Eternal Sunshine...
12 10 04 - 23:48
Mieke zei: Ga je mee naar de film Eternal Sunshine of the Spotless Mind? Ik zei: wat? Wat een onmogelijke titel!! De titel is afkomstig uit het gedicht 'Eloisa to Abelard' van Alexander Pope (1688-1744) over een gepassioneerde, geheime liefde. Dit gedicht werd eerder ook gebruikt in "Being John Malkovich". Nu vertrouw ik de keuze van Mieke wel, dus lang hoefde ik er niet over na te denken. Wederom in het al eerder genoemde Utrechtse Louis Hartlooper Complex, waar de films volgens een oude traditie ingeleid worden.
Het thema van de film?: Stel je voor dat je net een leuke relatie hebt opgebouwd en dat je geliefde jou in een impulsieve bui uit haar herinneringen laat wissen door een nieuwe geavanceerde techniek. Dit gegeven sprak regisseur Michel Gondry enorm aan! Fransman Gondry beter bekend als regisseur van videoclips van namen zoals Bjork, The Chemical Brothers en Massive Attack heeft zich als regisseur van een complete speelfilm hiermee zeker bewezen. Het is een zeer knap geconstrueerd verhaal, dat zonder dat je het weet begint bij de hernieuwde kennismaking (nadat hun geheugen gewist is) van Joel (Jim Carrey) en Clementine (Kate Winslet). Een vreemd idee! net zoiets als je elkaar al meegemaakt hebt in een vorig leven zonder het te weten. Als je dan al ruimschoots in de film zit blijkt dit de introductie te zijn geweest en verschijnen de inleidende titels. Daarna grijpt het verhaal terug naar het moment dat Clementine haar geheugen heeft laten wissen en Joel niet meer herkent. Joel besluit bij hetzelfde instituut ook zijn geheugen te laten wissen zodat ook hij Clementine kan vergeten.
Wat dan volgt is een complexe situatie van Esscheriaanse lagen die door elkaar heen lopen, elkaar overlappen en weer bij het begin terug komen. Joel bevindt zich op een bed met een helm op zijn hoofd terwijl een programmeur zijn geheugen aan het wissen is. Hij bevindt zich ook in zijn hoofd en ziet zichzelf op bed liggen. Hij is ook in zijn herinneringen en maakt daarin weer contact met Clementine. Hij krijgt spijt van zijn besluit om zijn geheugen te laten wissen en probeert samen met Clementine te ontsnappen aan de programmeurs. Om te kunnen ontsnappen verplaats hij zich samen met Clementine ook in herinneringen van jeugdsituaties, waarin hij om beurten groot en klein is. Je moet er goed met je aandacht bij blijven om dit alles te kunnen blijven volgen.
Het klinkt allemaal heel technocratisch, maar wat de film mooi maakt is dat de romance tussen de twee hoofdrolspelers die elkaars tegenpolen zijn zich afspeelt tussen verlangen en weerstand, waarbij ze elkaar afwijzen en aantrekken en uiteindelijk toch op elkaar aangewezen (willen) zijn. De acteerkwaliteit en kwetsbaarheid van de hoofdrolspelers draagt het ingewikkelde concept en maakt het een aangrijpende lovestory. De song 'Everybody's Gotta Learn Sometimes' aan het eind gezongen door Beck is hierbij wel heel toepasselijk.
DVD kopen?
Eternal Sunshine Spotless Mind
Michel Gondry
tien reacties
Ik ga vanavond naar die film. Ik ben heel benieuwd. Sommige mensen zeggen dat je hem twee keer moet zien om hem goed te begrijpen. Zoals jij hem beschrijft lijkt het me wel vrij ingewikkeld.
Maaike - 13-10-’04 09:32
ik had er ook van gehoord en zoals ik het nu van je lees, wil ik m ook zien!
hanneke (URL) - 13-10-’04 18:47
Je zou er alleen al voor het nummer aan het einde (origineel toch van de Corky’s?) naar toe gaan. 
@Hanneke Ja doen je krijgt er geen spijt van
@IngKey klopt! alleen schrijf je dat niet anders Corky’s???
@Ingrid Ha jij hebt ‘m al twee keer gezien! Ja leuk he die site van Lacuna: http://www.lacunainc.com/
Denk alleen dat je de film gezien moet hebben om het te waarderen.
Hans (E-mail ) (URL) - 13-10-’04 22:59
Jah een geweldige film heb er zelf ook van genoten. One of a kind! Vond haar! geweldig…
Davis (E-mail ) - 13-10-’04 02:01