Bas-Oha

11 05 05 - 00:01


Mijn bijdrage voor DiDi met het thema verdriet is dit gedicht van Herman de Coninck (Bas-Oha IV).
De foto maakte ik onlangs bij de entree van het gloednieuwe Muziekgebouw aan 't IJ.

Regen en tegelijkertijd een zich woest en fel
daardoorheen vechtende zon: ?Kermis in de hel?
noemden wij dat. Maar dan is het nu verdriet
in de hemel: zon in nevel, je weet niet wat je ziet.

Natuurlijk was verdriet altijd al half opgewekt
het is wat vrijkomt en weggaat, oud zeer,
vochtigheid die uit de dingen trekt.
En dan zeker verdriet in de hemel, heimwee

omdat alles zo eeuwig is. Heimwee naar nu.
Alles wordt er wakker van, wil nog eens heel hevig zijn,
en dan voorbij. Het scherpstellen van de pijn.

Flash. Genadeloos geluk. En de genade van vergeten
en vergelen. Licht heeft de kleur van
naar het licht geheven witte wijn.

Herman de Coninck

drie reacties

Hans

Ook Mieke weer dank voor je mooi gevonden gedicht:-)

Hans (URL) - 11-05-’05 15:33
GeeSpot

prachtige De Conink!

GeeSpot (URL) - 11-05-’05 18:07
brigitte

Mooi gedicht hoor. Ik wist even niet meer wat ik met die verdrietige thema aanmoest.

brigitte (E-mail ) (URL) - 12-05-’05 17:47


(optioneel veld)
(optioneel veld)

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.