Zaterdag bezochten we de première van Blue Man Group in de Theaterfabriek in Amsterdam. Een uitgebreid verhaal daarover vind je op
Cultuurpodium.nl maar een speciale ervaring dat was het. En wat een prachtig complex daar met een klasserrestaurant van Herman den Blijker voor de catering. Dat was genieten. Bij de afterparty konden we nog even genieten van een DJ en de dansers van Lucia Martens die er even flink op los swingden. Een aanrader die Blue Man Group.
Maak kennis met de drie 'Super-Abuelos' oftewel super-opa's van The Bar at Buena Vista, het Cubaanse clubfenomeen dat wereldberoemd werd vanwege de gelegenheidsformatie die Ry Cooder in 1998 samenstelde met onder andere Ibrahim Ferrer, Compay Segundo en Omerta Portuendo. Gisterenavond was de première en wij hebben genoten van dit Cubaanse feestje onder leiding van deze krasse knarren. Van links naar rechts op de foto zie je pianist Rubalcaba (de man met de gouden handen), de 88-jarige zanger Reynaldo (the oldest en sexiest) en tres speler Maracaibo. Een artikel over de voorstelling op vind je
hier op Cultuurpodium en
hier zijn meer foto's te zien.
Onze eerste platenspeler vroeger was er eentje van Philips met een luidspreker in het deksel en we hadden er twee plaatjes bij: eentje van de Blue Diamonds (met Ramona en Little ship) en de andere was een EP'tje van My Fair Lady. Ik moet het hier nog ergens hebben. Grijs gedraaid hebben we die plaatjes en die liedjes brengen ook goede herinneringen boven aan zorgeloze jaren.
Gisteren waren we voor cultuurpodium.nl bij de première van de derde Nederlandse My Fair Lady met werkelijk een geweldig cast. Ik heb echt genoten, niet in de laatste plaats vanwege het jeugdsentiment dat met deze musical verbonden is. Er kwamen ook weer heel veel dingen boven zoals de chocolaatjes en het feit dat je - om geen risico te lopen - het beste je kunt beperken tot het weer en gezondheid als gespreksthema's.
Gaan dus! Zie morgen het artikel op
Cultuurpodium.nl.
Gisteren bij het Theater aan de Parade bij de première van de muscial Grease:
- Een korte rode loper van nog geen 10 meter
- veel BN-ers op en navenant veel papperazzi langs dat korte lopertje
- daardoor enorme opstoppingen bij de ingang
- een swingende voorstelling met veelbelovend jong talent
- heerlijk voedsel en dito drank in hoeveelheden genoeg voor een leger
- een afterparty die wij redelijk snel verlieten maar die ongetwijfeld nog tot in de kleine uurtjes heeft geduurd.
Op de foto's de feestelijke cocktails waarmee de genodigden werden verwelkomd.
Gisterenavond waren we op de première van Wat zien ik?! in Het Park in Hoorn. Ik wist niet goed wat ik van deze productie moest verwachten maar heb me zeer geamuseerd met deze musical. Een echt Nederlandse productie van grote klasse! Wel een ellende zijn die fotografen die totaal niet worden gehinderd door enige vorm van goede manieren en letterlijk met ellebogenwerk vooraan staan om de plaatjes voor de roddelbladen te maken. Vorige week bij de premiere van Cats was er ook al veel agressie en nu weer. Iemand noemde het vorige week een beetje wrang grappend 'Mohammed Ali, the musical'. Het wordt echt tijd dat degenen die zich misdragen eens op hun nummer worden gezet.
Kijk
hier naar de foto's die ik maakte (ook nog van de Uitmarkt)
Zo dag het toneel er uit waar de verzamelde pers vanmiddag voor het eerst mocht kennismaken met de musical Tarzan. Uit Amerika waren de drie hoofdrolspelers overgevlogen die een aantal van de door Phil Collins gecomponeerde nummers zongen. Overal groen en we voelden ons helemaal in de jungle terwijl we even een kijkje in de keuken mochten nemen. Binnenkort meer op Cultuurpodium.nl.
Vorige week werd ik ineens gebeld door Joop van den Ende Theaterproducties of wij voor Cultuurpodium aandacht wilden besteden aan Beauty and the Beast die tot eind van het jaar in het Circustheater in Scheveningen gaat spelen en waarvan afgelopen zaterdag een bijzondere benefietvoorstelling plaats vond tbv de Ronald McDonald Kinderhuizen. We hadden eigenlijk wel andere plannen maar vonden dit zo'n leuke uitnodiging dat we toch besloten om er gevolg aan te geven dus trokken wij afgelopen zaterdag naar Scheveningen voor een gang over de rode loper, een high tea met de cast en een werkelijk prachtige musical. Amanda mocht ook mee en die heeft haar handtekeningenboekje bijna helemaal vol nu. Op de foto staat ze te wachten totdat Chantal Janzen (die Belle speelt) klaar is met haar interview (klik voor groter). Als je een beetje door je oogharen kijkt lijken ze wel wat op elkaar. Een artikel over Beauty and the Beast kun je één dezer dagen tegemoet zien op Cultuurpodium.
Gisteren waren we op het Festival de Muzen in Baarn waar een driedaags evenement werd afgesloten met jazz, poëzie en kunst. Het stel op leeftijd op de foto (de vrouw achter de man) luistert aandachtig naar de Bigband On the Move die een groot deel van het middagprogramma voor zijn rekening nam. Klik op de foto voor vergroting.
Gisteren lag er in de brievenbus een schitterende uitnodiging, een ingenieus gevouwen 'yellow brick road', met daarbij kaartjes voor de première van de musical The Wiz en een uitnodiging voor het premièrefeest daarna. In de aanloop van de première hebben we op cultuurpodium.nl al een aantal artikelen gewijd aan The Wiz en ik maakte al foto's op de Uitmarkt (klik voor groter) maar morgen ligt de gele (in de geval) loper uit en gaan we de musical zelf bekijken. Ik heb er echt zin in! Natuurlijk doen wijden we er op Cultuurpodium.nl een artikel aan, dat spreekt voor zich!
Het Brandpodium op de Uitmarkt is goed afgeschermd voor publiek. Voor het podium een iets lager podium waarop desgewenst een TV-camera kan rijden, daarvoor de frontstageruimte voor fotografen en beveiligingspersoneel en daarvoor de bekende dranghekken. Bazz, de zanger van Van Katoen vond dat kennelijk te veel afstand tussen zichzelf en zijn publiek want hij sprong van het podium en dook over het hek de menigte in. Al zingend werd hij door zijn fans letterlijk op handen gedragen!
'Try before you die' is het motto waarmee BNN-presentatrice Sofie Hilbrands het hoofdpodium van de Uitmarkt betrad om het massaal toestroomde publiek toe te zingen. Dat publiek was overigens niet voor haar gekomen maar voor de 'musical sing-a-long' die op het punt stond te beginnen. Een mooi moment voor Sofie om voor een keertje...
Maar het was vals! Heel verschrikkelijk vals. En Sofie ging gewoon door alsof er niks aan de hand was met de flair en de stijl die we van haar gewend zijn! Een plaatje om te zien en een ramp om naar te luisteren. Maar klasse hoor Sofie! Ik neem mijn petje voor je af dat je dat durft!
Zijn alle cultuurminnende lezers van Miwian al geabonneerd op de cultuurpodium nieuwsbrief? Zo nee, dan moet je misschien toch even overwegen om je alsnog in te schrijven (dat is gratis). Onder de abonnees worden namelijk 2 x 2 kaarten verloot voor het concert van Thé Lau met het Residentie Orkest in het Paard van Troje te Den Haag. En zoals de plannen nu zijn volgen er binnenkort meer acties. Meer informatie over het Thé Lau concert kun je
hier vinden.
Maak kennis met Madame Frieda. Zij maakt onderdeel uit van Sensazione, een theatercircus op Boulevard Den Bosch. Voordat je in haar spiegeltent wordt gelokt krijg je een drankje toegediend (een afrodisiac wellicht) en eenmaal binnen de de draaiende tent wordt je door haar gekoppeld aan één van de aanwezige mannen. Alle stelletjes krijgen van Frieda een ei nadat ze ons uitvoerig heeft toegesproken over de liefde en heeft uitgelegd hoe je uit een ei je future d' amour kunt lezen.
Daarna gaan de spiegels open en is er voor alle stelletjes een intiem kamertje om hun eitje te pellen. Ons eitje was groen hetgeen geluk in de liefde garandeert voor de toekomst. Pffft. Dat was een opluchting. Daarna duurde het nog even voordat we de weg naar buiten weer hadden gevonden over allerlei barrières maar ja, dat is in de liefde ook.
Meer over Sensazione waar je dit weekend nog heen kunt kun je
hier lezen.
Het tragisch einde van de muzikale botenparade in Utrecht tijdens het slotconcert van ZUCO 103 is waarschijnlijk niemand ontgaan. Wij waren overdag in Utrecht en toen zag het er allemaal nog vrolijk en onschuldig uit. Toch laten we het artikeltje dat we hadden willen schrijven op cultuurpodium.nl maar even zitten.
Wat je allemaal kunt doen met een tennisracket zonder bespanning? Daar heb ik me eigenlijk nooit verdiept maar ik zou denk ik nooit bedacht hebben dat je er doorheen zou kunnen kruipen (klik voor groter). Toch zag ik een volwassen man dat doen, gisterenavond op De Parade in Utrecht. Het hoorde bij het 'parade maken' voor Henk Schiffmacher's House of Wonders. Overigens kroop deze zelfde man even later ook nog tussen de poten van zo'n heel klein Paradestoeltje door. Meer over De Parade, die maandag inpakt in Utrecht om volgend week in Amsterdam weer te openen, vind je
hier.
De Parade is weer in town, althans in Utrecht. Gisterenavond ben ik dus met vriendin Chantal een avondje Parade gaan doen. Op het programma drie zeer geslaagde voorstellingen: De fantastische fantast, Bandloopt 42 en Live! van Ellen ten Damme met bigband. Het was erg druk en de aangekondigde regen kwam gelukkig niet dus we hebben tot laat in de avond lekker met blote armen gelopen.
Na Utrecht doet het reizende theaterfestival als laatste Amsterdam aan en dan zit het er weer op voor dit jaar. Op
cultuurpodium.nl verschijnen vandaag of morgen nog artikelen over deze voorstellingen en foto's zijn te zien op
Flickr. Op de foto hierboven twee meisjes die 'parade maken' voor de tent van Suver Nuver (klik voor groter).
Op 9 september gaat de musical The Wiz in première in het Beatrixtheater in Utrecht. Vanmorgen vond in Amsterdam een repetitiedag plaats waarbij de pers was uitgenodigd om met cast en creatives te ontbijten. The Wiz is vertaald door Martine Bijl en wordt geregisseerd door Glenn Casale, die afgelopen seizoen ook Beauty And The Beast regisseerde. In de cast o.a. Nurlaila Karim, Mathilde Santing, Danny de Munk, Marjolijn Touw, Charly Luske en Jamai Loman. Niet alleen was er een 'fotomoment' maar ook gelegenheid om met leden van de cast te praten. Daar hebben we natuurlijk dankbaar gebruik van gemaakt. Meer daarover binnenkort op cultuurpodium.
Op de foto zie je de cast allemaal met een 'yellow brick' waarop een wens staat geschreven. Deze bricks met mooie wensen worden toegevoegd aan de 'yellow brick road' die in The Wiz de weg is die Dorothy moet afleggen om in Emerald City en het kasteel van de Wizard te komen.
Foto Al Seib via Cirque du Soleil
Gisteren ben ik met
haar naar Alegria geweest. Ze had voor haar verjaardag (een half jaar geleden zo'n beetje) een voorstelling naar keuze van mij gekregen en dit is wat ze koos. Zij heeft genoten en ik niet minder. Als je het Cirque du Soleil nog nooit gezien hebt moet je beslist eens gaan. Het is heel bijzonder en zeer de moeite waard. Als je al eens geweest bent kun je dat ongetwijfeld beamen. Alegria wordt wel hun beste show 'ever' genoemd en ik denk dat ik het daarmee eens ben.
Hier op Cultuurpodium.nl kun je nog meer lezen over de voorstelling en foto's zien.
Vrijdag ging ik met vriend Paolo voor Cultuurpodium.nl naar de première van De goede mens van Sezuan, de productie van 2006 in het openluchttheater van het Amsterdamse Bos. Zoals altijd was er weer wat bijzonders van gemaakt en was het genieten geblazen. Aankleding en effecten hadden daarbij zeker een belangrijke rol maar ook de vertaling en bewerking van dit stuk van Bertold Brecht waren heel up to date.
Het is heel belangrijk dat dit soort theater kan blijven maar de toekomst van het Bostheater staat op het spel. Door het slechte vorige seizoen hebben ze een enorme strop opgelopen dus wordt er nu voor de (voorheen gratis) voorstellingen een bijdrage gevraagd in de hoge hoed van de acteurs. Die werd graag gegeven afgelopen vrijdag.
Ga dus naar die voorstelling, je zult er geen spijt van krijgen. Lees binnenkort de recensie op Cultuurpodium.nl en de informatie op de
site van het Bostheater.
Hier vind je een selectie van de foto's waarvan hierboven een mozaiek te zien is (klik voor vergroting).
Gisterenavond waren wij in Deventer waar dit jaar de tiende aflevering plaats vond van een wel heel bijzonder theaterfestival: alleen maar steltlopers. We zagen een aantal geweldige theatergroepen aan het werk, allemaal op stelten, de één nog mooier dan de ander. Je kwam er echt ogen en oren tekort. Slotspektakel was een speciaal voor die locatie aangepaste versie van het programma Mayala van Close-Act, een theatergroep uit Tilburg. We hadden ze al eens gezien in Eindhoven een aantal jaren geleden maar het was beslist geen straf om het nog een keer te zien. En voor een fotograaf is het helemaal een el dorado zo'n straatfestival. Natuurlijk zal er één dezer dagen ook een artikeltje op Cultuurpodium over dit evenement verschijnen maar hierboven vast een paar foto's die je natuurlijk weer moet klikken voor vergroting en
hier kun je er nog meer bekijken.
Het leuke aan het Festival Nieuwe Grond is dat het niet alleen dóór maar ook vóór theatermakers is. Het idee is dat de theatermakers 's middags met elkaar werken en 's avonds elkaars voorstellingen bezoeken. Het publiek kan daarbij gewoon aanschuiven. Een aantal voorstellingen die we zagen waren helemaal nieuw en andere waren nog nooit eerder in Nederland te zien. Zoals de wonderbaarlijke voorstelling van Don Quixote Mausoleum van het Hongaarse Artus waarvan we zeer hebben genoten.
Lees hier meer...
Boven tussen de hanenbalken in het landhuis zit een vrouw eindeloos witte repen papier te knippen van vierkante witte vellen. Ze knipt zoals je een appel schilt, van buiten naar binnen in een lange dunne reep. Het is doodstil in de ruimte, alleen als je heel goed luistert zijn nog vaag de geluiden van de wereld te horen. De stilte wordt in een mathematische regelmaat doorbroken door een schschsch-geluid van de schaar waarmee de vrouw haar papier knipt. De stapel een paar meter onder haar op de vloer van de kamer groeit langzaam.
Lees hier meer...
Onbekend maakt onbemind is het gezegde en dat is ongetwijfeld van toepassing op het nieuwe theaterfestival Nieuwe Grond dat tot en met zondag wordt gehouden op het landgoed De Horst in Driebergen. Aan het programma kan het niet liggen, dat is interessant genoeg en op het landgoed is het met dit weer en die catering ook uitstekend vertoeven, op een niveau dat de gemiddelde festivalbezoeker zo luxueus niet gewend is. Daarom is het zo jammer dat niet veel bezoekers de weg nog hadden gevonden gisterenavond naar dit festival. Wij wel natuurlijk en we zagen de voorstelling 'Van de frisse' van Growing up in public uit Utrecht waarover
hier meer te lezen valt. Vanavond en morgenavond zien we nog meer voorstellingen en morgenmiddag wonen we een gedeelte van een workshop bij.
Als je nog geen plannen hebt voor het weekend dan kan ik je van harte aanbevelen om er even een kijkje te nemen. Ik heb op de
site gezien dat er zelfs een speciale festivalbus rijdt vanuit Utrecht.
Als je op het plaatje klikt dan krijg je een panorama te zien van Pinkpopmaandag. Een enorme massa mensen was op de been voor het heerlijke weer en het goede programma met als klapper de Red Hot Chili Peppers. We waren 's morgens al om negen uur op pad en het was goed 13.00 uur toe we het terrein opliepen na een enorme file van voor Heerlen. Bovendien hadden we nog een goed half uur moeten lopen vanaf de parkeerplaats van de auto. Maar eenmaal op de plaats van bestemming aangekomen deden een bezoek aan de WC, een drankje en een half uurtje uitrusten in de zon wonderen.
Lees meer...
Sommige vaste lezers weten vast nog wel dat mijn neven ieder jaar voor hun verjaardag een popconcert uit mogen zoeken. Ze hebben er niet allemaal belangstelling voor maar twee van mijn neven, B & D, vinden het fantastisch zoiets. Vorige jaren gingen we al naar Justin Timberlake en Westlife. En morgen ga ik met ze naar Pinkpop. Dat is natuurlijk helemaal cool want een heleboel goede bands op het programma. Ik ken in ieder geval The Flaming Lips, Opgezwolle, David Gray, Nickelback, Morrisey, Pete Murray, Skin, Bløf, Keane, Franz Ferdinand en natuurlijk de klapper de Red Hot Chili Peppers. Morgen voor dag en dauw zitten we in de auto want om 11.00 is het eerste optreden. Ik heb er zin in, temeer nu het weer zo aardig lijkt te blijven. Verslag volgt vanzelfsprekend ook nog.
Afgelopen zondag waren we op het 10e International Gipsy Festival in Tilburg. Het was gelukkig droog en zelfs het zonnetje brak af en toe door. Maar los daarvan was het ook een geweldig festival. Wat een spirit, enthousiasme en energie zit er in die muziek! We hoorden zowel de traditionele Roemeense zigeunermuziek als de moderne urban zigeunerrock uit Servië. Het was allemaal even fantastisch en ik betrapte me er op dat ik er helemaal blij van werd. Lees er
hier en
hier meer over en als je meer foto's wilt zien dan kun je ook nog
hier kijken.
Wel eens gehoord van een fietsbandbas? Ik had er nog nooit van gehoord maar op het plaatje zie je er eentje (klik voor groter). We zagen de band Parne Gadje zo'n fietsbandbas gebruiken in Wageningen op 5 mei. De fietsbandbas heeft - zoals de naam al suggereert - stukjes fietsband als snaar en mist een hals. Het instrument is een ontwerp van Michiel Hollanders die ook de 'velofoon' bouwde. Dit is een luitachtig instrument dat met behulp van een fietsspaak een zeer typisch geluid produceert. Het derde project is een gitaar met een klankkast gevuld met water en volgens mij hadden ze die ook bij zich maar ik weet het niet helemaal zeker.
Op het plaatje hierboven zie je de werktekening van het project Tocht van theatergroep Tuig (klik voor vergroting). We maakten deze voorstelling mee op het Festival aan de Werf in Utrecht. Twee jaar geleden al zagen we op Oerol hun voorstelling Tegenwind en vorig jaar deed Tuig mee met het eindspectakel van Oerol dus hun stijl is ons wel een beetje vertrouwd. Toch zat de Tocht vol met verrassingen.
Lees meer ...
Tot en met morgen duurt het
Festival aan de Werf in Utrecht. De skyline is er niet echt slechter van geworden vind ik. Klik maar eens voor een grotere foto.
Gisteren was ik bij de opening van de tentoonstelling 'De Parade gaat vreemd' in het Theatermuseum in Amsterdam. Het was er druk en vol en het had veel weg van een gezellige familiereünie. Paradevolk is ook eigenlijk wel een beetje een soort grote familie volgens mij. Ze behoren tot het volk van de mobiele theatermakers waartoe ook de Oerollers en de Boulevarders behoren. Iedereen die de mobiele theaterconcepten een warm hart toedraagt of er zelf aan mee doet was er en dus was het er vol maar zeer gezellig.
Lees meer...
Gisterenavond was ik bij een voorstelling in de Schiecentrale in Rotterdam van het programma Canciones Salvajes, een liederencyclus van Patricio Wang geïnspireerd op de beroemde Chileense dichter Pablo Neruda. Dit stuk werd uitgevoerd door het ensemble Winanda del Sur samen met een koor. Op de foto zie je Winanda van Vliet naar wie Winanda del Sur genoemd is en die de solopartijen zong (klik voor groter). Niet alleen was het heerlijk om naar te luisteren maar ook is dit werk echt weer eens iets anders voor de vele koren in Nederland die een beetje uitgekeken zijn op het geijkte repertoire.
Lees meer...
Ik was helemaal kapot van haar eerste CD Sielesalt waarop ze fado zingt in het Fries, vertaalde teksten van Slauerhof. Dus toen ik hoorde dat ze een nieuw programma had en daarvan een CD zou uitkomen heb ik mijn best gedaan om voor Cultuurpodium.nl terecht te komen bij de CD-presentatie. Afgelopen zondag zat ik dus met een Cultuurpodiumcollega in een uitverkocht Muziekgebouw aan 't IJ, een schitterende zaal om zo'n feestje in te organiseren. Helaas was fotograferen - behalve tijdens de applausmomenten - ten strengste verboden. Erg jammer want Nynke zag er schitterend uit en de zaal met de kleurige lichten ook.
Lees meer ...
Ik had al veel over haar gehoord. Veel enthousiaste verhalen maar ook van mensen die vonden dat het te onomwonden was en dat er te veel sex in voorkwam. Ik vond het geweldig en heb van de voorstelling genoten. Sara Kroos is een vertegenwoordigster van een nieuwe generatie theatermaaksters die een vorm hebben gevonden die heel dicht bij henzelf ligt om toch tamelijk complexe thema's aan te snijden. Door de manier waarop ze dat doet blijft het hanteerbaar en licht genoeg maar toch stof tot nadenken. En ze begint nog maar net!
Lees meer...
Gisterenmiddag woonden we de voorstelling Hot Lunch bij, de afsluitende musical van de podiumkursus waar Amanda al twee jaar op zit. Ze krijgen daar iedere zaterdag les in drie disciplines: zang, dans en toneel en mogen aan het eind van het jaar hun kunsten laten zien. Vorig jaar deden ze dat met een Contest (die Amanda en haar vriendin Nicole toen wonnen) en dit jaar was het een musical.
De musical had als thema jonge mensen die voor een toekomst in het theater kiezen en was losjes gebaseerd op het beroemde verhaal van Fame. Er waren drie groepen geformeerd voor ieder van de disciplines die elk onder leiding van een docent een stukje speelden van het verhaal. De vierde docent, die van Nederlands, werd gespeeld door Amanda die voor de gelegenheid in een zwarte rok en wit vestje was gekleed (zie middelste foto waar ze links op zit).
Doordat steeds een stukje van het verhaal door een andere groep werd gespeeld was het zeer afwisselend. Ook het licht deed mee door steeds een ander deel van het toneel te belichten (vanuit fotografenperspectief bezien met zeer zuinig gedoseerd licht).
Ik vond dat de jongens en meisjes het heel goed deden. Het was een wervelende voorstelling met veel vaart en we hebben ons niet verveeld. Ook Amanda had veel bijgeleerd en met name in haar dans kon je dat heel goed zien. Hans was dan ook apetrots op zijn dochter. De foto's hierboven laten een paar stukjes zien en je kunt natuurlijk zoals gewoonlijk klikken om ze te vergroten. Hans heeft er nog veel meer maar heeft even geen tijd om ze uit te zoeken.
Gisterenavond waren we naar de voorstelling met deze titel van Yolande Bertsch, Frédérique Spigt en Corrie van Binsbergen in het Theater aan het Spui in Den Haag. De voorstelling gaat over het verleden van de twee halfzussen Yolande en Frédérique met name in relatie tot Lucy, hun beider moeder, wiens leven beheerst werd door haar ervaringen in het Jappenkamp. We hebben genoten van deze prachtige voorstelling.
Lees meer...
We waren ooit bij zijn theatervoorstelling 'Lijfspreuk' en afgelopen zaterdag speelde Kasper van Kooten met zijn band in het Beauforthuis. Genoeg reden voor ons om de avond in Austerlitz door te brengen. We proberen altijd vroeg aanwezig te zijn en toen we de zaal binnen liepen was de soundcheck nog in volle gang. Handig om even te overleggen of fotograferen voor de band een probleem zou zijn. Gelukkig vond Kasper het totaal geen punt. De zaal zat stampvol toen Kasper en zijn band precies om negen uur het podium betraden.
Lees meer...
Afgelopen donderdag was ik met
haar naar Karin Bloemen & het Metropole Orkest voor
Cultuurpodium. Het was een heel geregel geweest voordat alles rond was en er zijn zeker 25 mailtjes heen en weer gegaan tussen het Concertgebouw, het Metropole Orkest, het management van Karin Bloemen en ons. Gelukkig was er een moment vlak voor het concert dat iedereen het er over eens was dat wij konden komen en mochten fotograferen (zij het dan zeer beperkt). De moeite is niet voor niks geweest.
Lees meer...
Ik ben aan het werk met op de achtergrond Nederland 1 waarop de Mattheus Passion wordt uitgevoerd door The Amsterdam Baroque Orchestra & Choir o.l.v. Ton Koopman. Ik hou erg van Bach en mag dan ook graag naar de Mattheus Passion luisteren. Ook om te zingen is het een fantastisch werk maar daar kan
zij wel meer over vertellen want haar koor voerde dezer dagen de Mattheus uit. Grappig vond ik dat ik vandaag in NRC?next las dat het een typisch Nederlands verschijnsel is, die populariteit van de Mattheus. Maarten 't Hart, bekend schrijver en ook Bachkenner, wijt het aan de rijke koortraditie die Nederland kent en het feit dat de Mattheus voor een koor de ultieme uitdaging is. Daarom stroomt zo'n beetje iedere dorpskerk in Nederland vlak voor Pasen vol met de ene helft van de bevolking die komt luisteren hoe de andere helft van de bevolking het er met twee koren en dan nog vierstemmig vanaf brengt. Maar ik heb genoeg aan de cd die ik met zeer veel genoegen luister. Hieronder één van de beste uitvoering volgens 't Hart en wil je even luisteren dan kan dat in de
jukebox naar Erbarme Dich. Het plaatje heb ik even geleend van NRC?next en gemaakt door Roel Venderbosch (klik klik).
Bach: St Matthew Passion - Arias & Choruses / Gardiner
Bach, j.s.
Als klein jongetje leerde hij ud spelen. Was hij nou in Amerika opgegroeid dan was het wellicht saxofoon geworden en was hij in Nederland geboren dan misschien piano of viool maar zijn wiegje stond in Tunesië dus ud. Maar het bijzonderste aan Dhafer Youssef is zijn stem die direct de weg vindt van zijn ziel naar de jouwe. Zo puur en zo bijzonder heb ik zelden iemand horen zingen. We waren zondag j.l. bij een concert van Dhafer Youssef en zijn band en ik heb ontzettend genoten.
Lees meer...
Vrijdagavond bezochten we het concert van zangeres Fay Claassen en saxofonist Yuri Honing met het Metropole Orkest in het Muziekgebouw aan 't IJ. Het werd een afwisselend en onderhoudend muzikaal avondje met deze twee klasse muzikanten. Het Metropole Orkest is trouwens ook een klasse apart, niet alleen door hun repertoir maar ook doordat ze zowel heel intiem als uitbundig kunnen spelen. Met name dat eerste is voor een groot orkest een knappe prestatie. Hoogtepunt van de avond was de CD-presentatie van Yuri Honing (hierboven op de foto met links van zich Fay Claassen, klik voor vergroting).
Lees meer...
We willen voor ons online magazine Cultuurpodium.nl graag deze zomer wat meer aandacht gaan besteden aan allerlei pop- en rockfestivals. We hebben een groot aantal schrijvers en fotografen die voor ons op pad gaan maar om alle festivals en popconcerten te kunnen coveren zijn we nog op zoek naar meer schrijvers en fotografen voor de komende maanden.
Wie vindt het leuk om mee te doen in onze zomerpopfestivalpool als schrijver of recensent voor Cultuurpodium.nl. Je verdient er niks mee maar we verzorgen pers- en fotopassen voor onze medewerkers zodat het je ook niet al te veel kost. Je kunt zelf bepalen hoe vaak je een concert of festival wilt bezoeken. Je moet wel kunnen schrijven natuurlijk en als je je aanmeldt als fotograaf dan verwachten we wel dat je zelf over de goede apparatuur beschikt. We sturen meestal teams van een fotograaf en een verslaggever op pad. In vele gevallen vormen die teams zich automatisch maar zo niet dan zoeken wij een fotograaf bij de schrijver en andersom.
Als je belangstelling hebt, dan kun je het beste een mailtje sturen aan
mij. Op de foto's zie je een sfeerbeeld van het Festival Mundial van een paar jaar geleden.
Als je geïnteresseerd bent in muziek en met name in jazz, is er nu iets nieuws. Jazzpodium.nl geeft vanaf nu regelmatig een nieuwsbrief uit per mail. De nieuwsbrief is heel fraai geworden dank zij het mooie design van Hans en we zijn er best trots op. Als je een proefexemplaar wilt ontvangen, stuur dan even een mailtje naar
mieke[at]jazzpodium.nl en dan stuur ik je er eentje toe.
Heel Austerlitz was uitgelopen voor de benefietvoorstellingen ten behoeve van de familie
Mehic. De zaal van het Beauforthuis was dan ook tot de nok toe gevuld voor een wervelend avondvullend programma van een zestal acts. Een spetterende begin werd verzorgd door muziektheatergroep Zenga (zie foto en klik voor groter) en de afsluiting was zeker niet minder bijzonder met Flairck in de allereerste samenstelling. Het was dertig jaar geleden dat dit gezelschap bekend werd.
Lees meer ...
vlnr Renate Dorrestein, Josse de Pauw met een aantal bandleden en Corrie van Binsbergen (klik voor vergroting)
Al eerder schreef ik een enthousiast
artikel over Corrie van Binsbergen en haar band, toen in het programma 'Het land is moe' van Corrie & de Grote Brokken. Gisterenavond waren wij in het Bimhuis voor 'Schrijvers in Concert' eveneens geïnitieerd en geïnspireerd door diezelfde Corrie van Binsbergen. Bovendien is zij ook nog eens een fantastisch gitariste (met een prachtig klein gitaartje by the way). Dit is echt een kolfje naar mijn hand, zo'n mengeling van muziek en literatuur waarbij beide disciplines over hun eigen grenzen heen stappen.
Lees meer ...
De boekenweek 2006 is begonnen en het thema is een kolfje aan onze hand want het is: schrijvers en muziek. Boem Paukeslag, de titel, komt uit het dadaïstisch gedicht
'Music Hall' van Paul van Ostaijen. De hele week zijn er allerlei activiteiten overal in Nederland. Wij waren gisteren in het Bimhuis in Amsterdam waar we schrijvers in concert meemaakten maar daarover later meer.
Iedereen kent natuurlijk het boekenweekgeschenk, dat je overigens ook gratis krijgt als je via onze site een boek bestelt (zie de rechterkolom), maar er is nu ook een boekenweekessay. Dat is geschreven door Paul Witteman en gaat over hoe je als ouders je kinderen de liefde voor muziek kunt bijbrengen. Dit essay 'Erfstukken' is te koop voor ? 2,50. Wel gratis is het
reizen met de trein op zondag aanstaande, tenminste als je het boekenweekgeschenk kunt tonen bij de kaartcontrole. En dat is nog niet alles want er zijn ook nog
concerten op verschillende stations waarbij het Harmonieorkest van de NS de compositie 'De grote wereld' ten gehoren zal brengen. De dirigent van het Harmonieorkest is voor de gelegenheid schrijver Arthurs Japin.
Veel boekwinkels organiseren iets maar ook North Sea Jazz, het Holland Festival, het Muziekgebouw aan 't IJ en vele andere podia bieden plaats aan activiteiten in het kader van de boekenweek. Wil je precies weten wat er allemaal te doen is ga dan naar de
boekenweeksite.
"Maar van een oude onbekende man op het toneel, verwacht je niet zoveel", dat is het refrein van het eerste liedje van de show van mede-weblogger Menno Nicolai die wij afgelopen vrijdag zagen in het Werftheater in Utrecht. Menno was een keer in Driebergen op bezoek geweest voor een artikeltje op CultuurPodium.nl maar nu gingen we zijn show zien. Ondanks onze eerdere ontmoeting en de verhalen die hij ons had verteld, waren we toch benieuwd wat hij ons voor zou schotelen. We waren vroeg in het Werftheater, niet in de laatste plaats omdat we gegeten hadden bij de buren die ook onder aan de werf gehuisvest zijn: Casa di David, een geweldig Italiaans restaurant.
Toen we het theater binnen kwamen stonden Menno en zijn collega Pieter Jouke aan de bar.
Lees meer...
Ga naar de site van
Honda en als je het menu in beeld krijgt klik dan eerst op 'watch', daarna op 'watch the film' en geniet! Ik zou er geen auto op uitkiezen maar het is wel weer een schitterende reclame! Als je hem op groter formaat wilt zien kun je de film ook downloaden als vodcast.
Vanmorgen lag hij dan eindelijk in de schappen van de beter tijdschriftenzaak: de nieuwe Jazz Nu. Dat was deze keer helemaal speciaal omdat in dit blad een portfolio van 7 pagina's full color staat van onze eigen Hans Speekenbrink. In het begeleidende artikel wordt aandacht besteed aan het relatief bijzondere fenomeen van de recenserende fotograaf. In het artikel wordt uiteraard ook aandacht besteed aan
Jazzpodium.nl en
cultuurpodium.nl en de andere sites waar Hans' werk te bewonderen is. Maar vooral gaat het in het artikel natuurlijk om Hans' fotowerk waarvan door Jazz Nu een keuze is gemaakt uit tien mooie jazzfoto's van zijn hand.
Er staan jammer genoeg wel wat feitelijke onjuistheden in de begeleidende tekst waarvan de meest hinderlijke is dat pianist Frank Woeste wordt aangezien voor Brad Mehldau (overigens zeker geen antireclame om daarvoor aangezien te worden).
Natuurlijk staat er nog veel meer interessants in het blad waaronder een artikel over singer/songwriter Dayna Kurtz, een interview met Sonny Rollins en een portret van Pete Philly. Voor de 7,95 euro die je moet neertellen voor Jazz Nu krijg je er ook nog een CD bij waarop nummers van Manu Katché, Martha Redbone, Briskey, Rick Braun, Amparanoia, Charlie Dée, Monsieur Dubois, Five Corner's Jazz Quintet, Paulus Potters, Dayna Kurtz, Mich en Scène, Fay Claassen, Mary Black en Eric Vloeimans te horen zijn.
Afgelopen zondagavond waren wij in het Zuidplein Theater in Rotterdam voor de theatershow van Hind. Ik moet zeggen ik was onder de indruk van de professionele show die deze jonge zangeres op het toneel wist te zetten. Ze heeft in oktober een nieuwe CD uitgebracht met een aantal eigen nummers dus die stond centraal in het programma. Fantastische dansers en haar prachtige stem hebben ons doen genieten al vond met name Hans wel dat er eenheid ontbrak in het programma. Ik had dat zelf niet zo al had ik ook wel mijn voorkeuren tussen de nummers.
Lees meer....
Zaterdagavond was er een Caribisch feestje in het Austerlitze Beauforthuis en waren we even vergeten dat het hier nog steeds winter is. Voor ons trad op Izaline Calister met haar band die zong van en over haar geboortegrond Curacao (zie de foto die een beetje onderbelicht is vanwege het matige licht). Hans zegt wel eens dat jazz en wereldmuziek steeds meer tegen elkaar aan komen te liggen en dat geldt in ieder geval ook voor de muziek van Izaline Calister die - zeker in sommige nummers - heel dicht tegen de jazz aanligt met nadrukkelijke etnische invloeden.
Lees meer...
John Scofield (klik voor groter) is bepaald geen kleine jongen in de muziek. Ik kan gerust zeggen dat hij over de hele wereld bekendheid geniet vanwege zijn virtuoze gitaarspel (luister maar eens naar 'Do Like Eddie' in onze
Jukebox). Deze wereldberoemde jazzmuzikant speelde afgelopen woensdagavond in
Brasserie Wakker in Eemnes voor een klein select publiek. Genoten hebben we! Scofield zelf had er trouwens ook heel erg veel plezier in om op dit kleine podium te staan en contact te hebben met zijn publiek. "A great room to play in", was dan ook zijn commentaar.
Hou dat Wakker trouwens maar in de gaten want eigenaar Adrie Hoogland fluisterde ons in wie hij nog meer op het programma heeft staan binnenkort.
Lees meer...
Afgelopen woensdag waren we bij een optreden van
Mich en Scène waar we echt met volle teugen van genoten hebben. Met name Micheline van Hautem en haar partner Frederik Caelen (zie foto van Hans hierboven) hebben onze harten gestolen met hun talent en charme. We schreven er over op
CultuurPodium.nl. Eén van de meest onroerende nummers was het lied 'Moenie weggaan nie', een vertaling in het Zuid Afrikaans van Fanus Rautenbach van het beroemde 'Ne me quitte pas' van Jacques Brel. Dat te horen vertolken door deze fantastische zangeres in die taal met een klein Belgisch accentje er bij kan niemand onberoerd laten. Hieronder vind je de tekst:
Moenie weggaan nie
Jy moet liewer vergeet -
Maar jy moet net onthou
Verby is verby
Wis uit die tyd
Van misverstand
En die tyd verspil
Die aanhou probeer
Om te vergeet
Van die weggaantyd
Gister het gebeur
Moenie weggaan nie
Moenie weggaan nie
Moenie weggaan nie
Moenie weggaan nie
Lees meer...
Afgelopen dinsdag waren Paolo en ik voor CultuurPodium te gast bij
Girls Wanna Have Fun op de eerste try-out voorstelling van hun nieuwe theatertour. De Girls hadden overdag nog de laatste repetitie en doorloop van het programma dus wij hadden om vijf uur in het theater afgesproken om nog even met een paar van hen te praten. Tijdens het eten met cast en crew spraken we met Lies Schilp, oprichtster en 'opperkorenwolf' van GWHF (rechtse foto rechts) en Mylène de la Haye (reserve-Girl en maakster van een documentaire over de Girls). Een artikel over wat we van deze dames allemaal te weten kwamen is binnenkort te lezen op CultuurPodium. Nu al kun je daar het
artikel en foto's vinden van de wervelende voorstelling waar we - net als de Girls zelf trouwens - zeer van hebben genoten. Hierboven nog een paar extra foto's van de voorstelling (klik voor vergroting) met vlnr: Robbie Schmitz (met op de achtergrond Mieke Stemerdink), Neel, Manuëla Kemp en Lies Schilp.
Door Mieke Kreunen met foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)
De tweede helft van het
dubbelconcert wordt verzorgd door Hein van de Geyn's Baseline. De aankondiging luidt: "Baseline 'gaat over melodie, sfeer en sound', zo zeggen de musici zelf. Het trio, met als constante het machtige en toch verfijnde basgeluid van Van de Geyn, mengt jazz met Braziliaanse klanken, folk en modern klassiek waarbij de nadruk ligt op subtiele elegantie". We hebben er hoge verwachtingen van en worden niet teleurgesteld.
Vanaf het moment dat Hein van de Geyn, drummer Hans van Oosterhout en gitaris Ed Verhoeff het podium betreden zit de sfeer er meteen in met de standard 'I hear a rapsody' die gevolgd wordt door de new-age-achtige eigen compositie 'Green book', een nummer dat Hein oorspronkelijk schreef voor gitaar. Hein begon ooit met gitaar voordat hij via de basgitaar bij de contrabas en de jazz terecht kwam. Hij en Hans van Oosterhout hebben het vak geleerd in de school van Jack van Poll die zij beschouwden als de Art Blakey van Brabant, zo vertelt Hein tussen twee nummers door. Dat het leven van een jazzmuzikant zich niet altijd vanzelfsprekend ontwikkeld wordt ook duidelijk als Hein vertelt over zijn Amerikaanse en Braziliaanse periodes.
Lees meer...
Tekst en foto's Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)
Gé Reinders wil geen troubadour genoemd worden dat vind hij een rotwoord. Dat is in zijn beeld iemand die de café's afschuimt en muziek speelt, in ruil voor een warme prak en wat drank. Helemaal ongelijk heeft hij misschien niet, maar toch heeft zijn stijl associaties met de positieve kant van het troubadourschap. Limburgse zanger Gé Reinders schuimt het land af op zoek naar de locale 'blaoskapel'. Tijdens zijn theatertoernee zal hij begeleid worden door dertig verschillende blaaskapellen en harmonieorkesten. De zaal van het Bimhuis is voor deze gelegenheid 'verbouwd' om de 100 man/vrouw sterke Douane Harmonie een plekje te kunnen geven voor de opnamen van Vrije Geluiden. Al bij binnenkomst wordt duidelijk dat de keurig in het grijs gestoken en goed verzorgde muzikanten niet de eerste de beste gelegenheidskapel zijn. Zij hebben er bovendien duidelijk zin in en Gé maakt voorafgaande aan de opnames op zijn charmante manier contact. "Ik ga eerst een beetje praten en sfeer maken, zodat iedereen het naar zijn zin heeft", zegt Roermondse Gé.
Lees meer...
Foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)
Woensdagavond vond in een uitverkocht Bimhuis in Amsterdam de presentatie plaats van de DVD van het Trio BBG, zoals het in de wandeling is gaan heten. Sinds mei 1997 - toen de ritmesectie van de Instant Composers Pool, drummer Han Bennink en bassist Ernst Glerum, gekoppeld werden aan pianist Michiel Borstlap - spelen deze drie toppers uit de Nederlandse jazzwereld regelmatig met elkaar.
Han Bennink komt als eerste het podium op en begint, voordat zijn vrienden goed en wel hun plaats hebben ingenomen, meteen gepassioneerd te spelen
(filmpje). Het duurt niet lang voordat Borstlap en Glerum aanhaken en meteen wordt duidelijk dat deze drie heren aan elkaar gewaagd zijn. In een pianotrio is het vaak de pianist die de 'leiding' heeft maar in het BBG-trio is het een spannende ontmoeting tussen drie gelijkwaardige muzikanten waarin de krachtmeting geen winnen of verliezen beoogt maar het ontdekken van grenzen en het zoeken van nieuwe nog onontdekte wegen.
We hebben van een avond geweldige moderne jazz genoten waarbij niet alleen standards werden gespeeld maar ook eigen composities voorbij kwamen en in ruime mate werd geïmproviseerd. En dat genieten beperkte zich niet alleen tot luisteren want ook het kijken naar dit trio is een verhaal apart. De benen van de boomlange Michiel Borstlap passen nauwelijks onder de vleugel, Ernst Glerum zit op een stoel te spelen met zijn bas en voor Han Bennink is het drumstel niet meer dan een globale aanduiding van de plaats waar hij zijn muzikale bijdrage aan dit swingende trio levert.
Lees meer...
Foto en tekst Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Beauforthuis Austerlitz, donderdagavond 19 januari en op het programma staat de try-out van Five Easy Pieces met 'In het kwadraat'. Five Easy Pieces was al eerder te zien waaronder ook op De Parade maar op de één of andere manier was het er nooit van gekomen om er naar toe te gaan. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt door wat ik over ze gelezen had in de vooraankondiging van dit programma.
Voor de Five Easy Pieces is dit hun tweede voorstelling die op 11 februari a.s. in
Diligentia in Den Haag in première gaat. Toch voelt het bijna als een debuut voor de Pieces omdat er ondertussen één Easy Piece is verdwenen en dit bovendien het eerste zelfgeschreven programma is van Roosmarijn Luyten, Gwen Maduro, Marijn Brouwers en Maria Noë.
Lees meer...
Nog eventjes over de Apple Art want in de
keynote van Apple's topman Jobs kwam toch zo'n mooie nieuwe iPod commercial voor. Kijk
hier naar Wynton Marsalis die er op los swingt. Hou je niet van jazz? Dan is
Eminem misschien iets voor jou!
Foto's Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)
"O, lieve schat ik hou van jou"
Zei de non tegen de nar
De waarzegster sprong op en riep:
"Hou op, je bent in de war."
"Niet doen, tel langzaam eerst tot 10
Of hier, drink eerst iets koel."
Maar ze gaf zichzelf weg die nacht
Op het Festival of Fools.
Dit zijn de eerste twee coupletten van een maar liefst 1050 coupletten tellende song met de titel 'De parade van de hemelse tragedie' gecomponeerd door
Ad Visser (2e fotoserie midden). Dat deze song, met zoveel coupletten, de langste song ter wereld is zal niemand verbazen. En dat je dat niet even tussen de bedrijven door zingt ook niet. Daarom was er gisteren in de Kleine Komedie in Amsterdam een speciale marathon georganiseerd van 13.00 tot 23.00 uur om het geheel uit te voeren en wij waren er eventjes bij.
Lees meer...
Foto's Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)
Een paar maanden geleden was pianist Joey Calderazzo nog in Nederland met het Branford Marsalis Quartet. Bij zijn opkomst komt hij aanvankelijk nogal verlegen over als hij bekent "I feel like 10 years playing my pianorecitals", waarna hij ons zijn ontwapenende glimlach laat zien. Tot aan de opnames van zijn nieuwe album 'Haiku' vond hij het spelen van solo's angstaanjagend maar gisteren hebben we aan den lijve ervaren dat er geen spoor van zenuwen meer over is zodra Calderazzo achter de Steinway van het Rotterdamse
Lantaren/Venster plaats neemt. Hij heeft maar heel even nodig door zijn jetlag en dan, hoewel hij niet groot van stuk is, staat hij meteen als een huis. Zijn handen vliegen heen en weer over het klavier en wij en hij kunnen niet meer stil blijven zitten op onze stoel.
Lees meer...
Foto's van Hans Speekenbrink (klik voor vergroting)
Jazzgroep I Compani bestaat 20 jaar en ter gelegenheid daarvan spelen ze een bijzondere multi-mediale voorstelling met live jazz, video en poëzie. Inspiratiebron en rode draad voor de voorstelling zijn de erotische gedichten van de Braziliaanse dichter Carlos Drummond de Andrade. Drummond bezingt in dit, pas na zijn dood gepubliceerde erotische werk, de lichamelijke liefde in al haar aspecten zeer expliciet en tegelijk met humor, ernst en eenvoud. Deze gedichten werden de basis voor de stukken die een tiental componisten - waaronder Vera Vingerhoeds, Corrie van Binsbergen, Carel van Rijn, Wouter van Bemmel en Bernard Hunnekink - speciaal voor dit programma van I Compani schreven.
Lees meer...
Door Mieke Kreunen met foto's van Hans Speekenbrink. (klik voor vergroting)
In een afgeladen
Bimhuis, waar we verwelkomd werden met een glas champagne, vond gisteren het nieuwjaarsconcert plaats van
Zuco103 Acustico. De zaal was uitverkocht en gevuld met publiek waarin allerlei leeftijdsgroepen vertegenwoordigd waren (van twintigers tot vijftigers).
Van Zuco103 wordt wel beweerd dat ze de beste live-act van dit moment in Nederland zijn en daarmee is niks te veel gezegd. Vanaf het eerste nummer 'Maracantu Atomico' swingt het optreden en kan ook menigeen niet stil blijven zitten op zijn stoel bij de mengeling van salsa, latin, funk, jazz en drum 'n' bass die Zuco103 ons voorschotelt. Het geluid van de band wordt vooral bepaald door - van oorsprong Braziliaanse - zangeres Lilian Vieira, Stefan Kruger drums en Stefan Smid keyboards. Beide Stefans hebben een jazzachtergrond (ze speelden allebei ooit in the
New Cool Collective) en dàt, gemixt met het Braziliaanse ritme en Lilians zang, bepaalt voor een groot deel de groove van Zuco103.
Bij 'Duelle le' schuift jazzsaxofonist Jasper Blom aan, die met zijn geheel eigen stijl en electronische experimenten nog extra impuls geeft aan het concert. In de funky nummers zoals 'Espero' en 'Nha' kan toetsenist Schmid zich helemaal uitleven met Fender Rhodesvariaties die hij lardeert met micro-KORG-geluidjes en op de vleugel die hij op sommige momenten bijna gebruikt als percussie. In de ballad-achtige nummers zoals 'Jussara' en 'Nacio Do Brasil' wordt een bossanova-achtige lazy sound gecreëerd met smoothe pianobegeleiding.
Lees meer...
|
|
