Tennessee Williams: Glazen Speelgoed
02 06 04 - 08:34
Gisteren naar de toneelvoorstelling Glazen Speelgoed (The Glass Menagarie) geweest. Een autobiografisch geinspireerd werk van Tennessee Wiliams waarmee hij in 1944 doorbrak. Williams werd als schrijver op handen gedragen door de beat generatie, collega schrijvers en ook door muzikanten zoals Van Morrisson die zijn naam in een aantal songs voorbij laat komen. Andere bekende werken van hem zijn 'Cat on a hot Tin Roof' dat verfilmd is en A Streetcar named Desire. De voorstelling in de Stadsschouwburg Utrecht was uitverkocht en begon stipt op tijd. Wat meteen opviel was het sobere maar uitstekend verzorgde decor en de gerafineerde belichting die goed op elkaar afgestemd waren. In Glazen Speelgoed voedt een door haar echtgenoot in de steek gelaten vrouw (Anne-Wil Blankers) haar kinderen in een te strak keurslijf op. Vanaf het moment dat haar zoon (Victor Löw) zijn eerste baan heeft, is haar hele leven erop gericht om haar ernstig kreupele dochter (Astrid van Eck) aan de man (Marcel Hensema) te brengen. Dit streven loopt fataal af. Het stuk wordt aangekondigd als een ijzingwekkend mystiek familiedrama en zo heeft Williams het waarschijnlijk ook bedoeld en geschreven. Dat komt niet uit de verf, waarschijnlijk door overacteren van Victor Löw waardoor het meer een klucht wordt, waarbij best wat te lachen valt. Afgezien daarvan zijn de acteerprestaties voortreffelijk. Dat vind het publiek dat na afloop ging staan en bleef applaudiseren kennelijk ook want de spelers moesten vele malen terug komen om de honeurs in ontvangst te nemen.
Geen reacties
