Dreigende diepte
27 12 05 - 18:43
Er ligt hier een wit laagje over de wereld. Niet echt een pak maar een dun laagje. Het heeft vannacht ongehoord gestormd en de gordijnen hingen heftig te klapperen voor het open raam. Ik heb nog even getwijfeld of ik een extra deken zou gaan halen maar in de overwegingen die daarmee te maken hadden (warm in bed en koud er uit) ben ik kennelijk toch in slaap gevallen. Het is ook bar koud vandaag. Gelukkig had ik nog het thermisch ondergoed ingepakt dat ik voor mijn laatste skivakantie aanschafte dus kou lijden hoef ik niet. Hans daarentegen heeft het constant koud en is nauwelijks herkenbaar met zijn muts op en een sjaal tot over zijn neus.
Vandaag zijn we eerst even naar Kampen gereden, het St. Tropez van het noorden. Dat is ook wel te zien aan de winkels die daar zijn zoals Louis Vuitton, Armani, Swarovski, Hermès, Prada en ga zo maar door, allemaal gevestigd in een typisch Sylter pand met rieten kap. Daarna hebben we het oosten van Sylt bekeken en zijn we o.a. geweest aan het puntje waar de Hindenburgdamm begint die Sylt met het vaste land verbindt. Over die dam loopt die spoorlijn waar ik al eerder over schreef. Aan de oostpunt is ook het Morsum Kliff (foto's links en midden, klik voor groter), weer zo'n hoog boven het strand en water uitstekend klif. Met de rode aarde, de witte sneeuw en dat alles beschenen met een laagstaande zon een prachtig plaatje. Die Duitsers zijn heel netjes en alles is hier heel goed verzorgd dus er loopt een soort wandelpad naar het Morsum Kliff bestaande uit allemaal houten vlonders die zacht glooiende trappen vormen door het duinlandschap. Alleen op het klif zelf waren geen vlonders dus daar was het hier en daar best glad. Op een bepaald moment hield ik het voor gezien toen er een heel smal stukje was waar je overheen moest met naast je de diepte. Dat is niks voor mij met mijn hoogtevrees. Maar Hans draafde er onbevreesd langs en kon om de hoek van het klif de autotrein fotograferen in het landschap (foto rechts, klik voor groter).
Vlakbij de ingang van dit natuurgebied lag een chic hotel waar we een glas glühwein namen. Typisch zo'n hotel waar oud geld de feestdagen doorbrengt en al jaren achtereen. De hele familie aan een verlate lunch allemaal in hagelwitte blouses en overhemden. Grote bokalen wijn en kunstig opgemaakte gerechten. Daar hoef je niet te wachten op de bediening want als je maar even kikt staat er een zeer correcte dienster aan je tafel. Dat wij verder geen gebruik wensten te maken van de uitgebreide kaart werd met een knikje geaccepteerd. Wij gingen boodschappen doen bij de SPAR.
Wordt vervolgd...
acht reacties
Jullie zaten toch niet in jullie auto die ook op zo’n wagen stond he!!! Ik denk dat ik dat mooi niet had gedaan.
sabdesigns (URL) - 30-12-’05 23:32
Bar, boos en guur. Maar zo te zien prachtig. Een vakantie in de winter heeft ook wel wat.
V@nM@n (URL) - 27-12-’05 19:47