Van Dwergpop tot Reuzenpop
03 07 05 - 10:36
Terwijl zich in Driebergen gisteren weer het professioneel opgezette Dwergpop festival voltrok, stonden wereldwijd de uit de as herrezen reuzen als Pink Floyd en de Who te spelen voor Live8. Het Dwergpop festival beleefde weer haar 12e editie. Zo'n 15 acts komen tussen 2 uur smiddags en middernacht verdeeld over twee podia voor het voetlicht. Bluesbrother Castro en Plaeto hebben respectievelijk de Essent Award en de Classic Rock Award op zak. Er zijn DJ's en zelf een akoestische Ierse Folkband. Het weer zat niet de hele dag mee. In het begin van de middag was er een tropische regenbui. Ik was er nog net op tijd bij om de laatste drie acts mee te maken. Het viertal Plaeto maakt een aanstekelijke combinatie van oude en nieuwe rock en spelen naast veel eigen composities eigen uitvoeringen van classics. Het DJ trio Cultural Evolution geeft elke twee maanden een Drum'n'Bass feest bij Chez Be Be te Utrecht. Lekkere stevige beats originele mixes! Wat ik toch altijd blijf missen bij deze muziek is de dynamiek van een live-optreden. Terwijl CE goed werk leverde werd het hoofdpodium inclusief het licht, razendsnel omgebouwd voor C-Mon & Kypski. Het zag er allemaal veelbelovend uit met de robotverlichting projecties (van VJ-collectief Subliminal Mess) en een nostalgisch verlicht drumstel. Het kwam wat mij betreft niet helemaal uit de verf. Het scratchwerk van de twee turntable cracks was prima voor elkaar maar de rest van de band stond een beetje statisch in het donker hun werk te doen. Van een slotact had ik wat meer dynamiek verwacht.. Jammer toch dat ik net te laat was voor Bluesbrother Castro. Volgend jaar beter. De PR-vrouw zegde me voor volgend jaar een uitnodiging toe, dus een mooie gelegenheid om wat uitvoeriger te recenseren en te fotograferen. Weer terug thuis was ik mooi op tijd om nog de wederopstanding van de reuzen te zien, die onder leiding van Bob Geldof nu eens een einde willen maken aan de honger in de wereld. De kreet 'from Charity to Justice' is daarbij ijzersterk en dekt volledig de lading. Pink Floyd in originele bezetting was indrukwekkend! Roger Waters was slecht bij stem, David Gilmour zong beter en speelde als vanouds de leadgitaar en bewees daarmee hoe tijdloos zijn solo's zijn. Nick Mason zag er echt uit als een Opa maar schoot nergens tekort op zijn imposante drum-kit. Het was mooi om te zien hoe dat half-dode uitgehongerde zieke meisje op de foto destijds door de acties gered was en nu een mooie jonge vrouw is. Muziek is een grondrecht van ieder mens. Voedsel ook!
Foto's: Hans Speekenbrink
vier reacties
Mooi en ontroerend moment, de beelden van dat meisje van toen en nu… Pink Floyd was zeer gaaf!
Downer (URL) - 04-07-’05 16:44
@Renesmurf: Muziek is voor mij bijna net zo belangrijk als voedsel. Ik geef toe dat dat vreemd over zal komen voor diegene die muziek ‘wel leuk, maar meer niet’ vinden.
Hans (URL) - 04-07-’05 22:31
Helemaal mee eens met die laatste zin. En Helter Skelter klinkt nog steeds in mijn hoofd.
Leibele (URL) - 03-07-’05 12:37