèt shirt en het doet pijn als dat verpest wordt in de was. Dat laatste herken ik goed. Ik doe de was ook het liefste zelf zodat er niks mis kan gaan.
Lees meer...
Op het magneetbord thuis hangen kaartjes voor allerlei voorstellingen in de komende maanden. We gaan o.a. naar de Ashton Brother, Leefbaar en Michiel Borstlap & Edsilia Rombley. Daarnaast houden we natuurlijk de programmering van het
Beauforthuis in de gaten en ben ik vriend van het intieme
Werftheater in Utrecht dus ik verwacht dat we daar ook wel een paar voorstellingen zullen bijwonen.
Misschien is dit een mooi moment om ook even ons oude theaterarchief terug te plaatsen van o.a. The Ashton Brothers, Alkemade & Bloemen en Dralion. De talrijke Oerolverslagen van het afgelopen festival moeten we nog op zien te duiken uit de spaarzame back-ups. Die volgen nog een andere keer.
Lees meer...
Kasper van Kooten, ondermeer bekend als acteur in All Stars, drummer van Acda & de Munnik, en zoon van..., is nu echt voor zichzelf begonnen. Als multitalent speelt hij in zâ??n uppie een avondvullende cabaretvoorstelling met de titel Lijfspreuk.
De rode draad wordt gevormd door lichaamservaringen als puber, lichaamstaal en verbasterde gezegdes rondom het lichaam.
Wie het horen wil moet het ook maar voelen en we zeggen wel
ik spring een gat in de lucht maar we blijven gewoon zitten!
Ondersteund door een geluidsman achter de schermen en op het podium een hometrainer, een piano en drumbox weet hij onze aandacht en die van rest van het publiek constant vast te houden. Het programma kakt nergens in en blijft vol vaart.
Sketches, typetjes, imitaties, hoogstandjes met het geluid en goede vondsten worden afgewisseld met verstilde liedjes. Aan het eind van de voorstelling komt zijn hitje Mooie Bloes nog geheel vanzelfsprekend voorbij.
We zijn weer een veelbelovende cabaretier rijker! Zijn tweede CD met band is inmiddels ook uit en geheel in de traditie is die mèt handtekening aan Miekeâ??s verzameling toegevoegd! En mocht je de kans krijgen, ga deze voorstelling dan zien. Het zal evenwel niet meevallen want in Utrecht was alles al lang uitverkocht.
Gisteren bekeken we de statistieken van onze weblog. We hebben overigens vorige week tussendoor ook geprobeerd om BBClone te installeren en dat ging goed maar tot op heden werkt het nog niet zoals het moet . We scoren daar op alle items nog steeds 0. Gelukkig ziet de praktijk er in de statistieken op onze server ietsje anders uit. Maar mocht er iemand tussen onze lezers zitten die ons met BBClone op gang kan helpen: graag, dan hoeven we er zelf niet helemaal in te duiken.
Het is bijvoorbeeld altijd leuk om te kijken op welke onderwerpen onze weblog gezocht (en gevonden wordt). Welke van de drie onderstaande 'search strings' denk jij dat de hoogste score heeft in onze statistieken?
En heb je enig idee van het percentage? Je schatting van het percentage kun je uiteraard kwijt bij de reacties. Ik ben benieuwd of er iemand in de buurt zit.
Vandaag op
Moody Monday twee foto's voor het thema Decent. Mijn foto hierboven (klik klik) van de vrouw die tot in de puntjes smetteloos gekleed met handschoentjes aan staat te fluiten in de fanfare op de boulevard in Scheveningen. Dat is nog eens 'properly dressed to play'!
Klik
hier voor de foto die Hans koos van een stel dat hij deze zomer fotografeerde op het strand in Egmond aan zee. Ook dit gaat over properly dressed, in dit geval niet volgens onze strandconventies maar wel volgens de conventies van de Islam.
Nu ik het sporten weer op heb gepakt is ook mijn Powerball weer te voorschijn gekomen uit het stof. Het ding schijnt goed te zijn tegen allerlei RSI-achtige kwalen en gezien de kracht die er ontwikkeld wordt door het draaiende binnenwerk kan ik me daarbij wel wat voorstellen. Overigens in het trainen van armspieren en schouders met dat ding geloof ik niet zo in maar goed, anti-RSI is al genoeg nut voor mij. Al eerder logden ik er over (zie hieronder). Ik was even bang dat ik het verleerd zou zijn na een paar maandjes pauze maar nee, tevreden snort mijn Powerball er weer op los. Wat vroeger een eindeloos getob was met dat touwtje is nu heel simpel. Het is zoals met alles gewoon de slag die je te pakken moet hebben. Er is nog 1 ding dat ik nog wel wil leren. Je schijnt dat ding ook aan te kunnen rollen met je hand of over je been. Maar dat kan ik nog niet. Dooroefenen dus. De foto is gemaakt door Hans, terwijl ik speciaal voor het prachtige licht dat de powerball geeft in het donker 'trainde'.
Lees meer...
Vandaag kocht ik de glossy Pink Ribbon die ter gelegenheid van oktober-borstkankermaand wordt uitgegeven. Ik schreef al
eerder over de campagne voor vroegtijdige opsporing van borstkanker. Ik moet zeggen dat mij als ik het blad lees hetzelfde gevoel bekruipt als ik indertijd had bij het woord allure. Het is een mooi blad, goed gemaakt met prachtig fotowerk. Zelfs de vrouwen die borstkanker hebben staan er stralend op. Als je het doorbladert je voorstellend dat je iemand bent die geen lettergreep van onze taal kan lezen, dan snap je absoluut niet dat deze glossy gaat over de ziekte waar 1 op de 9 (!) vrouwen in Nederland vroeg of laat in haar leven mee te maken krijgt. Ik ben zelf tot nu toe niet 1 van die 9 maar ik heb er wel zoveel van gezien bij vrouwen om mij heen dat ik weet dat het helemaal niet glossy is, met een stralende glimlach of prachtige kleuren. Natuurlijk is de bedoeling van het blad
feel good artikelen te laten zien: als het slecht met je gaat verwen jezelf dan. Op zich een aardige gedachte hoewel de prachtige kimono's (102,50 euro), de bedelarmband (prijs op aanvraag) of de schoentjes (1450 euro) niet bepaald voor mensen met een kleine beurs weggelegd zijn. Als je wilt lezen hoe het werkelijk is om borstkanker te hebben is moet je misschien eens kijken op
deze site waar verhalen staan van vrouwen die uit eigen ervaring weten hoe het wel is en voelt.
In ieder geval vond ik het een goede zaak om het blad toch maar te kopen. De 4 euro gaat geheel naar de strijd tegen borstkanker. En als je dan toch bezig bent, bestel dan ook
hier een speldje voor 2 euro per stuk dat je dan zonder extra kosten krijgt toegezonden. Op de foto zie je zo'n speldje liggen op een pagina uit Pink Ribbon met een prachtige sexy laars (klikken voor vergroting).
Onder de slogan: 'Creëer je eigen geur' (invent you scent) komt
The Body Shop met een uniek concept. Het idee is dat je door meerdere geurflesjes, die elkaar aanvullen, aan te schaffen je eigen geur samen kunt stellen. Dus nooit meer het probleem dat je je schoonmoeder begroet die dezelfde geur draagt die je gisteren nog aan je vrouw hebt gegeven. Ook leuk voor jonge meisjes die nog een beetje willen experimenteren met geurtjes. Door de 9 verschillende eau de toilettes te combineren door er bijvoorbeeld drie over elkaar heen te spray-en wordt je een soort doe-het-zelf parfumeur.
Leuk ook om verschillende sfeertjes te creëeren die afgestemd zijn op de 'mood' van de dag. Het is wel een slim concept van de Bodyshop want een flesje voor 11 euro per stuk is nog wel te doen en als je ze alle negen wilt hebben, dan betaal je wel minder per flesje, maar in totaal ben je dan toch wel een aardig bedrag kwijt. Wij waren in The Body Shop in Zeist waar we deze noviteit ontdekten en van informatie werden voorzien door twee vriendelijke dames (klik op de foto om vergroting te zien).
Lees meer...
Gisterenavond vierde een vriendin van ons haar veertigste verjaardag met een feest in
De Fabrique. De routebeschrijving voerde ons naar een unieke lokatie op het industrieterrein bij Maarssen. In de voormalige veevoederfabriek van de UTD aan de Westkanaaldijk is een fabriekscomplex omgebouwd tot een multifunctioneel amusementscentrum. Toen we een echte fabriekspoort gepasseerd waren, reden we langs allerlei donkere loodsen en gebouwen. Veel ruimte om vlakbij het gebouw te parkeren was er niet meer dus eenmaal naar een plekje verderop gedirigeerd moesten we een eindje terug lopen naar de ingang van de grote hal. Binnen vervolgden we onze weg via een brug die over een indoorkartbaan liep. Beneden ons snelden de ronkende voertuigjes langs een kronkelige baan. Van die hal kwamen we in een andere waar alles er uit zag alsof het gisteren nog een fabriek was. Er waren diverse parties aan de gang en toen we uiteindelijk onze gastvrouw gevonden hadden bevonden we ons in grand-cafe Het Ketelhuis, centraal gelegen temidden van de rondom aangelegde indoorkartbaan. De inrichting was industrieel gehouden met oude werktafels van Fokker, enorme industriele schoorstenen, steigerpijp en veel hout. Heel apart!
Het feest was erg gezellig. Een groot podium gaf ruimte aan de band
Fun Factory die naast goede muziek met haar prettig gestoorde zangeres inderdaad fun wisten te brengen. Op de werktafels was in de vorm van een buffet voedsel uit verschillende werelddelen uitgestald. We hebben tot diep in de nacht uitbundig ouderwets geswingd. Dat is toch altijd nog leuker en waarschijnlijk effectiever dan een rondje joggen of een paar keer naar de sportschool.
De Volkskrant had dinsdag j.l. een special over leiderschap. In het katern werden ondermeer de leiderschapskwaliteiten van de ministers van Balkenende II besproken door een deskundigenpanel. Ze komen er over het algemeen niet best af waarbij Bot met een 6,71 als beste eindigt en Balkenende met 5,34 als slechtste. Ook werd een selectie van grote leiders uit de geschiedenis met hun stijl van leidinggeven besproken: Nelson Mandela (geduld), Sandhi (geen status), Churchill (tomeloze energie), Lenin (gedreven), Jezus (nederig), Napoleon (ambitie). Meer informatie over leiderschapsstijlen kun je vinden op de
site.
Leuk is natuurlijk ook altijd de test die je
hier zelf kunt maken over je eigen leiderschapskwaliteiten. En klik
hier om te kijken wat de uitslag was van de test die ik deed en natuurlijk ben ik ook benieuwd naar die van jullie.
De titel van de challenge van Photo Friday deze week is
furry, hetgeen zoveel betekent als met bont bekleed of warm. We dachten laten we eens wat anders zoeken dan de voor de hand liggende katten, honden, konijnen en cavia's dus Hans stuurde bovenstaande foto in (klik).
Ik maakte voor deze challenge een foto van mijn paarse boa die je
hier kunt bekijken.
Onderzoekje
Waar ik trouwens wel benieuwd naar ben is of jullie het leuk vonden om mee te kijken welke foto ik zou gaan inleveren bij Photo Friday? Hans en ik hadden het er vanmorgen over of ik dat weer zou doen of niet. Ik besloot dat deze keer niet te doen maar ben wel benieuwd naar jullie mening. Klik op de bewering waar je het het meeste mee eens bent.
Er wordt weleens over gegrapt, schoenmakers die met afgetrapte schoenen lopen en kappers die zelf geen reklame zijn voor hun beroep. Zo komen sommige webdesigners maar niet aan het onderhoud van hun eigen site toe of aan het bouwen van de site voor iemand die dicht bij hen staat.
Mieke heeft lang moeten wachten totdat ik dan eindelijk nu
haar persoonlijke site min of meer 'af' heb. Ze wilde een site in blauwgrijze ton-sur-ton tinten waarin haar werk en interesses en haar Avatar masterschap naar voren zouden komen. De intropagina met mouse-overs was al een tijdje klaar maar het achterliggende gedeelte nog niet. Nu is het dan eindelijk zo ver. Naast alles wat ze schrijft hier op de weblog geeft het wellicht nog een aanvullend beeld van haar persoon.
Ik zag net op het nieuws dat
Andre Hazes vanmorgen aan een hartstilstand is overleden. Nog maar 53 jaar was hij. Hazes was een icoon van het Nederlandse levenslied en uniek in de manier waarop hij dat deed op het podium en daar buiten. Wie kent niet
Eenzame Kerst, het nummer waarmee hij in 1976 bekend werd, of
Een beetje verliefd. Een markant moment in zijn carriere was natuurlijk de film
Zij gelooft in mij een openhartig en ook ontroerend document over de man en de zanger. Die documentaire wordt trouwens vanavond om 23.00 uur op Nederland 3 herhaald. Ik ben geen Hazesfan maar heb wel goede herinneringen aan sommige van zijn nummers die voor mij verbonden zijn mensen en gebeurtenissen.
Het gaat alle kanten op met het vertrouwen in Nederland. Van Dale geeft voor woord
vertrouwen de volgende betekenis. Als zelfstandig naamwoord (het vertrouwen) betekent het:
geloof in iemands betrouwbaarheid en staat het tegenover wantrouwen. Als werkwoord (ik vertrouw en wij vertrouwen) betekent het
betrouwbaar achten oftewel betrouwen. Wat moeten we nu opmaken uit de bovenstaande mededelingen die op de afgelopen Prinsjesdag op teletext verschenen (plaatje geleend bij Komma Punt Log)?
Eerst maar eens de kop op nr 161: het geloof in iemands betrouwbaarheid staat centraal in de Troonrede. In wiens betrouwbaarheid is dan de centrale vraag. In die van de regering? Van Balkenende? Van Beatrix? Van ons maatschappelijk bestel? Van God? Van Allah? En 'staat centraal in Troonrede'? Moeten we meer vertrouwen dan we doen? Moeten we iemand anders vertrouwen dan we nu doen? Moeten we rustig gaan slapen? Ik ben er niet gerust op en ga zeker niet zitten suffen, zoveel is zeker.
Dan de kop van nr 106: die is veel duidelijker want hier is sprake van het feit dat het geloof in de betrouwbaarheid van het kabinet op een dieptepunt is aangeland oftewel niemand gelooft er nog in. Kijk, daar kan een mens mee uit de voeten met zo'n headline. Ik denk het logisch is dat de tweede zin zo duidelijk is terwijl de eerste zin zo mistig is. Daar zit volgens mij een oorzakelijk verband, vertrouw me maar!
De hebbedingetjesmuts (de term is afkomstig van
Brigitte) is iemand die helemaal gek is op gadgets en mooie, moderne en geavanceerde hebbedingetjes. Ik ben een hebbedingetjesmuts en lijk daarin op mijn vader, die had het ook en verzamelde ook allerlei kleine, handige en mooie apparaatjes, mapjes en spulletjes.
Mijn mobiele abonnement moest weer verlengd worden bij de provider en dan mag je een nieuwe telefoon uitzoeken. Jippie! Zaterdag kwam hij met de post, mijn nieuwe
mobiel. Ik stopte mijn SIM-kaartje er in en... insert SIM, zei het display mijn telefoon. Shit, dat heb ik weer. Goed, even hergroeperen en Hans' kaartje er in. Mobieltje doet het als een zonnetje. Hans grapt nog dat hogere machten hebben beslist dat zijn SIM-kaartje en mijn mobiel een goede match vormen, maar ik ben onblij (en dat is zachtjes uitgedrukt).
Wat nu? Ik bel met KPN Mobile en een aardige dame staat mij te woord. Tja, zegt ze, u heeft een oud SIM-kaartje en dat is niet geschikt voor dit toestel. Ik kan u een nieuw kaartje toesturen maar daar zijn wel kosten mee gemoeid. Ik zeg tegen haar dat ik het onbegrijpelijk vind dat mijn eigen provider (die dus al mijn kaartgegevens heeft) mij een toestel stuurt waar mijn kaart niet in kan. Waarom is niet meteen een nieuwe kaart meegestuurd? Dat vindt de mevrouw een redelijke vraag van mij en ze besluit daarom het nieuwe SIM-kaartje kosteloos toe te sturen. Pffft, gelukkig ook nog aardige mensen in die call-centra.
Gisteren kwam het nieuw kaartje en heb ik via Bluetooth mijn adresboek, muziekjes en plaatjes overgestuurd van de oude naar de nieuwe telefoon. En nu zit ik te genieten van mijn nieuwe mobieltje (met camera, video en FM-radio). Ik ben weer helemaal happy, kijk
hier maar eens hoe mooi!
In ieder geval als je naar buiten kijkt is dat zo. Het is nat en guur en de bladeren beginnen te vallen. Het wordt tijd om het winterdekbed uit de mottenballen te halen en de winterjassen vooraan te hangen. Brrr, helemaal niet mijn seizoen.
Maar de herfst is ook: prachtige kleuren in het bos (klik klik), paddestoelen en aardekleuren overal waar je kijkt. We kunnen er de komende weken weer ons hart aan ophalen dus ik ga maar proberen om daar van te genieten �¨n van het snorren van de allesbrander, de gordijnen dicht 's avonds, de kaarsjes aan en opgekruld op de bank met een DVD'tje.
Voor degenen die precies willen weten hoe het zit: vandaag om 18.30 uur staat de zon precies boven de evenaar en begint ook volgens de sterrenkundige kalender de herfst. De astronomische herfst begin meestal pas op 23 september en soms zelfs op de 24e. Dat komt omdat de baan van de aarde geen zuivere cirkelvorm heeft en er is afgesproken is dat dit verschil met het begin van het herfstseizoen wordt gecompenseerd. Al deze wijsheid over de seizoenen en nog veel meer kun je
hier lezen. En mocht je de weersvoorspelling voor je woonplaats op je weblog willen hebben dan kun je
hier een code laten genereren.
Vandaag worden de schatten van Boudewijn Buch geveild bij Sothebys, de schatten waarvoor hij bij Barend en Van Dorp altijd die leuke handschoentjes aantrok. Met veel liefde bouwde hij zijn verzameling curiosa op waarin natuurlijk Goethe, Mick Jagger, Elvis en Andy Warhol een centrale plek in nemen maar ook de dodo en allerlei andere bijzondere kleinnoden. Volgens mij behoort zelfs de pik van Napoleon tot de collectie maar dat weet ik niet helemaal zeker meer. Het gaat woensdag op de veiling alleen nog maar over de curiosa, er zijn ook nog zeker honderdduizend boeken die op een ander moment verkocht zullen gaan worden.
Volgens mij zou de collectie van Boudewijn Buch met gemak een heel jaar van tussen Kunst en Kitsch kunnen vullen want zowel kunst als kitsch zit er in ruime mate bij. Wat nu alleen aan de collectie ontbreekt is de essentie: Boudewijn zelf en daarmee de liefde waarmee het is verzameld. Er gaan van alle kanten stemmen op dat Boudewijns huis eigenlijk een museum had moeten worden. Ik vind dat ook, dan had nog iets van die liefde kunnen blijven hangen aan de spullen. Nu worden al die bijzondere dingen straks opgekocht door mensen die er geen liefde aan besteden maar geld. Echt jammer!
Ik vind de veiling van Boudewijns spullen wel een mooie gelegenheid om nog twee postjes uit het oude archief toe te voegen over kunst. Die vind je dus hieronder.
Lees meer...
Prinsjesdag is een ritueel dat vooral over de koets, het koffertje, de troon en de hoedjes gaat. Nieuws is daar niet meer te verwachten nu de miljoenennota al ruim voortijdig is uitgelekt. Karel Glastra van Loon verplaatste zich vandaag in de Volkskrant in Beatrix en stelde zich de vraag of de inhoud al die poespas en dat klatergoud eigenlijk wel waard is als je de troonredes afzet tegen de werkelijkheid van alledag. Beatrix (KGvL) komt dan tot de conclusie dat ze dit jaar (haar 25e keer) maar eens helemaal niks moet zeggen. Het plaatje van Jos Collignon erbij is veelzeggend (klik voor vergroting).
De hoedjes waren ook weer geweldig dit jaar, alleen al daarom is het de moeite waar om te kijken naar de uitzending. Sommige waren geweldig lelijk en waren samen met hun draagster echt geen gezicht terwijl andere vrouwen er werkelijk fantastisch uitzagen met hun hoofddeksel op. Gelukkig niet alleen maar traditionele hoeden maar ook wat echte aparte designs. Overigens toonde de NOS vooraf beelden van 24 jaar troonredes door Beatrix waarbij in het beeld niks aan haar veranderde (houding, kapsel, gezichtsuitdrukking) behalve haar jurk en haar hoed die zeker in 50 % van de gevallen blauw van kleur waren.
Over de troonrede zelf kan ik heel kort zijn. Ik vind het beschamend dat het woord vertrouwen er zo vaak in voorkomt in deze tijd waarin tienduizenden en wellicht op 2 oktober honderduizenden te hoop lopen tegen het beleid van Balkenende II. Misschien had ze toch inderdaad beter niks kunnen zeggen.
Wij kregen hem van
Vampire en we waren er natuurlijk heel blij mee. Dank je wel Vampire!
Het is een beetje raar dat je zodra je hem krijgt al meteen weer moet denken over weggeven maar we willen hem graag doorgeven aan
Amanda. Dat is extra leuk omdat Amanda en Vampire elkaar ook kennen en ze nog niet zo lang geleden samen met Hans pannenkoeken hebben gegeten bij Fort Rhijnauwen.
Amanda krijgt hem o.a. omdat
- ze pas geleden dertien jaar is geworden
- een nieuwe weblog heeft gekregen op haar verjaardag
- dit jaar begonnen is op een nieuwe school
- en het daar al meteen naar haar zin heeft
- ze een heleboel vriendinnen heeft aan wie ze deze doorgeefknuffelbeer kan doorgeven.
Er is niet alleen Photo Friday maar ook
Moody Monday. Thema deze week is Mixed en dit stuurde ik er heen. Klik
hier voor grotere foto.
Update
Hans heeft ook een foto gepost naar Moody Monday. Klik
hier om te zien welke het is geworden.
Bij de Kromme Rijn zagen we aan de overkant van het water dit gezelschap aan boord van een roeiboot gaan. Hans dacht dat er sprake moest zijn van meer dan 1 boot. Ik dacht van niet. Er stonden zeker dertien mensen op de wal en misschien nog een paar achter de struiken. Hoeveel mensen denk jij dat er passen er in deze roeiboot (klikken voor vergroting)?
Gisterenavond met
Sab naar Fuego geweest in de RAI in Amsterdam. Ik wist eigenlijk niet wat ik me erbij moest voorstellen maar het woord dansshow doet zeker het eerste deel van de avond absoluut te kort. Het is een totaalshow met meeslepende muziek, fantastische belichting, schitterende kostuums en een onorthodoxe choreografie waarin in de verte nog wel flamencoinvloeden zijn te ontdekken. De dansers en danseressen bewegen als een organisch geheel over het toneel en vormen sculpturen die voortdurend van vorm veranderen. Prachtig was het openingsnummer op de muziek van het O Fortuna uit Orffs Carmina Burana waar eerst vrouwen maar later ook de mannen met zwarte doeken een prachtige sfeer neerzetten. We herkenden nog Private Investigations van Dire Straits en genoten van de prachtige vondsten zoals de lampjes onder stoelen (zie plaatje). We zaten op de eerste rij dus hadden superplaatsen en konden alles van dichtbij bekijken.
Na de pauze de traditonele flamenco opgevoerd in een kleurige show met life muziek en virtuoze dans. Toch waren we van het eerste deel het meeste onder de indruk. Gaan zien deze show, je kijkt je ogen uit. Minpuntje vonden wij dat het geheel (pauze niet meegeteld) net een uur in beslag neemt dus niet al te lang is. Begrijpelijk wel weer als je ziet wat de dansers op het toneel presteren.
Het plaatje komt uit het programmaboekje want fotograferen was streng verboden. Er werden trouwens wel opnames gemaakt voor TV en video dus kijk op 9 november naar RTL4. Wie weet geniet je net zo als wij gisteravond. Wil je meer weten kijk
hier (leuk videootje onder andere).
Zaterdag in het Volkskrantdeel Reflex een stuk over een enquete die door Bureau Motivaction en De Volkskrant werd gehouden over het beleid van Balkenende II. Maar liefst 79 % van de Nederlanders vindt dat de regering haar werk niet goed doet. Onderzoeksbureau Motivaction werkt in haar onderzoeken met zg mentaliteitsgroepen ieder met een eigen levensstijl. Je kunt
hier onderzoeken welk mentalityprofiel jij hebt. Ik heb de test gedaan en op mij was de volgende rangorde het meest van toepassing, dat wil zeggen dat je met nr 1 de meeste overkomsten hebt en met nr 8 de minste.
- Postmoderne hedonisten
- Kosmopolieten
- Postmaterialisten
- Opwaarts mobielen
- Nieuwe conservatieven
- Gemaksgeorienteerden
- Moderne burgerij
- Traditionele burgerij
Motivaction heeft ontdekt dat de nieuwe conservatieven het meest enthousiast zijn over het kabinetsbeleid. Dat is de behoudende bovenlaag van de maatschappij en die beslaat slechts 8 % van de bevolking. Bij alle andere mentalitygroepen scoort Balkenende II slecht. Wil je meer weten over de mentalitygroepen die Motivaction onderscheidt klik dan
hier. O ja en even klikken op het plaatje voor de hele cartoon.
Pffft, net twee lange potjes crabble (oeps ik heb geen S) gespeeld. Ik won het eerste potje en Hans het tweede. We staan dus nog gelijk zo aan het begin van het spelletjesseizoen. De avonden vallen weer snel en voor je het weet is het donker. Ik krijg de neiging de gordijnen dicht te doen, dat heb ik in de zomer nooit. Lekker knussen bij de open haard met een glaasje wijn en een spelletje. Hiermee verklaar ik ons spelletjesseizoen 2004-2005 voor geopend!
Spinnen zijn een vaak terugkerend onderwerp op weblogs. Persoonlijk heb ik meer moeite met spinnenwebben. Loop je daar nietsvermoedend door een poortje of tuinpaadje en voor je het weet zit je hele hoofd onder de spinnendraden.
Het lijkt er wel op of die spinnen aan produktontwikkeling doen want de draden worden steeds sterker, taaier en klevendiger. Vanmorgen toen de zon in een bepaalde stand stond kon ik gelukkig het web zien waar ik normaal gesproken in gelopen zou zijn. In plaats van me te ergeren kon ik nu genieten van de schoonheid en het vernuftige van zo'n web. Snel de camera erbij, maar de spin zelf was in geen velden of wegen te bekennen..
De strijd tegen borstkanker krijgt allure, aldus de Volkskrant gisteren. Deze conclusie wordt getrokken n.a.v. het feit dat De Dam in Amsterdam begin oktober een week lang roze verlicht zal worden. Ook de Tokyo Tower, de Tafelberg in Kaapstad, de boog van Constantijn in Rome, het Empire State Building in New York en het stadhuis in Vilnius zullen een week lang op deze wijze (verwijzend naar The Pink Ribbon) verlicht worden. Deze mondiale aktie is op touw gezet omdat de maand oktober wereldwijd is uitgeroepen tot borstkankermaand. In Nederland verschijnt er een speciaal glossy magazine 'Pink Ribbon' en het cosmeticamerk Estée Lauder deelt bij alle verkooppunten felroze lintjes uit.
Maar allure, ik weet het niet hoor. Ik heb er een beetje moeite mee. Volgens mij is er van allure geen sprake als je 1 van die 9 vrouwen in Nederland bent die borstkanker krijgt. Het is prima dat er aandacht komt voor vroegtijdige opsporing en herkenning maar het woord allure in combinatie met borstkanker stuit mij een beetje tegen de borst.
Ik vond het vorige week wel leuk dat jullie me hielpen kiezen welke foto ik in zou zenden. Daarom weer een verzoek om jullie mening voor de Photo Friday Challenge van deze week: Domestic. Ik interpreteer domestic als huiselijk en heb hier zes foto's uitgezocht die voor mij aspecten van huiselijkheid uitbeelden. Klik op het plaatje om ze alle zes te zien en klik dan even op één van de beschrijvingen hieronder voor de foto die jouw voorkeur heeft.
-
-
Verder ben ik natuurlijk ook benieuwd naar jullie commentaar over de verschillende foto's maar die kun je kwijt in het reactiegedeelte.
Het thema van Photo Friday is deze week 'Domestic' ofwel iets typisch lokaals, Waarschijnlijk zijn ze geinspireerd door Downer die met dingen op donderdag vrijwel hetzelfde thema had. Mieke gebruikte de foto van de molen bij Culemborg voor DoD, ik dacht laat ik een andere foto van
dezelfde molen, (die ik op dezelfde dag nam) eens gebruiken voor Photo Friday Wat minder dichtbij genomen, zodat het ook voor buitenlanders die minder vaak een molen zien, duidelijk herkenbaar is.
Van een vriend heb ik de DVD van Shogun te leen en ik heb er van genoten: 540 minuten en 5 DVD's lang. De miniserie Shogun werd in 1980 gemaakt naar het boek van James Clavell en speelt in Japan rond het jaar 1600. Het boek had ik al gelezen maar dat was al een behoorlijke tijd geleden en hoewel de serie bijna 25 jaar oud is lijkt hij gisteren gemaakt.
We beleven alles door de ogen van John Blackthorne een Engelse stuurman van het Hollandsche schip de Erasmus dat op de Japanse kust loopt. Toronaga - één van de vijf regenten in het land - eist het schip op en laat Blackthorne overbrengen naar Osaka naar mederegent en vijand Isjido. Allerlei verwikkelingen en machtsstrijdjes volgen. Een grote rol (ook in de intrigues) is weggelegd voor de paters van de Jezuiter orde en er is natuurlijk ook nog romantiek omdat Anjin San (de Japanse naam die Blackthorne krijgt) verliefd wordt op de mooie Engelssprekende edelvrouwe Mariko.
De DVD laat veel zien over Japanse cultuur op een manier die respect afdwingt en inzicht geeft in het land en het volk. Prachtige ceremonies, decors, kimoniâ's, samurai, geisha's en rituelen en tussendoor lessen over eer en een introductie in de Japanse taal.
Als je een beetje geinteresseerd bent in andere culturen is deze DVD beslist een aanrader. Huren of kopen dus! Op de plaatjes (klik klik) zien we Pater Avito (Jezuiet in het oranje), Anjin San (gespeeld door Richard Chamberlain), Mariko (de vrouw op alle plaatjes) en heer Toranaga. Wil je meer lezen over de DVD klik dan even
hier.
DVD kopen?
Shogun (5DVD)
Yoko Shimada
Het thema van DoD (
zie Downer) is deze week Typisch Nederlands. Ik heb behoorlijk wat typisch Nederlandse dingen in huis. Ik heb net een pindakaasperiode gehad dus het laatste beetje zit nog in de pot. En dropjes die heb ik ook nog wel ergens. Maar ik koos dit keer voor de typisch Nederlandse windmolen. Downer heeft molentjes op haar serviesje staan en dit plaatje is van de molen in Wijk bij Duurstede. Die is nog volop in werking en de wieken draaiden onafgebroken tegen de strakblauwe lucht afgelopen zondag toen deze foto gemaakt werd. 't Is trouwens ook een heel leuk geluid als je vlak onder zo'n molen staat: zjoef, zjoef, zjoef, een typisch Nederlands geluid. Klik op het plaatje voor grotere foto.
Ik heb besloten me eens wat verder te verdiepen in de techniek achter deze weblog en mij PHP eigen te gaan maken. Per slot van rekening ben ik een echte exacteling en vind ik het leuk om mij in logische vraagstukken te verdiepen. Hans tipte mij dat er een boekje bestaat
PHP 5 in 10 minuten waarin in een nutshell alles wordt uitgelegd. Ik geloof niet dat het al te moeilijk is nadat ik het even een beetje had doorgebladerd en ik zag al meteen een aantal dingen die ik wil gaan proberen op onze weblog. Maar laat ik niet te hard van stapel lopen want de ervaring leert dat je toch eerst wat routine moet hebben voordat het inderdaad in 10 minuten gepiept is. Maar een paar weken moet genoeg zijn om wat tailormade veranderingen te produceren. Jullie zullen het wel zien (hoop ik).
Het regenseizoen breekt kennelijk weer aan dus tijd om de waxcoat en de laarzen weer uit de kast te halen. Ik heb al sinds jaar en dag van die hoge bruine
Dubarry laarzen dus op dat terrein ben ik wel onder de pannen. Die laarzen zijn niet alleen waterdicht maar ook nog voorzien van goretex waardoor je voeten lekker warm blijven. Een paar goede sokken en ik ga dwars door de grootste modderpoel. Voordat ik deze laarzen had behielp ik mij met van die groene rubberen laarzen. Wat had ik daar een hekel aan! Niet alleen vind ik die kleur legergroen afschuwelijk maar ook de zweetvoeten die je onvermijdelijk krijgt vond ik een ramp. Tot mijn vreugde zie ik de laatste jaren dat ook de markt van de rubberlaars aan grote verandering onderhevig is. Zeer trendy en hip zijn bijvoorbeeld deze vrolijke regenlaarsjes die zich in allerlei leuke kleuren voordoen en die je zelfs onder een rok kunt dragen. Ik wil er mijn Dubarry's nog niet voor inleveren maar ik moet toegeven, dit is wel leuk!
Je zult wel denken: wat is dit in godsnaam? Het ding heet Easy en doet zich voor in een donkerrode kartonnen doos waarin het is ingebed in een met zwart 'velours' bekleedde bodem. Chique de friemel dus. Het is een driedelige set: een capsulesnijder (rechtsboven), een extra spiraal (rechts) en de kurkentrekker zelf.
Het is een echt een handig ding: je klemt hem om de fles, duwt de hendel omlaag en voila... de spiraal boort zich in de kurk. Nu de hendel nog omhoog en 'plop' de kurk floept er moeiteloos uit. Als je dan de hendel weer samenknijpt dan verwijder je de kurk van de spiraal. Te handig om waar te zijn en een oplossing voor alle mensen zoals ik die het altijd aan de stok hebben met de gemiddelde kurkentrekker. De Easy is verkrijgbaar bij Gall & Gall maar je moet er het pittige prijsje (zo'n 25 euro) wel voor over hebben.
Hier is dan de uitslag van het blogje over favoriete songteksten. Was het een succes en voor herhaling vatbaar? 22 reacties is best aardig maar voor veel mensen was het toch te moeilijk. Drie mensen die iets geraden hebben en anderen die er alleen maar gefrustreerd over zijn. Ik had wel verwacht verwacht dat met name LadyBass ook iets zou raden, maar juist zij is nieuwsgierig naar de uitslag
Hier komt ie dan:
Nummer 1: Mijn favoriete U2 nummer van Achtung Baby 'so Cruel'
Nr. 2, Geraden door Sab: Prince met 'Raspberry Baret' Verder ook een erg leuke tekst.
Nr. 3, Geraden door Han: Moby met 'Porcelain'
Nr. 4, Een favo van Mieke en mij: Van Morisson met 'Tupelo Honey'
Nr. 5, Geraden door Mieke: Leonard Cohen met het indrukwekkende 'I'm Your Man'
Nr. 6, Wederom L. Cohen met zijn verhalende tekst 'Famous Blue Raincoat', ook mooi uitgevoerd door Jeniffer Warnes by the way.
Nr. 7, Morrissey met zijn voormalige groep The Smiths met 'There is a Light That Never Goes Out'
Nr. 8, Misschien wel de moeilijkste: Mercury Rev met 'Goddess on a Highway'
hier als MP3-tje te beluisteren.
Nr. 9, De klassieker 'What a Good Year for the Roses' vooral bekend door Elvis Costello.
Tot slot nog een handige link voor Lyrics:
LyricsFreak.com
Het is rood, heel erg rood in de opgeknapte collegezalen. Kennelijk heeft er iemand bedacht dat alles aan moet worden gedaan om studenten te verhinderen in slaap te vallen. Hoewel, zoveel rood doet zo zeer aan je ogen dat je geneigd bent om ze dicht te doen. Ook bureau en catheder voor de docent zijn knalrood. Alleen het whiteboard is nog traditioneel wit.
Rood is krachtige en hartstochtelijke kleur, zegt de kleurenleer, en voor meer warmte verft u een kamer compleet rood. Ook als u een intieme, uitnodigende sfeer aan een kamer wil geven, gebruikt u het best rood. Mmm, wat zou de interieurdecorateurs van de UU voor ogen hebben gestaan toen ze onze collegezalen rood maakten?
In Leersum, op de Utrechtse heuvelrug, heeft men de schaapjes op het droge en dat is te zien aan deze rotonde. Daar is als decoratie (of misschien als kunstwerk, wie zal het zeggen) een kudde schapen van keien en metaal neergezet. Het is een grappig gezicht en ook de dronken automobilist kijkt wel uit: zo'n schaap is sterker dan de gemiddelde autobumper. Klik op de fotootjes om ze groter te zien.
Hoewel het mooi weer was en nog maar half september was het terras gisteren dicht. Mmm terwijl ik dat schrijf denk ik: hoe zeg je dat eigenlijk bij een terras? Kan een terras dicht zijn? Maar in ieder geval is zeker dat deze parasol prachtig kleurt bij de helblauwe lucht (klik voor vergroting)!
Zondag was het zulk mooi weer dat we er toch wel even uit wilden. Het was al vrij laat toen we besloten op pad te gaan dus dan maar met de auto. We kwamen terecht in Wijk bij Duurstede, een prachtig plaatsje, leuk om rond te kuieren en ook leuk om te fotograferen. We hadden allebei een polarisatiefilter meegenomen en op het bijgaande plaatje zie je wat zo'n filter kan doen.
Er is sprake van twee foto's, ongeveer vanaf hetzelfde punt van hetzelfde schilderij in een etalage van een galerie, die elkaar afwisselen. Het verschil tussen de foto's is dat er aan het polarisatiefilter is gedraaid waardoor de schittering in de etalageruit voor een groot deel verdwijnt. Bij de ene foto zie je overduidelijk het schilderij en nog wel een klein beetje de weerspiegeling van de huizen aan de overkant. Bij de andere foto verdwijnt het schilderij nagenoeg en krijgt de reflectie van de overkant van de straat de overhand.
In zijn algemeenheid is een polarsiatiefilter goed te gebruiken om meer contrast te verkrijgen, zoals een meer blauwe lucht - vooral op ca. 90° van de zon, met name bij lagere zonnestand -, en spiegelingen van water of ramen op te heffen. Ook het groen van bladeren wordt intenser (doordat schitteringen worden opgeheven) en heïgheid in de lucht kan worden verminderd). Over het gebruik van een polarisatiefilter voor weerfotografie
hier een leuk linkje.
Wat me al een tijdje een leuk thema lijkt voor een logje is het raden van songteksten. Ik weet niet wie dat meer heeft maar soms vind ik bepaalde regels zo bijzonder of interessant dat ze tijden lang blijven hangen. Een beetje voor de muziekliefhebbers onder ons dus die ook nog de teksten volgen. Maar laten we eens proberen met een paar korte passages en kijken wie die kan raden. Sommigen relatief gemakkelijk andere vrij moeilijk:
1/ Ierse groep
The men who love you, you hate the most
They pass through you like a ghost
They look for you but your spirit is in the air
Baby...you're nowhere
2/ Amerikaanse artiest:
Seems that I was busy doing something close to nothing
But different than the day before
3/ Amerikaanse artiest
In my dreams I'm dying all the time
As I wake it's kaleidoscopic mind
I never meant to hurt you
I never meant to lie
4/ Ierse zanger
You can take all the tea in china
Put it in a big brown bag for me
Sail right around the seven oceans
Drop it straight into the deep blue sea
5/ Amerikaanse zanger
If you want a boxer
I will step into the ring for you
And if you want a doctor
I'll examine every inch of you
6/ Van dezelfde als /5
I hear that you're building your little house deep in the desert
You're living for nothing now, I hope you're keeping some kind of record.
7/ Engelse groep:
And if a ten-ton truck
Kills the both of us
To die by your side
Well, the pleasure - the privilege is mine
8/ Amerikaanse groep:
when I see your eyes arrive
they explode like two bugs on glass.
9/ Diverse artiesten:
Or the lip-print on a half-filled cup of coffee that you poured and didn't drink
But at least you thought you wanted it, that's so much more than I can say
For me
Uitslag wordt later bekend gemaakt
Ik vond het nogal vroeg in het jaar voor paddestoelen maar het schijnt dat vanaf half augustus het paddestoelenseizoen officieel is begonnen. Deze paddestoelen waren dus maar een klein beetje prematuur. Hans maakte deze foto namelijk op 1 augustus j.l. al bij Kasteel de Haar met mijn fototoestel. Mijn camera heeft zo'n vertelbaar schermpje dus is voor dingen die zich op de grond bevinden; echt veeeeeel handiger dan die van Hans. De eer van de foto komt hem dus toe (klik voor vergroting)!
Ik had eerst het hele varia-archief in 1 keer gepost. Dat lijkt toch een beetje te veel van het goede voor Pivot. Daarom nu maar in twee delen. Hier is het tweede deel tot 1 juni van dit jaar.
Lees meer...
Vandaag posten we de archieven onder de titel Varia. Dat zijn er heel wat. Ik ben er een groot deel van de avond mee bezig geweest maar het is wel heel erg leuk om alles weer tegen te komen. Ik heb met plezier veel van onze oude logjes gelezen. Ik hoop dat jullie er ook van genieten! En het kan natuurlijk zijn dat er een plaatje ontbreekt (komt van de hack) of dat er wat rare opmaakfouten in zitten. Bij voorbaat onze excuses. Gewoon over heen lezen, dat is mijn advies!
Lees meer...
We zijn gisteren wezen tennissen. Het plan sluimerde al langer (in het kader van het sportproject) maar in een opwelling kwam het er ineens gisteren van. Het was mooi weer dus wij de tennisrackets opgediept, wat ballen bij gekocht en naar de tennisbaan.
Je kon merken dat we het allebei een tijdje niet gedaan hadden. De eerste ballen gingen alle kanten op maar daarna kwamen er soms toch veelbelovende fore- en backhands uit en hadden we zowaar een paar leuke series, zij het dat ze nog niet zo lang waren. Ook het serveren zat nog ergens diep weggestopt in het spiergeheugen en dook af en toe even op. Na een uurtje waren we geheel afgeserveerd maar hadden we wel het idee dat deze eerste keer een belofte inhield voor leuk tennisspel in de toekomst.
Nu, een paar uur later, zijn we allebei zo stijf als wat. Zelfs de warme douche kon daar niks aan verbeteren. Kennelijk toch wat te hard van stapel gelopen en in ons enthousiasme de slechte conditie eventjes over het hoofd gezien. En ja, we zijn ook geen 20 meer natuurlijk (ha ha). Ik ben benieuwd hoe we er morgen aan toe zijn. In ieder geval hebben zowel Hans als ik de smaak te pakken van het tennissen.
Het is wel geen bloesem maar ik heb besloten
deze bloem (klik voor vergroting) in te zenden voor Photo Friday. Ik vergat nog te vermelden dat ik hem kort geleden maakte tijdens ons bezoekje aan Burgers Zoo.
Blossom is de challenge van deze week bij Photo Friday. Ik heb vier foto's die in aanmerking komen voor inzending bij deze challenge. Zouden jullie me kunnen helpen kiezen? Ze staan in de fotogalerie in het album van Photo Friday (klik op het plaatje hier boven) en ik zet ze even op een rijtje:
- is geen bloesem maar een knop en de foto is kort geleden gemaakt hier achter in de tuin
- dat geldt ook voor deze foto die ik in het voorjaar maakte bij het tuincentrum in Leusden
- is bloesem gemaakt in het voorjaar in een hofje in Brugge
- is bloesem gemaakt in het voorjaar op de meent in Cothen
Je kunt op iedere foto stemmen door er op te klikken voor vergroting en dan een keuze te maken uit het aantal sterretejes onderaan. Geef aan ieder van de vier foto's een beoordeling en eventueel commentaar. Ik kies dan donderdag de 16e welke foto ik zal insturen voor de challenge aan de hand van de stemmen, het commentaar en ook mijn eigen voorkeur natuurlijk.
Update
Ik heb blossom nr 3 (de witte) toch maar meteen ingezonden naar PF. De reacties waren zo eensgezind en bovendien bleek dat de toestand met de vier keuzes de volgorde in mijn albumpjes zo overhoop had gegooid dat nu bloesem nr 2 te zien was bij de inzending van vorige week waar de zeepbel moest staan. Kortom even wat organisatorische handelingen waren nodig. Maar... meer foto's zijn natuurlijk nog steeds te zien in onze fotobibliotheek zie tweede link onder archieven.
Vandaag precies 22 jaar geleden lagen ze samen op de grond toen mijn vader thuis kwam, de hond en mijn moeder. De hond waakte over haar en zij was dood. Het is al heel wat jaren geleden maar ik denk nog vaak aan haar, aan hoe zij iets zou vinden en wat zij zou zeggen of doen.
Mijn moeder was een moderne vrouw die altijd op zoek was naar nieuwe dingen en dat ook zelf graag probeerde, in veel dingen haar tijd vooruit of één van de eersten. Toen De Pil kwam was zij één van de eersten in Nederland die dat koos voor anti-conceptie. In haar gezin werd de paprika gegeten voordat die in de supermarkt verkrijgbaar was en zij introduceerde de kiwi aan al haar vrienden en kennissen die dachten dat ze komkommertaart voorgeschoteld kregen.
Ze had humor, daadkracht, intelligentie, doorzettingsvermogen maar ook niet altijd gemakkelijk voor zichzelf of anderen en niet uitgerust met overdosis geduld. Ik lijk wel een beetje op mijn moeder. Ze was handig en maakte de mooiste creaties aan kleding voor zichzelf en haar drie dochters. Ze had graag gestudeerd of een leuk vak geleerd maar dat was niet zo voor de hand liggend voor een meisje toen zij opgroeide. Ze vond het dan ook van groot belang dat haar drie dochters gingen studeren ook al zei iedereen dat dat zonde was omdat die meiden toch zouden trouwen.
Ze had een brede interesse en las veel over allerlei onderwerpen. Spiritualiteit en bijzondere verschijnselen in de natuur hadden haar speciale belangstelling. Ze hield van mensen maar kon ook heel uitgesproken zijn als ze iemand niet zag zitten. Als ze van je hield dan ging ze voor je door het vuur. Op de foto (klik voor vergroting) staat ze met de liefde van haar leven: mijn vader.
Het onderwerp van de
Dingen op Donderdag is dit keer iets uit Grootmoeders Tijd. Dat is een onderwerp dat mij wel aanspreekt vooral omdat ik iets moois heb van mijn oma. Op de foto zie je het kerkboek van mijn oma van mijn vader kant. Ze kreeg het toen ze lidmaat werd van de kerk dus in 1913. Het is nu 91 jaar oud. Voorin staat geschreven:
Joha Herma Weegereef
Geboren 5 Mrt 1894
Lidmaat geworden
16 Maart 1913 Die a-tjes achter Joh en Herm zijn klein en superscript maar ik weet niet hoe ik dat moet doen in deze tekst. Als je op de foto klikt kun je het zien en het staat voor Johanna Hermiena. In het kerkboek het Nieuwe Testament in de versie van 1881, het Boek der Psalmen en Gezangen en achterin de Catechismus. Zolang als ik mij herinner ging mijn oma met dit kerkboek naar de (Nederlands Hervormde) kerk. Aan nieuwere versie van het woord en het gezang deed ze niet. Ik was vroeger als kind altijd gebiologeerd door dat zilveren slotje dat iets geheimzinnigs toevoegde aan dit kerkboekje, iets dat mij deed denken aan mijn eigen dagboek met slotje.
Dit is naast een mooi oud kerkboek ook een prachtige herinnering aan mijn oma.
Vandaag is mijn dochter Amanda jarig (klik foto voor vergroting). Haar twaalfjarige status leek een eeuw te duren en dan nu eindelijk (voor haar) 13! Ik ben trots op haar. Het is een grappige maar ook verstandige vrolijke meid, die veel vriendinnen en ook een paar vriendjes heeft. Ze is gek op dieren maar vooral op paarden en haar hond Linda. Ik geniet er enorm van als ik haar piano hoor spelen. Als ze bij mij is duikt ze gelijk achter mijn Mac waarop ze haar eigen user account heeft en werkt het rijtje Mail, MSN messenger, muziek en foto's af. Voor haar verjaardag heb ik haar naast een DVD van Britney een eigen internet domein gegeven en een plekje op mijn server voor haar weblog, mail en andere activiteiten. Dat was niet zo moeilijk omdat ik registratie van internetdomeinen zelf verzorg. Het is de vraag of ze haar weblog regelmatig zal onderhouden, maar misschien helpt het als ze wat
felicitaties krijgt
Pas at ik ergens met vriend P. Hij zou betalen en gebruikte daarvoor zijn creditcard. Het meisje dat ons bediende kwam terug met rekening, creditcard en het creditcardbonnetje dat door P. moest worden getekend. Het bonnetje had kennelijk een beetje klem gezeten in de printer en het bedrag was niet meer te lezen in de vlek die daardoor was ontstaan. P. wilde een nieuw bonnetje omdat hij er niet veel voor voelde iets te tekenen waar geen bedrag op leesbaar was. Dat kan niet, zei het meisje.
Dan maar even naar de bedrijfsleider die ons wist te vertellen dat de creditcardbetaling al gedaan was op het moment dat het bonnetje was geprint. Een tweede bonnetje wensen zou P. derhalve op kosten jagen. En die handtekening dan, vroeg P. Oh, dat is een formaliteit, zei de man, dat betekent niks. Ik zei dat P. dan met een gerust hart de handtekening achterwege zou kunnen laten op het vermorzelde bonnetje. Als de bedrijfsleider gelijk zou hebben, zou hij gewoon zijn geld krijgen ook zonder P.'s handtekening.
Oeps, zag je de man denken, dit gaat niet goed. Ik maakte mij net op voor een debat met de bedrijfsleider over de kwestie toen P. mij er op wees dat onze film over vijf minuten zou beginnen. P. zette alsnog zijn handtekening en we gingen filmwaarts. Maar het zette mij wel aan het denken. Hoe zit dat nou met zo'n creditcard?
Daar groeit een oerwoud van kantoorkolossen, de één nog groter, mooier en glimmender dan de ander.
Ik was er zelf al weer een paar vergeten, van de films die we eerder dit jaar zagen. Leuk om die filmverslagen nog eens terug te lezen. Allerlei dingen die mij toen raakten komen weer boven. Zoals ik eerder deze week al schreef komen er weer wat interessante films in de bioscoop de komende periode dus daar valt weer volop van te genieten.
Lees meer...
De vraag die mij - door externe factoren getriggerd - op dit moment bezig houdt is:'waarom log je eigenlijk?. Voor mij geldt dat ik een weblog bijhoud om de dingen die ik leuk of interessant vind te delen met anderen die ik ken en die ik niet ken. Maar ook wel, merk ik nu ik het archief van onze oude weblog stukje voor beetje aan het verwerken ben, om zelf vast te houden wat ik allemaal meemaak. Het gaat allemaal zo snel en er is zoveel mee te maken en te beleven dat ik de behoefte voel om dingen vast te leggen, momenten te markeren. Dat niet in de vergetelheid raken is bijvoorbeeld ook de achtergrond van de rubriek In Memoriam die ik een paar dagen geleden ophaalde uit het archief.
Lees meer...
Ik zat vanmiddag tussen twee colleges op het terras op het Janskerkhof. Naast mij aan een tafeltje drie meisjes van rond de twintig jaar. Het ene meisje was voortdurend aan de telefoon. Ze besprak wat ze zaterdag nou moest doen.
Zaterdag is er een begrafenis van de zus van haar moeder waar ze eigenlijk wel graag naar toe wil. Zaterdag is er ook een feest van de grootouders van haar vaders kant waar op haar wordt gerekend. De begrafenis is twee uur met de trein verwijderd van het feest. Ze telefoneerde over het onderwerp met haar vader die vond dat ze op tijd op het feest van haar grootouders moest zijn. Als ze zo laat zou komen dan had het geen zin meer. Daarna belde ze haar moeder. Die was teleurgesteld dat ze al zo snel weer weg zou moeten van de begrafenis. Daarna belde ze haar vriendje en haar zus. Tegen hen vertelde ze wat de reacties waren van haar vader en haar moeder.
Lees meer...
Bij
Sabdesigns las ik over Skype, een chatprogramma voor Linux, Windows, Pocket PC en Mac. Bijzonder van Skype is dat je perfect kunt 'telefoneren' via dit programma en met prima audiokwaliteit. Wij Macgebruikers kunnen dat onderling natuurlijk al lang met iChat AV (ook met video) maar nu kan het gelukkig ook met Windowsgebruikers. Hans en ik hebben het gisteren even uitgeprobeerd en het gaat fantastisch. Het geluid is helder en zonder ruis. Ik hoop dat mijn vrienden- en kennissenkring snel overschakelt op Skype want dan kan KPN wel naar zijn centjes fluiten. Klik
hier voor meer informatie en om het programma te downloaden.
Zo ik ben van start gegaan met mijn project om wat gezonder te gaan leven en vanmorgen voor het eerst in lange tijd weer naar de sportschool geweest. Ongeveer anderhalf jaar geleden ging ik met regelmaat. Sindsdien zijn er maanden verstreken zonder dat het 'er van kwam'. Ook het werk nam mij dermate in beslag dat regelmatig naar de sportschool gaan er niet zo vanzelfsprekend meer in zat. Gevolg: conditie daalt en gewicht stijgt. Allebei ongewenst.
Lees meer...
Nog een stukje archief dat we weer opgedoken hebben. Over boeken schreven wij op onze oude weblog in onderstaande logjes. De laatste tijd ben ik weer lekker aan het lezen dus de kans dat er binnenkort nog wel wat logjes bij komen over boeken is redelijk groot.
Lees meer...
Gelukkig het filmaanbod lijkt weer wat interessanter te worden. Ik kreeg gisteren de nieuwe Preview binnen en al bladerend viel mijn oog op de drie films waarvan ik denk dat ze de moeite waard zijn.
Eternal Sunshine of the Spotless Mind met o.a. Jim Carrey en Kate Winslet is de eerste (zie foto). Preview schrijft: â??Gelukkig, ze bestaan nog! Intelligente en originele films waarover je lang kunt nadenken. Dit is er zo een.â?? Eternal Sunshine of the Spotless Mind draait vanaf 16 september in de bioscoop.
Before Sunset met Ethan Hawke en Julie Delpy is een vervolg op Before Sunrise (1995). Preview: â??Wie heeft genoten van Lost in Translation mag deze film niet missenâ??. Draait vanaf 23 september in de bioscoop dus heb ik gelukkig nog even de tijd om Before Sunrise op DVD te kijken.
Gegen die Wand over de cultuurbotsing van tweede-generatie Turken in Duitsland. Preview: â??Heftig, ontnuchterend maar ook intens mooi. Een film met de impact van een frontale botsing.â?? Draait nu al.
Wie heeft er nog meer tips of aanbevelingen voor films? Of misschien heb je al wat te vertellen over de films die ik noem.
Wij schreven op onze vorige weblog logjes In Memoriam. Hier zijn ze gebundeld. Mensen die we wilden herdenken en waarvan we vonden dat ze niet vergeten moesten worden.
Lees meer...
Komende week beginnen de colleges weer (voor degenen die het nog niet weten: ik studeer naast mijn werk in de avonduren rechten). Gelukkig heb ik maar twee avonden van 18-20 uur werkgroepen dus dat valt nog wel mee. De bijbehorende hoorcolleges laat ik aan mij voorbij gaan. Wel een hele sloot tentamens voor de boeg. Reden is dat er voor ons â?? (oude) doctoraalstudenten â?? geen onderwijs meer is. We kunnen dus kiezen: of mastervakken volgen met alle bijbehorende verplichtingen of oud-doctoraal tentamens doen die nog wel worden gehouden. Ik heb voor de meeste vakken het laatste gekozen. Vorig collegejaar heb ik al wat onderwijs extra gevolgd voor vakken waarvan ik meteen al wist dat ik er op dat moment geen tentamen in zou doen. â??t Wordt dus toch wel hard werken dus komend semester. Op de foto de lockers in de juridische bibliotheek waar ik komende maanden heel wat uurtjes zal doorbrengen.
klik foto voor vergroting
Gisterenavond wederom naar Close Act geweest (zie ook het
archief van 28 augustus). Ditmaal in Hengelo met mijn dochter. Het was weer een spektakel met als achtergrond de neonreklames van het marktplein. De fotografen struikelden letterlijk over elkaars camera's. De man links op de foto (klik foto) liep steeds hinderlijk voor mijn voeten, maar dat zal hij ook wel van mij gevonden hebben. Wel werd hij als enige door een van de vuurmannen letterlijk aan de kant geveegd. Het leverde voor mij in ieder geval weer aanvullende geslaagde foto's op en na afloop wandelden we ondanks het 'hoogteverschil' nog even met witte godin Caroline mee, die mij wist te herinneren van het vorige logje en daar ook op reageerde. Ze stelde me nog aan een paar collega's voor. Ze wist me te vertellen dat het volgende optreden in China is. Het was duidelijk te merken dat ze daar met veel plezier naar uitkijken.
Foto: Hans Speekenbrink
Vanmorgen vroeg overleed Bram Vermeulen in Italië waar hij op vakantie was. Hij was nog maar 57 jaar. Ik herinner me Bram Vermeulen nog heel goed van Neerlands Hoop, het duo dat hij vanaf 1968 vormde met Freek de Jonge. Ik vond het fantastisch wat die twee deden en had al hun platen die ik grijs draaide. Toen hij later alleen verder ging maakte hij veel indruk op mij met zijn liedjes en prachtige teksten. Ik wilde nog naar zijn programma Zonder Titel dat volgens de aankondiging 'begint bij het kind zijn en verder gaat met de onzekerheden van volwassenen en eindigt bij de dood, het onvermijdelijke einde.' Ik ben te laat.
Dit is de foto die Hans instuurde voor de challenge Simplicity deze week van Photo Friday. Trouwe lezers van onze weblog herkennen de man waar Hans al een paar keer over schreef: de ballonnenman. Kijk
hier voor meer foto's uit het album van Hans.
Mijn invalshoek voor het thema was een heel andere. Ik zocht naar eenvoud in de vorm. Door mijn fotobibliotheek browsend vond ik een stuk of acht foto's die wel in aanmerking kwamen voor inzending in het kader van 'Simplicity'. Ik heb even op mij in laten werken en koos uiteindelijk de foto hieronder van een zeepbel gemaakt tijdens Oerol op Terschelling afgelopen jaar. Kijk
hier voor meer foto's in mijn album. De Photo Friday site vind je
hier en als je daar dan toch bent vergeet dan niet te stemmen voor
Modern, de challenge van afgelopen week.
Bij Hans in de straat staat altijd een enorme zwarte Dodge pickup. Matzwart ziet hij er uit en stoer zoals hoort voor zo'n auto. En voorop de auto zit dit ornament of hoe heet zoiets ook al weer bij auto's. Ik vond het zo mooi dat ik er maar gauw een foto van heb gemaakt. Klik even, dan wordt het plaatje groter.
Van de week op de modeshow was ik vooral gefascineerd door de accessoires die werden getoond. Ik ben altijd al gek geweest op hoedjes en sjaals maar ook sieraden vind ik prachtig. En ik heb van zowel hoedjes als sjaals een ruime collectie in allerlei kleuren bijpassend bij jassen en outfits. Trouwens ik heb voor in de auto (want cabriolet) een aparte collectie hoeden en petten waaronder een aantal bijzondere exemplaren zoals een kartonnen 'eikeltjeshoed' en een roze cowboyhoed. Maar daarover misschien nog eens een andere keer. Nu wil ik het hebben over sieraden.
Ik liet eerder al de collectie horloges met brede band zien maar er is meer moois. Wat dacht je bijvoorbeeld van deze oorbellen! Het zijn volgens de eigenares enige exemplaren die je per stuk koopt (dus niet als paar) en ze zijn van een zweeds designer. Ook het sieraad boven in haar oor vind ik heel bijzonder. Ze droeg trouwens n haar andere oor eveneens een hele aparte zilveren sculptuur. Strak en barok tegelijk was het. Ik vond het haar prachtig staan maar je moet er wel lef voor hebben.
Geinspireerd door
VanMan die een oud beestje tentoonstelde op zijn weblog heb ik ook even mijn oude
Epson PX-8 uit de mottenballen gehaald voor de foto. Dit was mijn eerste laptop ooit, zo'n twintig jaar geleden. Het besturingssysteem was CP/M en de machine liep op batterijen die het ongeveer een uurtje uithielden, wat toen heel lang was. Achterin zaten ROM-metjes waarop de programma's stonden en er was plaats voor twee van die dingen. Je kon de ROM-metjes verwisselen en op die manier in plaats van een tekstverwerker (WordStar) een rekenprogramma in de computer stoppen. Het opslaan van bestanden deden we op kleine cassettebandjes. De set werd gecompleteerd met een modem (dat moet nog ergens zijn maar kon ik zo gauw niet vinden), een soort langgerekt ding met twee zwarte rubberen nappen er op. In die nappen moesten hoorn en spreekgedeelte van de telefoon gedrukt worden die daarin werden vastgezogen. Het was een akoestisch modem dus de ongehinderde transmissie van het geluid was cruciaal. En het werkte! Niet snel, maar het werkte. En wij vonden onszelf toen zeer geavanceerd als wij met onze laptopjes in de trein zaten te werken met dat opklapbare schermpje. En dat waren we ook volgens mij.
Stel je voor dat je als DJ eens mag grasduinen in de archieven van Blue Note om daaruit je favoriete mix van nummers te selecteren en die selectie vervolgens uitgebracht te zien als dubbel CD. Dat overkwam DJ Maestro, geboren als Martijn Barkhuis uit Amsterdam. Het werd een ware rage. Ik kocht mijn eerste 'blauwe' versie vorig jaar in een vliegtuig. en niet lang geleden kwam de derde 'gele' versie uit. Uiteraard gaat de 'Trip' ook op tournee langs de verschillende clubs in Nederland. De verschillende kleuren hebben hun eigen thema. Blauw bevat 'funky, intoxinating beats en soothing sexy tunes'. Rood heeft als thema Zon met titels waarin sunshine, sunset en sunrise voorkomen. De derde gele dubbelaar heeft als thema Goin' Down, 'Gettin' Up, en bevat zeer dansbare muziek. Voor degenen die het nog niet weten Blue Note is een Jazz Label sinds 1939 en gaat nog steeds goed met zijn tijd mee met successen als Norah Jones, Diana Reeves en onlangs nog onze eigen Trijntje (Oosterhuis). De Trip toevoeging is voor zover ik weet een Nederlands concept en heeft een eigen Nederlandse site
Bluenotetrip.nl waar je meteen verrast wordt door een jukebox die meteen begint te spelen.
Mijn moeder maakte poppen en schonk die aan mensen waar ze om gaf en van wie ze hield. Toen ze overleed hoefden we ook alleen maar te kijken wie er van haar een pop had gekregen om te bepalen wie bij de beperkte kring hoorden die ze bij haar crematie wilde. Toen mijn vader hertrouwde kregen mijn twee zusjes en ik de poppen die er nog in ons ouderlijk huis stonden. Mijn vader nam er drie mee naar zijn nieuwe huis. Toen hij overleed gingen kwamen ook die drie poppen naar ons toe.
Mijn moeders poppen hebben altijd een mooi plaatsje in mijn huis gehad. Eerst in de kamer en daarna boven in de slaapkamer. Een dierbare herinnering aan haar en de liefde waarin ze ze aan ons gaf. Op mijn laatste verjaardag bracht mijn zwager de poppen mee van mijn zusje die een aantal jaren geleden verongelukte. Hij en zijn vriendin zijn het huis aan het verbouwen en hij had er geen plek meer voor. Weer drie poppen er bij.
Mijn leven gaat ondertussen ook door en mijn huis verandert mee. Voor de poppen heb ik geen goede plaats meer. Ik heb ze nu allemaal in een doos gedaan, het deksel gaat er op en de doos gaat naar zolder. Weg doe ik die poppen nooit. Ze vertegenwoordigen voor mij zoveel dat te maken heeft met vroeger, met veiligheid, geborgenheid en onbezorgdheid. Maar ik wil ze wel graag vastleggen in het
Museum van de Herinnering dat ik ontdekte bij
Downer.
Heb je ook iets dat je wilt vastleggen in het Museum van de Herinnering maak dan een foto en help het museum te vullen met mooie herinneringen.
Vanmorgen kreeg ik een SMS-je met de volgende tekst:
Sorry Mieke, MMS-en werkte niet. Maar ja, je zag wss wel al op internet. In het echt is ie helemaal adembenemend. Het SMS-je bereikte mij tijdens een bespreking en was afkomstig van een nummer dat in ieder geval niet in mijn telefoon opgeslagen is. Er stond geen afzender onder. VAN WIE is in hemelsnaam dat bericht en WAAR GAAT HET OVER?
Ik kon mijn aandacht even niet bij de bespreking houden, zo afgeleid was ik door dit vraagstuk. Op een bepaald moment ging mijn gesprekspartner even naar het toilet en bladerde ik even door de krant en toen viel er een kwartje. Daar las ik een stukje over de nieuwe iMac G5 die geïntroduceerd is op de MacWorld in Parijs. Dat was het, natuurlijk! Het SMS-je was een bericht van òf Vampire òf Jagueromac die zoals beloofd terugrapporteren over de aangekondigde primeur van de iMac G5. Snel naar de site van Apple dus en daar kunnen we hem bekijken in een
QT-VR filmpje en op een
infopagina. Maar 'adembenemend', dat wil ik wel snel irl bekijken! En nog nieuwsgieriger ben ik naar wanneer hij leverbaar is want Apple kan de normale G5 op dit moment niet tot nauwelijks leveren.
Ik schreef niet zo lang geleden een logje over 'plassen als een kerel'. Het onderwerp plassen blijkt populair bij webloggers. Bij
VanMan zag ik dit bordje dat mannen gebiedt zittend ipv staand te plassen. Ik wil ook zo'n bordje in mijn WC thuis! In mijn omgeving zijn (gelukkig) wel mannen die al zittend plassen. Zeker bij mij thuis vind ik dat erg prettig omdat ik daar zelf ook de WC moet schoonmaken. Het is ook wel zo hygiënisch trouwens. Bovendien heb je dan niet dat gedoe met die bril. Maar er zijn ook mannen die er niet aan denken om zittend te gaan plassen. Dat is ver beneden hun (macho)stand. Hieronder een kleine enquête: klik om je stem uit te brengen en vertel in de reacties hoe jij er over denkt of wat jouw omgeving gewend is op dit punt.
|
|
