Acht jaar geleden
24 04 05 - 11:46
Acht jaar geleden was het een prachtige lentedag en bestond ons bedrijf vijf jaar. Mijn vader had voor dat lustrum, zo ziek als hij was, nog een prachtig kado geregeld. Ik kreeg dat die ochtend van hem terwijl we beiden wisten dat het zijn laatste dag zou zijn en het laatste materiele teken dat hij zou achterlaten. Heel helder staan alle dierbare momenten nog op mijn netvlies en ook die indrukwekkende laatste dagen waarin alles was gezegd en alles goed was.
Dit gedicht 'Vader' van Herman Poort is voor mijn fantastische vader, die overigens vandaag, als hij nog geleefd had, tachtig zou zijn.
als hij nog geleefd zou hebben
deze dag
dan zou hij negentig zijn
en bij het overpeinzen daarvan
en zo'n beetje
alles
half uit te rekenen
bedenk ik
dat,
als hij tien jaar
later was gestorven
hij vandaag
ook negentig zou zijn
en niet honderd;
wat merkwaardig is dat toch;
veel gewoner is
dat ik ook
na zo veel jaren
steeds nog
zo vaak
aan hem denken moet.
negen reacties
Alleen het feit dat je aan hem denkt, hem herinnert, is een teken van eeuwig leven
V@nM@n (URL) - 24-04-’05 20:37
Erg mooi zeg!! Zij die reeds gingen leven deels altijd nog voort, in onze gedachten, in herinneringen, en feitelijk in alles wat we zijn en doen….
Neilz (URL) - 24-04-’05 21:21
Wat mooi Mieke. Sterkte vandaag.
Kaat (URL) - 24-04-’05 12:18