Tsunami
27 12 04 - 16:51
Ik had wel eens een documentaire gezien over tsunami's. Daarin werd verteld dat de golven van zo'n tsunami zich verspreiden met een snelheid van zo'n 700 km per uur en dat dit verschijnsel gepaard kan gaan met golven van tientallen meters. Bij de tsunami die gisteren optrad in de buurt van Sumatra kwam het water niet in de vorm van een 'muur' maar als een pijlsnelle stijging van de zeespiegel waardoor het vooral het volume was van het water dat de catastrofe veroorzaakte. De beelden die we zien krijgen van deze ramp in Azie zijn schokkend. Het journaal liet vandaag ook een filmpje zien van een Nederlandse toerist die de vloedgolf op zijn video opnam. Voor wie meer wil weten over zeebevingen staat hieronder een stuk van de Volkskrantsite over tsunami's. Het relatieve voordeel van tsunami's, in vergelijking met andere natuurrampen, is de lange periode tussen oorzaak en catastrofaal gevolg. De oorzaak: een onderzeese aardbeving en het gevolg: metershoge golven. Juist omdat daar soms uren tussen zitten, kan de schade in theorie worden beperkt. Als die tijd maar doelmatig wordt gebruikt. Helaas gebeurt dat alleen in de Amerikaanse gebieden in en rond de Stille Oceaan. Daar is sinds 1948 een systeem in werking, dat kustbewoners waarschuwt voor een naderende vloedgolf. Aanleiding was de tsunami, die in 1946 Hawaii had getroffen. De golven, die waren veroorzaakt door een aardbeving voor de kust van Alaska (met een kracht van 7,1 op de schaal van Richter), kwamen tot bijna twintig meter hoog op de hellingen van de eilanden terecht. Er vielen 159 slachtoffers, onder wie veel schoolkinderen, die nieuwsgierig het strand op waren gelopen toen de zee zich teruggetrok, voor de aankomst van de eerste golftop. Het was niet de eerste ramp. Hawaii wordt omringd door de Stille Oceaan, en die is op zijn beurt omgeven door tientallen vulkanen en tegen zijn eigen bodem botsende aardschollen. Allemaal dreigende bronnen van tsunami's.
Sindsdien treedt na elke aardbeving in het gebied, met een kracht groter dan 7,0 op de schaal van Richter, het Pacific Tsunami Warning System in werking. Boeien in de oceaan, die centimetershoge afwijkingen van de normale zeespiegelhoogte kunnen ontdekken, laten vervolgens weten of er na de beving inderdaad ook gevaarlijke golven zijn ontstaan. Zo ja, dan wordt in de bedreigde gebieden alarm geslagen. Kustgebieden worden geevacueerd, en schepen varen naar open zee, waar ze van de golven nauwelijks last hebben.
Sinds het systeem in 1948 in werking trad zijn er twintig waarschuwingen afgegeven. Twee bevingen die krachtiger waren dan die van zondag bij Sumatra (bij het Russische Kamtsjatka, in november 1952, en voor de kust van Alaska, in februari 1965) veroorzaakten weliswaar hoge vloedgolven, maar die maakten geen slachtoffers. Het alarmeringssysteem werkt alleen als er genoeg tijd is tussen de aardbeving en de vloedgolf. Na een beving voor de kust van Papoea Nieuw-Guinea vielen in 1998 vijfduizend slachtoffers. Maar in Azie had een waarschuwingssysteem duizenden levens kunnen redden, zeggen Amerikaanse specialisten op het gebied van aardbevingen. Geen van de landen die gisteren werden getroffen door tsunami's heeft een dergelijk systeem. Volgens een woordvoerder van het Nationale Informatiecentrum voor Aardbevingen in Washington hadden veel mensen naar hoger gelegen gebieden kunnen vluchten als ze waren gewaarschuwd.
negen reacties
Water is gemeen spul. Het ziet er vaak zo lieflijk en zacht uit. Maar water is harder dan steen of staal. Het is de oervloeistof en is niet ‘samendrukbaar’. Wij Zeeuwen hebben het ontzag voor ‘het water’ met de paplepel ingegoten gekregen.
de P. (URL) - 27-12-’04 18:20
Dit wil je echt niet meemaken. Van honderden doden in het begin tot nu zoveel…
Dit is echt erg… Morgen even kijken voor support op de site..
V@nM@n (URL) - 27-12-’04 22:21
Het is weer een verschikkelijke ramp. Ik heb nog geen beelden gezien, maar dat komt vast vanavond tijdens het journaal nog wel
brigitte (E-mail ) (URL) - 27-12-’04 17:28