Miwian.nl

Bakens

Verlaten stad

Ik was gisterenavond in Den Bosch waar ik uitgenodigd was voor een etentje in de stad (dat overigens heel gezellig was en lekker). Hoewel we afgesproken hadden bij het station in Den Bosch was het om een aantal redenen voor mij handiger om met de auto te gaan. En dan doet zich altijd weer het parkeerprobleem voor. Waar laat je je auto bij zo'n station?

Een collega die er woont gaf me het advies om te parkeren in een parkeergarage aan de achterkant van het station. Dat stuk stad is helemaal nieuw en ziet er uit alsof het tien jaar geleden nog braakliggende terrein was. Allemaal moderne gebouwen met deel (luxe) appartementen en grote kantoorgebouwen. Centraal in dit stadsdeel het Bossche Paleis van Justitie.
Toen ik er aan kwam was er behoorlijk wat leven op straat. Voetgangers, fietsers en auto's bepaalden het straatbeeld. Mensen kwamen uit kantoren en bewogen zich naar of van het station. De parkeergarage was welliswaar niet vol maar toch ook zeker niet leeg en ik moest een stukje doorrijden voordat ik een plaatsje had. Voor de zekerheid had ik me er van overtuigd dat de garage 24 uur per dag toegankelijk was. Toen ik vanavond na het eten in de oude stad terugkwam begon ik echter te twijfelen. Geen mens te bekennen, alles verlaten en de deuren van de garage dicht met rolluiken. Ik was blij dat ik de openingstijden nog even had gecontroleerd anders was ik op dat moment zeker in paniek geraakt denkend dat ik voor morgenochtend mijn auto niet terug zou kunnen krijgen. Nu wist ik dat ik er in moest kunnen komen en was alleen de vraag nog hoe. Het was een enorme garage dus ik moest heel wat grond bestrijken voordat ik de ingang had gevonden. Moderne stedenbouw werkt niet zoals de oude stad met straten maar allerlei onduidelijke voetgangersgebieden die dan weer doodlopen slingeren zich tussen de moderne architectuur door. En 's avonds ziet alles er beslist anders uit dan overdag. Zo kwam ik ineens bij een vijver met fonteinen ver boven straatniveau terecht waaronder volgens mij de garage moest liggen. Alleen die vijver herkende ik niet van een paar uur daarvoor. Zelfs iemand om aan te vragen hoe het zat vond ik niet. Op een gegeven moment stapte er een jongeman de stoep op uit een grote deur. Ik er op af en vragen naar de ingang van de garage. Hij kon me gelukkig verder helpen. Pffft, ik was binnen en ook mijn auto stond er nog als één van de weinigen. Ik was toch wel een beetje opgelucht. Nu nog op zoek naar de betaalautomaat en ik kon er weer vandoor. Opgelucht gaf ik gas bovenaan de oprit uit de garage, weg uit dit naargeestige gebeuren en op naar de bewoonde wereld.

De tijd zal het leren...

Een leuke hobby: googelen op je eigen naam. We hebben het gisterenavond weer even gedaan. Ik weet al een tijdje - door dat googelen - dat ik een naamgenoot heb. Als ik googel op mijn eigen naam dat kom ik mezelf tegen als roeister en leidster van een jeugdteam. Nou, wees gerust, dat ben ik niet. Ik kom mezelf ook een paar keer tegen in hoedanigheden die ik wel ken zoals Avatarmaster of lid van de Opleidingscommissie Nederlands Recht.

Gisterenavond had ik bezoek en we zochten op de naam van Bogusia Bretznajder (ik hoop dat ik dit goed schrijf) in Google. Mijn stelling was dat het een kwestie van tijd zou zijn voordat deze naam op Google te vinden zou zijn. Een dag of drie maximaal denk ik dat het duurt en dan heb je een hit als je die naam zoekt via Google. De tijd zal leren of ik gelijk heb of niet.

Vaste huurders eerst?

Ik dacht er eens even vroeg bij te zijn en nu al een accommodatie te reserveren voor Oerol 2005 dat - als het doorgaat- gehouden wordt van 10 t/m 19 juni volgend jaar. Ik dacht aan een 6 of 8-persoons accommodatie ergens midden op het eiland met het idee dat er voor het gebruik van de overige bedden genoeg belangstellenden te vinden zijn die een aantal dagen met ons daar willen doorbrengen. Naar de website dus van de VVV Terschelling. Daar zag ik wel een paar huizen die mij wat leken in Midsland en Landerum die een mooie uitvalsbasis zijn voor alle activiteiten. Ik pakte de telefoon en ging bellen om tot de ontdekking te komen dat het vrijwel onmogelijk is om nu al wat te huren. Of het is al verhuurd of het wordt nog niet verhuurd omdat eerst de vaste huurders de kans krijgen om weer te huren en vanaf half oktober pas de rest van de mensheid. En je wordt natuurlijk nooit vaste huurder omdat je er niet tussen komt in zoâ??n week als Oerol. We moeten dus waarschijnlijk nog een keer onze toevlucht nemen tot een chalet, een Finse bungalow of een villa bungalow in zoâ??n park. Maar dan hopelijk iets minder plastic dan ons onderkomen van afgelopen keer (daar was zelfs de douche met plastic bekleed). Afijn, ik ga zo half oktober maar eens terugbellen en wie weet, is er nog een vaste huurder die een keertje overslaat.

Zomer in Zeeland

Feest bij de Zuiderburen

Gisteren waren we op bezoek bij een Belgische vriendin die de respectabele leeftijd van 30 had bereikt en dat groots wilde vieren. Dat wilden wij natuurlijk wel meemaken dus wij reisden eind van de middag af richting Brugge waar zij in de buurt woont. Hans en ik hadden 'gastenkamers' geboekt in Torhout en wilden eerst daar even langs voordat we ons op het feest zouden melden.

De Waterhoek, zoals het 'landgoedje' heette, zag er idylisch uit. Overal prachtig verzorgde tuinen, rozen, lelies, achter een heg paarden in de wei en achter een andere heg de woonwagen die we op de website hadden gezien. Alleen... niemand thuis. Bellen, toeteren, kloppen, niks mocht baten. Wel ging de hond (van het bordje 'pas op, gevaarlijke hond) tekeer in het huis. Na twintig minuten besloten we een briefje op te hangen en toch maar naar het feest te gaan.
Daar aangekomen stortten we ons in het feestgedruis. Onze gastheer had, heel attent, gezorgd voor een TV'tje zodat de Nederlanders onder de genodigden de voetbalwedstrijd konden volgen. Nou zijn Hans en ik allebei geen grote voetbalfans maar in een groepje kijken met Belgen en Nederlanders is wel gezellig. Zeker als de Rode Duivels ook voor Oranje zijn! We hebben ons zelfs laten verleiden om het voetballied Hup Holland Hup vijfstemmig (LOL) ten gehore te brengen. Tussen de bedrijven door en op de saaie momenten in de wedstrijd (dus met grote regelmaat) belden we naar De Waterhoek. We kregen maar geen contact. Ik begon me zorgen te maken over waar we moesten slapen tot dat onze gastvrouw zei dat haar kinderen wel met oma mee konden en wij dan wel in de kinderkamers konden bivakkeren. Pffft, dat was een opluchting. Nu konden we eindelijk onbekommerd genieten van feest en voetbal. En die Belgen kunnen er wat van zeg! Zodra je glas leeg was werd het weer gevuld en voortdurend kwamen er schalen met heerlijke hapjes voorbij. En bovenop dat alles won Nederland ook nog met strafschoppen. Onze avond kon niet meer stuk!
Tot in de kleine uurtjes duurde het feest terwijl ondergetekende het om een uur of twee wel voor gezien hield. Ik hoorde van Hans die om half vijf even wakker werd dat toen net de laatsten naar bed gingen. En vanmorgen toen ik beneden kwam zat iedereen al weer patent achter ontbijt en koffie ingedachtig het motto 's avonds de man, 's morgens de man.
En van de Waterhoek? Daar kregen we vandaag een mailtje van: 'sorry dat ze er niet waren maar hun dochter was van het paard gevallen en daar moesten ze mee naar het ziekenhuis'. Hans is in ieder geval vastbesloten er nog een keertje te gaan slapen in die woonwagen in de Engelse tuin.

Quand tu dors

Ik heb eergisteren de CD van Wende (Snijders) binnengekregen: Quand tu dors. Allemaal franse chansons - eigen composities en klassiekers - die met grote bevlogenheid en passie worden gezongen. Luister zelf even naar dit MP3-tje, dan weet je wat ik bedoel. Wende heeft al een goede reputatie opgebouwd in korte tijd met fans als Paul de Leeuw, Barend & Van Dorp en een CD-presentatie in Panama heeft zij niet de minsten onder haar publiek. In september start zij haar theatertournee waarover meer op haar website. Een aanrader, deze CD waarbij zowel bekende nummers als onbekende composities op een fantastische manier worden gezongen met uitstekende begeleiding.

Pittige spit

Ik heb spit. Donderdagochtend ging ik voordat ik de deur uit moest naar mijn opdrachtgever nog even wat pakken in de badkamer. Ik verstapte me even en het schoot in mijn rug. Aauuu! Linksonderaan staken scherpe mensen die er voor zorgden dat ik niet meer rechtop kon gaan staan. Shit. Wat nu. Ik moest naar Amsterdam want daar zaten ze op me te wachten.

Ik strompelde naar beneden met de leuning als houvast. Geen tijd meer voor eten of koffie, even make-up en schuifelend naar de auto. Dan sta je meteen voor het volgende probleem: hoe kom ik er in? Met de deur en de rugleuning van de stoel als steun liet ik mij voorzichtig zakken. Eerst zitten en dan pas draaien. Het rijden zelf ging vrij probleemloos. Zolang je niet van houding verandert heb je eigenlijk geen probleem. Maar toen ik in Amsterdam de parkeergarage in was gereden brak het moment supreme aan: zou ik nog wel uit de auto kunnen komen? Gelukkig was er een plaatsje vrij naast een pilaar. Door mij eerst in 'zithouding' uit de auto te kantelen en vervolgens met de pilaar als houvast omhoog te takelen stond ik na een paar minuten naast mijn auto. Pffft. Stijfjes en voorzichtig bewegend heb ik mij door de dag heen geworsteld. Zo veel mogelijk lopen en bewegen zegt mijn dokter altijd. Maar hij voelt niet wat ik voel!
's Avonds had ik gelukkig een afspraak met een vriend die dokter is. Hij nam wat spierontspannende middelen (diclofenac) voor me mee en dat scheelt een stuk. Ik kon me zelfs vannacht een klein beetje omdraaien en vandaag is het gelukkig al weer veel beter. Ik moet niet te veel zitten, staan, lopen en liggen gaan me het beste af en dan zal het in een paar dagen wel over zijn, die spit, hoop ik.

PinkPop Nep DVD

Wat een neppert deze dvd. 'PinkPop, The Vintage years 1970-1974' Hij bestaat voornamelijk uit vage amateurbeelden met daarachter muziek geplakt (of anders om). Sfeerbeelden, maar geen beelden die bij de muziek hoort die uit je speakers komt. Op een enkele uitzondering na zie je met een beetje geluk nog een schimmige foto voorbij schieten van Fairport Convention, Captain Beefheart, Wishbone Ash of Cockney Rebel. Ik kon er mijn aandacht niet echt meer bij houden maar ik zag vanuit mijn ooghoeken slechts een paar 'echte' live fragmenten van Rory Gallager. Zelfs met de AH aanbieding; 500 airmiles + Euro 12.50 vind ik dit te duur betaald, Tenzij je natuurlijk een hardcore Pinkpop fan bent, er zelf bij bent geweest, of het idee hebt nog oude bekenden tegen te komen op de amateurbeelden.

Gehakt en Oerol

Foto copyright Hans Speekenbrink
Zoals eerder gemeld werd onze site/server onlangs gehacked. Hierdoor zijn we een aantal dagen uit de lucht geweest. Het resultaat is dat ons archief niet compleet meer op te roepen is. Gelukkig hadden we al een copie van de inhoud van het archief gemaakt. Waardoor we bij deze een compilatie van ons weekje Oerol/Niemandsland (zonder de reacties) terug kunnen plaatsen.
Hier onze 'Berichten uit niemandsland' 1-12:

Lees meer...

Doorkijkje

Morrissey is terug!

Eigenlijk was Morrissey niet zo zeer weg maar miste ik wel de groep die vooral door hem bepaald werd 'The Smiths'. Dit voornamelijk door zijn scherpe teksten, verrassende melodie-wendingen, zijn aparte stem en eigenzinnige voordracht. Dat alles is weer terug te vinden op zijn nieuwe CD: 'You are the Quarry'. Herinneringen aan the Smiths herleven weer al moet ik de kanttekening maken dat het allemaal wel wat milder is geworden. Ik zag hem de laatste tijd al steeds voorbij komen in verschillende BBC programma's. Dankzij een linktip van Bob van 'Mijn Kop Thee' naar de VPRO site 'Luisterpaal' is zijn laatste CD on-line te beluisteren. Fantastische site trouwens want er zijn heel wat goede CD's op een simpele manier toegankelijk gemaakt. Klik op bovenstaand plaatje om er heen te gaan.

Gestemd!

Zo de opkomst in ons dorp is weer met één stemmer verhoogd. Het Stembureau waar ik naar toe moest is in het Gemeentehuis op de hoek van mijn straat. Het was niet bepaald druk, ik was de enige stemmer. Er stonden wel iets van zes borden die wezen naar het stembureau dus de kans dat iemand de weg kwijt zou raken is niet groot. Ik moet er altijd wel om lachen. Drie heren achter de tafel. De middelste stak zijn hand uit en riep plechtig met luide stem mijn voornamen en achternaam. De linkse heer was in het bezit van een lijst waarop hij mij inderdaad aantrof en bovendien een nummer waaronder ik bekend was. Nummer 400, mooi getal! De middelste heer schreef 400 en nog iets op mijn stembiljet. Vervolgens kreeg ik een nummertje. Dat wilde ik geven aan de rechtse heer die ik zag zitten met een rij van die nummertjes voor zijn neus. Dat was echter niet de bedoeling. Ik moest eerst achter de stemmachine gaan staan en van daaruit het nummertje aanreiken aan de rechtste heer. 'Gaat uw gang', sprak deze plechtig met een ernstige toon in zijn stem en 'Nu de rode knop', toen ik de lijsttrekker van Groen Links had ingedrukt.
Pffft, dat zat er weer op. Nu de formaliteiten achter de rug waren gingen de heren weer over tot hun gesprek waarmee ze bezig waren voordat ik binnenkwam. Roddeltjes over een gemeenschappelijke kennis die kennelijk erg om te lachen waren. Ik riep nog: 'prettige dag verder heren!', maar dat hoorden ze niet meer, verdiept als ze waren in hun pauze tot de volgende kiezer hun aandacht zou vragen.

Europese verkiezingen

Vandaag zijn de verkiezingen voor het Europese Parlement in Nederland. Deze verkiezingen vinden plaats tussen 10 en 13 juni in alle lidstaten van de EU. Voor een heleboel mensen voelt alles met betrekking tot â??Europaâ?? als een beetje ver van hun bed. Toch is dat onterecht want de invloed van Europa op nationale wet- en regelgeving is groot en wordt nog steeds groter. Doordat ik afgelopen studiejaar een aantal vakken heb gevolgd mbt het Europese recht heb ik wat beter zicht gekregen op de verhouding nationaal/Europees recht en de invloed van Europa op de verschillende terreinen.

Op het terrein van interne markt, landbouwbeleid en vrij verkeer van personen/goederen wordt de nationale wetgeving nu al overruled door de Europese wetgeving. Op het gebied van veiligheid, criminaliteit, fraude en opsporing worden steeds verdergaande afspraken gemaakt die van grote invloed zijn op onze nationale regelgeving. Actueel thema hier is de invoering van een Europees arrestatiebevel. Een ander hot item binnen Europa is de Europese grondwet die mogelijk onder het Nederlandse voorzitterschap weer aan de orde zal komen. De Volkskrant had gisteren een heel handzaam overzicht van de standpunten van de belangrijkste partijen inzake een aantal hoofdthemaâ??s binnen de EU. Weet jij nog niet wat je zult stemmen kijk dan eens bij de Stemwijzer om je te helpen een keuze te maken. Wil je je kennis van Europa testen kijk dan op de Europaquiz.

Perspectief

De manier waarop je naar dingen kijkt bezorgt je steeds een ander perspectief. Ik maakte deze foto vorig jaar zomer ergens in Zeeland.

Contact met de kaasboer

In Egmond aten mijn collega-Masters en ik tussen de middag vaak warm aan het lunchbuffet. We hoefden er 's avonds dan niet echt meer op uit en tegen de tijd dat we klaar waren met onze avondbesprekingen om een uur of negen hadden we meer dan genoeg aan een broodje. De dag na onze aankomst gingen we dan ook in de middagpauze op zoek in de winkelstraat naar wat kaas en brood om op de hotelkamer op te eten die avond.

In de Egmondse delicatessenwinkel waren we meteen aan de beurt. De man achter de toonbank keek ons opgewekt aan en zei: 'dag Mieke, wat mag het zijn?'. Ik had even een split second iets van: 'ken ik die man?' en op mijn gezicht moet verbazing te zien zijn geweest terwijl de man zei: 'ik zie dat je met Marja bent gekomen!'. Toen drong het tot mij door. We liepen nog steeds met onze naambordjes op (zie vorige logje) van de Avatarkursus.
Sinds deze hartelijke ontmoeting hebben we vele lekkere dingen bij Jorgen (zoals de man bleek te heten) gekocht in de loop van de afgelopen week. Echt een goed contact kun je wel zeggen. Bij ons afscheid gisteren hebben we nog even een foldertje achtergelaten over de Avatarkursussen. Wie weet zien we Jorgen daar nog wel eens terug.

Over Avatar

Zo, ik ben er weer. Zo'n training van negen dagen is erg intensief en laat weinig gelegenheid om je bezig te houden met andere zaken (zeker gezien de werkuren die wij als Masters er op na houden). Maar ik heb erg genoten en mijn kursist en ik hebben een fantastische week gehad.
Ik had jullie nog wat meer informatie over Avatar beloofd. Avatar is een hele praktische en ervaringsgerichte training waarin je instrumenten en technieken leert om ongewenste gevoelens, twijfels en beperkingen los te laten en meer van elk moment te genieten. De training geeft je nieuwe mogelijkheden om te leven volgens je eigen waarden en in harmonie met je omgeving. Het leuke van de training vind ik dat het heel praktisch is. Je doet erg veel oefeningen en leert niet alleen met je verstand maar vooral door te ervaren wat er gebeurt. Van denken naar voelen dus.
Het is een individuele training binnen een groep. In Egmond waren we totaal met zo'n 350 mensen (kursisten en masters). Dat lijkt heel veel maar in de praktijk blijkt dat niemand last heeft van de grootte van de groep omdat je als student een vaste Master hebt waar je mee kunt werken. Sommige oefeningen doe je individueel, andere met medekursisten en weer andere oefeningen doe je onder begeleiding. De meeste mensen die naar een Avatarkursus zijn geweest, voelen zich een ander mens omdat ze heel wat negatieve ballast kunnen wegwerken in die negen dagen waardoor er weer veel aandacht vrij komt voor leukere dingen. Het is jammer dat we geen BEFORE en AFTER foto's hebben van de kursisten want dan zou je ook op die foto's kunnen zien hoe de meeste mensen er van opbloeien.
Hans en ik zijn allebei Avatarmaster en hebben naast de gewone Avatarkursus ook de Masterkursus en nog wat andere kursussen gevolgd. Als je geïnteresseerd bent of je wilt wel wat informatie over Avatar, stuur dan even een mailtje of reageer op dit logje.

Wat sommige mensen bij de kraakwagen zetten...

Zonsondergang in Egmond

Zoals gezegd - zie onze oude weblog - zit ik dus tien dagen op kursus in Egmond aan Zee. Een schatting plaatsje aan de Noord-Hollandse kust. Het hotel waar de kursus wordt gehouden staat zo?n beetje aan de boulevard dus de studenten doen veel van hun oefeningen gewoon lekker op het strand of in de duinen.



Ikzelf en mijn medetrainers hebben weinig gelegenheid om het strand te bezoeken. Wij starten ?s morgens om 7.00 uur en werken dan door tot half negen/negen uur. Het zijn lange dagen maar zeer bevredigend dus hoewel ik best voel dat ik wat gedaan heb kom ik er met energie vandaan. Jammer is wel dat we zo weinig kunnen genieten van zee en strand. Maar als we dan eenmaal weer op onze kamers zijn dan worden we bijna iedere avond getrakteerd op een prachtige zonsondergang. Deze foto is genomen op Tweede Pinksterdag vanaf het balkon van mijn hotel. O ja, en over de kursus die ik geef zal in volgende week nog wel eens een keertje schrijven want daar heb ik weinig tijd voor op dit moment.

Blauw

Blauw is voorlopig de blangrijkste kleur van onze nieuwe weblog. Blauw is ook dit unindentified object. Zou het ook kunnen vliegen? Wie weet wat het is?

Tennessee Williams: Glazen Speelgoed

Gisteren naar de toneelvoorstelling Glazen Speelgoed (The Glass Menagarie) geweest. Een autobiografisch geinspireerd werk van Tennessee Wiliams waarmee hij in 1944 doorbrak. Williams werd als schrijver op handen gedragen door de beat generatie, collega schrijvers en ook door muzikanten zoals Van Morrisson die zijn naam in een aantal songs voorbij laat komen. Andere bekende werken van hem zijn 'Cat on a hot Tin Roof' dat verfilmd is en A Streetcar named Desire. De voorstelling in de Stadsschouwburg Utrecht was uitverkocht en begon stipt op tijd. Wat meteen opviel was het sobere maar uitstekend verzorgde decor en de gerafineerde belichting die goed op elkaar afgestemd waren. In Glazen Speelgoed voedt een door haar echtgenoot in de steek gelaten vrouw (Anne-Wil Blankers) haar kinderen in een te strak keurslijf op. Vanaf het moment dat haar zoon (Victor Löw) zijn eerste baan heeft, is haar hele leven erop gericht om haar ernstig kreupele dochter (Astrid van Eck) aan de man (Marcel Hensema) te brengen. Dit streven loopt fataal af. Het stuk wordt aangekondigd als een ijzingwekkend mystiek familiedrama en zo heeft Williams het waarschijnlijk ook bedoeld en geschreven. Dat komt niet uit de verf, waarschijnlijk door overacteren van Victor Löw waardoor het meer een klucht wordt, waarbij best wat te lachen valt. Afgezien daarvan zijn de acteerprestaties voortreffelijk. Dat vind het publiek dat na afloop ging staan en bleef applaudiseren kennelijk ook want de spelers moesten vele malen terug komen om de honeurs in ontvangst te nemen.

Vorig jaar deze tijd

Zojuist ontdekt: het programma iPhoto waarin al mijn foto's zijn opgeslagen heeft een optie 'Laatste 12 maanden'. Op zich niets bijzonders, maar wat ik ontdekte is dat ik ten alle tijden kan zien wat ik op deze dag een jaar geleden deed. Simpelweg door naar de oudste foto te kijken. Vorig jaar op deze dag zaten we rond deze tijd dus op een pontje.;)