11 september 2001
11 09 06 - 15:00
Ik weet nog goed waar ik was. Ik liep over de gang in het hoofdkantoor van een opdrachtgever toen ik aangeschoten werd door de directiesecretaris. Deze man stond bekend om zijn vele nauwelijks leuke practical jokes en zijn bizarre en bijzondere gevoel voor humor. Hij vertelde een verhaal over vliegtuigen die de Twin Towers in New York waren binnen gevlogen. Ik dacht: "ja hoor, vast!" en haalde mijn schouders op waarna ik mijn weg vervolgde door de gangen. Bij ander personeel van het hoofdkantoor was ook niks te merken van een wereldcrisis dus ik dacht echt dat het weer zo'n vervelende grap was. Later heb ik keer op keer die beelden gezien en nog kan ik bijna mijn ogen niet geloven als ik nu vijf jaar later die filmpjes opnieuw zie.
Op de achtergrond hoor ik de televisie die uitzendt hoe de namen worden voorgelezen van de mensen die 9/11 niet overleefden...
zes reacties
Het was vreselijk. Alleen waarom heeft iedereen het er steeds over waar hij/zij op dat moment was? Het enige gepaste antwoord moet toch zijn: Gelukkig niet daar?
Petra (URL) - 11-09-’06 20:51
@ Petra: Dat is omdat iedereen zich nog zo goed het moment kan herinneren dat je dat hoorde en zag. Dat is omdat het zo verschrikkelijk veel indruk heeft gemaakt dat zelfs de geur op die gang nog in mijn neus komt als ik er over praat. Die herinnering heeft heel veel dimensies.
Mieke - 12-09-’06 00:33
ik heb gisteren weer ademloos naar de documentaire op sbs gekeken. waar ik was weet ik ook nog, mijn jongste zoon(tje) ophalen bij een amerikaans gezin. moeder stond te huilen voor de televisie. het was mooi weer. gek dat dat je ook nog bijblijft.
wies (E-mail ) - 12-09-’06 17:48
ja, dat is ??n van de weinige momenten waarvan ik nog weet waar ik was
en volstrekt surrealistisch inderdaad
zeppo (URL) - 25-09-’06 12:42
Het staat gewoon nog in mijn geheugen alsof het gisteren pas gebeurd is. Volgens mij vergeet je zoiets nooit.
V@nM@n (E-mail ) (URL) - 11-09-’06 18:45