04 11 09 - 12:56
Voor deze Dichters op Dinsdag was het niet zo moeilijk. Het thema is meteen de titel van onderstaand gedicht van J.H. Leopold. De foto maakte ik bij Huize Doorn van het water in de slotgracht dat door de zachtjes neerdruppelende regen een prachtige textuur kreeg.
Regen
De bui is afgedreven;
aan den gezonken horizont
trekt weg het opgestapelde, de rond-
gewelfde wolken; over is gebleven
het blauw, het kille blauw, waaruit gebannen
een elke kreuk, blank en opnieuw gespannen.
En hier nog aan het vensterglas
aan de bedroefde ruiten
beeft in wat nu weer buiten
van winderigs in opstand was
een druppel van den regen,
kleeft aangedrukt er tegen,
rilt in het kille licht.
en al de blinking en het vergezicht,
van hemel en van aarde, akkerzwart,
stralende waters, heggen, het verward
beweeg van menschen, die naar buiten komen,
ploegpaarden langs den weg, de oude boomen
voor huis en hof en over hen de glans
der daggeboort, de diepe hemeltrans
met schitterzon, wereld en ruim heelal:
het is bevat in dit klein trilkristal.
01 11 09 - 12:51
O, ik weet het niet, wat ik moet kiezen bij een thema zoals als 'Oeroeg'. O, ik weet het niet... Daarom koos ik dit keer voor een gedicht van Herman de Coninck met de titel 'O, ik weet het niet' dat me op de één of andere manier ook nog aan Oeroeg doet denken.
O ,ik weet het niet,
maar besta, wees mooi.
zeg: kijk, een vogel
en leer me de vogel zien
zeg: het leven is een brood
om in te bijten en de appels zien rood
van plezier, en nog, en nog, zeg iets.
leer me huilen, en als ik huil
leer me zeggen: het is niets.
20 10 09 - 22:54
Voor dit thema van DiDi koos ik voor een gedicht van Neeltje Maria Min uit 1989 met de aansprekende titel 'Mijn lichaam wemelt van de streptokokken'. Toepasselijker kan het bijna niet.
Mijn lichaam wemelt van de streptokokken
Ik schud en steiger. Hoger stijgt de koorts.
Kijk: 40.5, 6, 7 enzovoorts.
Terwijl ik lig te ijlen vrees ik brokken
als ik niet snel de dokter komen laat.
Ze gaan hem bellen. Hij komt aangestevend
en buigt zich over mij. Ik lijk nog levend
maar godverdomme, het is toch te laat.
Een spiegeltje verschijnt boven mijn mond.
Ik zie geschrokken dat het niet beslaat.
Ik heb het goed bedoeld maar ben bezweken.
Het zal de nieuwe dokter danig steken
dat ik vandaag zijn tiende ben die gaat.
Zo komt zijn zaakje nooit eens van de grond.
17 10 09 - 21:21
Zie nu net dat ik DiDi 108 heb overgeslagen dus die ga ik nog een keertje doen binnenkort. Maar nu eerst nr. 109 waarvoor ik een gedicht koos van Jan Wolkers met dezelfde titel als het thema.
Najaar
Soms zie ik dingen bewegen
Die onbewogen zijn,
Als roestvlekken op bladeren
Die wegtrekken als spinsels.
Een engel fluistert in mijn oor,
Een telefoonnummer
Dat is niet te ontcijferen.
De vershoudfolie
Van ons leven
Was al vergaan.
Zoals we ooit begonnen,
Op voetzolen van mos:
Daar stond het riet,
De danseressen van de gele lis,
De wilde roos,
Het schors als fronsen.
Het snoer van zeekraal
Verbrokkelde tot grind.
Een web van schrijnend zilver
Een glasdraad snijdend door het blauw,
Die het uitspansel verdeelt
Tot stellingen van as
Van uitgestrooid gebeente.
30 09 09 - 23:18
Dit keer een mooi thema waarvoor ik een gedicht koos van Huub Beurskens over dansende muggen aan de waterkant. De foto maakte ik jaren geleden bij een amateur flamenco voorstelling.
Dans aan de waterkant
Zoals Cuyps koeien niet hun boeren toebehoren
maar het ochtendgloren en later op de dag weer
het onmelkbaar gloeiend gouden vervloeien,
van hun ruggen, in hun stille spiegeling terug,
zo zijn muggen aan de waterkant begonnen
met dansen, verzonnen door de dansbaarheidslust
van een schijnbaar zuchtjesloze zomeravondlucht.
30 09 09 - 17:45
Mijn eerste ingeving bij het thema Polder voor deze DiDi is het gedicht van Hendrik Marsman dat ik al kende op de lagere school waar we het in ons schrift met bijzondere wetenswaardigheden moesten schrijven. Ik denk dat de meesten van jullie het wel kennen. De foto maakte ik op de Zaanse Schans een aantal jaren geleden.
Herinnering aan Holland?Denkend aan Holland?zie ik breede rivieren?traag door oneindig?laagland gaan,?rijen ondenkbaar?ijle populieren?als hooge pluimen?aan den einder staan;?en in de geweldige?ruimte verzonken?de boerderijen?verspreid door het land,?boomgroepen, dorpen,?geknotte torens,?kerken en olmen?in een grootsch verband.?de lucht hangt er laag?en de zon wordt er langzaam?in grijze veelkleurige?dampen gesmoord,?en in alle gewesten?wordt de stem van het water?met zijn eeuwige rampen?gevreesd en gehoord.
Mijn eerste ingeving bij het thema Polder voor deze DiDi is het gedicht van Hendrik Marsman dat ik al kende op de lagere school waar we het in ons schrift-met-bijzondere-wetenswaardigheden moesten schrijven. Ik denk dat de meesten van jullie het wel kennen. De foto maakte ik op de Zaanse Schans een aantal jaren geleden (klik voor vergroting).
Herinnering aan Holland
Denkend aan Holland
zie ik breede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,
rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hooge pluimen
aan den einder staan;
en in de geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid door het land,
boomgroepen, dorpen,
geknotte torens,
kerken en olmen
in een grootsch verband.
de lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,
en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.
23 09 09 - 17:58
Voor Dichters op Dinsdag nr 106 een gedicht van Judith Herzberg.
Zij schildert wat zij niet kan eten
niet kan bezitten niet beschrijven.
Zij schildert wat niet stil blijft
zitten niet gelijk blijft niet
verandert. Zij schildert wat zij
niet kan kweken niet kan vangen
niet vergeten. Zij schildert
wat zij niet kan raden pakken
of begrijpen. Wat ze niet
omhelzen kan verwennen
of verwijten. Verwaarlozen,
laten verwilderen. Omhakken,
verscheuren. Verbranden.
Betreuren. Zij schildert
waar zij niet van slapen kan
wat ze zich niet herinnert,
niet in kleur. Wat zij niet zingen
kan niet juichen.
Het onomlijnde blijft
onomlijnbaar lokken.
21 09 09 - 14:19
Door dit thema 'Over de grens' koos ik het prachtige Lamento van Remco Campert. De foto bij dit artikel maakte ik in Zeeland, op de grens van land en water of land en lucht zo je wilt.
Lamento
Hier nu langs het lange diepe water
dat ik dacht ik dacht dat je altijd maar
dat je altijd maar
hier nu langs het lange diepe water
waar achter oeverriet achter oeverriet de zon
dat ik dacht dat je altijd maar altijd
dat altijd maar je ogen je ogen en de lucht
altijd maar je ogen en de lucht
altijd maar rimpelend in het water rimpelend
dat altijd in levende stilte
dat ik altijd zou leven in levende stilte
dat je altijd maar dat wuivende oeverriet altijd maar
Langs het lange diepe water dat altijd maar je huid
dat altijd maar in de middag je huid
altijd maar in de zomer in de middag je huid
dat altijd maar je ogen zouden breken
dat altijd van geluk je ogen zouden breken
altijd maar in de roerloze middag
langs het lange diepe water dat ik dacht
dat ik dacht dat je altijd maar
dat ik dacht dat geluk altijd maar
dat altijd maar het licht roerloos in de middag
dat altijd maar het middaglicht je okeren schouder
je okeren schouder altijd in het middaglicht
dat altijd maar je kreet hangend
altijd maar je vogelkreet hangend
in de middag in de zomer in de lucht
dat altijd maar de levende lucht dat altijd maar
altijd maar het rimpelende water de middag je huid
ik dacht dat alles altijd maar ik dacht dat nooit
hier nu langs het lange diepe water dat nooit
ik dacht dat altijd dat nooit dat je nooit
dat nooit vorst dat geen ijs ooit het water
hier nu langs het lange diepe water dacht ik nooit
dat sneeuw ooit de cipres dacht ik nooit
dat sneeuw nooit de cipres dat je nooit meer
12 09 09 - 16:48
De Reizigster
Achter de deuren stelt?zich de wet die hem?aan mij bindt, maar?achter het behang??wacht wat blijft als ik?wegga: hij hoort mijn?stilte als een vonnis?aan, langs mijn wang??verglijden zijn handen?als rimpels op stilstaand ?water: nooit blijf ik lang??de zinkende stenen?staan als avondkoffers?gepakt in de gang.??------------------------------?uit: Vrouwenvertrekken', 2004.
Een beetje laat maar toch niet minder graag gedaan nog een gedicht voor Dichters op Dinsdag en dit keer dus op Zaterdag. Een gedicht van Kris Pint uit de bundel Vrouwenvertrekken', 2004 is mijn bijdrage voor Dichters op Dinsdag aflevering 104 met het thema 'Op reis'. De foto maakte ik vorig jaar op De Parade tijdens de voorstelling Lost & Found van Glazen Kin.
De Reizigster
Achter de deuren stelt
zich de wet die hem
aan mij bindt, maar
achter het behang
wacht wat blijft als ik
wegga: hij hoort mijn
stilte als een vonnis?
aan, langs mijn wang
verglijden zijn handen
als rimpels op stilstaand
water: nooit blijf ik lang
de zinkende stenen
staan als avondkoffers
gepakt in de gang.
01 09 09 - 19:56
Totaal witte kamer
Laten wij nog eenmaal de kamer wit maken?nog eenmaal de totaal witte kamer, jij, ik??dit zal geen tijd sparen, maar nog eenmaal?de kamer wit maken, nu, nooit meer later??en dat wij dan bijna het volmaakte napraten?alsof het gedrukt staat, witter dan leesbaar??dus nog eenmaal die kamer, de voor altijd totale?zoals wij er lagen, liggen, liggen blijven?witter dan, samen -
Voor deze DiDi 102 koos ik een gedicht van Gerrit Kouwenaar dat gaat over een totaal witte kamer. De foto bij dit gedicht maakte ik in het Centraal Museum in Utrecht.
Totaal witte kamer
Laten wij nog eenmaal de kamer wit maken
nog eenmaal de totaal witte kamer, jij en ik
dit zal geen tijd sparen, maar nog eenmaal
de kamer wit maken, nu, nooit meer later
en dat wij dan bijna het volmaakte napraten
alsof het gedrukt staat, witter dan leesbaar
dus nog eenmaal die kamer, de voor altijd totale
zoals wij er lagen, liggen, liggen blijven
witter dan, samen...
25 08 09 - 06:53
Een uitdagend thema deze week voor DiDi. Even beving mij de aanvechting zelf aan het dichten te slaan maar tijdgebrek stak daar een stokje voor. Jammer, want het maken van een gedicht van 140 tekens, dat is pas echt een uitdaging! Daarom voor dit thema hier een gedicht van Bert Schierbeek uit de bundel Vlucht van de vogel (1996).
Vlucht van de Vogel
soms op een vleugje wind
soms in een storm
vliegen zij
op een wolk van vogels
voor de zon
welke dromen
bevliegen de vogels
dat zij zich
lichtvaardig
in zoveel lucht
begeven
18 08 09 - 18:50
Dichters op Dinsdag is er weer! Vanaf nu iedere week onder de bezielende leiding van @woordenaar via zijn site. En het allerleukste is dat de trouwe deelnemers van indertijd massaal te kennen geven er weer helemaal zin in te hebben. Ik vind het fantastisch dat dit initiatief van Miwian nu na drie jaar weer wordt gerevitaliseerd. Nieuwe deelnemers zijn natuurlijk ook van harte welkom. Wekelijks is het thema te vinden op de speciale DiDi pagina bij @woordenaar en in de reacties vind je de posts van de verschillend deelnemers.
Mijn 101e DiDi gedicht wordt 'Wakker worden in de tijd' van Tjiske Jansen (uit 'Het moest maar eens gaan sneeuwen', 2003). De foto werd gemaakt tijdens Oerol 2009 en toont de Windnomaden op de Noordsvaarder.
Wakker worden in de tijd
Wakker worden in de tijd
als in de fijnste zijde.
Een ochtendvogel
doet een ijzerzaagje na.
De boormachine die je hoort
is de boormachine
van de buurman lang geleden,
tot je weet dat dat niet kan.
Er ligt een laken in de linnenkast
te wachten op een hand
die deuren opengooit, een shirt
een broek, een handdoek zoekt,
daarbij terloops haar aanraakt,
even op haar blijft liggen.
12 08 09 - 23:25
Dichters op Dinsdag gaat dus weer beginnen en om er even in te komen hier alvast een gedicht. Ik koos er eentje van Martin Bril, de helaas te vroeg overleden uitvinder van 'Rokjesdag', met de titel 'Kunst'. De foto die er bij staat komt uit de voorstelling Sakuru Zenzen van EAST74 die ik op De Parade zag.
Kunst
Wat we willen:
Momenten
Van helderheid
Of beter nog: van grote
Klaarheid
Schaars zijn die momenten
En ook nog goed verborgen
Zoeken heeft dus
Nauwelijks zin, maar
Vinden wel
De kunst zo te leven
Dat het je overkomt
Die klaarheid, af en toe
~Martin Bril
12 08 09 - 17:16
Wie vroeger wel eens op Miwian langs kwam kent ongetwijfeld onze rubriek Dichters op Dinsdag nog wel. Op Miwian werd een thema gelanceerd met een bijpassende songtekst of gedicht en iedereen die mee wilde doen plaatste een gedicht of songtekst op de eigen weblog. Na 100 afleveringen is DiDi op 19 september 2006 gestopt. Ter gelegenheid van die 100e afdeling gaven we het jubileumboek 'Elementen' uit met gedichten van Catharina 't Hart en foto's van ondergetekende.
Nu via Twitter ontdekte ik dat @woordenaar onder het motto Dichters op Dinsdag weer gedichten op zijn weblog plaatste. Zoete herinneringen overspoelden mij en niet alleen mij (@macmk) maar ook @gerjanne en @waar8tig. Daarom verwachten wij op korte termijn de kick off van een volgende serie van 100 DiDi's onder leiding van @woordenaar. Ik heb er zin in!
12 06 07 - 19:33
Met mijn moeder die las
en breide tegelijk
en mijn vader die zes uur
per dag piano speelde
heb ik jarenlang gepraat,
gelachen en ruzie gemaakt
totdat ze werden ingelijfd
bij de legendarische 6 miljoen.
Een getal, waarover na ruim
een halve eeuw nog steeds
wordt geredetwist.
Hun gezichten beginnen te vervagen.
De klank van hun stem is
al bijna ontkleurd. Straks
ben ik er ook niet meer. Dan
zal het zijn alsof wij drieën
nooit hebben bestaan.
Hanny Michaelis, de dichteres die gisteren overleed, schreef dit prachtige gedicht, een gedicht om nooit te vergeten.
03 10 06 - 11:27
'Ontvluchting'
Hier, aan dit Valkenburg, ben ik ontvlucht
en droom mij nu in Gordonsbaai terug:
Ik speel met kikkervisjes in een stroom
en kerf er runen in een wilgenboom
Ik ben de hond die langs de stranden draaft
en dom-alleen de avondwind toeblaft
Ik ben de schrokop-zeevogel die daalt
en dode nachten opdist als een maal
De god die jou gebouwd heeft uit de wind
zodat mijn smart volmaaktheid in je vindt:
Mijn lijk ligt uitgespoeld in wier en gras
Op al die plekken waar ik met je was.
Ingrid Jonker in een vertaling van Gerrit Komrij
19 09 06 - 00:01
Dit keer een bijzondere aflevering van Dichters op Dinsdag ter gelegenheid van de honderdste (en voorlopig laatste) keer. We wilden iets speciaals doen en hebben dat gevonden. We vroegen Catharina 't Hart, die onder haar weblognaam Zomerstorm een trouwe deelnemer is geweest in de periode dat DiDi bestaat, een aantal van haar gedichten uit te zoeken en wij zochten daar foto's bij. Zo ontstond het jubileumboek 'Elementen'. Het is een bijzonder boek dat slechts in een beperkte oplage beschikbaar is. Bestelinformatie en preview kun je
hier downloaden.
Voor wie onbekend is met Dichters op Dinsdag (DiDi): verdere info vind je hier en oudere thema's vind je daar. Wil je het feestje van DiDi meevieren plaats dan jouw mooiste gedicht van dit moment ter gelegenheid van ons jubileum. Wij plaatsen er eentje van Catharina 't Hart uit 'Elementen' als voorproefje.
Vandaag zou ik me willen verlieven
In dalen, woorden, bloesem en zeeën
Ik zou me gekoesterd willen weten
Door zonnen, blikken, gelofte en goed
En dan geen sluiers hoeven afnemen
Vandaag zou ik gedragen willen zijn
Maar de momenten zullen rauw en benig zijn
De dagen zullen woelig en druizig komen
Het enige kaartje wat ik kopen kan
Voert dwars door alles heen
12 09 06 - 08:31
Dit keer is 'spiegel' (of 'mirror' voor de Engelstalige inzendingen) het thema van DiDi. Het gedicht 'De schoonmaker van het spiegelpaleis' van Ingmar Heytze vormt de aftrap.
Voor wie onbekend is met Dichters op Dinsdag (DiDi): verdere info vind je
hier en oudere thema's vind je
daar. Het belangrijkste is dat je jouw keuze op je eigen site of weblog plaatst en het centraal hieronder bij de reacties meldt, zodat ook anderen naar jouw bijdrage kunnen kijken. Je kunt voor dit thema inzenden tot en met volgende week maandag.
De schoonmaker van het spiegelpaleis
De schoonmaker van het spiegelpaleis
weet dingen die je niet kunt weten.
Allereerst de weg naar buiten
maar dat is beroepsgeheim*
wat er ?s avonds op het glas zit
neuzen, vingers, lippenstift*
hoe je dat weer weg moet krijgen
vilten doek en tederheid*
waar de spiegelbeelden blijven.
* deze zinnen staan in spiegelbeeld
05 09 06 - 00:14
Dit keer is 'zomer' (of 'summer' voor de Engelstalige inzendingen) het thema van DiDi in de hoop dat we nog een paar zomerse dagen in het verschiet hebben de komende periode. Het gedicht Zomer van Johan de Boose leek me zeer geschikt bij dit thema.
Voor wie onbekend is met Dichters op Dinsdag (DiDi): verdere info vind je
hier en oudere thema's vind je
daar. Het belangrijkste is dat je jouw keuze op je eigen site of weblog plaatst en het centraal hieronder bij de reacties meldt, zodat ook anderen naar jouw bijdrage kunnen kijken. Je kunt voor dit thema inzenden tot en met volgende week maandag.
Zomer
Zij breekt wakker en spoelt aan
Met licht zo licht, zo vol augustus
En de warme, natte geur van pas
Ontwaakte algen in het zand.
Niemand heeft het licht zo licht
Gezien zolang hij dit niet zag,
Want dit zijn alle kleuren die
Het zwart ooit aan kan nemen.
O licht zwart, o rouwrand
Aan de nagels van de tenen van
De nacht, waarop ik loop
Terwijl de dag probeert te vallen
En het valse licht ondraaglijk
Helder in mijn ogen klimt.
29 08 06 - 00:11
Dit keer is 'kant' (of 'side' voor de Engelstalige inzendingen) het thema van DiDi en als start heb ik gekozen voor onderstaand gedicht van Arjen Duiker.
Voor wie onbekend is met Dichters op Dinsdag (DiDi): verdere info vind je
hier en oudere thema's vind je
daar. Het belangrijkste is dat je jouw keuze op je eigen site of weblog plaatst en het centraal hieronder bij de reacties meldt, zodat ook anderen naar jouw bijdrage kunnen kijken. Je kunt voor dit thema inzenden tot en met volgende week maandag.
Aan de ene kant staat het ding.
Aan de andere kant staat het mysterie.
Meer van het ding en het mysterie weet ik niet.
Hoe in naam van wat dan ook,
hoe kan ik er meer van weten!
En dit weten is een klein weten, voeg ik eraan toe,
een klein idee hoogstens, klein
in zijn gevolgen
voor de tijd.
Als aan de ene kant staat het ding
en aan de andere kant het mysterie,
is de wereld duidelijk.
De straat is de straat waar ik vrienden tegenkom,
de bloemen bloeien zoals zij moeten bloeien, met bloesems,
de wind waait wanneer zij wil,
en het gebrek aan meer weten
dan aan de ene kant staat het ding
en aan de andere kant het mysterie
is mij een onuitputtelijke bron van vreugde.
22 08 06 - 00:04
Alweer de 96e DiDi deze week en het duurt nog een paar weken voordat de 100e DiDi een feit is. Denk maar vast na over een mooie bijdrage voor de 100e aflevering waarbij we iedereen zullen vragen zijn/haar ultieme gedicht of songtekst in te sturen. Maar zover is het nog niet. Eerst nog een paar 'gewone' DiDi's. Dit keer is 'straat' het thema van DiDi en als start heb ik gekozen voor het gedicht 'Aanzoek' van Anneke Brassinga.
Voor wie onbekend is met Dichters op Dinsdag (DiDi): verdere info vind je
hier en oudere thema's vind je
daar. Het belangrijkste is dat je jouw keuze op je eigen site of weblog plaatst en het centraal hieronder bij de reacties meldt, zodat ook anderen naar jouw bijdrage kunnen kijken. Je kunt voor dit thema inzenden tot en met volgende week maandag.
Aanzoek
Ik ben al vaak door mezelf op straat gezet,
heengezonden, onbewoonbaar verklaard,
uitgerookt, door ploffende kachels beroet.
en nu hier, het lekt er en tocht. Te moe
voor ander onderdak. Maar ruimte is er
te over voor wie ik bij me heb, in armen sluit
als liefste doorluchte, als kroonluchter
ontvlammen laat, in rust voel aan 't geraamte.
Een klein maar taai oneetbaar hart blijft fier
zich weren tegen binnenschuivend donker. Blijf.
Blijf met mij hokken in dit schrale ribbenkast
in het innig bed van geest, bij het weerlicht
getemperd door weemoed, van ons verstand.
15 08 06 - 00:06
Dit keer een gedicht over de liefde van Herman de Coninck. Tot mijn verbazing was 'liefde' nog nooit aan bod gekomen bij Didi terwijl het toch zo'n belangrijk thema is in ieders leven. Dus bij deze dan maar.
Voor wie onbekend is met Dichters op Dinsdag (DiDi): verdere info vind je
hier en oudere thema's vind je
daar. Het belangrijkste is dat je jouw keuze op je eigen site of weblog plaatst en het centraal hieronder bij de reacties meldt, zodat ook anderen naar jouw bijdrage kunnen kijken. Je kunt voor dit thema inzenden tot en met volgende week maandag.
De lenige liefde
Middenin de vlakte van juli
kwam ik je tegen. Ik woon hier, zei je.
Ik keek naar de bloemen. Ja, dat zie ik,
zei ik, en waar leerde je de kunst
om niet lang te duren? Ook hier, zei je.
Je was lenig; en je woorden waren zo
doorschijnend, ik kon je er helemaal
door zien.
En daar lag ik al in het gras
en wat hield ik in mijn hand?
Een oortje, waarin het lange woord
?lieveling? uitgoot, zonder morsen.
08 08 06 - 07:37
Het kon natuurlijk niet uitblijven dat na 'Nee' vorige week nu 'Ja' het thema is. Ik start weer met een gedicht van K. Michel. Dit keer is het 'Ja Liefste'.
Voor wie onbekend is met Dichters op Dinsdag (DiDi): verdere info vind je
hier en oudere thema's vind je
daar. Het belangrijkste is dat je jouw keuze op je eigen site of weblog plaatst en het centraal hieronder bij de reacties meldt, zodat ook anderen naar jouw bijdrage kunnen kijken. Je kunt voor dit thema inzenden tot en met volgende week maandag.
Ja Liefste
Ja liefste Tot mijn lippen bloeden
Tot het plafond naar beneden komt
Tot de nacht wit wegtrekt
Tot de katten in de tuinen krijsen
Tot het licht de ramen openschuift
Tot er vogels door de kamer vliegen
Tot de buren over het balkon klimmen
Tot de fietsers op straat stilstaan
Tot het wolkendek openbreekt
Tot alles blauw is
Tot alles rood wordt
Tot de [?]
01 08 06 - 00:41
Het thema van deze week is 'nee' en ik doe de aftrap met het gedicht 'Nee en ja' van K. Michel.
Voor wie onbekend is met Dichters op Dinsdag (DiDi): verdere info vind je
hier en oudere thema's vind je
daar. Het belangrijkste is dat je jouw keuze op je eigen site of weblog plaatst en het centraal hieronder bij de reacties meldt, zodat ook anderen naar jouw bijdrage kunnen kijken. Je kunt voor dit thema inzenden tot en met volgende week maandag.
Nee en ja
Nee en ja er is altijd
meer dan één keus
En voor je iets doet (of laat)
kun je altijd tot basta tellen.
Een ruzie vraag twee meningen
een kus vier lippen
een lichaam vijf liter bloed
Om regen te maken, een boom
een huis, muziek, een droom
zijn meerdere elementen vereist
En in de sporen van schichtige dieren
rond een modderige drinkplaats
schitteren ?s nachts ontelbare sterren
Voor iemand die slechts denkt
met de één (en niet de ander)
is dat getal een hamer
en is de hele wereld een spijker.
Dichtbundel kopen?
25 07 06 - 08:53
Het thema van deze week is 'genoeg' en ik doe de aftrap met onderstaand gedicht van Miriam van Hee.
Voor wie onbekend is met Dichters op Dinsdag (DiDi): verdere info vind je
hier en oudere thema's vind je
daar. Het belangrijkste is dat je jouw keuze op je eigen site of weblog plaatst en het centraal hieronder bij de reacties meldt, zodat ook anderen naar jouw bijdrage kunnen kijken. Je kunt voor dit thema inzenden tot en met volgende week maandag.
er zijn geen argumenten
in de liefde geen bewijzen
ik zou je kunnen vragen
om nooit van me weg te gaan
je zou een antwoord kunnen geven
een teken dat ik moet ontcijferen
soms lachen wij en zijn onszelf
zo leven wij en zoeken
diep in elkaar naar een plek
waar wij het liefste zijn
een ogenblik een dag
daarna weer en dieper
zoals eenden naar de bodem duiken
en het is nooit genoeg
18 07 06 - 00:34
Het thema van deze week is 'hitte' of 'hittegolf' en ik niemand hoeft zich af te vragen wat daarvoor de inspiratie was. Het gedicht, Hittegolf 2, dat ik er bij vond is van David Van Reybrouck.
Voor wie onbekend is met Dichters op Dinsdag (DiDi): verdere info vind je
hier en oudere thema's vind je
daar. Het belangrijkste is dat je jouw keuze op je eigen site of weblog plaatst en het centraal hieronder bij de reacties meldt, zodat ook anderen naar jouw bijdrage kunnen kijken. Je kunt voor dit thema inzenden tot en met volgende week maandag.
Hittegolf 2
ben je bereid te bloeden
met je huid van berkenhout
en je wervels aan de muur?
kan je nog splijten
tot houtskool en nacht
nu haar bed als een netel
een lucifer wacht?
hoe je stapels laat staan
en pakhuizen ontziet
hoe je met één veeg niet
het nachtkastje wreekt
wij verstaan dit niet
windstil is de zomer
en slapeloos het gloren
was de winter dan een ander gewas?
een hotelkamer
een plein vol plassen
spijt, even
onmisbaar als het ontbijt
11 07 06 - 00:53
Het thema van deze week is 'jaar' of 'jaren' en ik ontleende het aan onderstaand gedicht van Hanny Michaelis uit de bundel 'Onvoorzien' (1966).
Voor wie onbekend is met Dichters op Dinsdag (DiDi): verdere info vind je
hier en oudere thema's vind je
daar. Het belangrijkste is dat je jouw keuze op je eigen site of weblog plaatst en het centraal hieronder bij de reacties meldt, zodat ook anderen naar jouw bijdrage kunnen kijken. Je kunt voor dit thema inzenden tot en met volgende week maandag.
Met de jaren
Moet er veel worden weggegooid.
De gedachte bijvoorbeeld
Dat geluk mild is en duurzaam
Iets als een zuidelijk klimaat
In plaats van een blikseminslag
Die levenslang gekoesterde
Littekens achterlaat.
04 07 06 - 14:37
Al een paar keer bereikten mijn vragen van mensen die graag mee zouden willen doen met DiDi maar zelf geen uitgebreide gedichtenverzameling bezitten. Hun vragen betroffen de kwestie: "Waar haal je een passend gedicht of songtekst vandaan". Ik dacht dat het aardig zou zijn daar eens een artikel aan te wijden.
- Zoeken op het themawoord kan natuurlijk altijd met Google. Als je 'gedicht' en 'schaduw' (als voorbeeldthema) intypt dan heb je kans dat je al iets vindt waar je mee verder kunt, een bepaalde dichter, dichtbundel of een fragment van een gedicht dat je aanspreekt.
Lees meer...
04 07 06 - 00:19
Het thema van deze week is 'schaduw' en ik ontleende het aan het gedicht 'In de schaduw' van Menno Wigman uit de bundel ''s Zomers stinken alle steden'. Dat het thema iets met zomer, hitte en warmte te maken heeft zal niemand verbazen met de weerberichten van deze dagen.
Voor wie onbekend is met Dichters op Dinsdag (DiDi): verdere info vind je
hier en oudere thema's vind je
daar. Het belangrijkste is dat je jouw keuze op je eigen site of weblog plaatst en het centraal hieronder bij de reacties meldt, zodat ook anderen naar jouw bijdrage kunnen kijken. Je kunt voor dit thema inzenden tot en met volgende week maandag.
In de schaduw
De zomer vloert de stad
likt liefdes uit, legt grijsaards af.
Ik lees hun zwart omrande namen
en prijs de eenvoud van de dood,
het slapen van mijn bloed.
De boulevard! De zeewind!
Blauwe oevers! Befloerste bossen!
Ik zag het op tv. Nu ontwaakt het oproer
in hun broeken, stromen de jurken
vol warme stranden, één lamme, klamme
verdwaasde revolutie, dans
drank en kelen die kraaien om méér.
Ik leef in de schaduw. Ik lees kranten
en bid om goddelijke rampen.
Mij kan niemand nog genezen.
Dichtbundel kopen?
's Zomers stinken alle steden
Menno Wigman
27 06 06 - 00:16
Het thema van deze week is 'wolk of cloud'. Ik trap af met het gedicht 'Voor de kade' uit de bundelKunst en vliegwerk van Jan Emmens.
Voor wie onbekend is met Dichters op Dinsdag (DiDi): verdere info vind je
hier en oudere thema's vind je
daar. Het belangrijkste is dat je jouw keuze op je eigen site of weblog plaatst en het centraal hieronder bij de reacties meldt, zodat ook anderen naar jouw bijdrage kunnen kijken. Je kunt voor dit thema inzenden tot en met volgende week maandag.
Voor de kade
Voor de kade wisselt een wolk meeuwen
als strooibiljetten op een sterke wind
van aanblik als ?t verloop van eeuwen.
Het is windstil. De wind is een klein kind
dat met geluidjes brood staat uit te strooien.
Zijn tijd aan denken of aan doen vergooien
verschilt niet veel, ?t is stenen toch voor brood.
Wordt liever kind: twee beentjes en wat rood;
het doet soms eeuwen inderhaast ontdooien.
20 06 06 - 00:04
Het thema van Oerol dit jaar is 'landverhuizers'. Daar vond ik dit gedicht van Rutger Kopland wel bij passen en het thema van deze week wordt dus 'plaats of place'.
Voor wie onbekend is met Dichters op Dinsdag (DiDi): verdere info vind je
hier en oudere thema's vind je
daar. Het belangrijkste is dat je jouw keuze op je eigen site of weblog plaatst en het centraal hieronder bij de reacties meldt, zodat ook anderen naar jouw bijdrage kunnen kijken. Je kunt voor dit thema inzenden tot en met volgende week maandag.
Er is geen plaats om te blijven,
wij ontvangen kaarten met groeten,
buiten woont een paard in de kou.
Toen we nog van niemand waren, toen
we nog in het wild leefden, een vacht
hadden we toen, met druppels en snot.
Ik loop in het grijze bevroren gras, kom
zo dicht bij je lieve kop, je ogen,
je donzige neus, dat mijn bril beslaat.
Ons huis is omgeven met asgrauwe etsen
met paarden en wandelaars. Een plek is
uitzicht op vroeger, op later, op verte.
13 06 06 - 00:10
Heb jij dat ook wel eens dat je iets kwijt bent en je dan afvraagt wanneer je het voor het laatst nog had. Dat overkomt mij af en toe. Daarom koos ik voor deze DiDi voor het thema 'kwijt' of 'lost' met als aftrap een gedicht van Ingmar Heytze met de titel "Het kwijt zijn van de dingen".
Voor wie onbekend is met Dichters op Dinsdag (DiDi): verdere info vind je
hier en oudere thema's vind je
daar. Het belangrijkste is dat je jouw keuze op je eigen site of weblog plaatst en het centraal hieronder bij de reacties meldt, zodat ook anderen naar jouw bijdrage kunnen kijken. Je kunt voor dit thema inzenden tot en met volgende week maandag.
Het kwijt zijn van de dingen
Het kwijt zijn van de dingen is
een grootse vorm van zelfhaat.
Hoe hard ook alle andere dingen
ook roepen: 'Maar wíj zijn er toch?',
je zoekt en zoekt, steeds kleiner,
steeds dieper begraven
onder wat je vond, terwijl het buiten
langzaam donker wordt.
06 06 06 - 14:12
Oeps, door Pinkstermaandag ben ik helemaal kwijt dat het vandaag dinsdag is en dus DiDi-dag. Helemaal vergeten! Daarom voor de tweede keer het thema vergeten want dat is nu het enige toepasselijke thema. Pablo Neruda maakte dit prachtige gedicht dat ik als aftrap gebruik.
Voor wie onbekend is met Dichters op Dinsdag (DiDi): verdere info vind je
hier en oudere thema's vind je
daar. Het belangrijkste is dat je jouw keuze op je eigen site of weblog plaatst en het centraal hieronder bij de reacties meldt, zodat ook anderen naar jouw bijdrage kunnen kijken. Je kunt voor dit thema inzenden tot en met volgende week maandag.
Mocht je me vergeten
Mocht je me vergeten
wil ik dat
je één ding weet:
Als ik kijk naar de kristalmaan,
de rode tak van trage herfst
bij mijn raam,
als ik, bij het vuur gezeten,
de ongrijpbare as neem
of rimpelig lijf van brandhout,
weet je,
dat alles mij tot jou voert,
alsof alles wat bestaat,
geuren, licht, metalen,
scheepjes zijn die varen
naar jou eilanden
die me verwachten.
Lees meer...
30 05 06 - 00:27
Voor deze DiDi koos ik het thema 'Zelf' naar aanleiding van het gedicht 'De infinitief' van Leonard Nolens. Alle varianten van 'Zelf' zijn goed bij dit thema: mijzelf, jezelf etcetera of wat je verder naar aanleiding ervan invalt. Laat je creativiteit en je fantasie gaan.
Voor wie onbekend is met Dichters op Dinsdag (DiDi): verdere info vind je
hier en oudere thema's vind je
daar. Het belangrijkste is dat je jouw keuze op je eigen site of weblog plaatst en het centraal hieronder bij de reacties meldt, zodat ook anderen naar jouw bijdrage kunnen kijken. Je kunt voor dit thema inzenden tot en met volgende week maandag.
De infinitief
Jezelf zijn.
Jezelf zijn om het even wie.
Maar jezelf zijn.
Je rechterhand verkwanselen
Aan vreemden, je geboorterecht vertalen
In een ander, tot huilens toe trainen
In scheelzien naar doelen, je kop
Verliezen in muizenissen van vrienden,
Maar jezelf zijn.
Jezelf zijn om het even wie.
Maar jezelf zijn.
Je eigenliefde kopen
Van straatventers, met je zelfhaat
Honden dresseren, met je hartaandoening
Honderden klokken gelijkzetten daar
In een land overzee, in het holst
Van de nacht elektronisch bankieren
Als snotaap van zeven, verdwaald
In zijn verdwenen ouderhuis.
Maar jezelf zijn.
Hoe prachtig, hoe vermoeiend,
Jezelf zijn om het even wie.
23 05 06 - 07:30
Voor deze DiDi koos ik het thema 'Schrijven' naar aanleiding van het gedicht 'Ik schrijf je dus' van Stijn Vranken.
Voor wie onbekend is met Dichters op Dinsdag (DiDi): verdere info vind je
hier en oudere thema's vind je
daar. Het belangrijkste is dat je jouw keuze op je eigen site of weblog plaatst en het centraal hieronder bij de reacties meldt, zodat ook anderen naar jouw bijdrage kunnen kijken. Je kunt voor dit thema inzenden tot en met volgende week maandag.
Ik schrijf je dus
Ik schrijf je want je had het veel te druk
met niet naar me te luisteren
om te horen wat ik zei.
(Eenzaamheid is een recht van zelfs
de grootste geliefden
al zijn dat idioten zoals nu eens ik
en dan weer jij.)
Ik schrijf je dus in de hoop
dat je beter lezen kan
dan luisteren.
16 05 06 - 08:21
Voor deze DiDi koos ik het thema 'Avond' naar aanleiding van 'Dit is de laatste avond dat wij spraken' van Neeltje Maria Min. Adelheid Roosen zong het ooit op muziek van Boudewijn Tarenskeen.
Voor wie onbekend is met Dichters op Dinsdag (DiDi): verdere info vind je
hier en oudere thema's vind je
daar. Het belangrijkste is dat je jouw keuze op je eigen site of weblog plaatst en het centraal hieronder bij de reacties meldt, zodat ook anderen naar jouw bijdrage kunnen kijken. Je kunt voor dit thema inzenden tot en met volgende week maandag.
Dit is de laatste avond dat wij spraken
Dit is de laatste avond dat wij spraken
Want dit vertrek duldt geen geluid
Dan van de mond het zoete breken
Het wrijven tussen huid en huid
Doet alle woorden in jou groeien;
Mijn warme adem wist ze uit
Verhevig het bewegen
En leg het spreken stil
Tot alles is verzwegen
Vervang het woord door een gebaar
En spreek niet meer want wat
Gesproken is, is niet meer waar.
09 05 06 - 07:47
Voor deze DiDi koos ik het thema 'Fiets'. Ik was eigenlijk op zoek naar iets over de lente en liep toen tegen dit gedicht op van Ad Zuiderent uit de bundel Geheugen voor landschap, dat me meteen aansprak.
Voor wie onbekend is met Dichters op Dinsdag (DiDi): verdere info vind je
hier en oudere thema's vind je
daar. Het belangrijkste is dat je jouw keuze op je eigen site of weblog plaatst en het centraal hieronder bij de reacties meldt, zodat ook anderen naar jouw bijdrage kunnen kijken. Je kunt voor dit thema inzenden tot en met volgende week maandag.
Op de fiets
Een nuchter fietser op de gracht: wat valt
dat is een herfstblad ~ licht stijgt op.
Nóg is er geen gevoel van kortste dag.
Maar keert het licht, dan keert de fietser ook
de stad de rug toe, kiest rivier voor gracht,
sneeuw op de buitenweg voor stadse prak.
Wat voedt nog zijn herinnering: de damp
die geurt bij 't uitdoen van een regenpak?
Ging ooit Sebastiaan naar Duivendrecht?
Komt lente, lost de eenzaamheid zich op
in wie hij tegenkomt de Amstel langs:
de fietsers met hun hand omhoog als vrienden.
Zo voelt wie de beslotenheid verliet,
bedreigd door damp van snelverkeer, zich thuis
voorbij de weiden achter zijn bureau.
Maar op een zomerdag slaat hij voorbij
de brug linksaf, wil de rivier ten einde:
komend van Ouderkerk zoekt hij weer stad.
Na molen en begraafplaats wordt het stil:
"Zo eeuwig fietsen!" gaat het door hem, en
geen mens ziet dat zijn fiets de lucht in wil.
02 05 06 - 00:01
Voor deze DiDi koos ik het thema 'Wakker' naar aanleiding van het prachtige gelijknamige gedicht van Ingmar Heytze.
Voor wie onbekend is met Dichters op Dinsdag (DiDi): verdere info vind je
hier en oudere thema's vind je
daar. Het belangrijkste is dat je jouw keuze op je eigen site of weblog plaatst en het centraal hieronder bij de reacties meldt, zodat ook anderen naar jouw bijdrage kunnen kijken. Je kunt voor dit thema inzenden tot en met volgende week maandag.
Wakker
Het is nacht
de woorden lopen
in mijn hoofd
de straten door
huizen slapen
tuinen zwijgen
wegen ruisen
treinen zweven
ik moet waken
ik moet vechten
tegen duizend mooie dromen
ik moet wachten
tot de woorden
eindelijk zijn thuisgekomen
26 04 06 - 00:05
Ik koos voor de DiDi met het thema 'dageraad' een gedicht van Bernard Dewulf met de titel 'Dido's klacht'. De foto maakt ik twee jaar geleden van de dageraad in Egmond aan Zee (klik voor vergroting).
Dido's klacht
De tijd is met ons klaar.
Vannacht nog rijdt hij mij de dageraad in
van een ander land. De nieuwe ochtend zal mij wekken
aan een onbegrijpelijk raam.
Niemand is voor iemand ooit gemaakt. Soms
raken wij verstrikt in het lamento van een tegenziel.
En is niet, zei je, elk moment op elk moment
bereid tot iedereens oneindigheid?
De oneindigheid is nu gedaan. Ik wil mijn tijd
en mijn geluk. Het kan ons tijdelijk hart bewegen
als het twintig mooie regels lang mislukt.
Maar in de spiegel valt het lelijk tegen.
Ik ga nu, man van mij van nooit. Ik ben van deze kant.
Ik ben van vrouw gemaakt.
Ik heb je lief.
Ik heb je lief alleen, zo ademen wij.
Mijn nieuwe land zal mij in stromend water wassen,
mij wiegen in zijn nette bedden, bedenken in zijn taal.
Ik zal er duizend foto?s van je maken
en kijkend zal ik op je leegte uitgekeken raken.
25 04 06 - 00:02
Het moest er een keer van komen DiDi geïnspireerd door mijn favoriete Joy Division song 'New Dawn Fades' van de cd 'Unknown Pleasures' uit 1979. De eerste muziek die destijds al voor 'Gothic' door ging, maar anders dan de Gothic die we nu kennen. Een schitterende maar donkere song met de grommende bas van Peter Hook die daarmee ook deels de melodielijn aan blijft geven en het herenleed van zanger Ian Curtis.
Luister hier naar het
origineel of hier naar de eveneens schitterende
cover van Moby.
Voor wie onbekend is met Dichters op Dinsdag (DiDi): verdere info vind je
hier en oudere thema's vind je
daar. Het belangrijkste is dat je jouw keuze op je eigen site of weblog plaatst en het centraal hieronder bij de reacties meldt, zodat ook anderen naar jouw bijdrage kunnen kijken. Je kunt voor dit thema inzenden tot en met volgende week maandag.
New Dawn Fades
A change of speed, a change of style.
A change of scene, with no regrets,
A chance to watch, admire the distance,
Still occupied, though you forget.
Different colours, different shades,
Over each mistakes were made.
I took the blame.
Directionless so plain to see,
A loaded gun won?t set you free.
So you say.
We?ll share a drink and step outside,
An angry voice and one who cried,
?we?ll give you everything and more,
The strain?s too much, can?t take much more.?
Oh, I?ve walked on water, run through fire,
Can?t seem to feel it anymore.
It was me, waiting for me,
Hoping for something more,
Me, seeing me this time, hoping for something else
Voor deze Dichters op Dinsdag was het niet zo moeilijk. Het thema is meteen de titel van onderstaand gedicht van J.H. Leopold. De foto maakte ik bij Huize Doorn van het water in de slotgracht dat door de zachtjes neerdruppelende regen een prachtige textuur kreeg.
