Gehakt en Oerol
24 06 04 - 03:40
Foto copyright Hans Speekenbrink
Zoals eerder gemeld werd onze site/server onlangs gehacked. Hierdoor zijn we een aantal dagen uit de lucht geweest. Het resultaat is dat ons archief niet compleet meer op te roepen is. Gelukkig hadden we al een copie van de inhoud van het archief gemaakt. Waardoor we bij deze een compilatie van ons weekje Oerol/Niemandsland (zonder de reacties) terug kunnen plaatsen.
Hier onze 'Berichten uit niemandsland' 1-12:
Foto's van Oerol 2004
Hans en ik hebben samen rond de 1000 foto's van onze week Oerol 2004. Binnenkort zullen we een selectie publiceren via deze weblog maar dat
vereist enig uitzoekwerk zoals je je kunt voorstellen. Hans en ik hebben samen rond de 1000 foto's van onze week Oerol 2004. Binnenkort zullen we een selectie publiceren via deze weblog maar dat vereist enig uitzoekwerk zoals je je kunt voorstellen. Tot die tijd kun je heel goed terecht bij Marleen Swart voor mooie plaatjes van een groot aantal voorstellingen.
19 Jun '04 - 00:50 | Mieke | Festival Nog geen reacties
Bericht uit Niemandsland 12
Altijd weer
Onze laatste voorstelling op Oerol was 'Altijd weer' van ProductieKERN Bouwhoek. In de schuur van Egberts Plak is het donker en het ruikt er overweldigend naar koeienstront. Zwaluwen vliegen af en aan van en naar hun nesten die tegen de dakspanten aan zijn gebouwd. We zien een weerhuisje waarbij voor de ene deur een man staat met zijn gezicht naar de deur.
Het weerhuisje wordt gerund door een 'slechtweermannetje' en een 'mooiweervrouwtje'. Altijd, bij ieder weertype staat één van hen buiten en zit de ander in het huisje om het huishouden te doen of zichzelf te verzorgen. Langzamerhand worden ze zich bewust van elkaars bestaan en groeit hun verlangen naar de ander hetgeen te merken is aan hun plichtsbesef dat gaandeweg afneemt. Ze hebben, zoals de programmakrant zegt, geen zin meer om mooi weer te spelen en zich neer te leggen bij het feit dat degene naar wie ze verlangen onbereikbaar is.
Er komt een moment dat de klompjes van het weervrouwtje die aan de draaibare vloer vastzitten naar buiten gaan zonder dat zij er tijdig in staat. En dat geldt ook voor het weermannetje. Dramatische omstandigheden bevorderen hun toenaderingspogingen die grappig en verwarrend zijn.
Het was een leuke ongecompliceerde voorstelling met oog voor detail gemaakt. Zo was er boven in het weerhuisje een heel klein weerhuisje te zien. De effecten zijn leuk en de (visuele) grappen subtiel. Toch blijft het vooral charmant en onderhoudend vermaak. Een prima voorstelling om onze week Oerol mee af te sluiten!
19 Jun '04 - 00:53 | Mieke | Festival | Al drie reacties
Bericht uit Niemandsland 11
Gratis dubbel theather van Royal de Luxe
Er was op Oerol ook een gratis voorstelling, die van Royal de Luxe. Nou zul je misschien denken 'al dat straattheater is ook gratis toch?' en dat is niet onwaar maar ook niet waar want die straatartiesten gaan aan het eind van hun voorstelling uiteraard wel met de pet rond. Zij krijgen alleen hun reiskosten betaald door de Oerolorganisatie en de rest moet dus komen van ons als publiek. Maar goed, de kaartjes voor de voorstelling 'Soldes! Deux spektacles pour le prix d'un' kunnen op vertoon van Oerolpaspoort worden afgehaald op De Westerkeyn (dank je wel sponsor NAM).
Op Parc de Chèvres in Midsland Noord staan drie enorme tribunes opgesteld die plaats bieden aan een paar honderd mensen. Daarvoor een ruime set met een draaiplateau als centrum. Het is een beetje onduidelijk wanneer het begint. Er lopen allerlei mensen heen en weer maar de muziek uit de luidspreker is inmiddels gestopt en we horen allerlei mensen praten in het Frans in de microfoons over 'Hamlet' en 'Le malade imaginaire'.
'Hemeltje', denk ik, 'mijn Frans is niet zo al te best'. Ik hoop maar dat ik het kan volgen. Tegelijkertijd denk ik: 'maar dat geldt toch ook voor het gros van de mensen op deze tribune, dus het zal er wel niet toe doen'. En dat is ook zo. Al snel voltrekt zich op het podium een kakafonie van circus, show, kleding, muziek, effecten, teksten en het is te veel om allemaal tegelijk te volgen. Het is zoals de Niemandskrant in de recensie zegt: een hilarisch pandemonium met heerllijke oude theatermiddelen, die het vanwege de armlastige situatie van het gezelschap (in dit stuk) één voor één begeven of oncontroleerbaar worden.
Het is een gekkenhuis op het podium met als grande finale de totale 'verbouwing' van het podium waarbij de 'darmen' van sommige spelers vermengd worden met inmiddels gevallen sneeuw en het 'bloed' van anderen en iedereen elkaar gek maakt op het draaiplateau.
De taal bleek geen probleem omdat het ging om het schouwspel, het drama en het theatrale van het stuk waarvan de scenes hooguit geleend waren van Shakespeare en Molière. Het was een lust voor het oog met geweldige muziek en geluidseffecten.
00:26 | Mieke | Festival | Al twee reacties
Bericht uit Niemandsland 10
Theatergroep Tuig: Tegenwind
Locatie: ergens op een verlaten strand bij Kaap Hoorn. De duisternis valt in. Rond een object dat op een Spaanse windmolen lijkt is in een halve cirkel een touw gespannen. Dat is ?de zaal?. Ditmaal geen stoelen, bankjes, planken of kussentjes. Onze plaatsen zijn in het losse zand op het strand. De voorstellingen op Oerol beginnen stipt op tijd. Geen oeverloos gewacht na de aangekondigde aanvangstijd. De ?zaal? is inmiddels vol.
De wieken van de molen worden beschenen door een geheimzinnig licht. Mechanische muziek klinkt op de achtergrond. Vanachter de molen komt een man in een witte overall aanlopen met een kruiwagen vol hout. Hij bestijgt het ijzeren geraamte alsof het zijn dagelijkse werk is. Hij trekt aan wat zware kettingen waardoor de stand van de molen draait en wind vangt. Indrukwekkend! Hij heeft het druk en werkt geconcentreerd aan het maken van vuur en het smeden van ijzeren stangen. Waar gaat dit naar toe? Welke symboliek zit er achter zijn handelingen? ?IJzers in het vuur hebben?? Het ijzer smeden als het heet is? Hij heeft het er maar druk mee.
Dan verschijnen er plotseling drie gedaanten gekleed in donkerbruine gewaden en behangen met touwen. Is dat het tuig? Letterlijk én figuurlijk? Zij hebben kennelijk los van de man in de witte overall hun eigen programma. Ze zijn druk met het bevestigen van al hun touwen aan het onderstel van de molen. Dat gaat heel systematisch en geconcentreerd.
De man in de witte overall lijkt het ondertussen goed voor elkaar te hebben. Er werkt en draait - mede dankzij de windkracht - van alles. Vuurtjes branden op verschillende plaatsen. Koffiewater kookt. De drie duistere figuren, twee vrouwen en een man, vallen hem kennelijk niet op of hij wil ze niet zien.
Zij zijn inmiddels klaar met het bevestigen van de touwen. Om beurten lopen ze om de molen heen en rukken om beurten aan een touw waardoor steeds een deel van het onderstel verdwijnt. Langzaam maar zeker verdwijnt het fundament onder de windmolen die ook aan een soort boortoren doet denken. De bijzondere muziek zwelt aan tot een climax. De man in de witte overall gaat onverstoorbaar door met het smeden van de gloeiende ijzeren staven en handhaaft zich op het steeds wankelender wordende platform rond de molen. Uiteindelijk stort zowat de hele molen in.
Wat gebeurt hier? Wat zit er achter dit indrukwekkende visuele schouwspel? Het werk van de man lijkt vernietigd te zijn. Hij blijft echter druk. De kruiwagen wordt gesloopt en verandert met behulp van een houten paal, een paar wielen en een zeil in een soort zeilboot op wielen. De gesmede ijzeren staven spelen hierbij een rol ondermeer als houder van een soort vuurpot achter het zeilvoertuig.
De man neemt plaats in het zojuist geconstrueerde voertuig en zeilt af in het duister. De voorstelling is daarmee ten einde en het publiek applaudiseert enthousiast! Wat is de boodschap? Geef nooit op bij tegenslag? Blijf creatief en inventief bij het verzinnen van oplossingen? Er is altijd een uitweg? Denk nooit dat je er bent? Of... zorg altijd dat je Plan B klaar hebt bij tegenslag? Dit was beeldend objecttheater en ook locatietheater. Dit is wat je van Oerol verwacht! Wat is er mooier dan theater te ervaren in de openlucht bij het ruisen van de zee en de (tegen)wind door je haren?
18 Jun '04 - 22:05 | Hans | Festival | Al twee reacties
Bericht uit Niemandsland 9
Eva, this is my Life
De tweede voorstelling geïnspireerd door het scheppingsverhaal, oftewel Adam en Eva, die wij zagen deze week. ?Eva, this is my life? is compleet anders van opzet en inhoud dan de versie van Suver Nuver (zie Bericht van Oerol 7). Eva vertelt hoe het voor haar is in de Hof van Eden (het Paradijs). Het bevalt haar wel maar het heeft toch wat beperkingen en het is er een beetje saai. Het ontbreekt haar ogenschijnlijk aan niets behalve dan dat van die ene boom met die appel, waar ze niet aan mag komen van Pappa (God de Vader). Dat frustreert haar enorm. Dat Adam (de tuinier in deze versie) een man is, waarmee je leuke dingen zou kunnen doen, is haar nog niet opgevallen.
Laat haar lievelingsplekje nou net onder die appelboom zijn waarvan ze niet mag eten. Toen ze daar op een dag lag te doezelen viel er een schaduw over haar heen van een man zoals God die waarschijnlijk bedoeld heeft, compleet met wit overhemd en Armani-pak. Of ze al eens buiten gekeken had? Daar had ze nog nooit bij stil gestaan dat er ook nog een ?buiten? zou zijn. Over de muur wel te verstaan.
Eenmaal over de muur kijkend ziet zij de glamourwereld van de Big Apple met vooral veel luxe merken als Versace, Prada en Maserat. De slang in de vorm van deze aantrekkelijke man laat haar alles zien, maar is in werkelijkheid uit op haar onschuld. Waarom speciaal ik vraagt Eva? Alleen jij bent belangrijk zegt de man, want als ik jou eenmaal gehad heb kan ik alle vrouwen krijgen.
Haar avontuur buiten de deur loopt uiteraard niet zo gunstig af. Eenmaal verstoten door Pappa eindigen Eva en Adam in een arbeidershuisje ergens achteraf in de Big Apple en de twee zonen die ze inmiddels hebben (Kaïn en Abel) zorgen ook alleen maar voor problemen en overlast.
Dit alternatieve verhaal wordt in deze kleine intieme set voorgedragen door Daphne de Bruin en Joop van Brakel. Joop zorgt voor de muziek en speelt vervolgens God de Vader, de slang en Adam. Daphne vertelt en acteert vol overtuiging in haar rol als Eva. Het stuk zit vol grappige verwijzingen naar elementen uit de bijbeltekst. Zo komen er o.a. ?slangen?-leren schoenen in voor, 'the Big Apple' en de 'Paradise Inn'.
Nog één keer komt de herinnering terug aan de slangenman en realiseert Eva zich pas echt in details hoe hij haar seksueel verleid heeft: ?He fucked the hell out of me. May I roast in piece?.
We hebben genoten van de tekst en het gepassioneerde spel van Daphne de Bruin. Ook de muziek en visuele effecten waren zeer de moeite waard. We zaten overigens deze keer - voor het eerst bij Oerol - comfortabel op een echte stoel en bovendien nog vooraan in het midden.
17 Jun '04 - 09:48 | Hans | Festival | Nog geen reacties
Bericht uit Niemandsland 8
Betoverend circus
We waren bij de voorstelling van Cirque met de titel 'Smile at the foot of the ladder'. Een fantastische voorstelling van het gezelschap Cirque uit Montreal op basis van het verhaal van Miller over de clown August die wanhopig op zoek is naar zichzelf. Als clown heeft August veel succes maar hij wil meer, hij wil mensen happy maken. Hij maakt een act waarbij hij in de piste zit glimlachend naar de maan waarnaar een ladder reikt.
De voorstelling begint met een koordanseres die een virtuoze act neerzet. Ik had net tegen Hans gezegd dat het hier geen gewoon circus betrof en begon toen te twijfelen aan mijzelf. Was dit nou toch gewoon circus? De volgende act was een vrouw die het verhaal van August begon te vertellen. Mmm, waar gaat dit naar toe? Gaandeweg ontspint zich een wonderbaarlijke mengeling tussen het verhaal van August en de trucs van de artiesten die met hele simpele middelen de bezoekers betoveren. Geweldig is de act waarbij de clown zich schminkt op het podium en de metamorfose zich voor onze ogen voltrekt. De acrobaat speelt de ene keer met een opgerolde loper, de volgende keer met één kegel (op straat zie je artiesten die het niet doen met minder dan vier of vijf), dan weer met een bezem en een jas en wij kijken ademloos.
De koordanseres komt een aantal malen terug met dromerige poëtische interventies in prachtige kostuums die in een voorstelling van hun collega?s ?van de zon? (Cirque du Soleil) niet zouden misstaan. De muzikant speelt een aantal wonderlijke, wellicht zelfgemaakte, instrumenten. Een soort doorontwikkelde zingende zaagmachine en een alternatief drumstel met metalen schalen. Het geluid lijkt wel een beetje op dat van een Indonesisch gamelanorkest.
De clown is mijn favoriet en speelt ook de hoofdrol in de vervlechting met het verhaal van August. Als August er mee ophoudt in het verhaal schminkt zij zich op het toneel af. De slotact is van haar. In een soort bootje aan touwen roeit zij door de lucht totdat ze staand door de nok van het circus cirkelt. De touwen worden korter gemaakt en met haar verdwijnen door een gat in de tent helemaal bovenin eindigt de voorstelling.
De Oerolkrant schrijft: 'een prachtige verbeelding van de zielenroerselen van een circusartiest die zichzelf verliest in de illusies die hij in de piste oproept? en daar kunnen wij het alleen maar mee eens zijn. En beslist geen ?gewone? circusvoorstelling maar iets heel bijzonders!
09:31 | Mieke | Festival | Al vier reacties
Bericht uit Niemandsland 7
Suver Nuver: Au Bain Marie
Dat je ook wel eens rommel kunt zien op Oerol bewijst Suver Nuver. Dit trio, met daar achter de gerenomeerde Gerardjan Rijnders, die samen toch een zekere naam hebben opgebouwd, komen met een parodie op het Adam-en-Eva-verhaal. Volgens de Oerolgids gaat het hier om een strijd om liefde binnen een liefdestrio. Daar is totaal niets van terug te vinden. In een interview met Rijnders in de Niemandskrant zou het om verloren onschuld gaan. Daar is nog iets bij voor te stellen. Het decor en de props zijn goedkoop en lijken snel bijeen geschraapt te zijn. Zo blijkt een stofzuigerslang die gebruikt wordt nog op het laatste moment ?geregeld? te zijn.
Dette Glashouder verschijnt als een variant op Adam als eerste op het podium. dat uit een verlichte kas midden in het donkere Formerummerbos bestaat. Ze draagt slechts een paar laarzen en een truitje. Daaronder bungelt een zeer realistisch ogend piemeltje en toebehoren. Wat de onschuld betreft zet zij deze goed neer. Goed gevonden maar niet echt goed uitgewerkt is het wisselen van de seksen. De beide heren Peer van den Berg en Henk Zwart spelen de vrouwelijke rol van Eva I (de onschuld) en Eva II (de verleiding).
De spaarzame tekst is in het Frans. Adam is verwonderd dat er van veel voorwerpen twee zijn en dat er mannelijke en vrouwelijke varianten zijn. Toen Adam na het geluid van een koe gehoord te hebben ?la vache? zei, was het te voorspellen dat ?la vache qui rit? zou volgen. Zo volgen er nog wat goedkope en voor de hand liggende grappen.
De bekende appel mocht niet aangeraakt worden, laat staan geplukt. De onschuldige Adam wordt vervolgens verkracht door Eva II die klandestien de appel toch heeft gepakt. De slang in de vorm van een grote flexibele luchtkoker met daarin één van de dames (heren) is op zich een goede vondst ook visueel. Er speelt zich vervolgens een onduidelijk gebeuren af rond de slang waarin iedereen een keer verdwijnt. Adam verliest in dit proces zijn onschuld en is vervolgens nog alleen maar gericht op zijn inmiddels voortdurend stijve wederom realistisch ogende dildo. en probeert alles uit wat maar een opening heeft tot zelfs een volgelhuisje.
Eva I is inmiddels zwanger hetgeen uitgebeeld wordt door een voorgebonden opgevulde bloemetjestas. Een huilbaby is al snel het resultaat. Het door merg en been gaande huilgeluid blijkt alleen te stoppen te zijn door orale hulpstukken waaronder de dildo en de voorgebonden nepborsten van Eva I. Hoewel het merendeel van het publiek regelmatig wist te lachen om de banale grappen, bleef ik achter met het gevoel dat ik naar een stuk heb zitten kijken dat een paar dronken vrienden die avond tevoren in elkaar hadden geknutseld.
16 Jun '04 - 13:00 | Hans | Festival | Nog geen reacties
Bericht uit Niemandsland 6
Opstopping op het kruispunt
Terugfietsend van de voorstelling Suver Nuver moesten we stoppen voor wat een file van fietsen leek te zijn. Het bleek een concert van De Bakfietsband die een plaatsje had gekozen midden op een kruispunt. Een swingend jazzy nummer was te horen van de vierpersoonsformatie met een ?op maat gezaagde? piano, vereenvoudigd drumstel, trompet en saxofoon, en dat alles op en naast een bakfiets. Het volgende nummer was weer heel anders: een theatraal voorgedragen verhaal dat muzikaal werd begeleid.
Zoals overal waar iets te doen is op Oerol groeide de kring met toeschouwers snel en het was voor de auto?s die langs het kruispunt moesten een hachelijke onderneming om niemand omver te rijden. De Bakfietsband trok zich van de verkeerschaos niks aan en speelde ijzerenheinig door alsof er niks aan de hand was. Erg leuk en zeker goed voor een aantal Oero?s (speciale valuta gedurende Oerol) in de vioolkist.
12:45 | Mieke | Festival | Nog geen reacties
Bericht uit Niemandsland 5
Overwintering op de Elvis Plak
Foto copyright Miwian/H
De Elvis Plak is de aansprekende naam van de theaterlokatie waar we Het Behouden Huysch van Toneelgroep Oostpool gaan zien. Een grote tent in een weiland onder aan de duinenrij bij het Heartbreak Hotel. Als het ?hek? open gaat krijgen we instructie om in een halve cirkel om de tafel heen te gaan staan die voor de tent buiten staat. Een ijzingwekkend gebrul klinkt uit de tent. Vijf mannen springen naar buiten en één voor één op de tafel waar zij ons uitleggen dat zij respectievelijk hun been, hun oren, hun ogen en hun tong verloren tijdens de barre overwintering op Nova Zembla. En dan worden we uitgenodigd in de tent om te zien hoe dat allemaal zo gekomen is.
We zien het zelfgebouwde Behouden Huysch waarin de Terschellinger zeevaarder Willem Barentz en zijn mannen overwinteren op Nova Zembla. Het schip is vastgevroren, de wind ijzig guur en buiten liggen de hongerige ijsberen op de loer. We zijn er getuige van hoe één voor één de mannen de pineut zijn om buiten te gaan kijken op de ijsschots of de dooi al inzet. Alle uitstapjes naar buiten van de mannen hebben fatale gevolgen dank zij de ijsberen ? van wie we af en toe een glimpje opvangen en het bloedstollend gebrul horen ? en de vrieskou die oren en ogen doet afsterven. Ondertussen wordt ons duidelijk dat zich aan boord een vrouw bevindt, de verloofde van één van de mannen die zich, als ketelbinkie Vink vermomd, bij de bemanning heeft gevoegd. Als het gesprek komt op hoeveel de mannen hun vrouw missen houdt Vink het niet langer en verraadt zij zich aan haar verloofde. Net op het moment dat kapitein Barentz het dissidente stel de deur uit wil zetten als voer voor de ijsberen zien we de zonnestralen door de deur naar binnen schijnen. Het dooit!!! Eind goed al goed bij deze geschiedkundig volstrekt onverantwoorde interpretatie van de gebeurtenissen uit 1596. De voorstelling was niet alleen professioneel en voorzien van fantastische muziek en lichteffecten maar ook nog eens vol vaart en originele grappen en woordspelingen. Wat eerst een slappe - zogenaamd dolkomische - klucht leek te gaan worden bleek een intelligent en snedige parodie op een echt oud-hollandsch drama waar we echt van hebben genoten.
15 Jun '04 - 13:00 | Mieke | Festival | Al twee reacties
Bericht uit Niemandsland 4
Straattheater
Eén van de leukste dingen van Oerol vind ik altijd het straattheater dat je overal op het eiland kunt tegenkomen. Dat begint met artiesten die bij de bootterminal het wachtend publiek vermaken. In Paradiso bij het Oerolvoorproefje (zie archief) maakten we al kennis met de Drie Naakte Mannen en met het Mobiele Naaiatelier. In Midsland is iedere dag de hele middag straattheater te zien. We zagen een man die op hilarische wijze de klassieke draaiende-schoteltjes-op-stokact deed, een vrouw die zes mannen zich liet uitkleden en als chippendales liet participeren in een act. Er was een vrouw met een massa zilveren hoepels en een koordanser die begeleid werd door een vrouw met een trekzak. Het publiek verzamelt zich steeds in een grote cirkel om de artiesten heen en daarna gaat de pet rond waarin royaal wordt gedoneerd door het enthousiaste Oerolpubliek. Het geheel wordt in Midsland gadegeslagen door de 25 poppen die kusntenaar Remi Polack in een zwevende voorstelling in de lucht boven de hoofdstraat en bij de kerk van Midsland hing.
14 Jun '04 - 14:14 | Mieke | Festival | Al vier reacties
Bericht uit Niemandsland 3
Vrouwen in Bad
Vrouwen in Bad van Hans Hof Ensemble gaat volgens de tekst in de Oerolgids over de wonderlijke symbiose die vrouwen hebben met hun badkamer. De wereld kan stil komen te staan zodra vrouwen zich daarin terugtrekken. De set is een podium in de buitenlucht met daarop vier badkuipen gedecoreerd met typische badkameraccessoires, badlakens en doeken die te drogen hangen. Er mocht niet gefotografeerd worden, maar we hebben toch een foto van de set kunnen bemachtigen. We hebben verder geen idee wat ons te wachten staat. Het wordt al meteen duidelijk dat beweging en dans de hoofdingrediënten zijn van de performance. Het optreden begint mysterieus en zit vol symboliek. Klassieke muziek en de stem van Maria Callas, afgewisseld met Oosters klinkende fragmenten met een zware beat, dragen bij aan het vervreemdende effect. Zo blijkt er in een van de badkuipen al een lichaam van een vrouw aanwezig te zijn, met hoofd en al gewikkeld in een satijnen doek, druipend en al alsof het een lichaam betreft dat al een tijd onder water lag. Met dit object wordt de gehele voorstelling gesold en de vrouwen dumpen dit lijf steeds bij een ander alsof het om een deel van zichzelf gaat waarmee ze even niet geconfronteerd willen worden.
De choreografie is van Maria Boll en de danseressen gaan met veel dynamiek goed tekeer op het inmiddels spekgladde druipende podium en in en en over de randen van de badkuipen. Er komt zo nu en dan wat tekst voor in het stuk, in het Italiaans, Spaans, Engels en ook in het Nederlands. Soms wordt er ook iets gezongen. Soms is het overduidelijk wat vrouwen zoal bezig houdt als ze zich in de badkamer teruggetrokken hebben, soms is de symboliek niet helemaal te doorgronden. Wat dan in ieder geval overblijft is een fascinerend boeiend visueel schouwspel dat op een fenomenale wijze wordt ondersteund door de muziekfragmenten (Wieb Gotink) en belichting (André Pronk).
Terwijl het publiek in de kilte van de avond met een extra trui, plaid of jas dit schouwspel gade slaat, staan de danseressen veelal naakt maar in ieder geval nat en druipend van het water op het podium. Op geen enkele manier is te zien dat ze daar last van hebben. Het publiek was na afloop laaiend enthousiast en de danseressen namen de ovatie van hun eerste optreden op Oerol dankbaar en stralend in ontvangst. Gedurende de hele week zal deze voorstelling s' avonds te zien zijn op Oerol.
14:00 | Hans | Festival | Al vijf reacties
Bericht uit Niemandsland 2
Een droom die uitkwam..
Hans vertelt altijd dat hij een droom had als jongentje.... muzikant worden. Hij is namelijk helemaal gek van muziek maar het talent om dat zelf te produceren was hem niet in de genen meegegeven. Maar gisteren, op Oerol in het Hoornse Bos is Hans definitief doorgebroken als muzikant. We deden de beeldende kunstroute die samengesteld is door een groep Friese kunstenaars die zich lieten inspireren door het thema ?grensgeschil?. Het meest indrukwekkend vonden wij een gigantisch web van draden die met behulp van doorboorde aardappels tussen de bomen gespannen was (van Chiel Kuijl), het Fuort-sjen-fuort waar de bomen je in de gaten houden (van Gerrit Terpstra) en de vijf deuren die ieder met een andere doorkijk geopend staan naar het landschap (van Lia Versteege). Foto?s die we maakten van die kunstwerken volgen later. Maar goed, terug naar Hans? debuut. Terwijl we aan het kijken waren naar een kunstwerk dat bestond uit silhouetten uit de tijd van Napoleon in het bos, startte er een voorstelling midden in dit kunstwerk van twee artiesten. Zij vroegen de hulp uit het publiek van twee mensen: een man en een maagd. Zonder aarzelen liep de man op Hans af en nam hem mee naar het ?toneel?. Zijn rol was de doedelzak te bespelen. De man vertelde hem kort hoe het moest en Hans blies er op los. De maagd werd gekozen uit het publiek en het kon beginnen. Hans moest op zijn doedelzak de performance openen. Alsof hij nooit anders gedaan had nam hij de zak onder zijn arm en begon te blazen. Een heel bijzonder geluid schalde door het bos tot groot plezier van de toeschouwers. Nadat de act was beëindigd namen Hans en ?de maagd? de hulde van het publiek als echte professionals in ontvangst. Zo zie je maar weer, geef nooit je droom op. Er kan altijd een moment komen dat je onverwachts kunt doorbreken zoals Hans gisteren deed in het Hoornse Bos.
13:34 | Mieke | Festival | Al negen reacties
Bericht uit Niemandsland 1
Ja we zijn op Oerol en we zouden daar regelmatig wat van laten horen. Oerol moet je meegemaakt, ervaren hebben, om te weten wat dat omvat.
Het eiland Terschelling dat 4.500 eilanders telt, krijgt plotseling circa 50.000 Oerolgangers erbij. Het festival telt ongeveer 50 betaalde acts en een groot aantal straattheater-acts, die eenmalig of meerdere malen per week een voorstelling geven. De voorstellingen zijn over plus minus 40 locaties over het gehele eiland verdeeld. Om te weten hoe je aan kaartjes kunt komen moet je minimaal een halve ingewijde zijn. De centrale locatie voor kaartverkoop bevindt zich op het midden van het eiland en heeft de kenmerkende naam De Westerkeyn, een locatie op een weiland tussen de bossen. Een soort nederzetting met allerkei kramen, een podium en terrassen, waaronder een fonteintent, bekend bij Paradebezoekers. Bij binnenkomst krijg je 'familiekaarten' met een voor- of achternaam er op die er voor zorgen dat niet iedereen tegelijk bij de kassa?s verschijnt maar de belangstellenden per familie aan het kaartloket terecht komen. Je kunt er Euro?s wisselen voor Oero?s en een 11-ritten plaskaart (plaspartout) kopen, erg in trek bij de dames. De voorstellingen staan op een groot bord dat regelmatig bijgewerkt wordt door iemand die daar een ladder bij nodig heeft. Als hij een vermelding 'max? erbij plaatst weet je dat het maximale aantal kaartjes in de ?voorverkoop? zijn verkocht. De resterende 30% kaartjes kunnen alleen op de dag zelf nog gekocht worden. Daarvoor ga je weer in de rij staan. Dat is ook iets waar je aan moet wennen want voor alles sta je in de rij. Bij de boot, bij de fietsenverhuur, bij het pinnen, bij één van de spaarzame supermarkten.
Een fiets is onmisbaar het grootste deel van de bezoekers verplaatst zich op deze manier. Wij hadden vooraf fietsen gereserveerd, maar onze vrienden kregen na lang wachten ATB crossfietsen toebedeeld. Alle ander fietsen waren al weg. Aan restaurantjes is er geen gebrek op Terschelling, en gelukkig was er naast Hessel, waar de keuken al dicht was een Tapas restaurantje. In tegenstelling tot vorig jaar hebben we voor de meeste voorstellingen kaartjes kunnen bemachtigen. De eerste voorstelling ?Vrouwen in bad? die we gisterenavond op een podium buiten zagen, was zeer zeer bijzonder. Daarover later meer.
13 Jun '04 - 10:22 | Hans | Festival | Al zeven reacties
OEROL
Het bijna weer zover. Vrijdag begint het Festival Oerol. Het eiland Terschelling zal volledig in het teken van dit Festival staan dat een week duurt. Wij gaan er ook dit jaar weer naar toe. Over het hele eiland theater, muziek, kunst, en vooral een fijne sfeer. Jammer dat de 'kunstroute' er dit jaar niet is. Deze route, vorig jaar gesponsord door Dayzers kon je het beste per fiets volgen, waarbij je van de ene in de andere verbazing viel. Bovenstaande foto is daar een voorbeeld van. Een serie van deze objecten waren al van verre te zien in het duinlandschap en bewogen in de wind. Vorig jaar maakten we samen zo'n 1000 foto's. Ook dit jaar zullen we weer veel foto's maken, waarvan we er een aantal hier zullen laten zien.
Wie gaat er nog meer naar Oerol??
09:03 | Hans | Festival | Al vier reacties
twee reacties
Ja Nijntje, Na het Pentagon, Coca Cola en Micro$oft waren wij kennelijk aan de beurt. ;)
Tja ze worden steeds gemakszuchtiger die Hackers. In plaats van een uitdaging te zoeken hacken ze alles wat ze toevallig tegen komen. Maar ja wat moet je als je 15-16 bent en je wordt steeds gepest op school. Dan ga je maar hacken.”;}}}
Gehacked nog wel! Hoe durven ze!
Nijntje (E-mail ) (URL) - 24-06-’04 12:13