Toen LadyBass onlangs bij ons at bracht zij muziek mee van Het Creapole Orkest dat de Jack Bulterman Radio Revue speelt. We hadden eerder een keer contact gehad over het nummer Wie is Loesje van de Ramblers dat ik goed ken van vroeger en dat deel uitmaakt van de JBRR.
Wie is Loesje maakte vroeger deel uit van een soort cabaretnummer over het proces van Pietertje Swing. Mijn vader kende deze hele tekst (op rijm) uit zijn hoofd en wij vonden als kleine kinderen niks mooier dan dat hij Pietertje Swing voor ons deed. Hij leefde zich helemaal ik in de rol van de rechter, van Pietertje zelf, van Hendrik van Steede en zette het bijbehorende hoge stemmetje op als Maria Banaan aan de beurt was. Hoogtepunten van de performance waren als wij het liedje Wie is Loesje mochten meezingen. En helemaal aan het eind brulden wij ook keihard de laatste zin mee: Vrijgesproken, gebrek aan bewijs!
Dit nummer is een goede herinnering aan mijn kindertijd. Wie het proces Pietertje Swing wil lezen kan dat hier onder doen of je kunt klikken op het plaatje en luisteren naar het Creapole Orkest.
Lees meer...
Op het magneetbord thuis hangen kaartjes voor allerlei voorstellingen in de komende maanden. We gaan o.a. naar de Ashton Brother, Leefbaar en Michiel Borstlap & Edsilia Rombley. Daarnaast houden we natuurlijk de programmering van het
Beauforthuis in de gaten en ben ik vriend van het intieme
Werftheater in Utrecht dus ik verwacht dat we daar ook wel een paar voorstellingen zullen bijwonen.
Misschien is dit een mooi moment om ook even ons oude theaterarchief terug te plaatsen van o.a. The Ashton Brothers, Alkemade & Bloemen en Dralion. De talrijke Oerolverslagen van het afgelopen festival moeten we nog op zien te duiken uit de spaarzame back-ups. Die volgen nog een andere keer.
Lees meer...
Kasper van Kooten, ondermeer bekend als acteur in All Stars, drummer van Acda & de Munnik, en zoon van..., is nu echt voor zichzelf begonnen. Als multitalent speelt hij in zâ??n uppie een avondvullende cabaretvoorstelling met de titel Lijfspreuk.
De rode draad wordt gevormd door lichaamservaringen als puber, lichaamstaal en verbasterde gezegdes rondom het lichaam.
Wie het horen wil moet het ook maar voelen en we zeggen wel
ik spring een gat in de lucht maar we blijven gewoon zitten!
Ondersteund door een geluidsman achter de schermen en op het podium een hometrainer, een piano en drumbox weet hij onze aandacht en die van rest van het publiek constant vast te houden. Het programma kakt nergens in en blijft vol vaart.
Sketches, typetjes, imitaties, hoogstandjes met het geluid en goede vondsten worden afgewisseld met verstilde liedjes. Aan het eind van de voorstelling komt zijn hitje Mooie Bloes nog geheel vanzelfsprekend voorbij.
We zijn weer een veelbelovende cabaretier rijker! Zijn tweede CD met band is inmiddels ook uit en geheel in de traditie is die mèt handtekening aan Miekeâ??s verzameling toegevoegd! En mocht je de kans krijgen, ga deze voorstelling dan zien. Het zal evenwel niet meevallen want in Utrecht was alles al lang uitverkocht.
Gisterenavond met
Sab naar Fuego geweest in de RAI in Amsterdam. Ik wist eigenlijk niet wat ik me erbij moest voorstellen maar het woord dansshow doet zeker het eerste deel van de avond absoluut te kort. Het is een totaalshow met meeslepende muziek, fantastische belichting, schitterende kostuums en een onorthodoxe choreografie waarin in de verte nog wel flamencoinvloeden zijn te ontdekken. De dansers en danseressen bewegen als een organisch geheel over het toneel en vormen sculpturen die voortdurend van vorm veranderen. Prachtig was het openingsnummer op de muziek van het O Fortuna uit Orffs Carmina Burana waar eerst vrouwen maar later ook de mannen met zwarte doeken een prachtige sfeer neerzetten. We herkenden nog Private Investigations van Dire Straits en genoten van de prachtige vondsten zoals de lampjes onder stoelen (zie plaatje). We zaten op de eerste rij dus hadden superplaatsen en konden alles van dichtbij bekijken.
Na de pauze de traditonele flamenco opgevoerd in een kleurige show met life muziek en virtuoze dans. Toch waren we van het eerste deel het meeste onder de indruk. Gaan zien deze show, je kijkt je ogen uit. Minpuntje vonden wij dat het geheel (pauze niet meegeteld) net een uur in beslag neemt dus niet al te lang is. Begrijpelijk wel weer als je ziet wat de dansers op het toneel presteren.
Het plaatje komt uit het programmaboekje want fotograferen was streng verboden. Er werden trouwens wel opnames gemaakt voor TV en video dus kijk op 9 november naar RTL4. Wie weet geniet je net zo als wij gisteravond. Wil je meer weten kijk
hier (leuk videootje onder andere).
Hier is dan de uitslag van het blogje over favoriete songteksten. Was het een succes en voor herhaling vatbaar? 22 reacties is best aardig maar voor veel mensen was het toch te moeilijk. Drie mensen die iets geraden hebben en anderen die er alleen maar gefrustreerd over zijn. Ik had wel verwacht verwacht dat met name LadyBass ook iets zou raden, maar juist zij is nieuwsgierig naar de uitslag
Hier komt ie dan:
Nummer 1: Mijn favoriete U2 nummer van Achtung Baby 'so Cruel'
Nr. 2, Geraden door Sab: Prince met 'Raspberry Baret' Verder ook een erg leuke tekst.
Nr. 3, Geraden door Han: Moby met 'Porcelain'
Nr. 4, Een favo van Mieke en mij: Van Morisson met 'Tupelo Honey'
Nr. 5, Geraden door Mieke: Leonard Cohen met het indrukwekkende 'I'm Your Man'
Nr. 6, Wederom L. Cohen met zijn verhalende tekst 'Famous Blue Raincoat', ook mooi uitgevoerd door Jeniffer Warnes by the way.
Nr. 7, Morrissey met zijn voormalige groep The Smiths met 'There is a Light That Never Goes Out'
Nr. 8, Misschien wel de moeilijkste: Mercury Rev met 'Goddess on a Highway'
hier als MP3-tje te beluisteren.
Nr. 9, De klassieker 'What a Good Year for the Roses' vooral bekend door Elvis Costello.
Tot slot nog een handige link voor Lyrics:
LyricsFreak.com
klik foto voor vergroting
Gisterenavond wederom naar Close Act geweest (zie ook het
archief van 28 augustus). Ditmaal in Hengelo met mijn dochter. Het was weer een spektakel met als achtergrond de neonreklames van het marktplein. De fotografen struikelden letterlijk over elkaars camera's. De man links op de foto (klik foto) liep steeds hinderlijk voor mijn voeten, maar dat zal hij ook wel van mij gevonden hebben. Wel werd hij als enige door een van de vuurmannen letterlijk aan de kant geveegd. Het leverde voor mij in ieder geval weer aanvullende geslaagde foto's op en na afloop wandelden we ondanks het 'hoogteverschil' nog even met witte godin Caroline mee, die mij wist te herinneren van het vorige logje en daar ook op reageerde. Ze stelde me nog aan een paar collega's voor. Ze wist me te vertellen dat het volgende optreden in China is. Het was duidelijk te merken dat ze daar met veel plezier naar uitkijken.
Foto: Hans Speekenbrink
Stel je voor dat je als DJ eens mag grasduinen in de archieven van Blue Note om daaruit je favoriete mix van nummers te selecteren en die selectie vervolgens uitgebracht te zien als dubbel CD. Dat overkwam DJ Maestro, geboren als Martijn Barkhuis uit Amsterdam. Het werd een ware rage. Ik kocht mijn eerste 'blauwe' versie vorig jaar in een vliegtuig. en niet lang geleden kwam de derde 'gele' versie uit. Uiteraard gaat de 'Trip' ook op tournee langs de verschillende clubs in Nederland. De verschillende kleuren hebben hun eigen thema. Blauw bevat 'funky, intoxinating beats en soothing sexy tunes'. Rood heeft als thema Zon met titels waarin sunshine, sunset en sunrise voorkomen. De derde gele dubbelaar heeft als thema Goin' Down, 'Gettin' Up, en bevat zeer dansbare muziek. Voor degenen die het nog niet weten Blue Note is een Jazz Label sinds 1939 en gaat nog steeds goed met zijn tijd mee met successen als Norah Jones, Diana Reeves en onlangs nog onze eigen Trijntje (Oosterhuis). De Trip toevoeging is voor zover ik weet een Nederlands concept en heeft een eigen Nederlandse site
Bluenotetrip.nl waar je meteen verrast wordt door een jukebox die meteen begint te spelen.
|
|
