Lied van de Twee Koningskinderen
30 03 05 - 00:05
Mijn bijdrage aan DiDi met het thema 'water' is het Lied van de Twee Koningskinderen en het water dat zo diep was. Het liefdesverhaal dat heel verdrietig afliep. Wil je meer weten over het verhaal van de twee koningskinderen of de vertaling lezen kijk dan hier. In oud Nederlandse tekst gaat het zo.
Sy hadden malkander soo lief;
Sy konden by malkander niet komen,
Het water was veel te diep.
Wat stack sy op: drie keerssen,
Drie keerssen van twaelf int pont,
Om daer mee te behouden
â??s Konincks soone van jaren was jonck.
Met een quam daer een besje,
Een oude fenynde bes,
En die blies uyt de keerssen
Daer verdroncker dien jongen helt.
Mijn hoofje doet mijnder soo wee,
Mocht ik â??er een kort half uurtje
Spanceeren al langhs de zee?â??
â??Och dochter,â?? seydese, â??dochter!
Alleen en meught ghy niet gaen:
Weckt op u jongste suster,
En laet die met u gaen.â??
â??Mijn alder jongste suster
Dat is also kleynen kint;
Sy pluckt maer al de roosjes
Die sy in haer wegen vint;
Sy pluckt maer al de roosjes,
En die bladertjes laet sy staen,
Dan seggen maer al de lieden,
Dat hebben konincx kinderen gedaen.â??
De moeder gingh na de kercke,
De dochter gingh haren gangh:
Zy gingh maer also verre
Daer sy haer vaders visser vant.
â??Och visscher,â?? seydese, â??visscher,
Mijn vaders visscherkijn,
Wout ghy een weynigh visschen,
â??t Zoudâ?? u wel geloonet zijn.â??
Hy smeet zijn net in â??t water,
De lootjes gingen te gront,
Hoe haest was daer gevisset
â??s Koninghs sone van jaren was jonck.
Wat trock sy van haer hande?
Een vingerling root van gout:
â??Hout daer myns vaders visser,
Dat isser den loone voor jou.â??
Sy nam hem in de armen,
Sy kusten hem voor sijn mont,
â??Och mondelingh, kost ghy spreken!
Och hertje waert gy der gesont!â??
Zy nam hem in haer armen,
Zy spronker mee in de zee:
â??Adieu mijn vader en moeder,
Van u leven siet ghy my niet weer.
Adieu mijn vader en moeder,
Mijn vriendekens alle gelijck,
Adieu mijn suster en broeder,
Ick vaerder na â??t hemelrijk.â??
zes reacties
Wat geweldig dat je het gedicht van de coningscinderen hebt geplaatst.
Wist je trouwens dat het niet oud Nederlands is, maar middel Nederlands?
Het enige oud Nederlands wat vooralsnog is overgeleverd, is het zinnetje “hebban olla vogola”.
Middelnederlands kun je herkennen aan de “sjwa” (stomme e) in het einde van woorden: oud-Nederlands was : hebbAN en Middel : hebbEN (bijvoorbeeld)
Sorry, ik ben een vakidioot die niets liever doet dan vertellen over de Middeleeuwen en taal.
Carrie (E-mail ) (URL) - 04-04-’05 09:44
@ Carrie: leuk om van een ‘vakidioot’ dit soort dingen te horen. Ga door hoor, ik vind het alleen maar leuk 
Hele mooie tekst. Ik heb hem in een boek staan, vind hem erg ontroerend
Mamabeer (URL) - 30-03-’05 11:20