Morna Fado - Fernando Lameirinhas

03 12 05 - 02:11

 
 

In 1975 hoorde ik voor het eerst van Fernando Lameirinhas die toen met zijn band Sail Joia een hit had met het swingend nummer Amsterdão. Daarna verloor ik hem lang uit het oog totdat ik via een dierbare vriend weer in aanraking kwam met deze Portugese Nederlander. We schreven eerder over het jubileumconcert in Carré van Fernando Lameirinhas en gisterenavond bezocht ik het programma Morna Fado in het Beauforthuis.
'Morna Fado is een voorstelling over de schoonheid van de melancholie, saudade en sensualiteit van Portugal en de Kaapverdische eilanden, gecombineerd met de sterke, onderliggende hartslag van het oeraardse Afrika', zo lees ik op de flyer. Het programma wordt normaal gespeeld door een kwintet maar gisterenavond door een trio waarin Fernando Lameirinhas wordt bijgestaan door zijn broer Antonio Lameirinhas op basgitaar en Juan Pablo Dobal op de vleugel. Het Beauforthuis past Fernando Lameirinhas als een handschoen en omgekeerd en dat heeft te maken met sfeer. Fernando is niet alleen een bevlogen artiest die met zijn mengeling tussen fado en allerlei andere muziekstijlen iedereen weet te bekoren maar hij is ook nog eens een beminnelijke theaterpersoonlijkheid die met zijn charmante performance meteen in contact is met het publiek. We kregen een gevarieerd programma voorgeschoteld met nummers van anderen en eigen composities van Lameirinhas oftewel zoals één van zijn nummers heet 'Meo Fado'. Fernando zegt daarover dat het er niet zoveel doet of het echt traditionele fado is of niet, als het maar uit het hart komt dan mag het ook wel een eigen variant zijn (mìjn fado). Toch kwamen er ook verschillende traditionele fadonummers langs zoals 'Amalia' (over de koningin van de fado Amalia Rodrigues), het sensuele 'Sodado' en 'Rosinha', over het Portugal van Fernando's jeugd waarin een jongen op afstand hunkert naar het meisje Rosinha dat op straat citroenen verkoopt.
Saudade (heimwee) is een thema dat als een rode draad in het programma verweven zit. Fernando geeft lachend toe dat de Portugezen daar nooit genoeg van kunnen krijgen en daarom zijn fado en heimwee zo met elkaar verbonden. Naast alle nummers over de saudade gaat 'Lusitano' ook over de vraag wie ze nou eigenlijk zijn, die Lusitano's oftewel de Portugezen. Het prachtige nummer 'Sol e Solidad' (dat gaat over het land Portugal) door Fernando op zijn jubileumconcert gezongen samen met Trijntje Oosterhuis. is het eerste nummer waar het publiek zachtjes meezingt: 'Oh weemoed, trots en eenzaamheid'. Dat meezingen zal in het tweede gedeelte van het programma nog vaker gebeuren. Het bijzondere vond ik dat het publiek moeiteloos aansluit bij de sfeer van het concert en op sommige momenten een bijna intiem koor vormt, gedirigeerd door een gepassioneerde Lameirinhas.
Fernando Lameirinhas is niet alleen zanger maar ook componist en maakte veel nummers zelf. Prachtig vond ik 'Vondelpark' (over zijn vriend, die directeur was van het Vondelpark Openluchttheater en er nu niet meer is) en ook 'Misterio da Vida' (over het mysterie van het leven) en 'Bate Coração' (over het kloppen van het hart en hoe vanzelfsprekend we dat vinden). Met name dat laatste nummer swingt de pan uit en biedt pianist Juan Pablo Dobal gelegenheid om te laten zien wat hij kan en dat is nogal wat! Je kunt merken dat de drie vaak met elkaar gespeeld hebben. Ze voelen elkaar feilloos aan en zijn perfect op elkaar ingespeeld, zelfs als ons verteld wordt dat het improviseren is bij een bepaald nummer.
Met een daverend applaus beloont het publiek de drie musici die niet lang wachten op de koude gang voordat ze terug komen voor de toegift. En de wens van het publiek komt uit als Fernando het prachtige Abraçe-me zingt. Menigeen houdt het niet droog, zie ik uit mijn ooghoek terwijl ik zelf ook met een brok in mijn keel zit. De toegift wordt afgesloten met het vlotte en vrolijke 'Amizade'.
Wat een heerlijk concert en wat een geweldige musici! Het kan bijna niet anders of je komt er met een goed gevoel vandaan omdat deze muziek en deze mensen je weten te raken en je ondanks de soms treurige thema's van de muziek toch op de één of andere manier blij maken. Dikke rijen vormden zich dan ook voor de koffer met CD's die op het podium staat te wachten op kopers tot Fernando komt om de CD's te igneren.
Ga het zien dit programma want het komt nog op verschillende plaatsen (zie de speellijst). Vanavond spelen ze bijvoorbeeld in de Purmaryn in Purmerend. Overigens, voor de lezers van het Gezinsblad van 23 november j.l. die abusievelijk de verkeerde foto bij het interview met Lameirinhas aantroffen in het blad, klik even op de foto's hierboven, dit is hem echt!

Geïnteresseerd in CD en DVD?
Bestel de CD:
Alegria Do Triste
Fernando Lameirinhas

of reserveer de DVD:
Fernando lameirinhas-live in car

vier reacties

brigitte

Klinkt wel goed. Misschien ook wel iest voor mij.

brigitte (E-mail ) (URL) - 03-12-’05 10:04
marieke

Wat blijft het toch een prachtig nummer. Ik houd het er niet droog bij, hoor! En bedankt voor het linkje: ik heb de DVD gereserveerd. X

marieke (E-mail ) (URL) - 03-12-’05 12:39
Mieke

@ Marieke: X :-)

Mieke - 03-12-’05 13:07
Nicole

Kijk ook eens op weblog Vak Finders (http://rolffinders.web-log.nl) Staat prachtige recensie op van Abril van Cristina Branco. En nog een verhaal over haar. Zong ook ooit met Blof. En hoe!

Nicole - 11-12-’07 13:48


(optioneel veld)
(optioneel veld)

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.