Van levensbelang
24 11 04 - 16:37
Dat er veel problemen zijn in de jeugdzorg is niet nieuw. Ook in de afgelopen week waarin extra aandacht werd besteed aan kindermishandeling werd dat keer op keer geconstateerd. Er is een groep van kinderartsen, kinderrechters, hoogleraren en hulpverleners uit de jeugdzorg die wil dat er een parlementair onderzoek komt naar de jeugdzorg in Nederland, en dat lijkt me een goede zaak. Ergens las ik dat in Nederland worden naar schatting jaarlijks 80.000 kinderen mishandeld en elke week sterft een kind door kindermishandeling. Alleen het meest dramatische topje van de ijsberg daarvan bereikt ons via de media zoals het meisje van Nulde en het meisje Savanne.Niet alleen ben ik professioneel bij diverse instellingen voor jeugdzorg betrokken ook prive ken ik een aantal mensen die werken bij verschillende Bureaus Jeugdzorg. Wat je daar ziet en hoort doet je de haren te berge rijzen. Het is nog veel erger dan het lijkt. De Bureaus Jeugdzorg zitten zo'n beetje al sinds mensenheugenis verwikkeld in reorganisaties en bezuinigingen, de maatschappelijk werkers zijn van inhoudelijke kwalitatief hoogwaardige professionals verworden tot casemanagers en een soort administrateurs van clientcontacten en termijnen. Alsof dat nog niet genoeg is grijpt ook de managerskaste op dramatische wijze om zich heen. En last but not least zijn er niet genoeg plekken om kinderen die in ernstige, zo niet potentieel levensbedreigende, situaties verkeren onder dak te krijgen. De Bureaus Jeugdzorg mogen met iedere client 5 tot maximaal 8 gesprekken voeren en als het probleem in die tijd niet is opgelost dan verdwijnt zo'n casus in de papiermolen en de bureaucratie van de indicatiestellingen. Een laatste probleem dat in mijn ogen ook een niet te verwaarlozen rol speelt is het gebrek aan gekwalificeerde en gemotiveerde krachten die tegen een beroerd salaris en in een turbulente omgeving, waarin je meestal ondanks het management je werk moet doen, bereid zijn dit emotioneel zeer zware werk te doen. Jonge mensen, vol van idealen en net van school zijn er genoeg en stagiaires ook. Maar kun je die opzadelen met kwesties waarin het nemen van een goede beslissing een kwestie kan zijn van leven of dood?
Ik vind het goed dat er een parlementaire enquete komt naar de Jeugdzorg maar ik hoop toch echt dat er dan ook gekeken wordt naar de volkomen ontoereikende middelen waarmee en absurde omstandigheden waarbinnen de werkers binnen die jeugdzorg hun werk moeten doen.
vier reacties
Ik ken ook voldoende verhalen om te weten dat het heel erg gesteld is met de Bureau’s Jeugdzorg. Maar ook het vervolgtraject; de GGz’s (voorheen RIAGG’s) e.d. laat vaak zeer te wensen over. Dat ervaar ik ook zelf. Maar ook het AMK (Advies en Meldpunt Kindermishandeling) werkte bij ons niet zoals het hoorde en snel al helemaal niet. Wat een ambtenarij, traagheid, lastig te bereiken (en ik zou bijna zeggen incompetente) instantie was dat. Wat ik daarnaast ook erg triest vind is dat als je zelf initiatieven probeert te nemen en je je kind op eigen intiatief wil laten onderzoeken en/of behandelen door kinderpsychologen, kinderpsychiaters of speltherapeuten blijkt dat je die specialisten met een lampje moet zoeken, dat je tegen vreselijk lange wachtlijsten aanloopt en de huisarts is er vaak ook niet zo van op de hoogte. Zelfs als er een urgent probleem zich voordoet mag je blij zijn als je binnen drie maanden geholpen kunt worden. En daar hangt dan ook nog eens een fors prijskaartje aan. Jammer dat er kennelijk zo weinig mensen die een psychologie opleiding volgen kiezen voor de kinder en jeugd psychologie.
brigitte (E-mail ) (URL) - 24-11-’04 21:27
@ Brigitte: in het circuit dat jij beschrijft spelen dezelfde problemen als bij de Bureaus Jeugdzorg. Bureaucratie, wachttijden, gebrek aan plaatsingsmogelijkheden, personeelstekort etc. En dat leidt er toe dat veel kinderen die echt dringend hulp nodig hebben daarvan verstoken blijven. Dat kan blijvende schade tot gevolg hebben of soms zelfs nog dramatischer consequenties.
Mieke - 25-11-’04 08:34
Ik zag gisteren een ontroerend programma op TV, over ouders die een kind verloren waren na ernstige mishandeling in een gastgezin. Dit dateerde al van jaren geleden. Ik hoop heel hard met je mee dat die enquête wat gaat opleveren en dat er meer geld & aandacht voor dit soort zaken komt, i.p.v. alleen maar voor 3% economische groei.
GeeSpot (URL) - 24-11-’04 20:57