klik foto voor vergroting
Tijdens het eten vooraf bij het aangrenzende Keyzer (daarover in een later logje meer) toverde iemand een uitgeknipt artikel uit zijn zak over het optreden van Diana Krall in 2000 in de Meervaart in Amsterdam. De journalist destijds voorspelde Diana een grote toekomst en hij heeft gelijk gehad want het gaat zeer goed met Diana. Ze trekt overal uitverkochte zalen, is niet lang geleden getrouwd met Elvis Costello (die volgens haar zeggen nu in Australie zit) en haar CD's en DVD's vliegen de winkel uit. Nu blijkt er wel een kanttekening te plaatsen te zijn bij het feit dat haar concert in
het Concertgebouw al uitverkocht was voordat het goed en wel bekendgemaakt werd. De kaarten voor het concert waren opgenomen in het Jazz Abonnement dus zeker de helft van de zaal werd gevuld met abonnementhouders terwijl veel echte fans achter het net visten. Met veel moeite konden wij nog een aantal slecht-zicht-kaartjes bemachtigen en dat nog alleen doordat ik contact had opgenomen met haar platenlabel
Verve Records, haar management en haar tourpromotor.
Lees meer...
klik foto voor vergroting
Het is een compleet gevarieerd muziekweekend voor ons! Zaterdagavond zagen we Tashas World. Maandagavond gaan we naar Diana Krall in het Concertgebouw te Amsterdam en zondagavond zagen we
Fleurine wederom in het
Beauforthuis te Austerlitz, niet ver van Driebergen en Zeist. Fleurine, voor wie haar nog niet kent, is een Nederlandse jazzvocaliste, getrouwd met pianist Brad Meldhau en sindsdien woonachtig in New York. Haar optreden stond in het teken van haar laatste CD 'Fire', waarop zij een ode brengt aan de liedjes uit haar jeugd. Het nummer Fire zelf, de song van Bruce Springsteen en bekend geworden van de Pointer Sisters, was eigenlijk het enige nummer dat me niet kon boeien. Verder vond ik het jammer dat 'Fruit Tree' van Nick Drake en 'Still Crazy after all those Years' van Paul Simon (die wel op de CD staan) niet in het optreden voorkwamen. Behalve deze geringe teleurstellingen was het echt genieten. Veel Portugees/Braziliaanse nummers door haarzelf geschreven (hoe doet ze dat?!?) en wonderlijke combinaties zoals 'Show me the way' van Peter Frampton (zie
filmpje van Mieke), met daarnaast ook klassieke stukken van Faure en Poulenc in een jazzy uitvoering. Die laatste stukken kregen een geheel eigen karakter dankzij het gastoptreden van altvioliste Esther Apituley. Esther nam ook een paar solostukken voor haar rekening zoals een stuk van Hindemith, speciaal geschreven voor de wat minder virtuoze altviool, dat zo snel gespeeld moet worden dat het binnen de minuut klaar moet zijn. Esther deed het in 47 seconden! Fleurine staat er om bekend dat ze de beste musici weet te strikken en aan zich weet te binden. Zo bevinden zich in haar band meestergitarist Jesse van Ruler, die binnenkort met zijn eigen gasten optreedt in het Beauforthuis, verder de bekende bassist/arrangeur Johan Plomp en als nieuwste aanwinst drummer Sebastiaan Kaptein. Wat me tegenviel van deze heren was dat ze niet echt blij reageerden op alle complimentjes van Fleurine en het daarbij horende applaus van het publiek. Fleurine heeft een heerlijke fluwelen stem die vooral goed tot uiting komt in de jazzy-bossanova-achtige nummers. Haar kwaliteit werd nog eens extra onderstreept door een nummer van Antonio Carlos Jobim dat als toegift de afsluiter was van haar optreden.
foto's: Hans Speekenbrink
Het programma van ons huistheater het
Beauforthuis te Austerlitz is zeer gevarieerd: klassieke muziek, wereld muziek, jazz, theater, cabaret enzovoorts. Dit voormalige kerkje met gothische ramen is erg sfeervol en leent zich voor gevarieerde activiteiten.
Afgelopen avond zagen wij
Tashas World, uit Rotterdam, bekend van Lowlands, Drum Rhythm, MTV, BBC, Paradiso Live en North Sea Jazz festival. Hippe Soul wordt het genoemd maar dat vinden wij dubbel oudbollig klinken en dat is Tasha allesbehalve (kijk maar naar dit
filmpje dat Mieke maakte). Greg Boraman van de BBC noemde het 'European neo-soul'. Ook geen lekker klinkende aanduiding maar het dekt wel de lading. Nieuwe soul met een vleugje Jazz en hiphop. Tasha is een innemende, pittige tante die onmiddelijk het publiek aanspreekt, echt contact maakt en niet rust voordat het een swingend dampend feest is. Naast haar uitgesproken persoonlijkheid en haar muts als handelsmerk (klik foto) heeft ze ook een fantastische zangstem die me bij vlagen afwisselend aan Alicia Keys, Erykah Badu, Donna Hathaway en Mary J. Blige deed denken. Ze brengt voornamelijk eigen werk op een enkele cover na. Haar band bestaat uit uitstekende muzikanten. Opvallend zijn de drummer die zorgt voor knalharde hoekige accenten en twee meer dan fantastische achtergrond zangeressen, waarmee vele mooie close harmony momenten ontstaan. Het duurde niet lang voordat het publiek ontdooid was. Aan het verzoek bij een bepaald nummer zo dicht mogelijk bij de grond te gaan werd op een enkeling na spontaan gehoor gegeven. Als toegift volgde behalve een reggae medley, een voortreffelijke vertolking van Al Green's Let's Stay Together. Mijn dochter
Amanda die er ook bij was en zichtbaar genoot, kreeg na afloop een handtekening van Tasha en een uitnodiging voor haar feestje.
De mensen naast mij hadden hem al twee keer eerder gezien, voor mij was hij volkomen nieuw. In een uitverkocht Beauforthuis stond gisterenavond Ernst van der Pasch (klik foto). In eerste instantie deed hij me denken aan "het leukste jongetje van de klas" maar al snel rolde ik bijna van mijn stoel af van het lachen. Ernst levert knap eenmanscabaret en begeleidt zichzelf voortreffelijk op de piano en gitaar, heeft een lekkere zangstem en zijn liedjes zijn ook bijzonder de moeite waard. Heel zelfverzekerd met veel lef snijdt hij op intelligente, humoristische en ook banale wijze allerlei onderwerpen aan over o.a. vriendschap, relaties, vrouwen en sex. Het optreden was een try-out maar daar was eigenlijk niets van te merken. Geen enkele aarzeling of hapering alsof hij al een groot aantal voorstellingen achter de rug had. Een hoogtepunt voor mij was zijn "eerste Engelstalige liedje". Hij deed alsof het zeer twijfelachtig was of hij het wel moest doen en of het wel zou moeten blijven. Tokkelend op de gitaar volgde een lange gesproken intro. Het zou om een religieuze countrysong gaan getiteld 'I saw Jezus on a tram'. Met een zwaar southern accent volgde een hilarische tekst met een vindingrijkheid waar een "native" Engels schrijver jaloers op zou zijn. Na afloop kocht ik dan ook spontaan zijn CD die even spontaan voorzien werd van een handtekening. Als je topcabaret wilt zien check dan het tourschema op
zijn site en als je top-try-outs wilt zien check dan het programma van het
Beauforthuis.
De site
Technorati.com houdt bij wat de meest besproken MP3's zijn op het net en plaatst die in een top 20. Het was me vorige week al opgevallen dat we dankzij de geplaatste MP drietjes in de Dichters op Dinsdag items op de eerste plaats stonden. Nu bezetten we de plaatsen 1-3-11 en 12 met de MP3's van Lou Reed, Sandy Denny, The Lau en Marco Borsato! Tom Waits wordt nog vernoemd op
Vinyl Mine (onder SamSam's Dayout) Een grappig neveneffect van DiDi
klik plaatje voor vergroting
Zondagmiddag, Beauforthuis Austerlitz en een zaal vol mensen waarvan het merendeel zeker boven de 55 jaar. De voorstelling heet Leefbaar: een actueel thema dat je zonder enige moeite kunt vertalen naar de wereld van vandaag waar de confrontatie tussen het Christendom en de Islam de actualiteit bepaalt.
Een toneel, een tafel, twee stoelen waarop twee mannen ons laten zien hoe een Jood en een NSB-er met elkaar omgaan in het huis waarin ze beiden wonen tijdens de tweede wereldoorlog. In eerste instantie zien we alleen wat oppervlakkig gekibbel tussen de twee mannen waarbij de Jood, die bij de NSB-er zit ondergedoken, steeds door de knieen gaat terwijl hij toch qua intellectuele ontwikkeling veruit de meerdere is van de twee. De NSB-er kan het dagboek van de Jood, dat hij na enig machtsvertoon heeft bemachtigd, niet eens lezen. Deze twee mannen zijn tot elkaar veroordeeld, zo blijkt, omdat de NSB-er zijn huis aan een sterfbed heeft gekregen onder de belofte dat hij de Jood die op zolder ondergedoken zat met rust zou laten. Gaandeweg wordt ook dat de NSB-er al meerdere Joden heeft verraden aan de SD en dat hij er nog trots op is ook dat hij nu eindelijk 'legaal' geld verdiend heeft. Wij blijven met de vraag zitten hoeveel de belofte aan een sterfbed gedaan waard is voor deze domme man.
Lees meer...
|
|
