Tenority: Lew Tabackin & Don Braden in het Bimhuis
05 12 05 - 12:15
Lew Tabackin is voorlopig mijn nieuwe saxofoon-held! Wat een man, wat een persoonlijkheid en wat een intensiteit! Het raakt mij als muzikanten authentiek zijn en daarnaast compromisloos in hun spel. Lew is zo iemand. Afgelopen vrijdag vond hij met behulp van collega-tenorsaxofonist Don Braden en het Rein de Graaf Trio in het Bimhuis de sax opnieuw uit.
Inventief, creatief, energiek, het is allemaal van toepassing. Overtuigend vanaf de eerste noot. Dat had ik in eerste instantie minder met Don Braden. Die kwam wat mij betref later pas goed uit de verf, met als hoogtepunt zijn vertolking van de ballad 'The Nearness of you'. Tabackin is een man die zijn hele wezen in zijn spel gooit, uitdaagt, duelerend met Braden of met drummer Erik Ineke en uiteindelijk toch weer harmoniseert. Het spontane vraag-en-antwoord-spel tussen de twee tenoristen was fenomenaal. Terwijl bas, piano en soms ook drums af en toe gas terug namen gingen de saxofonisten door, zonder de connectie met het nummer harmonisch en ritmisch kwijt te raken. Veel improvisaties en experimenten met de melodielijn om daarna elkaar een beetje uit de tent te lokken. Alles wat je met twee saxen kon doen kwam aan bod. Het gaf een kick en het aanwezige publiek ging regelmatig uit hun dak.
Het spel van Tabackin genereert zoveel voelbare energie dat zijn eigen lijf er nauwlijks raad mee weet. Hij zwaait dan met zijn benen of stampt met zijn voet op de grond. Leuk en charmant om te zien! Behalve een gigant op de sax is hij ook een begenadigd dwarsfluitspeler, met een geheel andere muzikale persoonlijkheid. Wederom expressief maar ook ingetogen en meditatief, met een meer oosters karakter. Een hoogtepunt was Lews intepretatie van het liefelijke 'Sunset And The Mocking Bird' dat Duke Ellington voor Queen Elizabeth schreef. Lew groeide op in Philadelphia en was aanvankelijk geïnspireerd door John Coltrane. Later ontwikkelde zijn 'Hard Bob'-stijl zich meer in de richting van Sonny Rollins, Don Byas, en Ben Webster. Hij speelde samen met Maynard Ferguson, The Thad Jones-Mel Lewis Orchestra, Joe Henderson, Elvin Jones, and the Tonight Show Band en anderen. Na zijn huwelijk met de Japanse jazzmuzikante Toshiko Akiyoshi, heeft hij ook veel in Japan getoerd.
De eerste set duurde maar liefst een uur en vierentwintig minuten en de tweede set ruim een uur. Begeleiding door Rein de Graaf (p) Eric Ineke (d) en Marius Beets (b) (Marius is maandagavond te zien bij NPS Jazz als begeleider van Ilja Reijngoud).
Gespeeld twee keer 5 nummers, waaronder o.a. Stepped out of dream, Speak Low, Billy's bounce, I remember you, Good Bait blues, The nearness of you en Rhytm. Wat mij betreft hoort dit optreden bij de concerten top drie van dit jaar!
Lew Tabackin site
CD kopen?
Lew Tabackin
Geen reacties
