Theaterseizoen weer begonnen
28 09 04 - 01:19
Op het magneetbord thuis hangen kaartjes voor allerlei voorstellingen in de komende maanden. We gaan o.a. naar de Ashton Brother, Leefbaar en Michiel Borstlap & Edsilia Rombley. Daarnaast houden we natuurlijk de programmering van het Beauforthuis in de gaten en ben ik vriend van het intieme Werftheater in Utrecht dus ik verwacht dat we daar ook wel een paar voorstellingen zullen bijwonen.
Misschien is dit een mooi moment om ook even ons oude theaterarchief terug te plaatsen van o.a. The Ashton Brothers, Alkemade & Bloemen en Dralion. De talrijke Oerolverslagen van het afgelopen festival moeten we nog op zien te duiken uit de spaarzame back-ups. Die volgen nog een andere keer.
22 januari 2004
Cabaret: Cabaret DVDâ??s
Ik hou van cabaret en ga graag naar theaters en theatertjes om voorstellingen bij te wonen. In het Werftheater in Utrecht zijn bijvoorbeeld veel beginnende cabaretiers te bekijken die je later in de grotere zalen weer terug ziet. Ik ben er de laatste tijd niet meer zo vaak geweest maar heb me voorgenomen weer wat vaker te gaan. Voor de mensen in Utrecht en omgeving... ga er zeker een keertje naar toe.
Twee aankopen waarvan ik veel plezier heb gehad de laatste weken zijn de cabaret DVDâ??s van Kopspijkers en 25 jaar Leids Cabaret Festival.
Een overzicht van alle seizoen Kopspijkerscabaret tot de zomer 2003 met meer dan 50 typetjes die worden neergezet door de cabaretiers, zoals Jan Peter Balkenende, Frank de Grave, Willibrord Fréquin, Matt Herben, Paul Rosenmöller, Laurentien Brinkhorst, Henk Westbroek, Máxima en vele anderen. Cabaretiers Paul Groot en Owen Schumacher hebben het Kopspijkersteam nu verlaten en ik ben dan ook benieuwd hoe de volgende uitzendingen van het Kopspijkerscabaret zullen zijn als het programma weer hervat wordt.
Er is trouwens ook een boek uitgegeven met teksten en fotoâ??s van het cabaret van Kopspijkers. Smullen, deze DVD!
Het Leidsch Cabaretfestival is ruim vier uur cabaret opgenomen in Carré met met Alex Agnew - Najib Amhali - de Bloeiende Maagden - Mike Boddé - Marcel Boon - Dubbel en dwars - Wim Helsen - Onno Innemee - Rob Kamphues - G. v.d. Kroon - Sara Kroos - Lebbis en Jansen - André Manuel - Erik van Muiswinkel - Paul Pleysier - Marc Scheepmaker - Jack Spijkerman - Tonnie die er niet toe doet - Kees Torn - Marcel verreck - Sanne Wallis de Vries en .. Henk van Zon. Ook heel leuk met bekende en wat minder bekende cabaretiers. Erg leuk vind ik â??Tonny die er niet toe doetâ?? en â??presentatorâ?? Erik van Muiswinkel die haar volkomen negeert.
Meer over cabaret-DVDâ??s.
Geplaatst door Mieke
25 januari 2004
Ashton Brothers zijn Top!
De Ashton Brothers - Pepijn Gunneweg, Pim Muda, Joost Spijkers en Friso van Vemde - laten met hun voorstelling Tragiek van de Onderman een bonte mengeling van kleinkunst, circus en variété zien. Geïnspireerd door de charme en de tragiek van het rondtrekkend circus van vroeger, creëren ze een spectaculaire sprookjeswereld vol muziek, acrobatiek, absurde komedie en slapstick. Met een enorme dosis enthousiasme, krankzinnige ideeën en de energie van een stel topatleten brengen ze theater pur sang. Publiek en pers gingen uit hun dak. â??Ashton Brothers horen bij de topâ??, schrijft Het Parool. â??Zotter heb ik het zelden gezienâ??, vindt NRC Handelsblad. â??Ze gaan het helemaal maken in het theaterâ??, denkt de Volkskrant.Vorig jaar heb ik de Asthon Brothers gezien op de Parade in het Martin Luther Kingpark in Amsterdam. Toen vond ik ze meteen fantastisch. Ik en alle overige Paradebezoekers want het was er ontzettend druk! Het zijn op de Parade allemaal korte voorstellingen van ongeveer een half uur maar het was genoeg om de smaak helemaal te pakken te krijgen. Toen ik in de krant las over dit programma wilde ik er ook meteen heen. Daarom zijn Hans en ik gisteren naar de Kleine Komedie in Amsterdam geweest. En het was geweldig. De eerste tien minuten had ik iets van 'o jee, straks is het helemaal niet zo leuk als ik me herinnerde', maar daarna werd het net zo leuk, zo niet leuker. Het is een fantastische voorstelling met tempo en vaart die geen seconde verveelt. Je valt van de ene verrassing in de andere. Multitalenten deze vier jonge mannen. En wij hebben genoten!
De Ashton Brothers zijn hun samenwerking begonnen tijdens hun opleiding op de Toneelschool van Amsterdam. Als acrobaten werden zij geëngageerd voor de variétérevue "Variété Varié", een eindejaarsvoorstelling van de school in de Kleine Komedie in de regie van Bart Oomen. Vervolgens besloten zij opnieuw samen te werken tijdens een masterclass van gastdocent Paul de Leeuw. Dit werd een groot succes en hierdoor aangemoedigd maakten de Ashton Brothers op school drie korte voorstellingen. Na de laatste voorstelling wisten zij dat ze ook na school in deze formatie verder wilden werken. De Ashton Brothers staan nog tot eind februari in het theater. Bekijk eens de info en speellijst en recensie. Als je kunt, moet je dit echt gaan bekijken. Hou die mannen in de gaten!
Geplaatst door Mieke
19 februari 2004
Uit in Austerlitz
Austerlitz, is een klein Nederlands plaatsje met een buitenlands klinkende naam. Het ligt vlakbij waar Mieke woont. Wij hebben daar een uniek podium voor muziek cabaret en theater: het Beauforthuis.
Het gebouw is oorspronkelijk een kerkje met pastorie uit 1861. Dat is nog te zien aan de gotische ramen. Dit kleine intieme kerkje is niet alleen een bijzondere ruimte, het wordt bovendien gerund door mensen die er de sfeer weten te brengen waardoor zowel artiesten als het publiek er graag terug komt. De programmering is afwissselend en interessant. Zo is er regelmatig cabaret, jazz (Tros Sesjun wordt vandaaruit uitgezonden) wereld muziek, klassieke muziek, kindervoorstellingen en de Bo4U sessies. Met name de Bo4U live optredens (met afterparty) zijn altijd zeer de moeite waard. We zagen er al eens Bettie Serveert, The Lau en Margriet Eshuijs optreden en zondag hebben we kaartjes voor een optreden van de band 'Floris'. Verslag daarover volgt uiteraard. Als je in de buurt woont (of wel eens komt) kijk dan eens op de Beauforthuis site of er wat leuks te doen is in ons eigen (muziek)theatertje.
Geplaatst door Hans
29 februari 2004
Dralion, overweldigend!!
Zojuist terug van Dralion van Cirque du Soleil. Wat moet je daar nu over schrijven? Alle superlatieven zijn al gebruikt. Het was voor mij de eerste keer dat ik ze zag en heb verder alleen de DVD van Alegria van Mieke gezien, die 'best de moeite waard' was, en de muziek was op zijn minst intrigerend. Zij was het die me uitnodigde voor Dralion, omdat ze natuurlijk wist dat het een compleet andere ervaring is om er ook echt 'bij te zijn'. Dat was het inderdaad ook. Zaterdagavond -de dag na de Nederlandse premiere- betraden wij het tentencomplex 'Grand Chapiteau'. De zaal is rond als bij een 'echt' circus en ondanks het grote aantal bezoekers verassend intiem. Het is duidelijk dat de makers/bedenkers van Cirque du Soleil geen genoegen nemen met de werkelijkheid of met de beperkingen daarvan. Het moeten poëten, dromers en perfectionisten zijn om zo'n andere wereld neer te kunnen zetten. Wat een pracht en een schoonheid zit je daar te verwerken.
Het is op zich al heel knap om een goed circus neer te zetten. Chinezen zijn daar meester in. Het barst in China dan ook van getraind talent. Een goede vondst van de makers van Cirque du Soleil om hun verfrissende totaalvisie op het circus te combineren met het chinese talent (van het militaire vaandelcircus notabene). Het resultaat is een totaaltheater van muziek, zang, dans, acrobatiek, humor, kleur, beeld en decor. Dit alles vervat in een droomreis van mysterieuze symboliek. Het verbindende thema van Dralion is lucht, aarde vuur en water. Niet verwondelijk is het dan ook dat er steeds artiesten uit de lucht of uit de grond komen opdagen.
Het eigen orkest, zanger en zangeres, ondersteunen het totaalconcept. Het decor en de attributen zijn verbluffend vernuftig. Wat in een gewoon circus een virtuose jongleurs-act met ballen zou zijn geweest, wordt hier een vloeiende perpetuum mobile van beweging en kleur. Het is ontroerend om te zien hoe de 11-jarige chinese Du Xue schijnbaar moeiteloos minutenlang hoog boven de grond op één hand balanceert en haar lichaampje in vertragende bewegingen houdingen aan laat nemen die je voor onmogelijk houdt. Het doet je denken aan een vlinder of een ontluikende bloem. Het allermooiste van al die schoonheid vond ik de act waarbij een man en een vrouw zwevend boven de grond aan lange linten een 'liefdesspel' van beweging, toenadering en verwijdering lieten zien dat nergens klef wordt maar oprecht en puur blijft.
Je komt ogen en oren tekort want overal op het podium en in de lucht gebeurt er wel wat. Als je net iemand gevolgd hebt die in de nok van het theater verdwijnt dan blijkt er op het podium alweer een nieuw onderdeel actief te zijn. Dit alles in de meest schitterende kostuums en in bonte kleuren. Alles is perfect en tot in de kleinste details verzorgd. En als er dan toch iets mis gaat bij een act waarbij jonge chinese mannen op alle denkbare en ondenkbare manieren door hoepels springen dan reageert de zaal met compassie. Er lijkt geen einde te komen aan al dat moois en voor mij had het ook wel eindeloos mogen duren. Als dan twee uur later inclusief de pauze duidelijk wordt dat het einde van de show nadert lijkt het toch nog kort te zijn geweest. Tussen de vijftig en zestig artiesten bedanken het publiek en wij blijven dan nog even verbouwereerd achter om te zitten nadromen en te ontsnappen aan de rijen mensen die het theater verlaten.
Geplaatst door Hans
13 maart 2004
Cabaret: â??Hybris-HydroliscH
Alkemade & Bloemen hebben een waardige opvolger geleverd voor hun succesvolle 'Sudomotorisch' Dit jonge duo heeft al aardig wat prijzen in de wacht gesleept.
Enkele uren terug stonden ze in het Werftheater in Utrecht en wij waren erbij.
Het kleine Werftheater beneden aan de Oude Gracht in Utrecht is een werfkelder met de typische ronde gewelven die onder de straat ligt . Na eerst bij de buren het uitstekende Toscaanse restaurant Casa di David (eveneens werfkelder) gegeten te hebben, namen we plaats in dit kleine theatertje. A&B zijn niet echt met collega's te vergelijken. Ze maken gebruik van slapstick maar dan minder banaal dan je dat gewend bent. Het energieke duo is perfect op elkaar ingetuned en de sketches lopen naadloos in elkaar over. Hierdoor brengen zij er vaart in die er voor zorgt dat het spannend blijft.
De rode draad is een rode stoel van het fictieve merk Brixton waarbij het thema stoelendans op hilarische wijze en op veel verschillende manieren wordt uitgebuit. Bloemen is daarbij vaak de aangever en Alkemade het sullige onnozele warhoofd. Verder maken beide heren perfect gebruik van goed getime-de geluidseffecten en voice-overs. Met veel humor, snelheid en vernieuwende vondsten houden ze het publiek zelfverzekerd en moeiteloos in de ban. Waar ik met verbazing naar heb zitten kijken was een perfect uitgevoerde slowmotion op muziek met een stevige beat. Met zoveel talent en vakkunde kan het niet anders zijn dan dat we nog veel van ze zullen vernemen in de toekomst. Een aanrader als ze toch in de buurt zijn maar ook om er wat kilometers voor te rijden. De speellijst is te vinden op hun website.
Geplaatst door Hans
vier reacties
Ik heb ook kaartjes voor de Ashton Brothers. Ben heel benieuwd. Leuk om jullie verslag te lezen van de vorige voorstelling.
Willem - 28-09-’04 13:13