Home Miwian Weblog

Aflassen

De doelmond is een vijver, de lijnen zijn sloten. Het regent dikke druppels en ik ren van de halte van de sneltram naar de kantine. Alleen ome Co is er. Staand achter de bar drinkt hij een kop koffie en leest een grote, gekleurde krant. 'Afgelast, jongen,' zegt hij terwijl hij zijn krant dichtvouwt. Radio en televisie zegt hij en wijst naar de regen.
'Koffie?' Hij gebaart dat ik moet gaan zitten. 'Gratis.'
Hij schenkt voor me in en ik accepteer. De koffie is slap en warm.
'Gaat lekker, hè.' Hij begint een lang verhaal. Ik versta de woorden: goals, kampioen, Rap en Eusebio. Hij eindigt met een vraag over Eusebio.
'Eusebio? Goed, heel goed,' zeg ik. Het is een naam van vroeger, van radioverslagen en van doelpuntrijke wedstrijden, waar oude mannen in de schaduw van een boom over praten. Nog steeds. Omdat vroeger alles beter was. Eusebio is de Afrikaan die sterker was dan alle Europeanen bij elkaar, beter dan Pélé want die is wel zwart maar kwam niet uit Afrika. Hij is voor oude mannen wat Weah en Eto'o voor ons zijn.
Ik hoef hem niet te verstaan om te weten wat hij zegt; oude mannen zijn overal hetzelfde: 'Eusebio sprong een meter in de lucht als hij schoot. Wat een kracht. Paf! En snel! Snel! Ik weet nog dat Ajax tegen Benfica speelde. Man, man wat een wedstrijd. Eerst hadden ze daar gewonnen met drie-één en toen verloren ze thuis met drie-één. Er was toen een beslissingwedstrijd, dat had je toen nog. En die heeft Ajax toen gewonnen. Die wedstrijd heeft me een jaar van mijn leven gekost. Mijn god, wat een wedstrijd. Het spel ging op en neer.'
Ik drink mijn koffie en denk na over wat ik straks ga doen. Ik wil wachten om te zien of Leolo nog komt. Zou hij nog komen? Hij zal wel weten dat er geen voetbal is. Hij weet dat soort dingen. Nu is mijn strippenkaart nog geldig. Ik kan in de sneltram stappen en naar zijn huis gaan, dan tref ik hem daar. Ik vertel hem dat hij niet hoeft te komen. We kunnen praten over Rap, in alle rust. Ik zeg hem wat me dwarszit, hij luistert en hij lost mijn problemen op. En daarna ga ik naar Aleida om het cadeau te geven.

Naar het begin -    Doe mee -    Lees verder >>