Niet vergeten

12 06 07 - 19:33

Sobibor waar Michaelis ouders in 1943 werden vergast

Met mijn moeder die las
en breide tegelijk
en mijn vader die zes uur
per dag piano speelde
heb ik jarenlang gepraat,
gelachen en ruzie gemaakt
totdat ze werden ingelijfd
bij de legendarische 6 miljoen.
Een getal, waarover na ruim
een halve eeuw nog steeds
wordt geredetwist.
Hun gezichten beginnen te vervagen.
De klank van hun stem is
al bijna ontkleurd. Straks
ben ik er ook niet meer. Dan
zal het zijn alsof wij drieën
nooit hebben bestaan.

Hanny Michaelis, de dichteres die gisteren overleed, schreef dit prachtige gedicht, een gedicht om nooit te vergeten.

twee reacties

Leibele

Hanny leeft, net zo als de zes miljoen (waar nooit aan getwijfelt mag worden) eeuwig voort in alles wat ze ons hebben nagelaten.

Leibele (E-mail ) (URL) - 15-06-’07 10:50
Puur Kaat

Heel indrukwekkend, deze woorden.

Puur Kaat (URL) - 16-06-’07 10:14


(optioneel veld)
(optioneel veld)

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.