Voor dag en dauw
04 10 05 - 10:55
Jaren geleden heb ik ooit een jaartje of twee golf gespeeld. Nou ja, les gehad en op ons negen holesbaantje in het dorp 'rondjes gelopen' maar ik ben nooit zo ver gekomen dat ik het GVB (Golf Vaardigheids Bewijs) heb gehaald. Al jaren loopt er een afspraak met vriendin E. om het golfen weer op te pakken want zij is net zoals ik begonnen maar nooit echt doorgebroken zal ik maar zeggen. Iedere keer als we elkaar bij AH tegenkwamen dan zeiden we: "binnenkort gaan we". Dat hebben we jaren volgehouden tot onlangs toen E. zich erop betrapte dat ze toen ze mij zag wilde omkeren, bang om herinnerd te worden aan onze afspraak. Toen ze me dat vertelde besloten we dat het nu echt tijd was voor onze wedergeboorte op golfgebied. Vanmorgen om half negen was het zover en hadden we een les geboekt van een uur voor twee personen. Ik had gisteren al mijn spullen tevoorschijn gehaald en afgestoft maar verder had ik geen idee meer hoe het ook al weer ging.
R., de 'pro', had geduld met ons en ging de situatie met de goede portie humor te lijf. En binnen een half uur wisten we weer wat een pitch was en een chip en ook wanneer je welke slag gebruikt. De toepassing liet nog hier en daar te wensen over maar ergens in het spiergeheugen werden wat celletjes langzaam wakker. Daarna gingen we nog een half uurtje naar de driving-range om daar te slaan. Eerst met de P en daarna met de 7 en de 5-club. De combinatie houding en swing is van cruciaal belang, zo herinnerden we ons al weer snel en een goede houding is van groot belang met name voor de richting waarin de bal verdwijnt.
Pffft, het viel niet mee al viel het ook zeker niet tegen. Af en toe kwamen er echt goede slagen uit die kaarsrecht de 125 meter haalden. De bestendigheid is echter nog ver te zoeken. Daarvoor moet het spiergeheugen echt nog verder worden wakker geschud. Maar wat ik wel meteen weer helemaal voelde hoe heerlijk het is om 's morgens in de vroegte in het herfstzonnetje voor dag en dauw een paar emmertjes ballen weg te slaan. Dat gaan we vaker doen, hebben we afgesproken dus volgende week woensdag weer! En tot die tijd werken aan het individueel huiswerk dat we van de pro hebben meegekregen.
zeven reacties
@ Chantal: nee, dat wordt inderdaad lastig. Maar het heerlijke is vooral het buiten zijn en dat kun jij – ook in een rolstoel – natuurlijk wel. En het is hier stralend mooi weer.
Mieke - 04-10-’05 12:15
Huiswerk, ik hoop dat dat goed gaat met al die glazen en ramen in de buurt
V@nM@n at Work (URL) - 04-10-’05 12:45
@ VanMan: er zijn niet al te veel huizen daar. Het ligt aan de rand van ons dorp en ik herinner me nog wel dat je in geval van nood heel hard FORE moet roepen: Flying Object Reaching Earth. 
Ik heb jaren geleden eens een “clinic” gedaan en het zal mijn sport nooit worden, kwam ik daar al achter.
brigitte (E-mail ) (URL) - 04-10-’05 11:58