Jazz Middelheim Dag 3: Toots-dag

14 08 05 - 21:14

klik foto voor vergroting
Uri Caine die mij de vorige dag nog met zijn Bedrock Trio imponeerde kon mij 'solo' nauwelijks boeien. Erg knap wel wat hij op de piano presteerde maar het raakte me niet echt; veel verwijzingen naar de Amerikaans standards, flarden ragtime maar ook wat klassieke verwijzingen, stukjes Beatles en van alles en nog wat.
klik foto voor vergroting
Van geheel ander karakter was de muziek en het pianospel van Nathalie Loriers en het Chemins Croisès Quintet. Heel ingetogen, verstild en met veel zorg brengt zij een combinatie van jazz en exotische elementen uit de wereldmuziek. Haar spel is heel subtiel met een mooi rond toucher veel ruimte voor stilte tussen de noten en veel ruimte voor haar muzikanten. In de zaal is het muisstil en het intieme sfeertje wordt nog versterkt door Loriers die steeds opstaat vanachter haar piano en staande voor het publiek vertrouwelijk de nieuwe stukken inleidt. Haar Quintet bestaat verder uit: Gianluigi Trovesi (klarinet), Karim Baggili (Ud), Tony Overwater (bas), Joël Allouche (drums).
Set 3 draait om saxofonis Erwin Vann. Het unieke saxgeluid van Vann viel me al op tijdens de soundcheck. Het deed me een beetje denken aan de Noorse saxofonis Jan Garbarek, flarden mistige soundscapes die ijl wegsterven en weer aanzwellen, weemoedig en wanhopig soms. Naarmate de set vordert wordt het spel van Vann experimenteler en verlaten mensen de zaal. Zijn groep bestaat verder uit: Jozef Dumoulin (elektrische piano, electronics, Michel Hatzigeorgiou (basguitaar), Dré Pallemaerts, (drums en computer).
Hoofdact van deze dag is het Toots Thielemans Quartet. Toots heeft veel gespeeld met pianist Kenny Werner en ik begreep uit zijn woorden dat de Middelheim-organisatie speciaal voor hem Werner en de andere muzikanten (Scott Colley op bas en Antonio Sanchez op drums) uit New York overgevlogen heeft (waarvoor hij dankbaar was). Tijdens de soundcheck had ik al gezien dat dit een formidabel kwartet zou zijn en dat was het! Wonderlijk hoe rasmusici zonder woorden met elkaar communiceren en elkaar verbazingwekkend snel aanvoelen en op elkaar ingespeeld raken. Toots was weer in zijn element en genoot zichtbaar van zijn medemuzikanten. Daar had hij ook alle reden toe want drummer Antonio Sanchez is de beste drummer die ik ooit zag! Ik heb het al eens eerder gezegd maar op de een of andere manier wordt een concert van Toots een bijna religieuze ervaring en je voelt het respect en de bewondering van de tot aan de nok gevulde zaal alleen maar groeien. Als zij dan ook nog Going to Sebastian (Bach) van Chick Corea spelen is de devotie compleet. Toots zelf blijft er zoals gewoonlijk heel bescheiden onder en vertrouwt het publiek toe dat hij blij is dat hij de energie nog heeft om te kunnen spelen. Hij zou niet anders kunnen. Ik hoorde dat hij zelfs een mondharmonica op het nachtkastje heeft liggen. Maar ja het is eenvoudiger om bij het ontwaken naar een mondharmonica te grijpen dan naar een contrabas.

drie reacties

brigitte

Die laatste opmerking is wel komisch :). Ik zou Toots ook nog wel eens Live willen horen spelen. Er is geen betere.

brigitte (E-mail ) (URL) - 14-08-’05 22:09
Annelies

Wat een geweldige foto. Ik kan het niet helpen, maar op de uitsnede lijkt het net alsof hij een cello bij zich heeft. Pas op het origineel en door je verhaaltje zag ik dat het een contrabas is die op de achtergrond staat.

Annelies (URL) - 14-08-’05 23:24
Downer

Schitterende foto van Toots :-) Ik dacht er meteen aan dat ik hem nog ‘van zand gemaakt’ op de foto heb, hij staat op Flickr, met linkje naar jouw foto.

Downer (URL) - 15-08-’05 17:18


(optioneel veld)
(optioneel veld)

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.