Als iemand onnatuurlijk blosje heeft op een doorschijnende huid, een hardnekkig hoestje heeft en een geagiteerd gedrag vertoont is de kans groot dat hij of zij de tering heeft. In de 19e eeuw was deze tering oftewel TBC volksziekte nummer 1 in West Europa. Tot ver in de twintigste eeuw werd er grootschalig bevolkingsonderzoek gedaan naar TBC onder volwassenen en schoolkinderen.
Maar nu is het de 21e eeuw en hebben we in Zeist een supermarktmedewerker met een zeer besmettelijke vorm van open TBC en daarmee het grootste TBC-onderzoek uit de Nederlandse geschiedenis bij ons om de hoek. De omvang van de onderzochte populatie (meer dan 10.000 mensen worden vandaag en morgen onderzocht) is tevens voor de GGD, het Diaconesshuis in Zeist en het Leids UMC een mooie gelegenheid om de effectiviteit van een nieuwe vorm van TBC-tests te onderzoeken. Tot nu toe gaat het TBC-onderzoek vooral in de vorm van een zg mantouxtest. Tegenwoordig is dat een kleine injectie en vroeger op de lagere school ging dat bij ons met zogenaamde krasjes. Als je na zo'n mantouxtest een zwelling krijgt dan ben je besmet en moet een longfoto worden gemaakt.
Ik ben benieuwd of het onderzoek beperkt zal blijven tot Zeist. Per slot van rekening is dat hier vlakbij en gaan er ook veel mensen hier vandaan daar winkelen. Het is zeker bij zo'n erg besmettelijk vorm niet lastig je voor te stellen dat besmetting over de stadsgrenzen plaats vindt. Meer info over TBC vind je ondermeer
hier.
Je zult maar net over het randje van het dak vallen...
Moody Monday
Ook zo'n film (uit 1999) die ik al heel lang wilde zien maar nu eindelijk dank zij het feit dat ik geveld was door de griep onlangs eens aan toe kwam. Being John Malkovich gaat over de mislukte poppenspeler Graig (John Cusack) die om geld bij te verdienen gaat werken op een obscuur kantoor met een te laag plafond, een secretaresse die spraakverwarring zaait en een baas die het voortdurend over sex heeft. Hij komt er Maxine (Catherine Keener) tegen, een vrouw die hem intrigeert en waarbij zijn vrouw Lotte (Cameron Diaz) verbleekt. Dan ontdekt hij in zijn kantoortje een deurtje met daarachter een gang waardoor hij in het hoofd van acteur John Malkovich (die zichzelf speelt) terecht komt. Vijftien minuten lang kun je dan John Malkovich zijn en daarna land je weer in de berm van een nabij gelegen rotonde. Graig en Maxine besluiten dit fenomeen te gaan exploiteren en laten mensen voor 200 dollar per keer vijftien minuten John Malkovich zijn. Er ontstaan wonderlijke situaties waarbij Lotte bij haar chimpansee in de kooi wordt opgesloten, John Malkovich in zijn eigen hoofd terecht komt en Maxine zwanger wordt van Lotte die een operatie tot man overweegt omdat ze verslaafd is aan "being John Malkovich".
Een geweldige film, grappig, origineel en onderhoudend met hier en daar geniale momenten. Een surrealitische komedie die een statement maakt over hoe wij om gaan met obsessies voor beroemdheden en hoe veel mensen iemand anders willen zijn. Geweldig werk van scenarioschrijver Charlie Kaufman en regisseur Spike Jonze. Zien die film en voor een trailer kun je
hier klikken.
DVD kopen?
Being John Malkovich
John Cusack
Zoek je nog een leuke stoel bij je nieuwe iMac? Een Engelse
fabrikant van designprodukten en -meubilair, heeft een stoel ontworpen die bedoeld is als ontspannings-station (dit in tegenstelling tot het werkstation waar veel computer-meubilair op gericht is). De c-station heeft een zwenk-arm, waar je zo een iMac G5 aan kunt hangen. "Ideaal voor home-cinema, gaming, muziek luisteren of gewoon relaxen," zo spreekt de PDF met produktinformatie. Leverbaar in 12 kleuren, stof en leder en de prijs? Slechts 2600 pond of 3760 euro moet je neertellen om de eigenaar te worden van dit stijlvolle ontspanningscentrum dat ook qua kleur uitstekend bij je computer past. Ik vraag me alleen af wie zoiets koopt? Dan moet je toch wel wat geld te veel hebben lijkt me zo.
Buiten is het koud en binnen is het warm bij het vuurtje van de open haard. Het heeft iets gezelligs zo'n vuurtje en het zachte gesnor van de kachel als de deurtjes dicht zijn. En het geeft nog heel veel warmte ook. Ik heb deze winter de kachel ook nog niet vaak aan gehad maar als het zo klam en kil is als nu dan is het heerlijk en behaaglijk.
Het thema van deze week bij fotosite
Photo Friday is "youth". Onze bijdragen zijn deze twee stralende snoetjes. Ik maakte de
foto links bij de intocht van Sinterklaas en Hans maakte de
foto rechts in de dierentuin. Klik op de tekstlinkjes om de hele foto te zien.
Blessed are the forgetful,
for they get the better
even of their blunders.
Friedrich Nietzsche
Op 13 februari a.s. om 17.00 uur geeft Trijntje Oosterhuis een speciaal benefietconcert in
Het Beauforthuis te Austerlitz. De opbrengsten van het concert komen ten goede aan de verbouwing van het Beauforthuis dat hoognodig aan een opknapbeurt toe is. Totaal moet nog een extra bedrag van tenminste 150.000 euro bij elkaar worden gebracht om de financiering rond te krijgen van alle plannen die er nu liggen.
Er zullen vijf zes kaarten voor dit concert via Miwian Weblog
bij opbod voor dit goede doel worden verkocht.
Het bieden start op 25 euro per kaartje en de veiling duurt tot 11 februari om 24.00 uur 's nachts. Degene(n) die dan het hoogste bod heeft/hebben uitgebracht op deze kaartjes kunnen dit unieke concert van Trijntje meemaken. Als je een bod op 1 of meerdere van de kaartjes uit wilt brengen dan gaat het als volgt:
- je stuurt een mailtje met je naam, de gewenste hoeveelheid kaartjes en je bod (per kaartje) naar veiling@miwian.nl
- zodra je bod is ontvangen publiceren wij het bod en je initialen (of volledige naam naar keuze) bij het logje
- zodra een hoger bod is ontvangen zie je dus een hoger bedrag met andere initialen/naam verschijnen
- en kun je zelf weer overbieden
- op vrijdag 11 februari om 24.00 uur sluit de veiling en degene die op dat moment het hoogste bod heeft uitgebracht kan het concert bijwonen. Op zaterdag 12 februari wordt dan door het Beauforthuis contact met de winnaars opgenomen om af te spreken hoe het gaat met betaling en de entree.
De foto bij dit logje maakten we in het Vondelpark Openluchtheater in de zomer van 2003 (klik op de foto voor een vergroting).
Hoogste bod tot nu toe- 55 euro ATB
- 55 euro ATB
- 60 euro JE
- 60 euro JE
- 55 euro AvA
- 55 euro AvA
Update
Er is een kaartje bijgekomen zodat het bieden nu kan op zes kaartjes. De bedoeling is dat er geboden wordt op 2, 4 of 6 kaartjes.
Via
Trijntjes eigen site wordt bij
nieuws ook melding gemaakt van
Jazz in het Beauforthuis en de mogelijkheid om te bieden op de vijf kaarten.
AvA, JE en ATB hebben ieder twee kaartjes weten te bemachtigen voor hun bod zoals dat hierboven staat vermeld. Proficiat!
Najib Amhali laat zien dat het ook anders kan in zijn programma 'Most Wanted'. Anders in de zin van geen kloof tussen Marokkanen en Nederlanders en ook anders, wat het grappen maken op een podium betreft. Een combinatie tussen een cabaretier en stand-up comedian. We waren uitgenodigd door een vriendin in Apeldoorn. Tijdens een etentje vooraf bij een sjieke chinees tegenover het theatercomplex Orfeus, kwam Najib met een gezelschap binnen. We kenden hem natuurlijk als de agent Sam uit
Shouf Shouf Habibi en van zijn show op TV. Toch een gek idee dat je bedenkt dat je liever bij
Najib Amhali in de zaal zit dan bij 'meneer Buckler' (voor intimi: Youp).
Zijn optreden begon al goed door de opmerking dat vijftig procent van zijn opbrengst naar de advocaat van Mohammed B zou gaan. Dan moet je wel lef hebben. Zo!, zei hij brutaal: 'de toon is gezet'. Eigenlijk kunnen cabaretiers alles zeggen want je weet toch nooit in hoeverre het serieus is. En een beetje shockeren hoort er ook bij. Zijn begin was sterk. Een rood draadje was zijn bezoek aan zijn oma in Marokko, die maar niet begrijpt dat alles in dat verre Nederland zo anders is. In een duizelingwekkend tempo rollen de grappen de zaal in. Hij neemt net zo gemakkelijk de Nederlanders op een confronterende manier op de hak als de Marokkanen zelf. De rode draad was al spoedig zoek, maar het maakte niet uit dat het alle kanten op ging. Sommige overgangen gingen alleen niet zo vloeiend. Zo is hij ineens met een muzikaal uitstapje bezig en jongleert met ritmes en klanken. Dan ineens is hij een Indonesier compleet met sarong. Het leek er een beetje bijgesleept. Hij doet dat verder niet onverdienstelijk, maar dan lijkt het plotseling fout te gaan. Een of andere beugel die hij daarvoor in heeft gedaan blijft achter een tand haken en de act lijkt in het water te vallen. Na aardig wat gestuntel geeft hij te kennen dat die act niet voor herhaling vatbaar is. Maar dan lees ik ergens op het internet op een fansite dat hij dat in iedere show zo doet... vreemd. Tegen het eind van het optreden dat zo'n twee uur duurt wordt het wat rommeliger en onsamenhangender en het tweede deel vinden we ook alle drie zwakker dan het eerste. De momenten dat we niet meer bij komen van het lachen blijven voorbij komen. Hilarisch is bijvoorbeeld zijn act over een 'anonieme' SOA test die hij ondergaan zou hebben en ook dat hij aangehouden zou zijn in Amsterdam in verband met 'wildplassen'. Nog een rood draadje is zijn act over zijn relatie en huwelijksfeest en dan ineens onverwachts is de show voorbij. Het publiek is wild enthousiast en hij krijgt terecht een staande ovatie. We hebben een zeer plezierige avond gehad en ons goed geamuseerd met een verrassende en verfrissende Nederlandse Marokkaan.
Vandaag ter ere van de Nationale Gedichtendag 2005 die in Nederland en Vlaanderen wordt gehouden, gedichten op een andere dag dan dinsdag. Het maken van haiku's werd vroeger als gezelschapsspel beoefend in Japan. Laten we vandaag het haikuspel eens spelen op Miwian Weblog. Ik daag jullie uit je eigen haiku te maken en in de reacties achter te laten. Hieronder vind je wat informatie over de haiku en een paar voorbeelden.
Van oorsprong is de Haiku een eeuwenoude Japanse dichtvorm die een natuurimpressie weergeeft en bestaat uit drie regels. De eerste heeft 5 lettergrepen de tweede 7 en de derde weer 5. Het is een poging om met slechts een paar verbale penseelstreken een moment, een situatie, een stemming aan te duiden en als het ware te vangen. De woorden zijn eenvoudig en gewoon en het is een onopgesmukte beschrijving van wat je treft of heeft getroffen. Zoals ik ergens zo goed verwoord zag: in een haiku is slechts plaats voor 1 gedachte.Hieronder een paar voorbeelden van haiku's. Twee klassiekers (links), een moderne en eentje van mijn eigen hand (rechts).
Het thema voor fotosite
Theme Thursday van deze week is "Cold". Klik
hier om mijn foto (links) in zijn geheel te zien of
hier voor de grotere foto van Hans (rechts).
Vandaag is het 60 jaar geleden dat het vernietigingskamp Auschwitz werd bevrijd. Daarom herdenken we deze dagen de moord op 6 miljoen joden waaronder 102.000 joden en 215 Sinti- en Romazigeuners afkomstig uit Nederland. Allemaal werden ze naamloos omgebracht in Sobibor, Theresienstadt, Auschwitz, Bergen Belsen en al die andere vernietingingskampen; massamoord op een schaal die zijn weerga niet kent. Allemaal hadden ze een leven, een toekomst, een gezin, familie, hoop en verwachtingen, al die 102.215 mensen.
De afgelopen dagen zijn de namen hardop voorgelezen van alle vermoorde joden, Sinti en Roma die geen eigen graf hebben gekregen. Velen schreven er al over op hun weblog omdat het voorlezen van de namen ook online te volgen was. In een kwartier kun je 150 doden een naam geven zo bleek. Om alle namen en leeftijden een keer te noemen duurde 111 uur in het Verzetsmuseum waar het begon en daarna begon het alfabet opnieuw vanuit Westerbork, weer 111 uur. Ik heb er erg veel aan moeten denken de laatste tijd en velen met mij. Ik brand vandaag een kaarsje voor al die mensen die de afgelopen dagen met name zijn genoemd.
Het thema voor fotosite
Lensday van deze week is kinetic in de zin van in relatie tot of geproduceerd door beweging. Beweging is er op deze foto zeker. Amanda en Hans scheurden om de beurt voorbij en ik maakte de foto's. Klik op het plaatje voor een grotere foto.
Sunday Morning is de titel van mijn bijdrage voor DiDi van deze week. Het is een nummer uit 1967 van de Velvet Underground and Nico met tekst van John Cale op muziek van Lou Reed. De iets oudere jongeren onder onze lezers zullen het nummer ongetwijfeld herkennen en anders zich wel de grammofoonplaat herinneren. Het is een klassieker uit de pophistorie. De platenhoes - die met de banaan (klik op plaatje hierboven) - is gemaakt door kunstenaar Andy Warhol. Luister
hier naar de MP3.
Sunday morning, praise the dawning
It's just a restless feeling by my side
Early dawning, Sunday morning
It's just the wasted years so close behind
Watch out, the world's behind you
There's always someone around you who will call
It's nothing at all
Sunday morning and I'm falling
I've got a feeling I don't want to know
Early dawning, Sunday morning
It's all the streets you crossed, not so long ago
Watch out, the world's behind you
There's always someone around you who will call
It's nothing at all
Watch out, the world's behind you
There's always someone around you who will call It's nothing at all
Sunday morning
Sunday morning
Sunday morning
Hans vond dat ik perse de banaan moest plaatsen bij dit logje. Wil je de oorspronkelijke foto nog zien dan kan dat
hier.
Een avondstudie erbij is nog daar aan toe, maar een studie Rechten die 7 jaar duurt... Ik moet er niet aan denken! Mieke zit nu in het zesde jaar en ik heb grote bewondering voor haar. Iedere keer maar weer die tentamens. Vanavond van zeven tot tien uur heeft ze een tentamen voor het vak Volkenrecht. Drie uur lang zitten blokken voor een vak waar ze niet zoveel mee heeft. Dus ik vraag jullie om met mij mee te duimen. Dat ze in ieder geval een voldoende haalt voor dit vak. Tot nu toe is dat haar altijd al gelukt, maar deze keer viel het allemaal een beetje zwaar. Sterkte Mieke!
Omdat er sneeuw lag en het zulk mooi weer was heb ik ondanks het feit dat ik moest studeren voor mijn tentamen Volkenrecht gisterenochtend even een stukje gelopen in het bos. En kijk eens wat ik vond... bloesems! Het voorjaar komt er weer aan, joepieeeee...
Hij stond al een tijdje op mijn lijstje, het nieuwe thema 'Morgen' (in de zin van ochtend) / 'Morning' en aangezien Mieke vorige week Nacht/Night koos toen zij voor mij waarnam, laat ik daar nu 'de morgen' maar op volgen. Ik heb deze keer wat minder voor de hand liggende tekst en muziek gekozen van the
Flaming Lips, van hun schitterende CD 'Yoshimi Battles the Pink Robots'. De song heet 'In the Morning of the Magicians' en
hier kun je de MP3 beluisteren.
Het gaat dus over de ochtend en
niet morgen in de zin van 'de volgende dag' (geen tomorrow). Zoals gebruikelijk kun je naar wens een eigen gedicht of een gedicht van een ander plaatsen of een songtekst die je aanspreekt. Dat plaats je op je eigen site en vermeldt het hier zodat iedereen het van elkaar weet en bij elkaar kan kijken. Verdere info vind je
hier en oudere thema's vind je
daar.
In the Morning of the Magicians
In the morning I awake
And I couldn't remember
What is love and what is hate
The calculations error
Oh, what is love and what is hate?
And why does it matter?
Is to love just a waste?
And how can it matter?
Oh.....
As the dawn began to break
I had to surrender
The universe will have it's way
Too powerful to master
Oh.....
What is love and what is hate?
And why does it matter?
Oh.....
is to love just a waste
And how can it matter?
Oh.....
Zojuist hoorde ik op het RTL-nieuws dat geleerden hebben uitgemaakt dat 24 januari de meest deprimerende dag van 2005 is. Dat heeft te maken met het weer, met de goede voornemens die in het water zijn gevallen en nog veel meer factoren. Al die factoren worden met een hele ingewikkelde formule met elkaar in verband gebracht en daar komt 24 januari uit als de absoluut meest deprimerende dag van dit hele jaar. Niet bepaald een dag met een sterretje dus.
Voor vijf gerenommeerde restaurants in Nederland ook niet. Die raakten er vandaag eentje van Michelin kwijt. Maar 11 andere toprestaurants kregen er weer eentje bij. Nederland stijgt gelukkig op de Michelinsterrenranking waar het van oudsher - bij gebrek aan verfijnde culinaire traditie - bepaald geen toppositie bekleedde. Kijk voor details over de uitgereikte Michelinsterren op
deze site (niet allemaal tegelijk svp want de server daar is vandaag een beetje overbelast).
Vanmorgen was de wereld wit. Wonderbaarlijk mooi ziet dat er altijd uit. En zo ziet "mijn bos" er uit vanaf mijn platte dak. Is het niet bijzonder, zoals dat licht valt? Het is iedere dag weer anders zoals je
al eerder kon zien op dit weblog.
Het thema voor
Moody Monday van deze week is Gloomy. Mijn
foto werd van de zomer gemaakt toen ik 's nachts even in mijn auto moest wachten. De
foto van Hans is gemaakt tijdens het optreden van de Wereldband. Klik op de tekstlinkjes om de grotere foto's te zien.
Hoeveel laat ik van mijzelf zien? Dat was wat mij betreft het thema van Hetty Heytings programma 'Van mij mag het' in het Utrechtse Werftheater. Hetty Heyting ondermeer bekend van de Familie Knots, plotschrijfster voor Baantjer en van de optredens met haar in 2001 overleden (levens- en werk-) partner Martin van den Ham met wie zij een cabaret-improvisatie-tour "Sneak Preview" deed. Ik had haar nog nooit live gezien maar Mieke was er getuige van hoe ze, kort na het verlies van haar partner, alleen door ging met het programma "Ik lijk wel gek" en was daarvan diep onder de indruk. 'Van mij mag het' staat voor het gegeven dat het publiek alles van haar zou mogen weten. Dat is natuurlijk niet echt zo en de voorstelling speelt voornamelijk af rond de dilemma's die een mens kan hebben om zijn privacy te beschermen. Als rode draad is er een fictieve vrouwelijk journaliste met een huilbaby die een boek over Hetty wil schrijven en haar meer informatie wil ontfutselen. Dat ontaard in een vorm van stalking en.. zoals je dat meer hoort, wordt het verhaal zonder de feitelijke gegevens toch geschreven.
Voor de pauze is haar optreden niet echt overtuigend. Haar kleding is vreemd oubollig en lijkt niet speciaal gekozen te zijn voor dit optreden. Ook na de pauze laat zij de kans liggen om met haar kleding een accent toe te voegen. Ondanks haar grote talent en vakmanschap blijft ze voor de pauze een beetje hangen in een plot dat door een goede amateur ook zo weggezet had kunnen worden. Wat wel sterk is, is haar interactie met het publiek. Vooral de eerste twee rijen worden actief betrokken in haar spel. Die dialoog maakt een wezenlijk onderdeel uit van haar programma. Na de pauze blijkt pas echt dat ze vooral wat dat betreft een geweldige vakvrouw is. Het gehele verloop van de verdere voorstelling wordt bepaald door de antwoorden op de vragen die zij het publiek stelt. Zij improviseert daar lustig op los onthoudt alle namen en antwoorden van het publiek en verwerkt dat ter plekke zonder enige hapering tot een komisch nieuw script. Heel erg indrukwekkend en knap!
Haar zelfgeschreven en gecomponeerde liedjes tussendoor waarbij zij zichzelf begeleidt op gitaar of piano zijn een goede onderbreking hoewel sommige teksten wat obligaat zijn. Ik werd meer geraakt door de wat persoonlijkere teksten. Erg goed was het liedje over kinderen krijgen waarin ze een keel opzet als een ware huilbaby en sowieso valt op dat ze met haar hele wezen op gaat in de typetjes die ze neer zet. Ze eindigt de voorstelling met een liedje dat aankondigt dat er meer is en dat het nu gaat beginnen. We zijn benieuwd. Uiteindelijk heeft ze nu weinig van haar verborgen eigenaardigheden en persoonlijke dilemma's prijs gegeven. Wie weet is dit een aanloop is voor een volgende show waarin zij echt meer van zichzelf laat zien. Fotograferen was helaas niet toegestaan. Het fotootje is van Joris van Bennekom.
Winterse wisselingen
Na regen komt zonneschijn.
Of was het nou andersom?
Na zonneschijn komt juist regen!
Michiel Borstlap draait al wat jaartjes mee, behoort tot de top van de internationale jazz pianisten en toert continu over de hele wereld.
Het Beauforthuis heeft een speciale relatie met hem en noemen hem 'onze Michiel'. Hij is daar sinds 1992 kind aan huis en heeft er opgetreden met tal van formaties. Als hij dan op CNN verschijnt met grootheden als Herbie Hancock en Wayne Shorter, dan kunnen ze in Austerlitz hun trots niet op. Borstlap op zijn beurt roemt het Beauforthuis als podium o.a. omdat het volgens zijn zeggen het enige podium ter wereld is waar de directrice voor je kookt (en heel erg lekker ook nog). Borstlap wilde juist daar graag een keertje solo spelen en dat was natuurlijk geen probleem. Binnenkort is hij nog een keer in het Beauforthuis maar dan met Edsilia Rombley.
De bekende Steinway is verruild voor een Yamaha-vleugel en verder is het podium leeg. Hoe omschrijf je nou zijn spel. Mieke kwam met het woord 'fusion' en dat dekt wel voor een deel de lading. Zijn herkenbare stijl is zeer jazz-georienteerd maar zijn invloeden komen letterlijk overal vandaan. Hij schrijft veel nummers zelf en componeerde onlangs nog in opdracht van de de Emir van Qatar een opera. Hij speelt ook met iedereen samen. Zo toert hij binnenkort met voormalig Yes/King Crimson drummer Bill Brufford. 'Someday my Prince will come' was het openingsnummer. In de nummers die daar op volgen zijn er o.a. accoordenschema's van Schubert en trompet stukken van Miles Davis verwerkt. Terloops speelt hij nog een nummer van Herbie Hancock omdat die naar zijn zeggen ook een nummer van hem speelt. Veel ingewikkelde accoordenschema's, hoekige ritmes en tegenritmes maar dat alles toch op een harmonische manier. Zoals ook een aantal andere pianisten (waaronder Glenn Gould) dat doen zit hij zo nu en dan mee te 'brommen'. Ik herkende allerlei flarden muziek die hij verwerkt had waaronder Concierto d'Aranguez, dat ook door Miles Davis tot jazz bewerkt werd. De mogelijkheden om te fotograferen waren om diverse redenen beperkt, maar ik heb in ieder geval een paar bruikbare foto's (klik voor vergroting). Mieke zat in een positie dat ze alleen zijn handen kon zien maar dat was dan ook de moeite waard zoals je op
haar filmpje kunt zien. We hebben genoten van zijn solospel en Amanda (die zelf ook piano speelt) ging uit pure bewondering in de pauze nog een handtekening halen.
Bezoek de site van
Michiel Borstlap voor zijn toerschema. Zoek binnen Miwian Weblog op 'Beauforthuis' (zie "zoek" in rechterkolom hiernaast) voor ander recensies van optredens in het unieke Beauforthuis.
Have you ever seen a clown who pulls a silk scarf out of his pocket,
and it's tied to another scarf
and another scarf
and another scarf
and another scarf
until the whole floor is covered with scarves,
and there is no end in sight?
That's what it's like trying to explain consciousness to consciousness.
Pretty soon the whole universe is on the floor,
and there is no end in sight.
Harry Palmer
Crowded is het thema van deze Photo Friday. Ik heb gekozen voor
deze foto (links) van een groep flamingo's in Burgers Zoo die een enorm terrein tot hun beschikking hadden maar allemaal op een kluitjes stonden bij een eilandje. Hans koos dit keer een
foto van de demonstratie op het Museumplein afgelopen jaar waar het zo crowded was dat het plein helemaal vol stond. Klik op de tekstlinkjes om de grote foto's te bekijken.
Amiek schreef er ook al over en ik ben zo blij als zij... Er zijn weinig TV-programma's die ik de moeite waard vind om op te nemen of voor te gaan zitten. Meestal gaat dat toch niet echt verder dan sommige films, documentaires en concerten. Maar
De Mol is echt een fantastisch programma en uitzondering op de regel. Het zit goed in elkaar, is spannend zonder platvloers te zijn, laat voor de kijker ook wat te raden over en heeft een hoge verslavingsfactor. Eenmaal verslingerd laat het je niet meer los. Nu is er een "Mol" met BN-ers maar volgens mij maakt dat niet echt uit. Tenminste in de eerste aflevering niet. Dus iedere vrijdag om 20.25 uur zit ik voor de buis of staat de recorder aan om het op te nemen.
Ik heb helaas wel gelezen dat het de laatste "Mol" zal zijn en dat Angela Groothuizen die het programma presenteert te verstaan is gegeven dat zij het programma niet meer door al gaan. Ook zijn er geruchten dat het wel door gaat maar Angela aan de kant is gezet. En wees nou eerlijk: is er nog een "Mol" mogelijk zonder Angela? Volgens mij niet. Ik ben voor een actie "De Mol moet blijven en Angela ook!" en heb een bannertje op onze site geplaatst. Wie doet er mee?
Het thema van Theme Thursday is "shadow".
Mijn foto (links) maakte ik in Wijk bij Duurstede bij de meetlat op de kademuur die de maximale waterstand aangeeft. Althans, de maximale waterstand tot een aantal jaar geleden in 1995 want toen stond het waterpeil ruim boven de 9.00 boven NAP.
De
foto van Hans werd gemaakt op een mooie zonnige dag toen we een stuk zijn wezen fietsen in de buurt van Kasteel Doorn.
Ze zijn erg hip in Amerika en deze hipheid waait nu ook over naar Europa. Je telt niet meer echt mee in bepaalde kringen als je niet tenminste 1 Uglydoll hebt en om het goed te doen moet je er meerdere hebben (of liever nog allemaal). En ik moet toegeven in al hun lelijkheid zijn ze ook wel weer aandoenlijk schattig EN ze zijn van fleece-achtige stof en dus lekker warm en zacht. De Uglydolls hebben allemaal een eigen "persoonlijkheid" en doen zich voor in twee vormen: als knuffel van ongeveer 35 cm voor 29,95 euro en als sleutelhanger van ongeveer 10 cm voor 8,95 euro. Ze zijn nu ook in Nederland verkrijgbaar via deze
website.
Vandaag is in de Tweede Kamer de donorregistratie aan de orde. Tot nu toe werd een systeem gehanteerd dat gebaseerd is op toestemming, nu zijn veel partijen voorstander van een verplichte donorregistratie met een bezwaarregeling. Iemand is dan donor tenzij hij/zij hier tegen expliciet bezwaar aantekent. Anderen vinden weer dat een systeem moet worden gehanteerd van actievere werving van donoren. Nu is maar een klein percentage van de bevolking geregistreerd donor. Wat vind jij?
Er is de hele week van alles te doen voor de weblogger: ik noem ondermeer Moody Monday, Dichters op Dinsdag, Theme Thursday en Photo Friday. Maar we hoeven ons op woensdag vanaf nu ook niet meer te vervelen. Voor de fotografen onder ons is er
Lensday de "photochallenge on wednesday". Ik heb deze week voor het thema "Departure"
deze foto als inzending gekozen en Hans koos
deze foto.
Tegelijkertijd met mijn ontdekking van Lensday begon
Mystic een nieuw initiatief onder de pakkende titel WoW! hetgeen staat voor
Write on Wednesday!. Een echte writers-challenge voor de latente literaire talenten onder ons. Of ik tijd zal hebben om me te doen is nog maar de vraag maar ik vind het een leuk initiatief dat ik in ieder geval met grote belangstelling zal volgen.
Word nooit deeltijdstudent aan de juridische faculteit van de Universiteit Utrecht want naast de belasting van een studie bovenop je dagelijkse bezigheden wordt je ook nog eens tegengewerkt op alle mogelijke manieren. Het meest schrijnende voorbeeld daarvan is wel dat, zoals veel mensen weten, aan de Nederlandse universiteiten een bachelor/master systeem is ingevoerd. De overgangsperiode echter werd op de rechtenfaculteit gebaseerd op de duur van de voltijdstudie (vier jaar dus) en niet op de deeltijdstudie. Dat heeft als gevolg dat ik de laatste twee jaar van mijn zevenjarige avondstudie geen doctoraalonderwijs kan volgen maar alleen bachelor/mastervakken (met bijbehorende extra verplichtingen). Vervolgens kunnen er nog wel bezemtentamens worden gedaan maar het rooster daarvan krijg je dan niet eerder dan twee weken voor het eerste tentamen moet worden afgelegd. Op die termijn is het vanzelfsprekend onmogelijk om tijd vrij te maken het tentamen voor te bereiden (zeker als je nog geen onderwijs in het vak hebt kunnen volgen vanwege eerder genoemd verschijnsel). Nu wilde ik een paar vakken doen die ik nog mis in mijn planning en dat kan dan weer niet omdat de faculteit heeft bepaald dat je niet meer dan 30 ECTS (= studiepunten)per semester mag doen en zij bepalen dan at random welke vakken afvallen. Betekent dat ik volgend jaar die andere vakken nog moet doen en dus extra studieduur dank zij die beroerde organisatie. Als ik afstudeer is het beslist ondanks en zeker niet dankzij de rechtenfaculteit.
Op de foto een kijkje vanuit de kantine in de kelder van het collegebouw (bij mooi weer).
Een paar weken geleden constateerde Hans Wiegel in Buitenhof dat de wijze waarop Ayaan Hirschi Ali politiek bedrijft niet past in de liberale traditie. Ze zou wellicht beter af zijn met een ander podium voor haar, overigens zeer behartigenswaardige issues, zo constateerde hij toen. Met name doelde hij op de keuze die Hirschi Ali jonge moslims voorhield tussen Allah en de Nederlandse grondwet. Daarmee betreedt zij een gebied - de godsdienst - waar het liberalisme zich verre van houdt. Overigens zijn niet alle liberalen het eens met Wiegels standpunt maar het is wel frappant dat Hirschi Ali populairder is onder aanhangers van de SP en de PvdA dan onder haar eigen partijgenoten (van wie ruim een kwart haar een slechte politica vindt).
Het is goed dat Ayaan terug is. Het is verschrikkelijk dat een volksvertegenwoordigster omdat zij ondergedoken is niet in staat is haar taak te vervullen. Ik keek naar haar perskonferentie vanmiddag. Ze maakte een strijdbare indruk en eindigde haar verklaring met de woorden: dames en heren, ik ga door! De vraag of dat haar met alle beveiligingsmaatregelen waarmee zij wordt omringd zal gaan lukken, beantwoordde ze zelf met een weifelend aandoend: "het zou wel moeten kunnen". En daar valt niks tegenin te brengen.
Gisterenavond in Nova een interview met Lynndie England, de reserviste uit Virginia die samen met haar minnaar Charles Graner (onlangs veroordeeld tot 10 jaar) beschuldigd wordt van het martelen van Irakese gevangenen in de Abu Ghraib Gevangenis.
Het wonderlijke aan de situatie is dat Lynndie England zich van geen kwaad bewust is, nog altijd niet. Ze heeft gedacht en denkt nog steeds dat het OK was om te voldoen aan de orders en verzoeken om te poseren met gevangenen in mensonterende en beschamende posities (kijk
hier voor de foto's waar het over gaat). En lachen? Dat deed ze omdat haar dat werd gevraagd, zo zegt ze in het interview.
Ongeschoolde zeventien jarige reserviste, toen ze uitgezonden werd naar Irak, en nu moeder van het zoontje dat ze kreeg samen met de man op wie ze stapelverliefd was en voor wie ze veel van die dingen deed: Charles Graner. We zien haar in camouflagekleding en kistjes aan de op schoot in slaap wiegen in een schommelstoel, in een wonderlijke combi van agressie en truttigheid. Huilen doet ze nooit zegt ze. Ze is iemand die niet graag haar emoties in het openbaar laat zien.
Een veroordeling zit er dik in voor haar als ze over een paar maanden voor de rechter moet komen. En, zoals de op non-actief gestelde generaal Karpinsky zegt, daar mag het niet bij blijven, bij de veroordeling van een paar criminele reservisten en een op non-actief gestelde vrouwelijke generaal. En dat denk ik ook. Het zal een kwestie van tijd zijn voordat helemaal duidelijk zal worden hoe het precies in elkaar zit. Ook daar zitten weer belangen en veel geld tussen (wie Fahrenheit 911 zag weet wat bedoeld wordt). En macht. Zoveel macht dat de Geneefse Conventie niet van toepassing is verklaard op gevangenen in Irak en Afganistan. Tja, als je Bush heet dan kun je dat immers allemaal ongestraft doen. Of niet?
Hans slaat een keertje over omdat hij geveld is door de combinatie van winterblues en een opkomende griep (waar op dit moment zo'n beetje iedereen aan lijdt geloof ik). Daarom een DiDi van mijn hand deze keer. Ik koos voor het thema
Nacht of Night met een nummer dat wel bij die winterblues past en waarvan tekst en muziek werden geschreven door Kris Kristoffersen. Hij zong het zelf in een country-achtige uitvoering maar ik ken het eigenlijk beter in de meer romantische versie van Glady Knight and the Pips, die er in 1972 de hitlijsten mee haalden.
Het is dus een ouwetje dat niet door de minsten is uitgevoerd in de loop der jaren, ondermeer door Elvis Presley, Engelbert Humperdinck, Lynn Anderson, Willie Nelson, Loretta Lynn, Ken Harper, Olivia Newton-John, Brian Ferry, Ray Stevens, Sammi Smith, Vince Gill, Carole King, Charlie Pride, Joan Baez, Ray Price en Tammy Wynette. Ook Norah Jones zong het en maakte het nummer met haar uitvoering weer helemaal van deze tijd. Luister
hier naar een MP3 van de versie die zij zong in het programma
Austin City Limits.
Take the ribbon from your hair
Shake it loose and let it fall,
Layin' soft upon my skin,
Like the shadows on the wall.
Come and lay down by my side
'Till the early morning light
All I'm takin' is your time
Help me make it through the night.
I don't care what's right or wrong,
I don't try to understand.
Let the devil take tomorrow.
Lord, tonight I need a friend.
Yesterday is dead and gone
And tomorrow's out of sight.
And it's sad to be alone.
Help me make it through the night.
I don't care what's right or wrong,
I don't try to understand.
Let the devil take tomorrow.
'Cause, tonight I need a friend.
Yesterday is dead and gone
And tomorrow's out of sight
And it's sad to be alone
Help me make it through the night
I don't want to be alone
Help me make it through the night
Voor degenen die niet bekend zijn met DiDi (Dichters op Dinsdag): je kunt deelnemen door een gedicht of songtekst op je weblog of site te plaatsen rond het thema
Nacht of Night van eigen hand of een die je altijd al aangesproken heeft en waarvan je de woorden weer terug kunt vinden door via Google te zoeken op "Lyrics" gevolgd door titel en uitvoerende. Via de link in het menu hierboven vind je nog meer uitleg en links naar oudere DiDi's.
Het lijkt er op alsof Apple onderscheid maakt in haar klanten tussen hen die kochten bij de Online Apple Store en de klanten die kochten via een dealer IRL. Na de recente prijsverlaging van Apple belde ik mijn dealer om te vragen wat ik moet doen om in aanmerking te komen voor de restitutieregeling die Apple op de site aankondigt. Dit is het antwoord dat ik onlangs per mail ontving:
Je kocht recentelijk bij ons Apple producten die begin januari in prijs zijn verlaagd. Wij ontvingen je verzoek om een teruggave van het prijsverschil tussen de door jou betaalde en de verlaagde prijzen. Dit naar analogie van hetgeen Apple aan zijn AppleStore klanten toezegt. Wat de AppleStore uiteindelijk doet is nog niet bekend. Of zij het hele prijsverschil teruggeeft en of dit in geld of in tegoedbonnen gebeurt, is onzeker.
De wet 'Koop op Afstand' geeft klanten die via het internet kopen het recht de goederen binnen 7 dagen terug te sturen waarna zijn hun geld terugkrijgen. Om dit te voorkomen heeft de AppleStore deze refund mogelijk gemaakt. Wij hebben helaas niet de mogelijkheid je dit prijsverschil terug te geven. Wij vinden het echter heel vervelend dat er nu een onderscheid is gecreëerd tussen onze klanten en klanten van de AppleStore. Om die reden zijn wij met Apple in gesprek om te bezien of er toch nog een mogelijkheid is dit recht te zetten. Wij houden je op de hoogte van de uitkomst hiervan.
Het kan toch niet waar zijn dat je op die manier gestraft wordt voor het kopen bij een life Apple dealer? Ik ben benieuwd hoe dit afloopt.
Pffft het is wel veel joy & fun de laatste tijd bij de photochallenges. Nu Moody Monday weer met het thema Joyful. Maar in de fotobiebs van Hans en mij bevinden zich voldoende joyful foto's om er toch weer eentje uit te zoeken.
Mijn foto maakte ik van de zomer in Amsterdam toen er iemand voor de lol en vanwege de hitte lekker even de gracht in dook tijdens de Gay Pride Parade. De
foto van Hans is van de Wereldband (zie een paar logjes geleden) die gewoon in zijn totaliteit joyful zijn. Op deze foto is dat ook duidelijk te zien.
Ik denk dat ik aan winterblues lijdt. Ik slaap me rot en gaap me rot. Ik ben moe als ik naar bed ga en nog steeds als ik op moet staan. Ik kan me slechts met de grootste moeite uit bed los scheuren en ook maar alleen als het echt nodig is. Zeker tien minuten onder de douche met mijn hoofd onder het water zijn dan nodig om mij enigszins van deze wereld te maken. En daarna gaat het dan wel, althans de ene dag beter dan de andere. Van de week had ik ook nog iets van een griep (in ieder geval hoofdpijn) er bij. Blah, ik ben zielig. Ik wil eigenlijk wel gewoon een winterslaapje houden en weer wakker worden als het lente wordt. Een typisch geval van winterblues.... toch?
Het was zulk mooi weer gisteren en we hadden echt de behoefte om even naar buiten te gaan dus besloten we tot een bezoekje aan de
Dierentuin in Amersfoort. De laatste keer dat ik daar was is ruim 10 jaar geleden denk ik toen mijn (toen nog kleine) neefjes kwamen logeren. Sindsdien heeft het park een geweldig update ondergaan en het was leuk om er weer eens doorheen te lopen. Opvallend is dat er voor een opzet is gekozen waardoor je zonder gevaar voor de dieren en voor jezelf dichtbij de dieren kunt komen terwijl zij in een zo natuurlijk mogelijke omgeving kunnen zijn. Dat wordt bereikt door ondermeer veel (plexi)glazen wanden te gebruiken.
Goed voorbeeld van die aanpak is
Stad der Oudheid waar ondermeer de grote roofdieren zijn gehuisvest. Zo konden we van dichtbij bekijken hoe deze witte tijgers opgewonden en nerveus op hun eten aan het wachten waren. Hans maakte deze foto (klik klik) door het (dit keer heldere) glas dat ons van de tijgers scheidde zonder gebruik te hoeven maken van een telelens. Die tijgers liepen letterlijk bijna over je voeten. Minpuntje was wel dat veel dieren al vanaf een uur of half vijf in hun binnenverblijven waren of daar gevoerd werden zodat er niet veel meer te zien was vanaf die tijd. We hebben ons voor genomen om in de lente een keertje terug te gaan en dan ook de Savanne te bekijken, een deel van het park waar we nu niet aan toe kwamen.
'Mensen zoals ik, Jamie Cullum, Norah Jones en Amy Winehouse zijn er altijd geweest, maar wij hebben de tijd mee omdat het grote publiek er nu op zit te wachten.' Dat is de mening van Katie Melua, de 20-jarige Georgische schone die opgroeide in Belfast en Londen. Ongeveer vier jaar geleden werd ze ontdekt en sindsdien gaat het heel goed met haar. Afgelopen vrijdag werd er op Nederland 2 een concert van haar uitgezonden vanuit Croydon in Engeland en ik was wel onder de indruk. Net als Norah Jones nog een jonge vrouw die 'eenvoudig' haar liedjes zingt met een prachtige zuivere stem en jazzy sound. Let op haar, ze gaat het vast maken.
Call of the search, heet haar debuutalbum en als je van het genre houdt is het beslist een aanrader. Meer info over haar is te vinden op haar
website.
Zet zes creatieve jonge honden van tussen de dertig en vijfendertig jaar bij elkaar, die allen een conservatoriumopleiding hebben genoten, diverse instrumenten bespelen en hun sporen al hebben verdiend in gezelschappen als het Ricciotti Ensemble, Camerata Antonio Lucio, ZAPP! Strijkkwartet, Sexteto Canyengue, Yo Yo Ma, Emmy Verhey, Willy Caron, Mathilde Santing en Paul de Leeuw (om maar een paar namen te noemen) en bovendien interesse hebben in muziek uit alle windstreken. Het resultaat zou een 'wereldband' kunnen zijn. Wij zagen gisteren in ons 'huistheater'
Het Beauforthuis 'DE'
Wereldband (klik fotostrip voor vergroting) met hun nieuwe programma 'Lekker Warm'. De regie is in handen van Karel de Rooij (Mini van Maxi) en is merkbaar in alle leuke details. De Wereldband is een garantie voor een fantastische avond en voor genieten met volle teugen. De tot op de laatste stoel uitverkochte zaal kreeg een wereldreis aangeboden langs alle windstreken en uithoeken van de wereld. Spaanse flamenco werd afgewisseld met Indiase klanken, Mexicaanse mariachi, Ierse volksdans, een Surinaams feest, zigeunerklanken kortom te veel om op te noemen. Dit alles gebracht in een wervelende show met veel humor en satire. Het lijkt wel of het niet uit maakt wie welk instrument bespeelt want iedereen lijkt het instrument te pakken dat toevallig in de buurt is of het nu een trompet is, een viool of een gitaar. Er wordt op alle mogelijke manieren met ritme gespeeld, het meest treffende voorbeeld was een
nummer a la 'Stomp' met rubber handschoenen. Doldwaze nummers worden afgewisseld met echte mooie subtiel gespeelde
orientaalse nummers.
Brabantse carnavalskrakers met jazz of met perfecte a capella-zang a la 'The Nylons'. Deze multi-instrumentalisten zijn van alle markten thuis; muzikaal cabaret zou je het ook kunnen noemen. Alles is tot in de puntjes verzorgd maar wordt lekker nonchalant gebracht. Willem van Baarsen is zichtbaar het artistieke creatieve brein van de groep. Met zijn stem lijkt hij alle denkbare geluiden voort te kunnen brengen, zijn mimiek is grandioos en zijn mini-sketches zitten vol ondeugende humor. Naast zang bespeelt hij viool, altviool, bas, trombone en gitaar en
danst hij er ook op los.
De andere bandleden doen niet veel voor hem onder en ieder heeft meerdere kwaliteiten plus een fantastische expressie. De groep bestaat verder uit Rogier Bosman, Sanne van Delft, Oene van Geel, Ro Krauss en Wim Lammen. Het deed ons ook een beetje denken aan de Ashton Brothers, die wat minder muziek en wat meer acrobatiek in hun show hebben maar hetzelfde aanstekelijke enthousiasme. Ze staan nog maar aan het begin van hun
speellijst en toeren nog door heel Nederland. Ik kan maar een ding zeggen: BESTEL VANDAAG NOG KAARTEN!! Hun optredens raken terecht zeer snel uitverkocht en dit mag je niet missen! Een waarschuwing: ga er niet naar toe als je in je winterdepressie wilt blijven hangen want je wordt er gegarandeerd vrolijk van.
Photo Friday heeft deze week als thema Signs. We hebben eerder bij een andere fotosite dat thema gehad maar we hebben toch weer een paar mooie foto's uit onze fotoverzameling uitgezocht. Mijn
foto (links) maakte ik afgelopen zomer toen we terugreden uit Brugge ergens in Zeeland. Het is een baken op de grens van land en zee of is het nou land en lucht?
De
foto van Hans is vrij recent en maakte hij toen we onlangs bij mijn Appledealer waren. Ik had nog nooit omhoog gekeken bij de entree maar als je dat doet dan zie je het beeld dat Hans vastlegde op zijn foto. Klik weer op de tekstlinkjes voor grotere foto's.
De utopisten van vandaag zijn de realisten van morgen,
en de realisten van vandaag liggen morgen in hun graf.
Prof. Elisabeth Mann Borgese (1918-2002)
De sekte noemen de vrienden van Abdel, Hamid en Jeffrey de Glen Mills School, het heropvoedingsinstituut in Wezep. De jongens die daar werken aan een leven zonder criminaliteit krijgen tijdens hun verlof de wind van voren. Mietjes zijn het. Verraders. Wie wil er nou een nette burger zijn?
Van de week heb ik de film Cool! van Theo van Gogh gezien (hij was op TV maar ik had de DVD al in huis). Op zich geen meesterwerk en geen fantastische acteerprestaties. Bijzonder aan de film is dat het een initiatief is van de Glen Millsschool in Wezep die onderdeel is van de Hoenderloogroep voor Jeugdzorg en Onderwijs. De Glen Millsschool haalt criminele jongeren voor minimaal acht maanden uit de samenleving en in die periode worden ze met behulp van strenge discipline, onderlinge controle en groepsdruk het recht pad opgeholpen. Om de werkwijze van het (uit Amerika afkomstige) Glen Millssysteem meer bekendheid te geven werd deze film gemaakt door Theo van Gogh naar een scenario van Theodoor Holman en Gijs van de Westelaken.
Interessant aan de film is dat er een poging wordt gedaan het gedrag van probleemjongeren te nuanceren zonder terecht te komen in allerlei verklaringsmodellen. Het wordt niet mooier gemaakt dan het is. Die jongens zijn gewoon crimineel en geweldadig, that's it. De cast bestaat voor het grootste deel uit jongen die op de Glen Mills School intern zijn of zijn geweest. Zij spelen personages die dicht bij hun eigen levens staan en daardoor ontstaat authenticiteit en geloofwaardigheid en ook de raps die door jongens van de Glen Millsschool zijn gemaakt dragen bij aan de kracht van de film. De keiharde manier waarop de leerlingen op de Glen Millsschool elkaar corrigeren en de interactie met de leiders levert hier en daar dramatische goede (documentaire-achtige) fragmenten op.
Dat alles staat alleen in schril contrast met het dunne clichematige verhaal waarin e.e.a. is ingebed. Daarin spelen ondermeer de acteurs Johnny de Mol, Katja Schuurman en Thijs Romer een rol, nog opgeleukt met een kort bijrolletje voor Gerrit Zalm als bankdirecteur. De combinatie tussen een melodramatisch liefdesverhaal en een realistisch portret van de Glen Millsschool is waar de film uiteindelijk aan ten onder gaat. Van Gogh is in deze schizofrenie verstrikt geraakt en dat levert een flauwe film op die wel informatief is als het gaat om de werkwijze van de Glen Millsschool maar daar houdt het dan ook wel mee op. Kijk
hier voor meer informatie over de Glen Millsschool.
DVD kopen?
Cool!
Johnny de Mol
De afgelopen vijf weken waren de nieuwe Lola's, korte films van talentvolle regisseurs, op Nederland 3 te zien. Deze reeks van films is een voortzetting van een traditie (de Nieuwe Lola's voorjaar 2003, Lolamoviola's, Goede Daden bij Daglicht) om beginnende regisseurs en scenaristen een kans te bieden.
Ik heb ondanks mijn goede voornemens om ze allemaal te kijken of minimaal op te nemen er geen eentje gezien. Tot mijn vreugde heb ik ondertussen ontdekt dat de nieuwe Lola's
nu hier online te bekijken zijn. Overigens op die site nog veel meer wetenswaardigs voor de filmliefhebber. Op de foto een fragment uit de film Armando.
Vandaag precies een jaar geleden schreven we ons eerst logje, toen nog op
miwian.web-log. Ik vroeg me toen af of het doenlijk zou zijn om een weblog op regelmatige basis te onderhouden. Ondertussen denk ik dat we daar wel antwoord op kunnen geven: ja! Op 1 juni 2004, Nationale Omkatdag, zijn wij overgestapt op Pivot en begonnen met onze huidige weblog waarin we de logjes van web-streepje-log ondertussen hebben geïntegreerd. Door allerlei ellende met hackers en servers in de USA zijn er helaas in de zomer wat logjes verloren gegaan maar gelukkig hebben we de laatste tijd geen problemen meer.
Over het algemeen posten wij zeker eens per dag een logje en met grote regelmaat zijn het er meerdere per dag. Daar horen natuurlijk ook een paar vaste programmaonderdelen bij zoals Moody Monday, Theme Thursday en Photo Friday, de Citaten op Zaterdag (en soms op zondag) en natuurlijk onze eigen rubriek Dichters op Dinsdag. Veel logstof komt ook altijd uit onze fotografie-activiteiten, concert-, bioscoop en theaterbezoeken en de festivals die we bezoeken. Het leuke van loggen is dat je ook voor jezelf allerlei dingen vastlegt die je, als je het later nog eens door gaat browsen, zonder moeite weer terugbrengen in dat specifieke moment. Daar kan geen ouderwets dagboek tegenop.
Ik denk dat Miwian Weblog in de komende periode nog wel een keer van 'look' zal veranderen. Misschien op een Nationale Omkatdag maar misschien ook wel op een ander moment. En wellicht dat we de categorie-indeling zullen gaan aanpassen aan de praktijk zoals die zich ondertussen heeft ontwikkeld. En we hopen dat jullie er ook allemaal bij zullen zijn in het tweede jaar van Miwian Weblog.
De nominatieronde voor de Dutch Bloggies sluit de 15e januari. Daarom heb ik vanmorgen nog even snel mijn nominaties ingevuld. Ik ben benieuwd wat het zal worden. Zullen de winnaars van vorig jaar weer een kans maken of zal deze keer ook een plekje veroverd worden door nieuw, onbekend of latent talent. Ik vind het in ieder geval leuk dat ook web-log een aparte categorie is. Door sommige webloggers werd daar ten onrechte lang een beetje op neergekeken.
Nog 1 dagje heb je de kans jouw nominaties in te leveren. Hou de site van
Dutch Bloggies in de gaten voor verdere nieuws over de definitieve nominaties.
De echte Nederlanders, dat zijn de Hunebedden. Die woonden hier eens op de zandgronden, de rest van wat Nederland zou worden bestond nog uit zompige moerasbossen. De Hunebedden zijn dus de echte autochtonen.
En toen kwamen: de Batavieren, de Friezen, Franken en Saksen, de Kelten, de Noormannen, de Serviers, de Franse Hugenoten, de Portugese en Poolse joden, de Indische Nederlanders, de Molukkers en Papoea's, de Chinezen, de Hongaren, Vietnamezen, de Turken, de Marokkanen, de Chilenen en Argentijnen, de Surinamers en Antillianen, de Kaap Verdianen, Ghanezen en Somaliers, de Iraniers. Irakezen en Koerden, de Bosniers, Kosovaren en Afghanen - tot we met zestien miljoen waren.
Deze geweldige tekst vond ik bij
Anja Meulenbelt die op haar beurt dank uitspreekt aan Piet Reckman en Loesje). En nou ben ik zo benieuwd... wie van jullie is een Hunebed of kent Hunebedden?
Fun is het Theme Thursday van deze week. Ik nam een
foto (links) van de groep Theatre Embassy die we aantroffen op straat bij Oerol afgelopen jaar. In deze straattheatervoorstelling worddt traditionele Zulu zang en dans gecombineerd met abstract en experimenteel westers drama. "The song in your head" was een voorstelling met energie, humor en poetisch van toon. Aanstekelijk was de fun die de artiesten hadden tijdens en na hun optreden.
Hans koos een
foto van een fenomeen uit Amsterdam: Fabiola, het levend kunstwerk, die we op het museumplein aantroffen op de demonstratie "Nederland verdient beter" in oktober 2004 met een verdorde bos bloemen in het vergiet op zijn hoofd. "Door dit kabinet heb je geen geld meer om bloemen te kopen", luidt de boodschap van Fabiola. Voor grotere foto's kun je klikken op de tekstlinkjes.
Er is lang over gepraat maar nu is hij er dan eindelijk: de Apple voor al die pc-gebruikers die genoeg hebben van virussen, veiligheidspatches en drivers. Hij heet Mac Mini en kan op alle mogelijke monitoren worden aangesloten. De Mac mini meet 16,5 bij 16,5 cm en is 5 cm hoog dus heeft er formaat van een normale koekjestrommel. In deze kleinste computer ooit zitten alle componenten keurig naast en op elkaar. En niet alleen voor PC-gebruikers is de mini een uitkomst maar ook voor die Macgebruikers die al wel een scherm hebben maar wiens computer aan vervanging toe is. Dan moeten ze wel tevreden zijn met een G4 processor want de gebruiker die op een G5 uit is is niet geholpen met de mini. Maar voor de meeste mensen is een G4 meer dan genoeg. En voor 500/600 euro (afhankelijk van de configuratie) heb je buitengewoon veel (mini) computer die zoals we dat van Apple gewend zijn, een plaatje is om te zien. Bovendien wordt de computer ook nog eens geleverd met het nieuwe iLifepakket voor foto's, film, DVD, muziek (maken en luisteren). Andere software die meegeleverd wordt is Apple's browser Safari, Mail, iCal (agenda), Adresboek, iSync (om gegevens te synchroniseren met je iPod, mobiele telefoon of PDA), Texteditor en iChat en dan natuurlijk nog twee spelletjes: Nanosaur 2 en Marble Blast Gold. Kijk
hier voor meer specificaties en info.
Mijn bijdrage voor DiDi van deze week is een tekst van Rob Engelander die op muziek van Boudewijn de Groot door de laatste werd gezongen. Titel van het nummer is Jimmy. De foto bij dit logje is trouwens van Hans en is wel een typische eenzame fiets vinden wij allebei.
Hier stond ooit de tekst van het lied Jimmy.
We ontvingen echter een reactie van de schrijver van het nummer Ruud (en niet Rob) Engelander die stelt dat we inbreuk maakten op zijn auteursrecht.
Aangezien onze bedoeling alleen bestaat uit het promoten van prachtige teksten hebben wij besloten de tekst te verwijderen omdat inbreuk maken op andermans rechten wel het laatste is dat wij willen.
Mocht je toch geïnteresseerd zijn in de tekst dan kun je hem o.a. hier, hier of hier vinden.
Prachtig is hij, althans op de plaatjes, de iPod shuffle. Sinds de populariteit van de MP3-spelers worden ze steeds kleiner en goedkoper en zie je veel jonge mensen er mee lopen en nu heeft Apple er ook eentje. Voor $ 99 voor de 512Mb versie en $ 149 voor de 1 Gb (free shipping) kun je er eentje bestelling in de US. Ze zijn tevens te gebruiken als memorystick. Even ter vergelijking een normale USB-stick van 512 Mb kost rond de 85 euro dus dan heb je voor dat bedrag wel wat meer waar voor je geld. Toevallig is mijn USB-stick net overleden. Of zou dat eigenlijk wel toeval zijn? De iPod shuffle is verkrijgbaar via de Nederlandse
Applesite (maar dan is de prijs in euro's) of via de internationale
Applesite. Gezien de stand van de dollar t.o.v. de euro zou ik de laatste mogelijkheid kiezen als ik er eentje moest bestellen....
Zaterdag kwam ik op mijn boodschappenrondje ook langs mijn slijter. In de winkel hing een groot bord dat Slijterij Hans van Vugt genomineerd is voor de titel Slijter van het jaar 2005 (klik op de foto voor vergroting). Mijn eerste reactie was dat dit volkomen terecht is. Deze slijterij is namelijk geen gewone slijterij. Natuurlijk wordt er drank verkocht maar in een buitengewoon groot assortiment. Als je eens op zoek bent naar iets bijzonders bent dan kun je het daar over het algemeen zonder probleem krijgen. Ook kun je er advies krijgen over wat te kopen voor een dorpsgenoot. Als je Hans de vraag stelt wat je het beste kunt kiezen voor Pietje Puk van de Zusenzoweg dan weet hij wel een suggestie te doen waar je diegene een plezier mee doet. Ik overdrijf niet als ik stel dat iedereen uit Driebergen graag klant is bij Hans van Vugt. Ik woon er niet ver vandaan en zonder problemen wordt een grote bestelling even thuis gebracht (met de bestelwagen of gewoon even met een steekwagentje) en zonder extra kosten. Iets vergeten in het weekend, een feestje en de drank is op, veel drank over omdat je te ruim hebt ingekocht: het wordt allemaal opgelost. De bediening is vriendelijk en met verstand van zaken, professioneel en enthousiast.
Ik vroeg aan Hans van Vugt of wij - als klanten - nog een bijdrage konden leveren aan zijn overwinning en hij gaf aan dat de jury ook kijkt naar reacties van klanten op de nominatie. Nou ik ben reuze enthousiast en ik denk velen in de wijde omgeving van Driebergen met mij. Daarom dit logje, en een
speciale pagina voor de slijterij met meer informatie, om een steuntje in de rug te geven voor de verkiezing en zijn andere klanten in de gelegenheid te stellen ook te reageren middels een stem in de poll of een reactie op dit logje. Dan kan de jury met eigen ogen zien wat de klanten van Hans van Vugt vinden.
Het thema voor DiDi deze week is Sterk / Strong. Ik kwam erop door het samenstellen van antwoorden op het muziekstokje (hieronder). Daar kwam ik Joan Armatrading tegen die zich in
The weakness in me vertwijfeld afvraagt:
Are you so strong or is all the weakness in me? Voor degenen die niet bekend zijn met DiDi (Dichters op Dinsdag), je kunt deelnemen door een gedicht of songtekst op je weblog of site te plaatsen rond het thema Sterk/Strong van eigen hand of een die je altijd al aangesproken heeft en waarvan je de woorden weer terug kunt vinden door via Google te zoeken op Lyrics gevolgd door titel en uitvoerende. Via de link in het menu hierboven vind je nog meer uitleg en vind je ook links naar oudere DiDi's.
The Weakness In Me
I'm not the sort of person
Who falls
In and quickly out of love
But to you I gave my affection
Right from the start
I have a lover
Who loves me
How could I break such a heart
Yet still you get my attention
Why do you come here
When you know I've got trouble enough
Why do you call me
When you know I can't answer the phone
Make me lie
When I don't want to
And make someone else
Some kind of an unknowing fool
You make me stay
When I should not
Are you so strong
Or is all the weakness in me
Why do you come here
And pretend to be just passing by
When I mean to see you
And I mean to hold you
Tightly
Feeling guilty
Worried
Waking from tormented sleep
This old love has me bound
But the new love cuts deep
If I choose now
I'll lose out
One of you has to fall
And I need you
And you
Ik was vereerd met een muziekstokje van
Annemiek. Vooral omdat ik weet dat zij ook een muziekfreak is en bovendien zelf contrabas speelt. Als ik geweten had dat ik het zo serieus zou gaan nemen was ik er misschien niet aan begonnen
1. Wat is de totale grootte aan muziekbestanden in je computer?
Ongeveer 7.900 nummers die ongeveer 37 GB in beslag nemen
2. Wat is je laatst gekochte cd?
Deelder draait door (Jazz-compilatie samengesteld door Jules Deelder)
3. Wat is letterlijk het laatst geluisterde nummer voordat je dit berichtje las?
At Least That's What You Said van Wilco van hun uitstekende laatste CD 'A Ghost Is Born'
4. Geef 3 nummers door die je heel vaak luistert of die veel voor je betekenen.
Over drie nummers zou ik een maand moeten dubben en wegstrepen... Ondoenlijk vandaar dat ik maar door ben gegaan tot het ophield zonder te tellen hoeveel en dan vrees ik dat ik later nog dingen tegenkom die ik toe had willen voegen. Opvallend ook dat er veel oude dingen boven komen terwijl ik toch veel met nieuwe muziek bezig ben:
- Nick Drake: Northern Sky. Ik heb van jongs af aan iets moois met de te jong overleden Nick Drake. Zijn songs zijn heel puur en van ontroerende schoonheid. Iemand noemde dit de mooiste lovesong ever.. Dat klinkt wat stellig maar ik begrijp wat zij bedoelde.
- Roxy Music: A song for Europe (Stranded) Deze song maakte diepe indruk op mij tijdens een live optreden dat ik in hun glorietijd bijwoonde in Duitsland. Net als in het door Mieke genoemde 'If there is something' bevat deze song een door merg en been gaande saxsolo van Andy Mackay die live nog intenser was dan op de plaat
- John Martyn: Our Love (Grace and Danger) Eigenlijk had ik hier alle nummers van deze unieke CD willen vernoemen. John Martyn verwerkt zijn scheiding op zo'n open en intense wijze dat zijn vriend en platenbaas Chris Blackwell van Island records de CD niet uit wilde brengen.
- Masssive Attack: Weather Storm (Protection) Gecomponeerd door Craig Armstrong Een fascinerende instrumentale reis door een onbekend gebied. de reis duurt helaas maar 5 minuten.
- Flaming Lips: Waitin' For A Superman (The soft Bulletin). Frele muziek op een zware beat Ze blijven me fascineren de FL
- Mercury Rev: Goddess On A Highway Een nummer dat ik altijd hardop meezing tot grote ergernis van mijn omgeving omdat ik niet kan zingen. Ik heb goede herinneringen aan een tijd toen deze song vaak op Kink FM en BBC radio te horen was.
- Gun club: Bad america (The Las Vegas Story) Hier ook weer had ik het hele album willen noemen rauw gitaarwerk van Kid Congo Powers en overslaande zang van Jeffrey Lee Pierce, zo lelijk dat het weer schoonheid wordt.
- Tom Waits: I Hope That I Don't Fall In Love With You (Closing Time). De allereerste CD (toen nog LP) die ik van Waits kocht en omdat de titeltekst "Closing time" daarin voor kwam werd destijds gebruik om een radioprogramma af te sluiten. Later kreeg het nummer weer nieuwe betekenis voor mij omdat ik me in omstandigheden bevond waarin ik niet verliefd wilde worden.
- Joan Armatrading: The Weakness in me prachtig lied met een mooie tekst
- Van Morrison: Into the Mystic (Moondance) Ik had moeiteloos 10 songs van Van Morrison op kunnen voeren. Ik heb deze maar gekozen omdat ik iets heb met het woord Mystic en omdat de onrustige Morrison in deze song even innerlijke rust lijkt te hebben.
- Skunk Anansie: Charlie Big Potato (Post Orgasmic Chill) Mede vanwege Skin in het fantastische lugubere filmpje. Jammer dat de groep niet meer bestaat.
- Frank Boeijen: Schelpen in het zand (bij dit nummer bevind ik mij in gedachten samen met Mieke op het strand van een subtropisch eiland waar de tijd stil staat, er geen zorgen zijn en alles goed is.
- Joy Division: New Dawn Fades (Unknown Pleasures). JD staat er om bekend de meest donkere depressieve muziek gemaakt te hebben. Ik knapte er altijd juist van op. New dawn Fades is een schitterend nummer en het enige melodietje dat ik met twee vingers op de piano kan reproduceren.
- King Crimson: Prelude song of the seagulls (islands) Schitterende bijna klassieke melodie van een destijds zeer vernieuwende groep.
- Sandy Deny: The Sea (Fotheringay). Deze veel te jong overleden zangeres van Fairport Convention en Fotheringay heeft altijd een gevoelige snaar bij mij weten te raken. Haar stem is zo zuiver en engelachtig en toch warm
- Robert Wyatt: Shipbuilding. De oude drummer van The Soft Machine raakte verlamd, kwam in een rolstoel terecht en begon te zingen. Zijn stem is daar niet echt geschikt voor en juist daarom is het zo mooi en kwetsbaar. Het nummer is als ik het goed heb van Elvis Costello.
- Elvis Costello: (I Don't Want To Go To) Chelsey Costello mag ook niet ontbreken maar het kiezen van een nummer is bijna ondoenlijk. Vandaar maar dit nummer met het bijna onmogelijke ritme omdat het zeer kenmerkend is voor zijn beginperiode.
- Christophe: Ne raccroche pas. Ik heb ook aardig wat Franse, Italiaanse en Spaanse muziek. Met Chrisophe kwam ik voor het eerst in aanraking via zijn enige hit 'Aline' Zeer apart zijn de songs die hij samen met Jean Michel Jarre deed en je raad het nooit: Jarre schreef de teksten.
- Norma Waterson: Love of my Life. Zeer aparte vrouw die een zeer innemende versie heeft van dit Queen nummer.
- Bob Dylan: Forever Young 'Mijn lijflied/tekst'
Wereld muziek
- Orchestre Baobab: UtruHoras Afrikaanse muziek waarin een saxofoon de hoofdrol heeft. Fantastische groep die we ook live gezien hebben.
- Haris Alexiou: Erotico (Oi Megaliteres Epitixies Tis) Ik wordt nogal emotioneel van Griekse muziek Geen idee waarom? Misschien vanwege de dramatiek daarin?
- Loreena McKennitt: La Serendisima (The book of secrets) Dit instrumentale nummer heeft bijna iets religieus, iets devoots iets met toewijding!? Schitterende melodie! (eigenlijk geen wereldmuziek)
- Abdel Gadir Salim: Basama. Noord Afrikaans beetje oosters. Bijna niet uit te leggen waarom dit zo mooi is.
- Jagjit and Chitra Singh: Apni Aankhon Ke Samandar Mein (Beyond Time) Ik noem alleen dit nummer maar draai altijd de hele CD van dit Indiase duo. Heerlijke muziek als een warm bad!
- Nusrat Fateh Ali Khan: Maki Madni (The last Prophet) Bezwerende muziek uit Pakistan waarvan je in een soort trance raakt. Een nummer dat 17 minuten duurt.
Jazz
- John Coltrane: Lush Life (Lush Life) Een fantastisch stuk dat ik grijs draaide toen ik me nog echt heel goed voelde in mijn vorige relatie.
- Miles Davis: All Blues
- Diana Krall: A Case Of You (Live in Paris) Het alternatieve Canadese volkslied. Een nummer van Joni Mitchel maar ook fantastische uitvoeringen van Prince en Tori Amos. De uitvoering van Diana blijft toch voor mij de meest aansprekende.
- Michel Petrucciani: Colors (Trio in Tokyo) Inmiddels overleden Franse Jazzpianist die zwaar lichamelijk gehandicapt was en met zijn te grote hoofd net boven een tafelblad uit kwam. Dat hij met al zijn handicaps toch de sterren van de hemel speelde heeft mij diep geraakt.
- Van Morrison: The way young lovers do (Astral Weeks) Ik zie toch nog kan om Van the Man er in te sneaken en geheel terrecht dit is een heerlijk jazzy nummer met een zeer apart ritme van een van zijn allereerste CD's Hij wordt hierop ook door jazz musici begeleid.
- Yusef Lateef: Morning Fantastisch lang uitgesponnen nummer met arabische invloeden.
Klassiek
- Handel: Ombra Mai Fu (uit opera Xerse) Misschien wel de mooiste melodie ooit geschreven. counter tenor Andreas Scholl zingt het onnavolgbaar.
- Handel: How beautiful are the feet of man (uit de Messiah) heeft een speciale rol in de manier waarop Mieke en ik elkaar leerden kennen zonder elkaars voeten nog gezien te hebben
) - Vivaldi: Nulla in Mundo Pax Sincera Fantastische uitvoering van Emma Kirkby
- Christoph Willibald Gluck: Che Faro senza Euredice Wederom vaak gezongen door een counter tenor en dan mag voor mij Andreas Scholl weer als eerste.
- Maria Callas: Casta Diva (uit Norma van Bellini) Een echt kippevel nummer waarbij de rillingen over je lijf lopen als je de goede uitvoering op het goede moment keihard draait. Helaas is het nummer de laatste jaren regelmatig misbruikt door nepzangeressen en andere commerciele doeleinden.
- Carl Philippe Emanuel Bach: Celloconcert Wq 172 Schitterend largo stuk op een warme zomeravond de luidsprekers naar te tuin gericht en je waant je in het paradijs.
- Ravel Piano Concerto in G (2. Adagio assai) Een heerlijk dromerig piano concert van Ravel niet te vergelijken met het 'onrustige' werk van hem
Verder nog: - Handel: Concerti grossi Op. 3, 1-6
- Handel: Lascia La Spina Cecillia Bartoli
- Mozart Agnus Dei Mass in C (Coronation" Mass)
- Haydn-Trumpet Concert in E flat
- JS Bach Erbarme dich (Mattheus Passion)
- Max Bruch- Violin Concerto No.1, Op.26 in G minor - Adagio
5. Aan welke 3 personen geef jij het muziekstokje door en waarom?
Ik wil het stokje in ieder geval aan
GeeSpot,
Anne-Floor,
Kaat Desalniettemin en
Berta geven omdat ik hun muzieksmaak interessant vind en benieuwd ben naar meer details. Ik hoop niet dat iemand mij al voor is geweest want het stokje verspreid zich over de weblogs als een virus. Ik wilde er aanvankelijk ook nog een paar MP Drietjes bij plaatsen maar heb nu besloten om er maximaal drie te plaatsen als er verzoeknummers zijn uit bovenstaande lijst.
Moody Monday heeft als thema deze week Icy. Nou waren wij onlangs op het IJssculpturenfestival dus ijsfoto's zat. Voor mij was de keus niet moeilijk en ik had al meteen een foto in mijn hoofd die ik wilde nemen.
Deze is het geworden.
Hans had het dit keer moeilijker en kon niet goed kiezen uit drie favorieten. Daarom dit maal van hem het verzoek om jullie mening te geven. Welke van bovenstaande foto's (even klikken voor grotere versie) vind jij dat Hans moet insturen?
Ik ben benieuwd wat jullie kiezen en dan natuurlijk ook nog wat Hans uiteindelijk zal doen.
Waar je ook kijkt, op welk weblog ook, overal zie je het muziekstokje rond gaan. Ook hier heeft het toegeslagen en wel dubbel. Ik kreeg er eentje van Hanneke van
Mystic en Hans kreeg er eentje van Amiek. Omdat ik hem net iets eerder kreeg dan Hans bijt ik het spits af. Hier gaat hij dan.
1. Wat is de totale grootte aan muziekbestanden in je computer?
Op mijn bureaucomputer staan 6571 nummers, die totaal 30.78 Gb ruimte innemen en mij voor 19,8 dagen bezig kunnen houden als ze achter elkaar worden afgespeeld. Verder heb ik nog allerlei muziek op mijn iPod (ongeveer 20 Gb) staan en ook op mijn Powerbook maar dat zijn vooral dubbelen omdat ik delen van mijn muziekbibliotheek van de bureaucomputer op de Powerbook heb gezet om mee te nemen.
2. Wat is je laatst gekochte cd?
Ik koop tegenwoordig veel muziek-DVD's en de laatste daarvan is de nieuwe van Norah Jones and the Handsome Band Live in 2004. Ik vind het echt een meerwaarde voor veel muziek om de beelden er bij te zien. Mijn laatst gekochte CD is "The best of Nina Simone". Ik heb veel platen van haar gehad vroeger maar die draai ik nooit meer (geen platenspeler) en het was er nog nooit van gekomen om die collectie weer aan te vullen. Toen zij april vorig jaar overleed nam ik mij voor om wat CD's van haar te kopen en dit is eentje van waar een aantal mooie nummers op staan.
3. Wat is letterlijk het laatst geluisterde nummer voordat je dit berichtje las?
For No One van Anne Sofie van Otter en Elvis Costello. Ik hou eigenlijk helemaal niet zo van Elvis Costello maar ik zag van de week een programma over hem op de TV waarin hij een aantal jazzy nummers repeteerde met het Metropole Orkest en daar was ik toch wel van onder de indruk. De nummers die hij uitvoert in samenwerking met Anne Sofie van Otter zijn ook zeer de moeite waard.
4. Geef 3 nummers door die je heel vaak luistert of die veel voor je betekenen.
Ik heb veel meer dan drie nummers die ik erg mooi vindt of die veel voor mij betekenen. Sommige omdat ze verbonden zijn met bepaalde gebeurtenissen of bepaalde mensen. Andere nummers vind ik gewoon zomaar mooi of ontroeren mij. Het is onmogelijk mijn keus te beperken tot drie. Dertig is misschien nog te doen maar nog liever driehonderd. Hieronder een bloemlezinkje van wat ik zoal prachtig vind (het zijn er tien geworden).
- If there is something van Roxy Music (met die prachtige saxsolo van Andy Mackay)
- Als schelpen in het zand van Frank Boeijen
- You'll follow me down van Skunk Anansie (al dan niet samen met Luciano Pavarotti)
- Abschiedslied der Zugvogel van Angelika Kirchschlager en Barbara Bonney
- Love and affection van Joan Armatrading (maar ook schitterend vertolkt door Melissa Etheridge)
- Wade in the water van Eva Cassidy
- Still crazy after all these years van Fleurine
- Departure Bay van Diana Krall (zie ook de foto bij dit logje die Hans maakte tijdens het concert van Diana Krall in het Concertgebouw)
- A perfect day van Lou Reed
- A case of U van Prince (of trouwens ook in de uitvoering van Diana Krall)
5. Aan welke 3 personen geef jij het muziekstokje door en waarom?
Ik zou het leuk vinden als
Brigitte van Made on Planet Lane (zij heeft een uitgesproken muzieksmaak),
Sabdesigns (is net als ik een muzikale alleseter) en
Nijntjemac (zet ons af en toe op het spoor van nieuwe Belgische talenten) het stokje willen overnemen maar alleen als jullie het leuk vinden hoor! En verder iedereen die zich geroepen voelt iets over zijn/haar muziek aan ons te laten weten (maar volgens mij hebben de meeste anderen het stokje al gehad). En ik zou het ook niet erg vinden als het stokje hier stokt.
De storm die gisteren over Nederland raasde was geen kleine jongen. Dat kwam vooral door de windstoten die behoorlijk krachtig waren. Gelukkig heb ik geen schade van de storm maar mijn buurvrouw's poortdeur heeft het onder de druk van de wind gedeeltelijk begeven. Alle noodmaatregelen die er nog bedacht waren mochten niet baten. Langzaam maar zeker werd de deur steeds gammeler todat er een stuk vanaf brak. Dat komt goed uit, zei de buurvrouw, ik wilde toch al een andere poortdeur, een beetje hoger alles en wat meer een schuurtje zodat ook de fietsen droog staan en ook de bezoekers voor de deur. Nu moet ze er wel iets aan doen.
Voor Photo Friday was het thema Silhoutte.
Mijn foto (links) maakte ik op het Festival Mundial in Tilburg afgelopen jaar op het einde van de avond toen alle eetstalletjes al waren opgeheven. De
foto van Hans is van Malaya waar wij in Eindhoven naar toe ging en Hans later ook nog een keer met Amanda in Hengelo. Je kunt zoals gewoonlijk weer op de tekstlinkjes klikken voor een grotere foto.
Je bent pas echt vrij,
niet als je dagen zonder zorgen zijn
en je nachten zonder gemis en smart,
maar juist als ze je leven omgorden
en je er toch naakt en ongebonden
boven uitstijgt.
Kahlil Gibran - Spiegels van de ziel
klik foto voor vergroting
Er waren nauwelijks concerten in het
Beauforthuis tijdens de feestdagen, maar gisterenavond was er dan het eerste (drie) dubbelconcert in de reek van 120
Jazzimpuls concerten die door heel Nederland gegeven worden. Het kleine podium van het Beauforthuis werd bijna geheel in beslag genomen door de Steinwayvleugel, een imposant Hammondorgel en een gigantische Leslybox. Er zijn voor die avond drie sets gepland te weten voor de pauze instrumentale jazz van het
Benjamin Herman quartet (klik foto voor vergroting) en na de pauze vocale sets van
Paulien van Schaik en Hein van de Geyn en
Fay Claasen begeleid door Marc van Roon. Gentleman-saxofonist Benjamin Herman zag ik al eerder bij
The New Cool Collective en meester gitarist Jesse van Ruller begeleide onlangs nog
Fleurine. 'DE' grote verassing van die avond is Hammondorganist Carlo de Wijs! Als er iemand zijn handen en 'blote' voeten gebruik is hij het wel! Met niet te volgen snelheid bewegen zijn vingers over de toetsen en voeten over de pedalen. De nadruk bleef daarbij liggen op het heerlijke jazzy spel en niet op 'kijk mij eens virtuoos zijn'. Drummer Martijn Vink wist hier en daar ook best te imponeren, vooral tijdens de bekende drumsolo. Veel beter dan met deze top instrumentalisten van de Nederlandse jazz kun je het bijna niet treffen. Herman die een wereldwijde reputatie aan het opbouwen is gaf aan dat ze graag eigenwijs tegendraads repertoir kiezen zoals het fantastisch uitgesponnen 'Sunny' waar jazzpuristen weinig van moeten hebben. Toen jammer genoeg de pauze aanbrak zag je deze toppers zelf hun imposante instrumentarium van het podium verhuizen naar de daarachter klaarstaande minivan.
klik foto voor vergroting
Na de pauze zangeres Pauline van Schaik begeleid door 'oude rot' bassist Hein van de Geyn (klik foto voor vergroting). Het was een hele omschakeling na het up-tempo werk van voor de pauze. Heel relaxed en subtiel pakte het duo de draad weer op. Bekend vocaal werk werd veelal in een vertraagd tempo en mede door de beperkte begeleiding teruggebracht tot de essentie. Paulien gaf nieuwe betekenis aan nummers als 'Cry me a river'. Met haar zuivere fluwelen stem liet zij veel nummers aan het eind met een uiterst zachte lang aangehouden toon afsterven. Heel knap! Van de Geyn had tijd nodig om op dreef te komen. Aan zijn interessante mimiek en grappige gevrij met zijn bas lag het niet, maar na een nummertje of drie/vier was hij ook helemaal warm gedraaid en kreeg voor het eerst na een solo midden in een nummer de handen van het publiek op elkaar. Daarna was het weer volkomen duidelijk waarom hij met alle grote namen van de internationale jazz gespeeld heeft.
klik foto voor vergroting
Na toch al veel waar voor het geld wordt het podium nu zelfverzekerd ingenomen door Fay Claassen (klik foto voor vergroting). Voor het eerst wordt nu ook deze avond de Steinway bespeeld door Marc van Roon die haar zeer creatief en invoelend begeleidt. De carriere van Fay gaat voor de wind. Zij is een graag geziene zangeres in Japan en de USA en toerde onlangs nog door China. Zij werd genomineerd voor een Edison, maakt CD's met Toots Thielemans, Kenny Werner, Mike Stern en het Millennium Jazz Orchestra. Fay brengt heel soepel en toch stevig diverse vocale hoogstandjes over het voetlicht en blijft daarbij heel puur. Overeenkomst met het vorige duo is dat ook zij de songs tot de essentie terug weten te brengen. In 2000 wist Fay al te imponeren met haar debuut-CD "With A Song in My Heart" en zelfs jazzdiva Rita Reys is onder de indruk van haar kwaliteiten. Als toegift traden de twee zangeressen nog een keer samen op met hun begeleiders op bas en piano.
Zo blijkt ons kleine landje toch een indrukwekkende reeks kwalitatief goede jazzmuzikanten en jazzy zangeressen te herbergen, waaronder Fleurine, Paulien, Fay, Trijntje en ook Wende Snijders die minder jazzy repertoire heeft, maar dat ook best aan zou kunnen. Nu is het wachten nog op Francien van Tuinen, die binnenkort optreedt. De verwachtingen zijn hoog gespannen! Klik op de site van
Jazzimpuls voor optredens in jouw omgeving.
Dat is het thema deze week bij Theme Thursday (Pants, Blouse, Shirt, Dress, Socks, Overcoat, Hat, Shoes,... ).
Mijn foto (links) is gemaakt bij een modeshow door kinderen van wel heel speciale kleding deze zomer tijdens Oerol. Alle kleding was gemaakt van vuilniszakken en plastic tassen en de kinderen zagen er geweldig mee uit: kleurig en hip. Hans koos een
foto die hij maakte van een sfeervolle rode etalage vlak voor de kerstdagen in centrum Utrecht. Om de grote foto's te bekijken moet je zoals gewoonlijk even op de tekstlinkjes klikken.
Wisten jullie dat we een leerstoel filantropie hebben aan de VU te Amsterdam? En natuurlijk hoort daar ook een hoogleraar bij: Theo Schuyt. Hij beweert dat vrijgevigheid in onze volksaard zit en te herleiden valt uit de traditie van liefdadigheid vanuit de katholieke kerk en die van goed rentmeesterschap uit de protestante hoek. Ook de Islam kent in
zakat een dwingend principe van liefdadigheid. Misschien heeft hij gelijk die professor.
In ieder geval lijkt het er op dat er een ramp van dit formaat nodig is voordat we ons wereldwijd allemaal beseffen dat solidariteit met andere mensen een voorwaarde is om te kunnen overleven als mensheid. En solidair was iedereen vanavond in Nederland voor een totaal van
112.144.000 euro en dat is een fenomenaal bedrag. En er komt nog meer bij in de komende dagen en weken. Ook de loonbelasting en BTW over goede-doelen-acties worden doorgestort naar giro 555, zo maakte Minister Zalm vanavond bekend. En zo is er ineens heel veel mogelijk gelukkig, al zal het nooit genoeg zijn om al die verliezen goed te maken van dierbaren, kinderen, ouders en geliefden.
Op donderdag 6 januari 2005 gaat onze weblog de hele dag op wit in het kader van de actie Webloggers voor Azie.
Ik schreef al
eerder over de AirPort Express van Apple, een handige gadget waarmee je allerlei functies draadloos kunt uitvoeren. Nu ik mijn nieuw iMac heb moest ik al dat soort dingen weer opnieuw installeren dus wilde ik ook meteen de functionaliteit van de AirPort Express uitbreiden door de stereo in de woonkamer aan te sturen via mijn G5. Hoewel ik toch betrekkelijk handig ben met dit soort dingen heb ik na een paar uur gepuzzel en instellingen opnieuw maken de helpdesk dan toch maar gebeld. Die bestoken me dan met van die vragen waarvan ik denk: jeetje, denk je dat ik zo'n sufferd ben? Nog net niet of de stekker er wel in zit maar wel zo basic. Dus ik doe braaf wat me gezegd wordt en medewerker 1 komt er niet uit. Ik zucht. Hij belt me zo terug. We doen de hele procedure weer opnieuw en hij komt er weer niet uit. Ik zucht nog een keer en nou moeten er collega's over geraadpleegd worden. Ik krijg nu een telefoontje terug van een seniorhelpdeskmedewerker. Zucht... We nemen de hele procedure weer door en zelfs checkt hij - ondertussen wel in de gaten hebbend (eindelijk) dat ik niet helemaal een onbeschreven blad ben - of ik de firmware wel heb geupdate. Ja, dat had ik. Mmm, hij weet het ook niet. Opeens krijgt hij een lumineus idee: heb ik de voorkeuren van iTunes wel goed staan d.w.z. staat de optie wel aan dat het programma moet zoeken naar luidsprekers die verbonden zijn met AirTunes. Shit, ik ben dus wel zo'n sufferd. Ik bloos..., gelukkig ziet niemand dat. Dat ik daar nou zelf niet aan gedacht heb. Ik verander de instelling en meteen klinkt "Thy Hand, Belinda, Darkness Shades Me" uit Dido en Aeneas van Purcell uit de luidsprekers. Fantastisch. Ik kan nu kiezen of ik mijn muziekbibliotheek wil afdraaien via mijn iMac en bijbehorende boxen of via de installatie in de huiskamer. Wat een uitvinding! Meer weten over de Airport Express (net in prijs verlaagd)? Klik even
hier.
Gezien op de weblog van
Anja Meulenbelt. Misschien kunnen wij als webloggers helpen? De tekst er bij luidt als volgt:
Op de foto een jongetje die in het ziekenhuis in Phuket ligt. Niemand weet wie hij is. Ouders onbekend/vermist. Ziekenhuis vraagt onze medewerking om familie te achterhalen. Qua uiterlijk zou hij goed uit Nederland of een ander (west)europees land kunnen komen. Wellicht kan je deze mail forwarden naar kontakten die je hebt bij andere (europese) reisorganisaties. Met vriendelijke groet, ATP, The Advanced Travel Partner, Eric Zeevalk
Update
Van alle kanten komt het bericht dat dit jongetje ondertussen is herenigd met zijn grootouders in Zweden en dat zijn ouders naar alle waarschijnlijkheid in de tsunami zijn omgekomen.
Bij mijn nieuwe iMac G5 zat (in een eindejaarsactie) ook een gratis DVD van het spel Myst IV Revelation. Ik kreeg ooit de eerste Myst-versie bij een eerdere Mac en heb zelfs indertijd het boek gekocht om achter de oplossing te komen. Dat boek is uitgeleend en nooit meer terug gekomen (wil degene die mijn boek heeft dat svp terugbrengen?). Maar nu dus Myst IV. Ik ben er nog maar net mee begonnen maar nu al verschrikkelijk onder de indruk. Onderwerp is een nieuw familiedrama van de familie van Artrus en kun je het lot ontdekken va Sirrus en Achenar uit het eerste deel. De DVD is gemaakt met het A.L.I.V.E. systeem en daarmee komen de figuren echt tot leven. Echt prachtig om te zien en een lust voo rhet oog. Nu nog kijken of ik een keer in de buurt kan komen van de oplossing en misschien dat er
hier wat tips te vinden zijn . Kijk
hier voor meer info en voorproefjes.
Mijn bijdrage voor DiDi van deze week is een nummer van de CD Transit Cellophane van Night Hawks At The Diner. Luister
hier naar de MP3. De tekst is van Ogden Nash, de muziek van Kurl Weill en het arrangement van Bob Wisselink. We zagen
NATD nog niet zo erg lang geleden in het Beauforthuis en waren er erg van onder de indruk. De foto is van Hans en voor de gelegenheid bewerkt door mij.
Tell me is love
still a popular suggestion
or merely an obsolete art
forgive me for asking
this simple question
I'm unfamiliar with her heart
I'm a stranger here myself
Why is it wrong
to murmur i adore her
when it's shamefully obvious i do
does love embarrass her
or does it bore her
I'm only waiting for my cue
I'm a stranger here myself
I dream of a day
of a gay warm day
with her face between my hands
Have I missed the path
have I gone astray
I ask and no one understands
Love me or leave me
that seems to be the question
I don't no the tactics to use
but if she should make
a personal suggestion
how could I possibly refuse
when i'm a stranger here myself
Please tell me tell a stranger
by curiosity goaded
is there really any danger
that love is now outmoded
I'm interested especially
in knowing why you waste it
true romance is so fleshly
with what have you replaced it
what is your latest foible
is gin rummy more exquisite
is skiing more enjoyable
for heaven's sake what is it
I can't believe
that love has lost it's glamour
that passion is really pass���©
if gender is just a word in grammar
how can i ever find my way
I'm a stranger here myself
How can she ignore
my available position
why these victorian views
you see here before you
a man with a mission
I must discover
the key to her ignition
and then if she should make
a diplomatic proposition
how could I possibly refuse
I'm a stranger here myself
In de Volkskrant stond vandaag een foto van de verzameling creditcards en identiteitspapieren die op het Thaise eiland Phi Phi zijn gevonden. Al dat plastic geld, zorgvuldig bewaard in moneybelts of andere plekken waar niet zomaar iedereen bij kan, al die zuur verdiende centjes en dat spaargeld, drijft nu gewoon zomaar in het water of zwerft achteloos over het strand.
Het nieuwe thema voor DiDi (Dichters op Dinsdag) is: Vreemd, Vreemdeling ofwel voor de anglofielen: Strange, Stranger. Dit alles in ruime zin dus ook vervreemden is goed.
Op de
DiDi pagina staat nu ook een link naar een overzichtje met de DiDi's tot nu toe.
Ik koos voor
The Strangest Thing van George Michael,
Mp3-tje hier
Take my life
Time has been twisting the knife
I don't recognise
People i care for
Take my dreams
Childish and weak at the seams
Please don't analyse
Please just be there for me
The things that i know
Nobody told me
The seeds that are sown
They still control me
There's a liar in my head
There's a thief upon my bed
And the strangest thing
Is i cannot get my eyes open
Take my hand
Lead me to some peaceful land
That i cannot find
Inside my head
Wake me with love
It's all i need
But in all this time
Still no one said...
If i had not asked
Would you have told me
If you call this love
Why don't you hold me
There's a liar in my head
There's a thief upon my bed
And the strangest thing
Is i cannot get my eyes open
Give me something i can hold
Give me something to believe in
I am frightened for my soul, please, please
Make love to me, send love through me
Heal me with your crime
The only one who ever knew me,
We've wasted so much time
So much time
Komende donderdag gaan een de radiozenders 3FM, Veronica, Noordzee FM, Radio 10 Gold, Yorin FM, RTL FM en Radio 538 en de TV zenders Nederland 2, RTL4 en SBS6 samen werken om de verschikkelijke ramp in Azie te steunen. Ook webloggers hebben een actie. Die bestaat uit het aanpassen van je indexpagina zodat veel weblogs hetzelfde zijn en aandacht vragen voor de actie en het storten van geld op giro 555. Ga naar
deze site voor meer info en om je aan te melden.
Miwian Weblog doet mee aan de actie.
Jullie ook?
We hebben een aantal G-mailaccounts weg te geven. Wil je weten wat Gmail is kijk dan maar eens
hier. Wie belangstelling heeft kan even een mailtje sturen naar mij en als er dan nog accounts beschikbaar zijn, dan krijg je per ommegaande een uitnodiging.
De intelligentie van de natuur werkt moeiteloos...
onbekommerd, harmonieus en liefdevol.
En als we de krachten van harmonie,
vreugde en liefde gebruiken, cre�«eren we
moeiteloos succes en geluk.
Deepak Chopra - De wet van de minste weerstand
Zoals jullie dagelijks kunnen zien fotograferen wij er behoorlijk op los. Bijna alle plaatjes op deze weblog zijn dan ook van eigen maaksel. Nou weet ik dat veel mensen dol zijn op Photoshoppen maar ik ben van foto's puur natuur. Manipulatie daar doen wij eigenlijk niet echt aan. Ons fotoprogramma iPhoto kent de opties "verbeter" en "verhoog contrast" en "helderheid" die we een enkele keer wel eens gebruiken maar daar blijft het dan ook bij. Hans heeft ooit een lucht enigszins gemanipuleerd maar dat toen ook prompt opgebiecht in het bijbehorende logje. Wat we tegenwoordig nog wel eens doen is het maken van andere uitsnedes. Wat vind jij van het manipuleren van foto's?
De foto bij dit logje maakte ik op de Uitmarkt dit jaar en werd zo als hij nu is nadat ik "verbeter" had geprobeerd. Ik vond het wel apart en heb het voor die keer maar zo gelaten.
Ik heb gisteren op nieuwjaarsdag met bijzonder veel plezier gekeken naar een herhaling van de Nationale Wetenschapsquiz 2004 die dit keer gepresenteerd werd door Lenette van Dongen en Karen van Holst Pellekaan. Voorheen was dat altijd Wim T. Schippers maar die was kennelijk bedankt (of had bedankt voor de eer). Ik vond het wel leuk, die twee vrouwen hoewel ik ook wel hier en daar gelezen heb dat niet iedereen het daarmee eens is. De Nationale Wetenschapsquiz bestaat uit originele vragen met betrekking tot praktische situaties en demonstraties die het antwoord proefondervindelijk moesten vaststellen of de juistheid ervan bewijzen. Voor iedereen die het programma niet gezien heeft: een gemiste kans. Maar toch kun je het toch een beetje goedmaken door naar de website van de wetenschapsquiz te surfen waar je de
vragen en
antwoorden kunt vinden. Ook de quizzen van de vorige jaren staan hier met vragen en antwoorden op. Helaas moet je het onderhoudende en praktijkgedeelte missen maar wellicht zorgt dat voor een goed voornemen om in 2005 zeker naar het programma te kijken. Voor meer info over de quiz klik
hier.
Met overweldigende meerderheid is deze foto van Geespot
verkozen tot de meest orginele kerstfoto van 2004.
Proficiat Geespot!
Arjan eindigde op een verdiende tweede plaats.
Amanda had een goed idee om de slachtoffers van Azie te helpen, ook als je zelf geen geld verdient. Ze kon zich nog herinneren dat je vroeger "heitje voor een karweitje" had en bedacht dat je zoiets kon doen voor de slachtoffers van de tsunami's. Haar actie heet
Vijf euro Voor Azie en wij hebben natuurlijk al meteen klusjes voor haar bedacht die hoognodig moeten gebeuren. Voor mij gaat ze bladeren uit de tuin en het pad opruimen met de bladzuiger en voor Hans gaat ze de afwas doen (en geloof me dat is veel werk). Tien euro dus al "in de pocket voor Azie". Goed zo Amanda. Nou weblogkinderen en -jongeren wie volgt?????
Toch nog maar even een extra logje over die uitgebreide legitimatieplicht omdat ik merk dat veel mensen er weinig vanaf weten. Tot nu toe gold er een beperkte identificatieplicht die inhield dat iedereen vanaf 12 jaar zich in bepaalde situaties moest kunnen legitimeren. Dat is dus nu veranderd met ingang van 1 januari. Op verzoek van de politie of een andere toezichthouder moet iedereen van 14 jaar of ouder altijd een geldig identificatiebewijs kunnen tonen.
Ook maakte ik al melding van het initiatief
Gelijk Oversteken. Als voldoende mensen, zodra om hun papieren wordt gevraagd, antwoorden met: 'Gelijk oversteken!', dan zullen onnodige identiteits-controles minder vaak plaatsvinden want: de procedure kost dan al gauw twee keer zoveel tijd; de diender ondervindt zelf hoe vervelend het is zijn of haar naam te moeten geven aan een onbekende en bij controles met een racistisch of politiek motief en controles die niets meer zijn dan een pesterijtje kan tegen de agent in kwestie, met naam en toenaam, een klacht worden ingediend. Een goede zaak lijkt mij zo. Wij willen met Miwian Weblog dit initiatief graag ondersteunen. Mocht je nog meer informatie willen over de legitimatieplicht dan kun je dat hieronder vinden.
Lees meer...
Het vuurwerk is weer de lucht in (de foto hierboven werd vannacht door Hans gemaakt) en het echte leven neemt weer een aanvang. Het nieuwe jaar gaat van start met een aantal wijzigingen die niet allemaal prettig gevonden zullen worden door de meeste mensen. Ik noem er hier een paar.
- Legitimatieplicht voor iedereen vanaf 14 jaar;
- Onbedoeld grijs kenteken voor particulieren wordt tegengegaan;
- Meer bevoegdheden voor politie en justitie (mbt afluisteren, mensen opsluiten en gegevens opvragen);
- Energieprijzen zullen stijgen, en gas en electra zullen voor een gemiddeld huishouden 170 euro per jaar extra gaan kosten;
- De ziekenfondspremie gaat omhoog met 70 euro en voor particulieren komt er een eigen risico van 250 euro via de Wtz-bijdragen;
- Boete voor illegale werknemers stijgt voor bedrijven van 980 naar 8000 euro per illegale werknemer.
Maar niet iedereen is van plan die maatregelen zomaar over zijn/haar kant te laten gaan. Kijk bijvoorbeeld maar eens op de site van
gelijk oversteken dan zie je wel wat ik bedoel.
En het is niet allemaal negatief die veranderingen. Zo is er de invoering van spreekrecht voor slachtoffers van misdrijven waarop een straf staat van 8 jaar of meer waar al jarenlang door slachtoffers van misdrijven voor wordt geijverd. Wil je een volledig overzicht van alle maatregelen die vanaf vandaag gelden kijk dan
hier en
hier.
Een heel gelukkig nieuwjaar voor alle bezoekers van Miwian Weblog
Hans & Mieke
|
|
