Blacky
07 03 05 - 01:02
Ik heb vanaf dat ik heel klein was een grote liefde voor dieren. Vooral honden en paarden hadden mijn grote belangstelling en dat wist iedereen. Op ieder lijstje van verjaardagen stond bovenaan 'een hondje'. Ik droomde daarvan en wist ook al hoe hij moest gaan heten: Blacky. Ik was buiten zinnen van vreugde toen ik van mijn oom een hondje kreeg voor mijn zevende verjaardag.
Het was een 'vuilnisbakpup' en door mijn oom al enigszins zindelijk gemaakt. Blacky was vanaf dag 1 alles voor mij en ik hield van hem als van niemand anders op de wereld. Mijn ouders vonden Blacky maar zo zo want het was een nerveus hondje en plaste altijd op het gras waar wij ook speelden. Ook plaste hij wel eens binnen als hij zenuwachtig was. En, dat was het ergste, hij gromde wel eens naar mijn zusje die hem af ten toe aan zijn oren of zijn staart trok. Hoe vaak mijn moeder ook tegen haar zei dat ze Blacky niet mocht plagen, ze ging er mee door en op een dag beet hij haar in haar hand. Dat deed de deur dicht voor mijn ouders en Blacky moest weg. Mijn ouders waren - terecht natuurlijk - bang dat het van kwaad tot erger zou worden en het hondje zijn zusje op een dag ernstig zou verwonden. Ik vond het gemeen. Blacky kon er toch niks aan doen dat W. hem zo pestte? Het was zijn schuld niet, moest hij zich dan maar gewoon laten plagen?
De avond dat Blacky gehaald zou worden door zijn nieuwe baasjes kon ik niet slapen. Ik lag maar te wachten en te luisteren wat er beneden gebeurde. Ik wilde nog afscheid nemen van mijn Blacky. Toen ik gepraat hoorde en gerommel bij de voordeur liep ik in mijn pyama de trap af, negeerde de vier volwassenen die daar stonden, knielde naast Blacky neer en zei: "jij bent de liefste hond van de hele wereld en het is jou schuld niet dat je weg moet". Ik omhelsde het hondje, draaide me om en liep zonder iemand een blik te gunnen de trap weer op. Ik vond het zo gemeen dat niet W. werd weggedaan maar Blacky, zij had immers de 'misdaden' begaan! Later begreep ik allemaal beter waarom mijn ouders die keuze maakten maar het afscheid van Blacky zal ik niet snel vergeten.
Later, toen ik groot was heb ik nog een paar honden gehad en ik zou er graag - als mijn dagelijkse bezigheden het op een ogenblik weer toelaten - weer eentje willen. Maar dat is voorlopig nog toekomstmuziek. Op de foto een ander hondje waar ook heel veel van gehouden wordt (klik voor vergroting).
acht reacties
Man de trane staan in me ogen weet je hoe zielig en ook lullig van w leek die en beetje op linda ??? P.S. neem linda en keer mee
amanda (URL) - 07-03-’05 12:57
@ Amanda: ja Blacky leek wel erg op Linda. In ieder geval net zo lief. Leuk als je Linda een keer meeneemt. Kan ze hier lekker rennen in het bos 
Kayleigh ons dochtertje is bijna één en denkt dat je bij een kat ook aan alle lichaamsdelen kunt trekken.
Afgelopen week is ze door Shady (onze kat) er even op een niet mis te verstane manier op gewezen dat dit dus iets anders ligt.
Afgelopen weekend rende ze dus met twee flinke krassen op haar gezicht weer achter Shady aan….
Arjan (URL) - 07-03-’05 13:24
Wat moet je je toen machteloos hebben gevoeld 
Krijg gelijk een brok in de keel van dit mooie maar ontroerende verhaal…
Downer (URL) - 07-03-’05 15:23
Ik heb een vergelijkbaar verhaal meegemaakt, alleen was het de hond van de buren waar ik zo’n band mee had. De buren waren nonnen en die hond en ik waren dol op elkaar, en we waren iedere dag bij elkaar. Als Trixy ontsnapte werd ik geroepen om die hond weer terug te krijgen. ‘s Ochtends ging ik de hond ophalen om uit te laten en een van de nonnen liep dan mee om die hond weer mee terug naar huis te nemen. ‘s Middags idem dito. Op een gegeven moment begon Trixy naar de kuiten van de nonnen te grijpen en moest Trixy ook weg. Ik ben altijd boos geweest dat ik Trixy niet mocht hebben. Als ik de foto weer eens vind waar ik met Trixy opsta zal ik er zelf wel eens een logje over schrijven.
brigitte (E-mail ) (URL) - 08-03-’05 09:54
Mooi en ontroerend verhaal… de tranen staan in mijn ogen.
Ik hoop voor je dat het mogelijk wordt, dat je weer van een nieuwe hond kunt gaan houden.
Simone - 07-03-’05 11:15