Diana Krall in het Concertgebouw Amsterdam
30 11 04 - 09:40
Tijdens het eten vooraf bij het aangrenzende Keyzer (daarover in een later logje meer) toverde iemand een uitgeknipt artikel uit zijn zak over het optreden van Diana Krall in 2000 in de Meervaart in Amsterdam. De journalist destijds voorspelde Diana een grote toekomst en hij heeft gelijk gehad want het gaat zeer goed met Diana. Ze trekt overal uitverkochte zalen, is niet lang geleden getrouwd met Elvis Costello (die volgens haar zeggen nu in Australie zit) en haar CD's en DVD's vliegen de winkel uit. Nu blijkt er wel een kanttekening te plaatsen te zijn bij het feit dat haar concert in het Concertgebouw al uitverkocht was voordat het goed en wel bekendgemaakt werd. De kaarten voor het concert waren opgenomen in het Jazz Abonnement dus zeker de helft van de zaal werd gevuld met abonnementhouders terwijl veel echte fans achter het net visten. Met veel moeite konden wij nog een aantal slecht-zicht-kaartjes bemachtigen en dat nog alleen doordat ik contact had opgenomen met haar platenlabel Verve Records, haar management en haar tourpromotor. Omdat ik een Photo Pass had zat ik aanvankelijk met de camera in aanslag tussen andere fotografen op mijn hurken in het middenpad. Zou Diana met haar band van de hoge trap neerdalen zoals klassieke muziek coryfeeen dat doen? Welnee! voorgegaan door haar drie bandleden, kwam zij gewoon op via het trapje aan de zijkant. Diana droeg een merkwaardige jurk, die noch mooi noch flatteus was (klik foto) en leek zeer gespannen. Het eerste instrumentale nummer klonk ook een beetje als een worsteling en zij verborg haar gezicht achter haar haren. Dat was vrij snel over en zij begon tussen de nummers door wat te vertellen en contact te maken met het publiek. Haar zeer aparte stem die hard en schel kan klinken werd weer de fluweelzachte sound die zo prachtig is. Het fotograferen was alleen toegestaan tijdens de eerste nummers dus ik zocht Mieke en onze vrienden weer op. Mieke had inmiddels twee betere plaatsen ontdekt die leeggevallen waren doordat een stel abonnementhouders die blijkbaar iets anders hadden verwacht, vertrokken waren. Diana en haar vaste band speelden zeer precies en heel subtiel en wisten al snel het intieme sfeertje te bereiken dat haar DVD live in Paris zo kenmerkt. Haar begeleiders Anthony Wilson op gitaar, Robert Hurst op contrabas en Peter Erskine op drums zijn grootheden uit de jazz-scene en dat was te merken! Diana staat er om bekend dat ze met haar zang pianospel en interpretatie, stoffige klassieke jazz-standards weer fris kan laten klinken, maar die waren op 'The Devil May Care', iets van Gershwin en een zeer aparte vertolking van 'At the sunny side of the street' na wat minder vertegenwoordigd. Wel zong ze nogal wat werk van haar echtgenoot Elvis waaronder uiteraard 'Almost Blue' en door haar bewerkte nummers van Tom Waits (Temptation) en Joni Mitchel (helaas niet 'A case of you'). Als toegift speelde zij het schitterende 'Departure Bay' van haar laatste CD 'The Girl in the Other Room'. Meer toegiften zaten er kennelijk niet in, maar dat lag in ieder geval niet aan ons enthousiasme. foto's: Hans Speekenbrink
zeventien reacties
Grappig, mijn ouders waren er ook en ik liep nog langs. Was erg mooi weer, hoorde ik al.
Kaat (URL) - 30-11-’04 11:50
Dubbel jaloers: én naar het concert én een photo pass! Uit nieuwsgierigheid: hoe ben je aan die pas gekomen? Zijn die aan te vragen?
Demos (URL) - 30-11-’04 16:17
Ik vond het een geweldig concert. Kaarten van de zomer al gekocht na mailing Concertgebouw. Maar zo’n abonnement is inderdaad brandhout, dat moeten ze nient doen.
Diana heeft tijd nodig om op gang te komen. Ze is behoorlijk verlegen feitelijk dus iedere zaal is weer nieuwe koudwatervrees. Na haar babbeltje met het publiek (waarbij iemand haar toeriep ‘you look pale’ > ook niet echt aardig als je merkt dat de ander haar best doet om een praatje te maken) liepen de nummers ook beter door en kwam er vuur in. Het eerste nummer vond ik helemaal nix. Gelet op haar nog altijd durende verliefdheid lag het voor de hand dat ‘Departure Bay’ (over Elvis C. en haarzelf) het laatste nummer zou zijn en dat er dan niets meer zou komen.
Die Bodega hebben we niets aan gemist kennelijk, maar hebben ons vooraf dan ook prima vermaakt bij Scheltema. Is iets verder weg, maar dan heb je ook nog even een loopje.
Jan Willem Wilkens (E-mail ) - 01-12-’04 10:53
Dat denk ik niet, ik zat op het podium (zuid, vanuit de zaal gezien links van dat orgel). Ik vraag me trouwens af of ze na deze tournee snel weer langs zal komen. Het zou me niets verbazen als er in huize Costello/Krall eerst aan kinderen wordt gedacht nu, Diana is toch al 39. Zal eens kijken of ik weer eens in contact kan komen met Michelle Krall, de zus van… Ik heb weleens met Michelle gemaild. Heeft me ook nog een scan van een gesigneerde foto opgeleverd ! Zal deze site vaker gaan bekijken. Deed de eerste keer een zoekactie om recensie van concert te vinden. Mooi weer helemaal nix. Tot deze site…
Jan Willem Wilkens (E-mail ) - 02-12-’04 10:20
We zullen haar net als jij blijven volgen Jan Willem! Ik begin steeds meer bewondering te krijgen voor Diana als persoon, muzikant en zangeres. Via de links hierboven zijn nog verschillende interessante filmpjes te bekijken en hier nog een uitgebreid interview gecombineerd met painospel en zang (zonder beeld)
Hans (E-mail ) (URL) - 02-12-’04 10:51
Ik kom hier ook terecht omdat ik op zoek was naar een recensie. Verbazingwekkend dat er kennelijk niet over geschreven is. Halverwege juli al geprobeerd kaarten voor haar concert in Nederland te krijgen. Te laat!! Nu ga ik morgen (4 dec) naar haar concert in Essen. Ik ga er wat sceptisch naar toe omdat ik haar laatste cd niet geweldig vond.
Bart Meijer (E-mail ) - 03-12-’04 22:29
Nou Hans, er was nog wel plaats geweest. Hoewel het vol was (mijn schatting 3.000 mensen, waaronder veel Nederlanders) waren er nog enkele lege plekken. Het concert vond plaats in de Grugahalle in Essen. Niet een bepaald sfeervolle plek, waar vroeger “Rockpalast” werd opgenomen. Het is een soort sporthal waar stoelen op het midden terrein waren gezet met aan de zijkanten tribunes. Ik zat op de niet bepaald comfortabele tribune. Gelukkig was het concert wel boeiend en zoals ik uit jullie verhaal kan afleiden een copy van het concert in Amsterdam. Na een stroef begin werd ik steeds meer door de muziek gegrepen. Misschien was de enige afwijking met Amsterdam dat Diana met “Santaclaus is coming to town” (The christmassong ?) het publiek in kerstsfeer wist te brengen. Haar kleding was anders dan in Amsterdam maar nog steeds niet echt flatteus. Hoewel bij de toegift aangedrongen werd met “Peel me grape”, waarop ze reageerde dat dit het vreemdste verzoek was dat haar deze toernee was gevraagd, eindigde ze met “Departure Bay”. Het was een mooie avond.
Bart Meijer (E-mail ) - 06-12-’04 22:47
Leuke foto Hans! Heb je de basist in aktie ook nog kunnen schieten?
Duco Kuijk - 30-11-’04 10:01