Pepermuntje?
09 03 06 - 15:26
Iedereen komt wel eens mensen tegen met een slechte adem. Meestal is dit niet zo'n heel groot probleem omdat je over het algemeen niet dicht genoeg bij iemand komt om er echt last van te hebben. Is het iemand die je na staat (letterlijk en figuurlijk) dan is het hopelijk van tijdelijke aard en ligt het natuurlijk voor de hand diegene er even op te wijzen. Als het iemand is die je niet goed kent maar die zich wel in je buurt ophoudt is het bij de hand hebben van een pepermuntje of een keelpastille een optie. Want ik vind het toch wel lastig om een relatieve vreemde te melden dat zijn/haar adem onprettig ruikt of erger. Hetzelfde geldt trouwens voor okselgeurtjes of heftige zweetvoeten. Hoe los jij zoiets op?
Op de foto hierboven het gebitje van één van de beren uit Dierenpark Amersfoort die probeerde mijn hand te pakken. Gelukkig voor mij zat er glas tussen (klik voor groter).
zeven reacties
Ik heb inderdaad altijd iets van fishermens bij me… Vooral als je samen muziek maakt kun je niet zomaar afstand nemen. En als ik ingehuurd ben bedenk ik me wel twee keer voor ik er iets van zeg.
Petra (URL) - 09-03-’06 16:24
@ Tja, wiens brood men eet dienst woord men spreekt. Maar een pepermuntje kan altijd, toch?
Edwin - 09-03-’06 18:39
Dat doet mij denken aan enkele leraren op de middelbare school. Die koffiegrafluchten deden je twijfelen of je echt wel hulp moest inroepen voor de opgave die je niet begreep.
Het pepermuntje lijkt mij een goed middel. Eerst spontaan zelf een pakken en vervolgens uit beleefdheid de rol aanbieden.
Martijn (URL) - 09-03-’06 21:29
Ik zeg zoiets nooit. Wel probeer ik met bekenden het gesprek die richting op te sturen en zeg het dan.
Renesmurf (URL) - 09-03-’06 22:22
Ik los het meestal op door letterlijk afstand te nemen. Zelfs bij dierbaren heb ik er moeite mee om er iets van te zeggen. Het is echter wel zo storend dat je het bij die personen altijd blijft onthouden.
brigitte (E-mail ) (URL) - 09-03-’06 15:58