Droom
02 02 05 - 09:50
geraakt - ineens onder een hoog en luchtig
viaduct, jong, naast mij liep een grote
vrij zware jonge man. De pijlers werden bomen
en het beton werd losse grond.
En ogenblikkelijk stonden we stil, zijn mond
boog zich half open neer, ik richtte
mijn gezicht omhoog, de zekerheid
van kussen en omhelzen was er toen
ik wakker werd en is er nog altijd.
M. Vasalis
Uit: 'De oude kustlijn' Nagelaten gedichten, 2002.
Geplaatst in het kader van Dichters op Dinsdag
zes reacties
Mooi!
GeeSpot (URL) - 02-02-’05 11:46‘Vasalis’, prachtig…
berta (URL) - 02-02-’05 12:24Jij ook al Vasalis. Mooi he?
Ronald (URL) - 02-02-’05 12:36
Mieke dit keer niet met een songtekst maar met een gedicht van Vasalis. De foto komt me bekend voor en doet het goed in zwart-wit zeker bij dit gedicht. Mieke ook weer bedankt voor je bijdrage!
Hans (URL) - 02-02-’05 10:52