Studenten van de HKU maakten deze documentaire over pottenbakster (en vroegere collega van mij) Jorien van Heuvel die urnen maakt van keramiek. Haar atelier heet De Kneedbare Steen.
In 2005 stond er op deze weblog een stukje over de plaatselijke atelierroute die door mij was bezocht. Ik schreef in dat logje over één van de exposanten (wiens naam om moverende redenen door XXX is vervangen): "... We begonnen bij XXX die we vorig jaar ook bezochten. Toen waren we best gecharmeerd van haar werk maar nu vonden we toch dat er weinig nieuwe dingen bij waren gekomen in dat jaar."
Betrokkene reageerde sportief op het artikel en schreef in haar reactie ondermeer: "... Denk dat het goed is dat ik eens nadenk. Een eventueel volgende keer dus een andere aanpak om te voorkomen dat al het al bekende werk, het nieuwe werk overschaduwt."
Natura Artis Magistra: de natuur is de leermeesteres van de kunst. En dat gaat op Oerol helemaal op want je ziet dit soort 'schilderijen' overal waar je maar kijkt. Vandaag kreeg ik bij het bekijken van mijn foto's met een aantal mensen een oneerbaar voorstel. Of ik een keer wilde exposeren? Ja natuurlijk wil ik dat, helemaal nadat de stelster van de vraag, hoedenmaakster Anna Martinali uit Nieuwegein haar plan had uitgelegd. Zij maakt een hoed geïnspireerd op mijn foto of ik maak een foto geïnspireerd op haar hoed en zo stellen we een collectie samen. LIjkt me enig! Wordt vervolgd...
En plotseling zijn daar dan twee meisjes geboren. Dochters van een aangetrouwed familielid wiens kinderwens ik niet kende omdat ik haar al jaren niet had gezien. Toch wilden wij als 'koude kant' een kadootje sturen dus vroeg ik TAL om voor deze babies een kadootje te maken.
Het werden knuffels die bij elkaar passen maar wel verschillend zijn, net als een tweeling zoals Izzy en Lele. En op de andere kant staan hun namen.
Lief he?
Vroeger bij ons thuis keken we naar Openbaar Kunstbezit. dat was een serie kunstprogramma's waarin uitleg werd gegeven over beeldende kunst in Nederlandse musea. Het programma hoorde bij ste plaahet blad Openbaar Kunstbezit dat losbladig verscheen en in prachtige linnen banden kon worden opgeborgen. Mijn ouders hadden een abonnement, niet in de laatste plaats ten behoeve van onze culturele vorming. Interessanter nog was het programma Kunstgrepen dat gepresenteerd werd door Pierre Janssen. Ook dit programma beoogde kunst dichter bij de mensen te brengen en het genieten ervan voorop te stellen. Menig leeftijdsgenoot kan zich het beeld nog zo voor de geest brengen van die lange slungelige man die met trillende en wapperende handen zijn bevlogen verhaal deed. Vandaag werd bekend dat hij is overleden. Nou maar hopen dat we wat herhalingen krijgen voorgeschoteld van dit historische programma.
Vorig logje liet ik de bijzondere beelden zien van Ron Mueck en dit keer een straattekenaar: Julien Beever. Hij tekent de meest wonderlijke dingen met stoepkrijt. Wat vind je van het bovenstaande plaatje? Zo op het eerste oog kijk je gewoon de diepte in maar het is plat werk in twee dimensies. Hier vind je nog veel meer van zijn prachtige werk. Zo'n kunstwerk zou ik best voor mijn huis willen hebben!
Ik had al eens eerder werk van hem gezien op foto's maar van de week kreeg ik via een vriendin weer allerlei materiaal van deze Australische kunstenaar onder ogen. Je zou niet zeggen dat de twee oude dametjes op de foto beelden zijn.
Mueck is een beeldhouwer die mensen maakt, levensecht, vaak naakt en kwetsbaar of in momenten van ontluistering. Door het exorbitante formaat dat hij gebruikt - soms meer dan twee maal zo groot - is het vervreemdend en verontrustend, te meer daar ieder detail perfect is gemaakt. Kijk ook maar eens naar dit filmpje.
Woensdagavond begon een leuk nieuw programma van omroep MAX: Sterren op het doek gepresenteerd door Hanneke Groenteman. De eerste die zich door drie schilders mocht laten portretteren was presentator en producent Albert Verlinde. In de komende weken komen nog Marco Borsato, Angela Groothuizen, Frits Bolkestein, Ernst Daniël Smid, Monique van de Ven, Najib Amhali en Loretta Schrijver aan bod.
Terwijl de ster wordt geschilderd wordt er gepraat en komen onderwerpen voorbij die normaal wellicht in een interview niet naar voren komen. Aan het eind van het programma mag de hoofdpersoon één schilderij kiezen om mee naar huis te nemen. De overige twee worden geveild voor een goed doel naar keuze van de geportretterde ster.
MAX zou MAX niet zijn als er niet meteen ook een schilderkursus aan gekoppeld zou worden dus wil je nog portretschilderen leren dan is dat nu een uitgelezen kans. Zie ook hier op de site van omroep MAX.
Musea verkopen voorwerpen uit hun depots omdat die niet meer passen in de collecties. Allerlei voorwerpen van het Instituut Collectie Nederland (waar BKR-werk ligt opgeslagen), Centraal Museum, Museum voor Communicatie, MuseumgoudA, Industrion en de Lakenhal hebben fors opgeruimd en bieden overtollige voorwerpen aan via eBay.
Wekelijks worden er nieuwe voorwerpen aangeboden op deze site en iedere zondag vanaf 21.00 uur wordt het aanbod vernieuwd. Wat dacht je bijvoorbeeld van deze avondjurk (klik klik) met een hoogste bod op dit moment van 22 euro? Daar kun je bij H&M toch niet voor terecht!
Ontelbaar veel kabouters all over the place te beginnen in Utrecht, dat moet zo ongeveer de droom zijn van degene die het gestilleerde kaboutertje overal in Utrecht achterlaat. Ik had hem nog nooit gezien, althans dat dacht ik, maar toen het ventje mij werd voorgetekend door C. herkende ik het beeld wel. C. heeft zich er de laatste tijd een beetje in verdiept en is op kabouterjacht gegaan. Het resultaat van zijn werk is te zien op deze weblog die hij sinds deze week onderhoudt. Ik weet zeker dat hij graag wil weten waar nog meer de Utrechtse kabouter zijn sporen heeft achtergelaten dus als je een locatie of een foto MET locatie voor hem hebt dan is hij vast blij als je hem een mailtje stuurt.
Zeventig enorm glazen schelpen spoelen deze zomer op verschillende plaatsen aan in plaatsen langs de Nederlandse kust om verhalen uit zee te vertellen. Ze beginnen op Oerol in juni en reizen dan zuidwaarts naar Zeeland langs twaalf andere lokaties. Wil je meer weten over deze prachtige schelpen kijk dan hier.
Dat vinden in ieder geval de Wiskundemeisjes en die opvatting deel ik wel met ze. Het bewijs voor de stelling kan op verschillende manieren worden geleverd maar heel visueel wordt dat met het programma 3D-XplorMath (alleen voor Mac) dat je hier kunt downloaden. Ik heb er al even mee gespeeld en de resultaten zie je hierboven.
We hebben op deze plek al vaker geschreven over onze beeldhouwactiviteiten. Beeldhouwer Marian Huyzer is er verantwoordelijk voor dat wij daar ooit mee zijn begonnen en zij is ook degene die onze eerste aarzelende schreden op het hakpad met geduld en de nodige humor heeft begeleid. Ik kreeg net een mailtje met haar nieuwe programma voor dit seizoen en heb al meteen weer zin. Mij trekt het open atelier wel dat ze in augustus wil organiseren in Frandeux in België. Maar ze geeft ook korte eendaagse workshops in Leersum voor het geval je dat meer ziet zitten.
Meer weten? Kijk op haar site.
Ik was nog vergeten jullie te laten zien wat voor een prachtige kerstballen wij hier geschilderd hebben. Echt home made design. De mooiste zijn echter niet zichtbaar. Dat zijn de drie ballen die voorzien zijn van allemaal hartjes en onze namen: Hans, Amanda en Mieke.
Het is van metaal en het laat zich gemakkelijk in allerlei vormen kneden waarin het dan blijft zitten. Het is een ketting maar kan ook als armband en als object zoals op de foto. Het leuk er aan is dat je de hele dag wat te doen hebt met deze ketting om je hals want je kunt er ieder kwartier een andere knoop in leggen of model van maken. Kijk
hoe het er uit kan zien als je het om je hals hebt.
Afgelopen week ontmoette ik mijn ex schoonzus en naamgenote uit Australië. Ze is weer twee maanden in Nederland en ik vond het leuk met haar bij te kletsen. Bovendien gingen we samen naar het ballet (Anna Karenina van Boris Eifman) en dat was helemaal fantastisch. Ze is kunstenaar en maakt allerlei prachtige objecten van papier. Ik kreeg van haar dit prachtige object met de titel 'Patterns'. Het is er eentje uit een serie van 15 totaal.
Als je de twee helften van het doosje van elkaar afhaalt dan komen er prachtige patronen en kleuren te voorschijn. Het kan staan of liggen, dicht of open, met of zonder licht of kaarsje. Klik de foto om het groter te bekijken en klik hier voor meer foto's.
Ondanks het feit dat het al weer 5,5 jaar geleden is dat mijn zus verongelukte heeft de WC in het huis van mijn zwager en neven nog steeds haar sfeertje. En dan doel ik met name op de twee projecten die ze daar aan de muur had aangebracht: het zwart/wit project en het schoenenproject. De foto hierboven laat een fragment zien van het schoenenproject waarop ook mijn 'oei oei schoenen' staan afgebeeld. Deze zijn genoemd naar het geluid dat iemand zou gaan maken indien diegene met deze schoenen op een bepaalde plaats zou worden geraakt. Ze zijn genant lelijk maar indertijd vond ik ze kennelijk mooi.
Van mij mag die WC wel zo blijven want er valt altijd wat te kijken.
Creatief met klei is voor Amanda heel anders afgelopen dan voor mij. Ik maakte een stel kandelaars geïnspireerd op Dubuffet en zij maakte een soort aboriginal kandelaar in de kleuren die je ook vaak op een didgeridoo aantreft. Ik had nog oranje kaarsen en met een mooi gouden papiertje als achtergrond ziet het er behoorlijk knap uit vind ik.
Veertien dagen geleden waren we creatief geweest met klei en dit is het eindresultaat van mijn kandelaars (ik had er ondertussen nog eentje bijgemaakt). Kunstkenners zien hier meteen de stijl van Dubuffet die ik eventjes geleend heb. De kleine die vooraan staat is trouwens wel minder mooi afgewerkt dan de grote achteraan maar dat terzijde.
Gezien het feit dat de griep hier afgelopen weekend de overhand had was een uitje buiten de deur niet echt gewenst. Omdat Amanda hier zondag was hebben we toch iets om te doen bedacht. We zijn weer eens gaan kleien. Kandelaars in dit geval met het oog op de op handen zijnde donkere dagen.
Ik vind ze heel mooi geworden. Ze moeten nu even een poosje drogen maar volgende keer gaan we de schilderen en aflakken en mooie gekleurde kaarsen zoeken om er in te zetten.
Wie kent niet het sprookje van De nieuwe kleren van de keizer van Hans Christian Andersen. Maar wist je dat er ook kleren te koop zijn die er uitzien alsof je niks aan hebt? In dit geval zijn dat niet die grappig bedoelde T-shirts en schorten met spierballen en spannende torso's maar zeer speciale vrouwenmode. Kijk maar eens hier en hier. Dus wil je een pikante outfit voor de komende winter dan moet je wel even sparen maar dan kun je dat bij Alba d' Urbano bestellen.
Gezien bij Trendbeheer
De Animaris Percipiere is een vertegenwoordiger van de laatste generatie strandbeesten, de creaties van Theo Jansen. Ik schreef eerder over zijn wonderbaarlijke wezens die ik vond in een commercial van BMW. Gisteren waren we bij zijn werkplaats in Ypenburg waar hij een open dag had. We waren er allemaal zeer van onder de indruk om de strandbeesten van dichtbij te zien. Op Cultuurpodium.nl binnenkort een artikel met meer informatie over deze kunstenaar en zijn zelf gecreëerde universum.
Omdat Amanda meedeed met de Kids Statues, het onderdeel van World Statues voor de kinderen t/m 16 jaar, togen wij zaterdagmiddag richting Arnhem. Amanda en haar vriendin stonden op de markt als Frozen Grannies en ze zagen er geweldig uit. Maar dat gold eigenlijk voor alle deelnemers waarvan hierboven een kleine selectie te zien is (klik voor groter). Ik zou als jury niet hebben geweten wie ik moest kiezen met zoveel prachtige statues. De eerste prijs bleek uiteindelijk te gaan naar Het Schilderij en de tweede prijs plus de publieksprijs naar Drie Kleine Kleutertjes. Maar de lol die de kinderen er aan beleven is volgens mij meer waard dan welke prijs van ook. Ze hadden bovendien nog een workshop gevolgd bij Toneelgroep Oostpool in Arnhem en dat was wel te zien ook.
Petje af hoor, voor alle deelnemers.
Theo Jansen is een echte Leonardo. Hij is fysicus, kyneticus, kunstenaar en schrijver en al jarenlang probeert hij met zijn strandbeesten de evolutie te evenaren. Hoe goed hem dat lukt kun je hier zien in een fantastische commercial van BMW of op zijn website waar nog veel meer te zien is.
Boven tussen de hanenbalken in het landhuis zit een vrouw eindeloos witte repen papier te knippen van vierkante witte vellen. Ze knipt zoals je een appel schilt, van buiten naar binnen in een lange dunne reep. Het is doodstil in de ruimte, alleen als je heel goed luistert zijn nog vaag de geluiden van de wereld te horen. De stilte wordt in een mathematische regelmaat doorbroken door een schschsch-geluid van de schaar waarmee de vrouw haar papier knipt. De stapel een paar meter onder haar op de vloer van de kamer groeit langzaam. Lees hier meer...
This is the 'Bare Bones' template for
PivotX.
It's not much to look at, but it's a good start to
write your own templates. It contains most of the usual tags you'd like to
have in a template, with a minimum of CSS/HTML.
You can change this text by editing the file '_sub_about.tpl'
in your pivotx/templates/bare_bones/ folder. You can do this by directly editing the file,
or you can go to 'Manage Media' » 'Templates' in the PivotX interface.
To change the links in this list, edit the file '_sub_link_list.html' in
your PivotX's templates folder. You can do this by directly editing the file, or
you can go to 'Manage Media' » 'Templates' in the PivotX interface.